AZƏrbaycan miLLİ elmlər akademiyasi folklor institutu hacalı NӘCӘFOĞlu azәrbaycanda vә Türkiyәdә

Tr – 1. Ata. 2. Tәriqәtlәrin başında tәkkә böyüyü. 3. Bu şәxslәrә verilәn ad. 4. Silah ve narkotik maddә qaçaq­çılığı ilә mәşğul olan dәstәnin başçısı.
BABACAN

Az – Dedeye veya ihtiyar erkeğe hitaben söylenen söz.

Tr – Cana yaxın, yetişmiş, etimad olunan.

BAĞLAMA

Az – 1. Bağlamak işi. 2. İçi dolu ve ağzı bağlı torba. 3. Bir yere gönderilmek için kaplanıp bağlanmış şey. 4. Atışma zamanı aşiklerin söyledikleri bulmaca.

Tr – 1. Bkz. Az¹. 2. Üç cüt telli saz.
BAK

Az – İçine sıvı dökmek için ağzı kapalı büyük kap, depo.

Tr – “Baxmaq” felinin әmr şekli.
BAL

Az – 1. Özellikle bal arılarının bitki ve çiçeklerden topladıkları bal özünden yapıp, kovanlarındakı petek gözlerine doldurdukları tatlı, koyu, sıvı madde. 2. Puan.

Tr – Bkz. Az¹.

BALABAN

Az – Nefesle çalınan musiki aleti.

Tr – 1. İri, böyük. 2. Şişman. 3. Yırtıcı bir quş.
BALAK / BALAQ

Az – 1. Eteğin, pantalonun ayağa düşen kısmı. 2. Malak, manda yavrusu. 3. Kamışa benzer, içi boş yemlik bitki.

Tr – Bkz. Az².
BALET

Az – Bale.

Tr – Balet oyununda kişi sәnәtçi – rəqqas.
BALON

Az – 1. Cam kavanoz. 2. Sıvı veya gaz saklamak için kapalı (cam, metal, lastik vs.) kap, tüp.

Tr – 1. Şar. 2. Kolba
BAN

Az – 1. Araba tekerlerinden yukarı olan kısmı. 2. Hayvanı koşmak için arabanın önünde olan ağaç. 3. Evin üstü, damın altı. 4. Eskiden köy evlerinde duman çıkmak, temiz hava gelmek ve ışık düşmek için açılan delik. 5. Horoz sesi, horoz ötmesi.

Tr – Osmanlı imperiyası dövründә Macarıstan ve Xorvatiyada sancaq bәylәrinә vә kiçik şahzadәlәrә verilәn ad.
BANK

Az – Banka.

Tr – Skamya.
BANKA

Az – 1. Küçük cam kavanoz. 2. Hastalara küpe koymak için işledilen cam kap.

Tr – Bank.

BANKET

Az – Ziyafet.

Tr – Şәhәrlәrarası yolların iki tәrәfindә piyadaların yerimәsinә vә nәqliyyat vasitәlәrinin gediş-gәlişinә mane olmadan dura bilmәsinә yarayan daşlı və ya torpaq yol.
BANT

Az – Süs gibi kullanılan, ortadan düğünlenmiş kurdela.

Tr – 1. Düz, ensiz, yastı bağ, şәrid. 2. Tәnzif. 3. Mag­nitafon lenti.
BAR

Az – 1. Danslı, içkili eğlence yeri. 2. Ayaküstü içki içilen meyhane. 3. Bir salonda içki içmek için hazırlanmış köşe. 4. Meyve, mahsul. 5. Yük, ağırlık. 6. Hastalıklarda dilde oluşan pas. 7. Ekmekte oluşan beyaz renkli mantarlar, kif. 8. Hava basıncı birimi.

Tr – 1. Anadolu yarımadasının şәrq vә şimal bölgәlә­rinda, әn çox Әrzurum yöresindә әl-әlə tutularaq oynanan xalq rәqsi. 2. Bkz. Az^1,2,3,6,8.
BARAK

Az – 1. Tahtadan yapılmış geçici konut. 2. Bulaşıcı hastalara mahsus hastane binası.

Tr – 1. Tüklü, qıllı çuxa. 2. Bir cins tüklü ov iti.
BARDAK / BARDAQ

Az – Su veya başka sıvılar dökmek için yahut içinde “piti” pişirmek için kilden vs. yapılmış kulplu veya kulpsuz darboğaz kap.

Tr – Stәkan.
BASKI / BASQI

Az – 1. Basmak işi. 2. Tazyik, basınç.

Tr – 1. Bir әsәrin çap vәziyyәti. 2. Nәşr sayı. 3. Tiraj. 4. Bkz. Az². 5. Pres.
BASMA

Az – 1. Basmak işi. 2. Üzerine bası işi yapılmış renkli biçimlerde bulunan pamuklu kumaş. 3. Gazete, dergi, kitap gibi bası ile hazırlanmış yazılı şeyler, matbua. 4. Gübre, tezek. 5. Saç boyama için siyah boya. 6. Rusya’da Moğol-Tatar egemenliği döneminde üzerinde Tatar hanının şekli olan mühür.

Tr – 1. Bkz. Az^1-4. 2. Kart oyunu.
BAŞ ALTI / BAŞALTI

Az – Yastık; baş altına koyulabilen her bir şey.

Tr – Yağlı gülәşdә pәhlivanların ayrıldığı beş dәrәcәdәn ikincisi.
BAŞÇI

Az – Başkan.

Tr – 1. İşçi başı. 2. Çiy vә ya bişmiş qoyun, quzu, inәk başı satan şәxs.
BATIK / BATIQ

Az – 1. Çukura düşmüş, derine düşmüş, çökmüş. 2. Zede sonucu bir tarafı batmış. 3. Bozuk, batmış. 4. Bulaşmış, kirli, bir şeye batmış.

Tr – Batmış ( gәmi üçün ).
BAYAĞI

Az – 1. Kibar olmayan, basit, adî, sıradan, banal. 2. Aşağılık, kaba, layakatsız.

Tr – 1. Bkz. Az^1,2. 2. Həmişəki kimi heç bir xü­susiyyәti olmayan. 3. Hәqiqәtәn, çox, olduqca. 4. Çox yaxşı.
BAYAN

Az – Akordeona benzer musiki aleti.

Tr – 1. Xanım. 2. Qadın.
BAYIR

Az – 1. Binanın dışı. 2. Yüz, dış görünüş.

Tr – Kiçik yoxuş.
BAZ

Az – Av kuşu.

Tr – Әsas, tәməl.
BECİT / BECİD

Az – Hızlı, acele.

Tr – 1. Gәrәkli, lazımlı. 2. Bkz. Az.
BEHER / BӘHӘR

Az – 1. Yemiş, meyve, ürün. 2. İstenilen sonuç, verim.

Tr – 1. Hәr bir. 2. Kimyəvi stakan.
BEHRE / BӘHRӘ

Az – 1. Eskide köy ağalarının köylülerden aldıkları natürel vergi. 2. Mahsul, meyve. 3. Fayda, semere.

Tr – Pay, nәsib, hissә.
BEKAR

Az – İşi olmayan, bir işle meşgul olmayan kişi.

Tr – Evlәnmәmiş şәxs, subay.
BELGE / BӘLGӘ

Az – 1. Damat tarafından kız evine gönderilen birinci nişan – yüzük, yazmal. 2. Ekin yerinin hududunu gösteren işaret. 3. Bahane, sebep, delil.

Tr – Sənəd.

BERAT / BӘRAT (BARAT)

Az – 1. Banka veya posta vasıtasıyla gönderilen para, havale. 2. Senet.

Tr – 1. Bir kәşfdәn, ixtiradan yararlanmaq üçün dövlәt tә­rә­findәn verilәn şәhadәtnamә, patent. 2. Osmanlı impe­rator­lu­ğunda bir vәzifәyә tәyin olunan, maaş verilәn, tәqaüd, ad, nişan vә imtiyaz verilәn adamlar üçün çıxarılan padişah buyuruğu.
BERE / BӘRӘ

Az – 1. Av beklenen yer, pusu. 2. Çıkacak yer, yol. 3. Feribot. 4. Bent.

Tr – 1.Vurma və incitmә nәticәsindә vücudun hәr hansı bir yerindә әmәlә gәlәn qızartı. 2. Beret.
BERKİMEK / BӘRKİMӘK

Az – 1. Katılaşmak, sertleşmek. 2. Bkz. Tr. 3. Çabuklaşmak.

Tr – Sağlamlaşmaq, güc qazanmaq.
BEŞ PARMAK/BEŞBARMAQ

Az – 1. Parmaklara takılan, el içinde sıkılıp tutulan metal parmaklık şeklinde silah. 2. Beş dişli yaba.

Tr – 1. Beşguşәli bir dәniz heyvanı. 2. Beş rәngdә toxunmuş çubuqlu qumaş.
BEYAZ / BӘYAZ (BAYAZ)

Az – 1. Ak. 2. Şiir veya mersiye defterçesi.

Tr – 1. Ağ. 2. Ağ rәngdә olan. 3. Ağ irqdәn olan adam.
BİTİK

Az – Mektup, kağıt, dua yazılmış kağıt parçası.

Tr – Gücü tükәnmiş çox yorğun.
BİTKİN

Az – 1. Bitmiş, kurtarmış, tamamlanmış halde olan. 2. Kamil, mükemmel.

Tr – Gücü tükenmiş olan, çox yorğun.
BORANİ / BORANI

Az – 1. Kabak türü. 2. Kabaktan pişirilmiş yemek.

Tr – Düyülü ve qatıqlı ispanak vәya bәnzәr sәbzәdәn hazırlanan yemәk.
BOZ

Az – 1. Kül rengli, siyah renk ile beyaz rengin karışma­sından oluşan renk, gri. 2. Tutkun, sisli. 3. Bitkisiz, çıplak. 4. Utanmaz, nezaketsiz, kaba konuşan.

Tr – 1. Açıq torpaq rəngi. 2. Şumlanmamış (torpaq).
BUCAK / BUCAQ

Az – 1. Açı. 2. Bkz. Tr¹.

Tr – 1. Kәnar, guşә, yer. 2. Nahiyә.
BUKLET

Az – Kitapça

Tr – 1. Bükülmüş iplik. 2. Bu iplikden toxunmuş (geyim).
BULAMA

Az – 1. Bulamak işi. 2. Yeni doğuran sağmal hayvanların ilk günlerde sağılan sütü.

Tr – 1. Bkz. Az¹. 2. Üzüm şirәsinin qaynadılması ilә hazırlanan tünd rәngli bәkməz.

C
CAM

Az – 1. Bir zamanlar bakırdan, şimdi de çeşitli metallerden hazırlanan piyale. 2. Bkz.T¹.

Tr – 1. Şüşә. 2. Pәncәrә. 3. Qәdәh, içki.
CETVEL / CӘDVӘL

Az – Çizelge.

Tr – 1. Xәtkeş. 2. Bkz. Az.
CÜCE / CÜCӘ

Az – Civciv.

Tr – 1. Boyu normaldan qısa olan şәxs, cırtdan. 2. İnkişaf etmәmiş.
Ç
ÇAL

Az – 1. Başka bir renkle karışık boz renk; açık boz veya koyu boz. 2. Beyazlanmağa başlamış. 3. Bitkisi az olan veya hiç olmayan.

Tr – Daşlıq yer, çılpaq tәpә.
ÇALA

Az – Çukur yer.

Tr – Bәlli isimlәrdәn öncә gәlәrәk felә bağlanır ve isimlә әlaqәli bir sürәtlilik, tezlik, diqqәtsizlik mәnası verir.
ÇALGI / ÇALĞI

Az – 1. Müzik, müzik aleti. 2. İnce çubuklardan, diken vs. den hazırlanmış uzun kollu süpürge.

Tr – Bkz. Az¹.
ÇALMAK / ÇALMAQ

Az – 1. Bir müziği dinlemeği sağlayan aleti çalmak. 2. Vurarak ses çıkartmak. 3. Çalgı (Az²) ile süpürmek. 4. Bkz. Tr¹. 5. Sokmak (Yılan hakkında ).

Tr – 1. Oğurlamaq. 2. Bkz. Az^1,2.
ÇAP

Az – 1. Bir yazıyı, şekli vs. ni matbaa usuliyle tab etmek. 2. Baskı. 3. Kalibre.

Tr – 1. Böyüklük, ölçü. 2. Miqyas. 3. Diametr.
ÇAPKIN / ÇAPQIN

Az – Harami, haydut.

Tr – Keçici eşqlәr arxasında qaçan, Donjuan.
ÇARPIŞMA

Az – Vuruşmak.

Tr – 1. Toqquşmaq. 2. Bkz. Az.
ÇAT

Az – Çatlamış yer, yarık yer.

Tr – 1. Bәrk bir şeyin sınarkәn çıxartdığı sәs. 2. İki yolun vә ya iki dәrәnin birlәşdiyi yer, qovşaq.
ÇATMAK / ÇATMAQ

Az – 1. Bir yönde giderek amaçlanan yere yetişmek, ulaş­mak. 2. İleriye doğru gitmekte olan bir kişinin veya aracın arkasınca giderek ona yetişmek. 3. … yaşa kadar yaşamak. 4. Be­lirli sayıya ulaşmak. 5. Yetmek. 6. Bir şeyin zamanı gel­mek. 7. Kavuşmak, yetişmek, birleşmek. 8. Malum olmak, bi­linmek. 9. Eşit olmak, yetişmek, eşit olabilmek. 10. Elleri ile bir şeyin çevresini tutmak, kucaklamak. 11. Anlamak, idrak etmek. 12. Yüklemek. 13. Ocağa, sobaya vs. odun koyup yakmak.

Tr – 1. Dәyәnәk, qılınc, tüfәng kimi uzun şeylәrdәn bir neçәsini tәpәlәrindәn bir-birinә çaprazlama dayamaq. 2. (Taxta və bu cür şeyləri) Bir-birinә tutdurmaq. 3. Bir işi görmәk üçün lazımlı parçaları bir araya gәtirmәk. 4. (yüklü heyvana) iki tәrәfli yüklәmәk. 5. (Başa örpәk kimi şeylәri) Bağlamaq. 6. (Qaş, üz üçün) Sәrtlik, övkә bildirәn bir vәziyyәtә getirmәk. 7. Məyus edici hadisәlәrlә qarşılaşmaq. 8. Bir-birinә sәrt sözlәr söylәmәk vә ya yazılar yazmaq. 9. Rastlamaq, qarşılaşmaq.
ÇAYLAK / ÇAYLAQ

Az – Kuru çay (nehir) yatağı.

Tr – 1. Yırtıcı, uzun qanadlı, kiçik quşları vә siçan kimi heyvanları ovlayan, toyuq böyüklüyündә bir quş (Milvus migrans). 2. Tәcrübәsiz, bacarıqsız.
ÇEKİ / ÇӘKİ

Az – 1. Tartı. 2. Ehemiyet, önem, değer. 3. Parça, deri vs. üzerine renkli iple işlenmiş süs, nakş. 4. Bir çeşit balık.

Tr – 1. Bkz. Az¹. 2. 250 kiloya bәrabәr, odun kimi kobud şeylәri çәkmәkdә istifadә olunan bir ağırlıq ölçüsü. 3. Qadınların başlarına bağladıqları örtük. 4. Üzüntü, sıxıntı.
ÇEKME / ÇӘKMӘ

Az – 1. Çekmek işi. 2. Ayakkabı. 3. Pirinçin suyu süzülmeden pişirilen pilav.

Tr – 1. Bkz. Az¹. 2. Siyirmә (stolda, şkafda vs. girib çıxan göz). 3. Düzgün biçimli. 4. Barmaq vә ya mizrabla çalınan çalğı.
ÇELİK / ÇӘLİK

Az – 1. Baston, asa. 2. Dikilmek için kısa kesilmiş dal. 3. Sağlam demir, polat. 4. Demir gibi sağlam.

Tr – 1. Polad. 2. Poladdan hazırlanmış. 3. Qısa kesilmiş budaq. 4. Kök atması üçün toprağa sancılan budaq.

ÇENGEL / ÇӘNGӘL

Az – Çatal.

Tr – Bir yerә taxılmağa, keçirilmәyә yarayan әyri dәmir.
ÇEŞNİ

Az – 1. Şekil, forma. 2. Nakış. 3. Tasarı. 4. Tarz, usul, yöntem.

Tr – 1. Dad (yemәk içmek üçün). 2. Xoşa gәlәn bir xü­susiyyәt.
ÇIĞIRTMA

Az – 1. Kızartılmış domates, patlıcan veya et tikelerinden oluşan yemek (bazen yumurtalı oluyor). 2. Çığrtmak işi.

Tr – 1. Bkz. Az². 2. Nәfәsli musiqi alәti.
ÇINGIL / ÇINQIL

Az – 1. Çakıl tası, çakıl. 2. Çakılla kaplanmış.

Tr – Kiçik və seyrәk gilәli üzüm salxımı.
ÇIRAK / ÇIRAQ

Az – Mum, kandil, lamba gibi ışık aracı.

Tr – Sәnәt öyrәnmәk üçün usta yanında çalışan şәxs, şagird.
ÇIRPIŞTIRMAK / ÇIRPIŞDIRMAQ

Az – Gizlice almak, çalmak.

Tr – 1. İncә dәyәnәklә yüngülcә vurmaq. 2. Bir işi tәlәmtәlәsik, sәliqәsiz, sәthi görmәk.
ÇİL ÇİL / ÇİL-ÇİL

Az – Çilli, çiliçok olan...

Tr – Parlaq.
ÇİLE / ÇİLӘ

Az – Pulluğun bıçak, koşum çengeli ve sairenin takıldığı uzun bölümü.

Tr – 1. Dәrvişlərin 40 gün müddәtindә özlәrinә tәtbiq etdiklәri zәhmәtli və pәhrizli zaman. 2. Zәhmәt, sıxıntı, әziy­yәt. 3. İpәk, yun, pambıq kimi sap ve ip yumağı. 4. Yay kirişi.
ÇİM

Az – 1. Toprağın, kökleri bir birine geçmiş otlar bitmiş olan üst tabakası. 2. Üstü sulak yerlerde biten bitkilerle örtülmüş sulu çamur katı. 3. Saf, karışığı olmayan veya çok az olan. 4. Baştan başa, büsbütün.

Tr – Bağçaların yaşıllaşdırılmasına istifadә edilәn çoxillik bitgi (Lolium).
ÇİMMEK / ÇİMMӘK

Az – Yıkanmak, banyo yapmak.

Tr – Suya bütün vücuduyla girib çıxmaq.
ÇİT

Az – Pamuktan dokunmuş basma.

Tr – 1. Çәpәr. 2. Baş örtüyü. 3. Bkz. Az.
ÇİY

Az – Çiğ.

Tr – Şeh, şәbnәm.
ÇÖL

Az – 1. Dışarı, eşik. 2. Tarla. 3. Bkz. Tr.

Tr – Qumluq, susuz geniş әrazi, sәhra.
ÇÖP

Az – 1. Saman inceliğinde her hangi bir dal veya tahta parçası. 2. Boğazda (genelde çocuklarda) ilişip kalan kemik, çekirdek kabuğu vs. kırıntısı. 3. Çöp şeklinde mikrop.

Tr – 1. Bkz. Az¹. 2. Zibil.
ÇÖPÇÜ

Az – Eski zamanlarda çocuğun boğazında kalmış kemik vs. çıkarmakla meşgul olan ara hekimi.

Tr – Evlәrdәn zibillәri yığan vә ya küçәlәri süpürәn işçi, süpürgәçi, zibil tәmizlәyən.
ÇÖREK / ÇÖRӘK

Az – 1. Ekmek. 2. Genellikle yemek.

Tr – 1. Az yağlı, şirin, kövrәk çörәk. 2. Bir çox cismin tәkәr şәklindә görünәn üzü.

D
DAĞAR

Az – 1. Sığır derisinden yapılan torba 2. Eskiden kaytan örmek için kullanılan, içine eski şeyler veya sıkıca yün doldurularak bağlanan meşin yastık. 3. Kibirli, kendinden razı.

Tr – Ağzı geniş, dibi dar gil qab.
DAĞDAĞA

Az – 1. Yersiz endişe, telaş ve ıstırap, korku, heyecan; Bkz.: Tr. 2. Dert, kaygı, endişe, düşnce. 3. Yoldan çıkaran, baştan çıkaran şey. 4. Küçük tahta parçasından yapılan ve döndürürken uğultulu bir ses çıkaran çocuk oyuncağı, fırıldak.

Tr – Tappıltı, gurultu, sәs-küy.
DAİRE / DAİRӘ

Az – 1. Bir çemberin içinde kalan düzlem parçası. 2. Bir şeyin yayıldığı ve etkilediği saha.

Tr – 1. Mәnzil. 2. İdarә. 3. Bkz. Az¹.

DAL

Az – 1. Arka, sırt. 2. Aksi taraf, karşı taraf. 3. Arka tarafda olan. 4. Akibet, son nefes. 5. Geri. 6. Bkz. Tr².

Tr – 1. Budaq. 2. Qol, bölüm. 3. Çılpaq, yalın. 4. Bkz. Az¹.
DALAN

Az – 1. Sokak kapısından heyete giden üstü örtülü veya açık yol. 2. İki komşu ev arasında olan ve bir tarafı heyet kapısına çıkan dar yol.

Tr – 1. Lobbi. 2. Forma, şәkil.
DAMLAMAK / DAMLAMAQ

Az – 1. Damla damla akmak, dökülmek. 2. İçeri tıkmak, hapsetmek.

Tr – Damcılamaq.
DANIŞMAK / DANIŞMAQ

Az – Konuşmak.

Tr – Mәşvәrәt etmәk, mәslәhәt almaq.
DEVAMLILIK / DAVAMLILIQ

Az – Sağlamlık, muhkemlik, dayanıklılık.

Tr – Süreklilik, arası kəsilməzlik, ardıcıllıq.
DEVAMSIZ / DAVAMSIZ

Az – 1. Dayanıksız, muhkem olmayan, sağlam olmayan. 2. Zayıf, tahammülsüz. 3. Çabuk dağılan, çabuk yırtılan, çabuk bozulan. 4. Çok sürmeyen, çabucak biten, sürekliliği olmayan.

Tr – 1. Davam etmeyen. 2. İşinә düzgün davam etmәyәn.
DAYAK / DAYAQ

Az – 1. Üzerine bir şey berkidilmek için veya kurula bilmek için düzeldilmiş yer, özül. 2. Destek ola bilecek bir şey. 3. İstinad edilecek adam, şey; yardım, hamî. 4. Bkz. Tr².

Tr – 1. (Bir insan vә ya heyvanı) döymək işi, kötәk. 2. Bir şeyin yıxılmaması üçün dayadılan ağac. 3. Evlәrin qapı­larının açılmaması üçün qapının arxasına qoyulan qol, dәstәk.
DAYANMAK / DAYANMAQ

Az – 1. Bir yere yaslanmak. 2. Rast gelmek, rastlaşmak. 3. Hareketsiz duruma gelmek; hareketini, işini durdurmak. 4. Gelip bir yerde durmak, daha ileri hareket etmemek. 5. Ayak üste durmak. 6. Katlanmak.

Tr – 1. Bkz.: Az¹. 2. İstifadәsi uzun sürmәk, möhkәm olmaq. 3. Zәrәr görmәmәk, varlığını qorumaq. 4. Birindən, bir şeydәn güc almaq, etibar etmәk. 5. Müqavimәt göstərmәk. 6. Dözmək. 7. Çatmaq.
DEDE / DӘDӘ

Az – Ata.

Tr – 1. Baba (ata vә ya ananın atası). 2. Mövlәvi tәriqәtindә çilә doldurmuş olan dәrvişlәrә verilәn ad.
DEDELİK / DӘDӘLİK

Az – Üvey baba.

Tr – 1. Babalıq, baba olma halı. 2. Babaya yaraşan davranış.
DENK / DӘNG

Az – 1. Denk, eş. 2. Cüzi bir miktar, bir tane. 3. Değeri çok düşük para, bozuk madeni para. Bir yerden başka yere götürmәk için bağ yapılan şey.

Tr – 1. Yük heyvanlarının sağ vә soluna qoyulan iki yük parçasından biri. 2. Yataq, yorğan, parça kimi әşyanın sarılıb bağlanması ilә әmәklә gәlәn yük. 3. Çәkicә eyni olan. 4. Bәrabәr, tay.
DELİ / DӘNLİ

Az – Taneleri çok ve iyi olan.

Tr – 1. “qәdәr” mәnasında üstünkük dәrәcәsi. 2. Ağır başlı, sözlәri vә davranışları ölçülü olan biri.
DENSİZ / DӘNSİZ

Az – Tanesi olmayan veya az olan.

Tr – Davranışlarına diqqәt etmәyәn, hörmәtsizcә davranan.
DEPO

Az – 1. Vagon ve lokomotiflerin durması ve tamiri için özel yer. 2. İtfaiye arabasının durduğu yer.

Tr – 1. Ambar. 2. Bak.
DERÇ ETMEK / DӘRC ETMӘK

Az – Gazete veya dergide yayınlamak.

Tr – 1. Almaq, toplamaq. 2. Qeyd etmәk.
DERMANSIZ / DӘRMANSIZ

Az – İlaçsız.

Tr – Gücü qalmamış.
DERZ / DӘRZ

Az – Biçilmiş tahıl bağlaması.

Tr – Divar daşlarının vә ya kәrpiclәrin suvaqla doldu­rulub üzәrindәn mala çәkmәklә düzәldilәn aralığı.
DIĞDIĞI

Az – Çok değingen (adam).

Tr – Danışarkәn “r” ları “q” kimi söylәyәn (şәxs).
DIĞDIK / DIĞDIĞ

Az – 1. Çok kuru. 2. Dedi-kodu, arası kesilmeyen söz sohbet, tartışma.

Tr – Qohumun uzaq olduğunu anlatmaq üçün “dığdığı­mın dığdığı” ifadәsindә keçir.
DİMDİK

Az – 1. Gaga. 2. Çok dik. 3. Ayak üste durmuş halde.

Tr – 1. Bkz. Az^2,3. 2. Baş әymәyәn, mәtin.
DİNÇ / DİNC

Az – 1. Başkasını rahatsız etmeyen, yalnız kendisiyle meşğul olan, sakin. 2. Barışsever. 3. Barış ortamında geçen.

Tr – Gücü ve sağlamlığı yerindә olan.
DİNMEK / DİNMӘK

Az – 1. Konuşmak, söz söylemek. 2. Seslenmek, duyulmak. 3. Azarlamak.

Tr – 1. Sona çatmaq, bitmәk, durmaq. 2. Susmaq. 3. Kәsmәk ( yağış üçün ).
DİŞLEK / DİŞLӘK

Az – 1. Isırılarak koparılmış bir parça. 2. Dişin yeri. 3. Dişlenmiş, dişle koparılmış, diş yeri.

Tr – 1. Dişlәri dışarıya doğru çıxıq olan biri. 2. Sözünü keçirәn, işini gördürә bilәn.
DOĞMAK / DOĞMAQ

Az – 1. Doğurmak. 2. Çıkmak, görünmek ( gök cisimleri hakkında). 3. Meydana çıkmak, ortaya çıkmak. 4. Bkz. Tr¹.

Tr – 1. Dünyaya gәlmәk, doğulmaq. 2. Bkz. Az^2,3.
DOĞURMAK / DOĞURMAQ