Ayfer Kara hayatin iÇİnden yabancılar İçin Türkçe Metinler (A2-B1) Minsk «Kolorgrad»

 
Meryem:
 
Ben çok nârin bir insanım. Bir mevsimden diğer 
mevsime geçerken ya da âni ve sert hava değişimlerinden hemen 
etkilenir hasta olurum. Nisanda bir bakarız ki güneş ışıl ışıl 
parlarken gökyüzünü kara bulutlar kaplar, 
şimşek çakar
ve 
yağmur yağar. Yanımda şemsiyem olmaz, 
iliklerime kadar 
ıslanırım.
Bazı yıllarda şiddetli 
dolu
yağar, dolu ağaçların çiçeklerini döker. O yıl meyve çok az 
olur ve pazarlarda meyveler çok pahalı olur. Ben baharın bol yağmurlu, güneşsiz 
günlerini sevmem, dolulardan hoşlanmam, bahçemizdeki erik ağacındaki 
çağla
ların 
dökülmesini istemem.

---

196 
Lâle:
 
Bu Ramazan Bayramı’nda anneannemler Erzurum’dan 
Adana’ya bize misâfir geldiler. Adana’da 
kavurucu
sıcaklar vardı. 
Erzurum’da ise kar yağmış, anneannem de mantosunu ve 
botunu
giyip gelmiş. Onlar geldiğinde arkadaşlarımla bahçede oturuyorduk. 
Arkadaşlarım şaşkınlıkla anneanneme baktılar. Büyükbabam 
paltosunu eline aldığından dikkat çekmiyordu. Ama anneannem 
pardösüsü
bavulda buruştuğu için mecbûren mantosuyla geldi. 
Benim anneannem dindâr bir kadın, onun için yazın sokakta pardösü giyiyor. 
 
Ertesi gün anneannemlere Adana’yı gezdirdik. “Bir Zamanlar 
Çukurova” isimli dizi başlarken gösterilen Taşköprü’yü gösterdik. 
Taşköprü
Seyhan Nehri üzerinde inşâ edilmiş.
Anneannem sıcaktan şikâyetlenirken birdenbire 
sicim gibi yağmur 
yağmaya başladı. Biz ıslandık diye sinirlenirken anneannem, “
Kurban 
olayım Allah’ım beni 
cehennemde
 
yakma, 
cennetine
 
al, şükürler 
olsun ki yağmur yağd
ı” dedi. Onlar Erzurum’un serin hattâ soğuk yaz 
gecelerinde, rahatça uyumayı özlediler. Anneanneme kalmaları için 
çok ısrâr ettim ama o bana, “
Bülbülü altın kafese koymuşlar, âh 
vatanım demiş
” dedi. Anneannem ve dedem bayramdan hemen 
sonra âdeta yangından