Ayfer Kara hayatin iÇİnden yabancılar İçin Türkçe Metinler (A2-B1) Minsk «Kolorgrad»

mesâfeli
ama iyi ilişkiler kurarım. Karşılıksız birine iyilik etmek beni mutlu eder. İlişkilerde 
menfaat
olsa bile vefâ ve 
minnet
duymaktan yanayım. 
Kimseye intikâm gütme
m, bir an 
kızsam bile kızgınlığım çok çabuk geçer. Benim gibi tek yaşayan insan huzurlu olabilir ama 
asla mutlu olmaz. Kayıtsız şartsız sevmekten ve iyilik etmekten aslâ vazgeçmeyeceğim. 
Benim rol modelim, küçükken seyrettiğim gerçek bir hayat hikâyesinden uyarlanan 
“Küçük Ev” isimli bir Amerikan dizisindeki Charles Ingalls ve onun güzel eşi Caroline idi. 
Bu âile Walnut Grove köyü yakınlarındaki küçük bir çiftlikteki küçük bir evde yaşıyorlardı. 
Onların mutlu bir âilesi vardı, anne ve baba çocukları arasında iş bölümü yapıyorlardı. Bu 
örnek âilenin Mary, Laura, Carrie ve Jack isminde üç kızı ve bir de sevimli köpeği vardı.

---

116 
Ingalls âilesi her bakımdan örnek davranışlar segiliyorlardı. Hatâ yapsalar bile sonunda 
doğru yolu buluyorlardı. Onların âile bağları ve komşuluk ilişkileri kuvvetliydi. Bu âile 
fakîr olmasına rağmen o kadar merhametli ve iyilik severdi ki “Albert, Cassandra ve 
James” isimli kimsesiz çocukları evlât edinmişlerdi. Charles Ingalls, bana iyi bir yaşam 
sürmek için pek çok 
şey
öğretti. 
O;
karakterli, neşeli, güçlü, iyi ahlâklı ve cesaretli bir 
adamdı. Çocuklarına ve eşine karşı sevgi doluydu. Bir yıl kıtlık olmuştu, topraktan hiç 
ürün alamamışlardı, şehre
taşınmak zorunda kalmışlardı ama yine de Charles ümitsizliğe 
düşmemiş, Allah’a olan inancını kaybetmemişti. Charles’in eşi Caroline ise eşine bağlı, 
sâkin güler yüzlü, çalışkan ve kocası ile uyumlu bir hanımdı. Caroline ve Charles bir 
elmanın iki yarısı gibiydiler.
Hatice:
Çevremde 
hilekâr 
bakışlı,