84
1; 25-Bezostaya 1; 26-Anza marker; 27-Ruzi 84; 28-Günəşli; 29-Şəfəq; 30-Səba; 31-
Şəfəq 2; 32- Uğur; 33-Aran; 34-Yeganə.
Şəkil 3-4.
Yerli və introduksiya olunmuş
yumşaq buğda nümunələrinin
qliadinkodlaşdıran lokuslarının elektroforeqramları
35-Tale 38; 36-Murov 2; 37-Qırmızı gül; 38-Qobustan; 39-Starshina; 40-CO970547-
7; 41-Bezostaya1; 42-Bezostaya1; 43-Anza marker; 44-Zubkov; 45-MV06-02; 46-
Gerek; 47-Gloria; 48-TX96V2847; 49-Arlin/Yuma; 50-MV Dalma; 51-Destin; 52-
Bezostaya1(TR);
53-Dyuopebusa;
54-OK00421;
55-Altay;
56-Mima;
57-
LC927/Petja; 58-Bezostaya1; 59-Bezostaya1; 60-Anza marker; 61- Sönməz; 62-
Steklovidnaya24; 63-Dalnitskaya; 64-Vita; 65-Azeri(AZB); 66-SG-S1915; 67-
Karahan; 68-U1254-7-9-2-1/TX86A5616//Rina-6
Yumşaq buğda sortlarının dənlərindən qliadinin ekstraksiyası və elektroforetik
analizi aparıldıqdan sonra alınan bəndlər (eletroforetik spektrlər) “1” və “0” metodu
əsasında nömrələnmişdir. Eyni yerdə yerləşən bəndlər “1”, həmin yerə uyğun sahədə
olmayan bəndlər isə “0”binar nomenklaturaya əsasən nömrələnmişdir.
Tədqiq edilən nümunələrin genetik yaxınlığını müəyyənləşdirmək
üçün klaster
analizindən istifadə olunmuş və dendroqram tərtib edilmişdir.
SPSS kompyuter
proqramının analizinin nəticəsinə görə nümunələr 7 klasterdə sinifləşmişdir.
Dendroqramda nümunələrin 66.7%-i A-, 12,3%-i B-, 3.6%-i C-, 3.6%-i D-, 3.6%-i
E-,
3.6%-i F- və 1,8%-i G- klasterinlərində sinifləşmişdir.
A- klasterində olan nümunələr
bir-birinə yaxın, B-klasterində olan nümunələr bir-birinə daha yaxın,
C- və digər
klasterlərdə sinifləşmiş
nümunələr isə həmçinin, bir-biri ilə yaxın qruplaşmışdır.
Yalnız Anza, Səba, Starşına və Zubkov
nümunələri digər qruplardan fərqli olmuşdur.
Alınmış dendroqramın təhlili nəticəsində
müəyyən edilmişdir ki,
nümunələrin
əksəriyyəti – 38 yumşaq buğda sortu ayrıca olaraq
böyük A-klasterdə genetik
cəhətdən bir-birinə daha yaxın qruplaşmışdır (Şəkil 5).