İ
RAN.
XVII əsrin sonlarında Səfəvilər dövlətində iqtisadi böhranın,
siyasi cəhətdən zəifliyin başlanması.
Xalq üsyanları.
XVIII əsrin 20-ci illərində əfqanların İranı işğal etməsi,
türklərin İrana girmələri. Əfqanlara və türklərə qarşı mübarizə.
Nadirin sərkərdəlik istedadı. Nadirin şah elan olunması
(1736). Onun xarici və daxili siyasəti. Xalq üsyanları. Nadir
ş
ahın öldürülməsi (1747). Daxili çəkişmələr. Mədəniyyətin
ümumi süqutu.
13
Kərim xan Zənd və onun siyasəti. Onun ölümündən sonra
yenidən başlanan feodal çəkişmələri. Ağa Məhəmməd xanın
hakimiyyət
uğrunda
mübarizəsi.
Qacarlar
sülaləsinin
hakimiyyətinin qurulması (1796).
XVIII əsrin sonu və XIX əsrin əvvəllərində İranda feodal və
feodal patriarxal münasibətlərin hökm sürməsi.
İ
ran uğrunda İngiltərə və Fransa arasında mübarizə. İngilis-
İ
ran müqaviləsi (1801). I Rus-İran müharibəsi. Gülüstan
müqaviləsi (1813). İran-türk müharibəsi (1821-1823). II Rus-
İ
ran müharibəsi. Türkmənçay müqaviləsi (1828).
İ
ngiltərə-İran ticarət müqaviləsi (1841). Xarici kapitalın
nüfuzu və onun ölkənin daxili durumuna təsiri.
Babilər üsyanı (1848-1852). Mirzə Tağı xanın islahatları.
XIX əsrin sonlarında İranın iqtisadi asılılığının güclənməsi
ilə siyasi asılılığının güclənməsinin müşahidə olunması.
“Tənbəki üsyanı”.
Kapitalist münasibətlərinin yaranması. İran burjuaziyasının
yaranması. İran maarifçiləri.
1905-1907-ci illər Rus inqilabının İranın milli-azadlıq
hərəkatına təsiri. 1905-1911-ci illər İran inqilabı. İnqilabın
məğlub olması.
Rusiya və İngiltərə tərəfindən İranın istismarının
güclənməsi.
I dünya müharibəsi illərində İran ərazisinin vuruşan ölkələr
tərəfindən zəbt edilməsi.
Ə
RƏB ÖLKƏLƏRI.
XVII əsrin II yarısında-XVIII əsrin əvvəllrində Ərəb
ölkələrinin sosial-iqtisadi quruluşu. Osmanlılara qarşı mübarizə.
Fransızların Misirə soxulması və Misir xalqının onlara qarşı
mübarizəsi. Misirdə ingilis-fransız rəqabəti. Məhəmməd Əlinin
Türkiyə sultanı ilə mübarizəsinin nəticələri. 1831-1833-cu
illərdə Misir böhranı.
14
Avropa dövlətlərinin Misir böhranına cəlb olunması (1839).
Süveyş kanalının tikintisi və Misirin xarici kapitaldan asılı
vəziyyətə düşməsi.
XIX əsrin 40-60-cı illərində Suriyada və Livanda antifeodal
üsyanlar. Suriya və Livanın xarici kapitaldan asılı olması.
Maarifçilik hərəkatı.
Ə
lcəzairdə
Ə
bdülqadirin
rəhbərliyi
ilə
fransız
müstəmləkəçilərinə qarşı mübarizə (1847).
Mərakeş
xalqının
portuqal,ispan
və
fransız
müstəmləkəçilərinə qarşı mübarizəsi. Fransızlar tərəfindən
Tunisin işğalı (1881). Xalq üsyanı.
1879-1881-ci illərdə Misirdə Konstitusiya hərəkatı. 1881-ci
ildə Misirdə “Misir misirlilər üçündür” şüarı altında Ərəbinin
başçılığı ilə ingilislərə qarşı mübarizə.
Yeni ictimai qüvvələrin formalaşması. Mustafa Kamil və
Misir millətçiliyinin yaranması. Məhəmməd Abdo və
islahatçılıq hərəkatı. Siyasi partiyaların və həmkarların
yaranması.
Şə
rqi Sudanda ingilislərə qarşı mehdiçilərin üsyanı.
Mehdiçilər dövləti. 1898-ci ildə mehdiçilərin məğlubiyyəti.
Madrid konfransı (1880). Mərakeşin yarımmüstəmləkəyə
çevrilməsi. Mərakeş böhranı (1905 və 1911-ci illlər). Fransa
protektoratının elan edilməsi. 1907-ci ildə Mərakeşdə Fransa və
İ
spaniyanın işğalçı qoşunları ilə mübarizə. 1912-ci ildə
ümumxalq üsyanı.
Ə
rəb millətçi ideyalarının yayılması.
Ə
rəb ölkələri I dünya müharibəsi illərində.
TROPIK VƏ CƏ NUBI AFRIKA.
Şə
rqi Afrika sahillərinin mədəniyyəti. Zənzibar sultanlığı.
Efiopiyanın sosial quruluşu. Efiopiyanın mərkəzləşdirilməsi
uğrunda səylər və ingilis təcavüzünə qarşı mübarizə.
15
Avropa səyyahlarının və missionerlərinin Afrikanın içəri
rayonlarına gəlmələri. Cənubi Afrikanın avropalıların müstəm-
ləkəsinə çevrilməsi. Ost-hind holland şirkəti. Kap koloniyası
(1652). Etniki birləşmələr prosesi. Tayfa ittifaqlarının yaran-
ması. XIX əsrin əvvəllərində Kap koloniyasının ingilislər
tərəfindən tutulması.
İ
ngilis və bur təcavüzləri. Oranj və Transvaal
respublikasının təsis edilməsi (1854-1856).
ABŞ-ın təsiri altında Liberiya Respublikasının yaradılması
(1847). Kapitalist dövlətləri arasında sərt rəqabət obyekti olan
Afrikanın bölüşdürülməsi və onun nəticələri.
İ
ngilis-zulu müharibəsi (1879). Kosa və suto tayfalarının
silahlı müqaviməti. İngilis-bur müharibəsi və Cənubi Afrika
İ
ttifaqının yaranması (1910).
Efiopiyanın italiyalılarla vuruşda uğuru və öz istiqlaliyyətini
qoruması.
Mozambik xalqının, Anqola tayfalarının portuqallara qarşı
mübarizəsi. XIX əsrin 80-ci illərində Qərbi Afrika xalqlarının
Samori Turenin başçılığı ilə fransızlara qarşı silahlı mübarizəsi.
XX əsrin əvvəllərində Cənub-Qərbi Afrikada (Namibiyada)
və Şərqi Afrikanın (Tanqanika) cənubunda və mərkəzi
hissəsində alman müstəmləkəçilərinə qarşı mübarizə. Cənubi
Afrikada Afrika Milli Konqresinin meydana gəlməsi.
Afrika I dünya müharibəsi illərində.
16
Ə
N Y E N I D Ö V R
.
(1919-CU İ LDƏ N XXI Ə SRİ N
Ə
VVƏLLƏRİNƏ QƏDƏR)
ÇIN.
I dünya müharibəsindən sonra Çinin ictimai-iqtisadi
quruluşunun əsas cəhətləri. Paris sülh konfransının Çinə aid
qərarı. “4may hərəkatı”.
Sun Yatsenin Quançjou hökuməti. Vahid Milli Cəbhənin
yaradılması. Sun Yatsenin ölümü (1925).
30 may 1925-ci il hadisələri. Şimal yürüşü. Vahid cəbhənin
daxilində təfriqənin baş verməsi. Homindan ordusunun
komandanı Çan Kayşinin Nankində hökumət qurması. Vahid
Milli Cəbhənin dağılması. Çan Kayşi hökumətinin siyasi kursu.
Çində Kommunist partiyasının hakimiyyət uğrunda
mübarizəsinə Mao Tszedunun rəhbərlik etməsi. Homindan
ordusu ilə kommunistlər arasında vətəndaş müharibəsi (1927).
Yapon təcavüzünün başlanması (1937). Homindançılar və
kommunistlər arasında vahid cəbhənin bərpası. Antiyapon
hərəkatının güclənməsi. Yapon – Çin cəbhəsi.Vahid cəbhə
daxilində mübarizə. SSRİ-nin yaponlara qarşı müharibəyə
girməsi, Kvantun ordusunu məğlub etməsi və Şimal-Şərqi Çini
azad etməsi (1945).
Kommunistlər və homindançılar arasında gedən vətəndaş
müharibəsi (1946-1949). Sovet İttifaqının Çin kommunistlərini
dəstəkləməsi. Çin kommunitlərinin qələbəsi.
Homindan lideri Çan Kayşinin Tayvan adasında öz dövlətini
qurması.
Mao Tszedunun Çin Xalq Respublikasının yaranmasını elan
etməsi (1949). Quruculuq işlərinin aparılması. 1954-cü il
konstitusiyası. “Böyük sıçrayış” siyasəti.
17
SSRİ-lə münasibətlərin kəskinləşməsi (1956). Çinin SSRİ-
yə qarşı ərazi iddialarını səsləndirməsi (1963). Sərhəd
toqquşması (1969).
Çin atom bombasının ilk sınaqlarının keçirilməsi (1964).
“Mədəni inqilab” (1965) və onun nəticələri.
ÇKP-nın Amerika ilə əlaqələrini nizama salması və Şanxay
bəyannaməsi (1972). Maonun ölümündən sonra daxili siyasətin
dəyişdirilməsi.
1970-ci
illərin
ikinci
yarısında
Çin
hakimiyyətində mübarizə.
Den Syaopinin hakimiyyətə gəlməsi və iqtisadi islahatların
aparılması. İslahatların nəticələri. “Çin modeli” konsepsiyası.
Tibetdə, Sintszyanda muxtariyyat uğrunda . Kütləvi
həyəcanların yatırılması (1989). Ölkənin ərazi bütövlüyünün
saxlanılması və iqtisadi yüksəlişin davam etməsi.
1997-ci ildə Honkonqun, 1999- cu ildə Makaonun Çinə
birləşdirilməsi.
Den Syaopin islahatlarının Tszemin (1993-cu il) və Tszintao
(2002-ci il) tərəfindən davam etdirilməsi.
2003-cü ildə Çinin öz kosmik gəmisində kosmosa ilk
kosmonavtını göndərməsi.
Son illərdə orduya ayrılan xərclərin artırılması.
YAPONIYA.
I dünya müharibəsi illərində Yaponiyanın Uzaq Şərqin
bazarlarını ələ keçirməsi. “Düyü qiyamları” (1918). Hərəkatın
yatırılması.
Yaponiya Vaşınqton konfransında. Yaponiyanın siyasi
həyatında militarizm və ekspansionist ovqatların üstünlük əldə
etməsi. General Tanakanın hakimiyyətə gəlməsi (1927).
“Tanaka memorandumu”.
Dünya iqtisadi böhranının Yaponiyaya təsiri. Ölkədə
mübarizənin kəskinləşməsi. Faşistləşmə meylinin güclənməsi.
Ş
imal-Şərqi Çinin işğalı (1931). Yaponiyanın Millətlər
18
Cəmiyyətindən çıxması. Bir qrup zabitin faşist qiyamı təşkil
etməsi (1932). Yeni faşist qiyamı (1936). Antikomintern paktı
(1936).
Yaponiyanın Çinə hücumu (1937). Yapon qoşununun
Xasan gölü və Xalxin-qol çayı ərazisində məğlubiyyətə
uğraması.
Yaponiyanın Hitler Almaniyası ilə hərbi-siyasi ittifaqı
(1940). Sakit okeanda müharibənin başlanması. Müharibənin I
mərhələsində Yaponiyanın müvəffəqiyyətləri.
ABŞ və İngiltərə hərbi qüvvələrinin xeyrinə Sakit okeanda
hərbi vəziyyətin dəyişməsi (1943). Qahirə bəyannaməsi (1943).
Yaponiyanın iqtisadi vəziyyətinin pisləşməsi. Yaponiyada
müharibə əleyhinə hərəkat.
Yalta konfransının qərarı. Potsdam bəyannaməsi (1945).
SSRİ-nin Yaponiyaya müharibə elan etməsi.Yaponiyanın
danışıqsız təslim olması.
ABŞ-ın Yaponiyada işğal rejimi qurması (1945-1952).
Yaponiyada
parlament
seçkilərinin
keçirilməsi.
Yeni
konstitusiyanın qəbul edilməsi (1947). İmperatorun simvolik
olaraq dövlətin başçısı olması.
San-Fransisko konfransı (1951). Bir çox dövlətlərlə sülh
müqaviləsinin bağlanması. ABŞ –la təhlükəsizlik müqaviləsinin
imzalanması.
1952-ci ildə Yaponiyanın yenidən öz suverenliyini bərpa
etməsi. SSRİ ilə diplomatik əlaqələrin bərpa edilməsi (1956).
Yaponiyanın iqtisadi inkişafının xeyli güclənməsi.
Yaponiyanın “böyük yeddilər”in iştirakçısına çevrilməsi
(1975). 1973-1975-ci illər dünya energetika böhranı və onun
Yaponiyaya təsiri.
1990-cı ilin əvvəllərində yapon iqtisadiyyatında geriləmə.
Hökumət dəyişiklikləri. Y.Koudzumi hökumətinin ağır iqtisadi
islahatlar proqramı (2001). Sonrakı seçkilərdə Liberal Demokrat
partiyasının
məğlubiyyəti
və
hakim
mövqeyini
itir-
məsi.Yaponiya Demokrat partiyasının qələbəsi (2007). Xarici
19
siyasətin dəyişilməsi. Yapon silahlı qüvvələrinin BMT-nin
himayəsi altında əməliyyatlarda iştirak etməsi.
“Şimal ərazilər” problemi və onun həlli yolları.
HINDISTAN.
I dünya müharibəsindən sonra ölkənin iqtisadi –siyasi
vəziyyəti. “Roulet qanunu” (1919). Bu qanuna qarşı kütləvi
mitinqlərin
keçirilməsi.Amritsar
şə
hərindəki
mitinqin
gülləbaran edilməsi və ölkədə azadlıq hərəkatının yüksəlişi. M.
Qandinin siyasi fəaliyyəti. İngilis parlamentinin Hindistanın
idarə olunmasına dair yeni qanunu (1919). Hindistan Milli
Konqres Partiyasının bu qanuna qarşı başladığı kampaniya.
Milli Konqresin fəaliyyəti.
Vətəndaş itaətsizliyi kampaniyası (1930). Peşavar üsyanı.
Londonda keçirilən “Dəyirmi masa” konfransı (1931).
İ
kinci itaətsizlik kampaniyasına başlamaq qərarı.
1935-ci il konstitusiyası.
Müharibə və faşizm əleyhinə hərəkat. ABŞ-ın Hindistanda
iqtisadi nüfuzunun güclənməsi. Milli Konqresin ingilis
hökumətindən Hindistana istiqlaliyyət verilməsini tələb etməsi
(1940). Müsəlman liqasının Pakistan dövlətinin yaradılması
təbliğatı.
Hindistanın iqtisadi, sosial-siyasi vəziyyəti. II dünya
müharibəsi illərində ingilislər əleyhinə çıxışların davam etməsi.
Milli Konqresə qarşı repressiyalar.
II dünya müharibəsindən sonra ingilislər əleyhinə milli-
azadlıq hərəkatının genişlənməsi.
Hinduslar, müsəlmanlar və sikxlər arasında kütləvi
toqquşmalar.
Başda Cəvahirlər Nehru olmaqla Müvəqqəti hökumətin
təşkili. Pakistan dövləti yaratmaq uğrunda açıq mübarizə.
Hindistan və Pakistana dominion hüququnun verilməsi (1947).
20
Kəşmir ərazisinə sahiblik üstündə I Hindistan və Pakistan
müharibəsi (1948).
1950-ci ildə Hindistanın respublika elan edilməsi və yeni
konstitusiya. Nehru hökuməti. “Nehru xətti”. C.Nehrunun
ölümü (1964) və onun nəticələri. Tam həllini tapmayan Kəşmir
problemi və 1966-cı ildə II Hindistan və Pakistan münaqişəsi.
1971-ci il seçkilərində demokratik qüvvələrin qələbəsi. İ.Qandi
hökumətinin tədbirləri.
1971-ci ildə Hindistan və Pakistan hərbi münaqişəsi
nəticəsində Banqladeş dövlətinin yaranması.
1977-ci il seçkilərində B.Canata partiyasının qələbəsi.Onun
daxili və xarici siyasəti. Hakim blokda fikir ayrılıqlarının
kəskinləşməsi.
İ
.Qandinin 1980-cı il seçkilərində qələbəsi. Pəncabda
yaşayan sikxlərin dövlət yaratmaq uğrunda mübarizəsinin yeni
dalğası. Terror kampaniyasının başlanması. İ.Qandinin
öldürülməsi (1984).
1984-cü il seçkilərində başda R.Qandi olmaqla Hindistan
Milli Konqresinin qələbəsi. R.Qandinin C.Nehrunun xarici
kursunu davam etdirməsi. Hindistanın “yeni sənaye ölkələrinin”
nümunəsi üzrə bazar islahatlarına başlaması.
1987, 1988 və 1989-cu illərdə Hindistan və Pakistan hərbi
toqquşmaları.
R.Qandinin öldürülməsi (1991).
1991-ci il seçkilərində HMK-nın qələbəsi. Yeni iqtisadi
siyasət. 1995-ci il seçkilərində HMK-nin məğlubiyyəti.
Müxalifət partiyasının hakimiyyətə gəlməsi. Koalision
hökumətin yaradılması. İqtisadi inkişaf proqramı. Yeraltı nüvə
sınaqlarının keçirilməsi (1998).
XXI əsrin əvvəllərində ölkənin iqtisadi, sosial-siyasi
durumu. Sosial problemlərin həll olunmaması ilə millətlərarası
və dinlərarası münaqişələrin baş verməsi təhlükəsinin qalması.
21
TÜRKIYƏ .
I dünya müharibəsindən sonra Osmanlı imperiyasının
süqutu. Antanta qoşunları tərəfindən Türkiyə ərazisinin bir
hissəsinin işğalı. Mustafa Kamal paşanın rəhbərliyi ilə milli-
azadlıq hərəkatının başlanması. 1920-ci ildə TBMM-in
açılması. Hökumətin yaradılması.
Sevr müqaviləsi. TBMM-in bu müqaviləni ləğv etməsi.
Türk xalqının milli-azadlıq hərəkatında qələbəsi. Lozanna sülh
müqaviləsi (1923). Türkiyə Cümhuriyyətinin elan edilməsi
(1923). İslahatların keçirilməsi. Türkiyədə kapitalizmin
inkişafının xüsusiyyətləri. Etatizm siyasəti.
Türkiyənin xarici siyasəti. Boğazlara dair məsələ və Montre
konfransı (1936).
II dünya müharibəsi illərində Türkiyənin bitərəflik
mövqeyinin xarakteri. Almaniya meylli siyasət. II dünya
müharibəsinin sonlarında İngiltərə və ABŞ-la yaxınlaşma.
II dünya müharibəsindən sonra Türkiyədə demokratik
hərəkatın genişlənməsi. “Trumen doktrinası ” və “Marşall
planı” çərçivəsində ABŞ-la əməkdaşlıq haqqında müqavilənin
bağlanması.
Demokrat partiyasının parlament seçkilərində qələbəsi
(1950). Türkiyənin NATO və “Bağdad paktı”na daxil olması.
Xarici kapitalın cəlb olunma siyasəti. İqtisadi vəziyyətin
pisləşməsi. 50-ci illərin sonlarında ölkəni bürüyən həyəcanlar.
Hərbi çevriliş (1960). Milli Birlik Komitəsi. 1961-ci il
konstitusiyası. 1963-1966-cı illərdə hökumət böhranı. Yeni
hökumətin aqrar qanunu (1973). “Kipr böhranı” (1974).
Türkiyənin beynəlxalq vəziyyətinin ağırlaşması. “Milliyyətçı
cəbhə” koalisiya hökuməti (1975).
Ölkədaxili fikir ayrılıqlarının güclənməsi. Siyasi böhran.
Hərbiçilərin hakimiyyətə gəlməsi (1980). 1983-cü il
seçkilərində T.Ozal partiyasının qələbəsi. T.Ozal hökumətinin
keçirdiyi islahatlar və nəticələri.
90-cı illərdə hakimiyyət qeyri-sabitliyi. Koalision hökumət.
22
2003-cü ildə R.T.Ərdoğanın baş nazir seçilməsi. İqtisadi
islahatların keçirilməsi. Ərdoğan hökumətinin apardığı iqtisadi
siyasət və onun nəticələri. Türkiyə-AB münasibətləri. Ak
Partinin xarici siyasət kursu və Türkiyənin beynəlxalq vəziyyəti.
R.T. Ərdoğanın prezident seçilməsi.
Erməni və PKK terrorçuluğu problemi.
İ
RAN.
Rusiyada 1917-ci il fevral burjua inqilabının İrana təsiri.
Bərabər hüququ olmayan müqavilələrin ləğvi və rus
qoşunlarının İrandan çıxarılması. İngilislərin İranı işğal etməsi
(1918). Ingiltərə-İran sazişi (1919). Milli-azadlıq hərəkatı və
İ
ran hökumətinə qarşı mübarizə. Təbriz üsyanı (1920).
M.Xiyabani. Xalq hərəkatının ölkəni bürüməsi. Hərəkatın
yatırılması. İngiltərə-İran sazişinin ləğv edilməsi (1921).
Dövlət çevrilişi (1921). Qacar sülaləsinin hakimiyyətdən
kənarlaşdırılması. Pəhləvi sülaləsinin əsasının qoyulması
(1925). Rza şahın islahatları. Ruhanilərin nüfuzunun sarsılması.
İ
ngilislərlə yaxınlaşma siyasəti. İngilis-İran neft şirkətinin
konsessiyasının müddətinin uzadılması. İranın imperialist
dövlətlərinin iqtisadi və siyasi asılılığından azad olmaması.
Dünya iqtisadi böhran illərində İran iqtisadiyyatının
pisləşməsi. Durğunluq və irticanın hökm sürməsi. Fəhlə
sinfinin, ticarət-sənaye burjuaziyasının inkişafı. Fəhlə və kəndli
hərəkatı, tayfa üsyanları. Siyasi repressiyalar.
Paniranizm siyasəti.
Saadabad paktı (1937). II dünya müharibəsi ərəfəsində
İ
ranın xarici siyasəti. Hitler Almaniyası ilə yaxınlaşma. Faşist
agenturası İranda. Müttəfiq qoşunların İrana girməsi. Rza şahın,
oğlu Məhəmməd Rzanın xeyrinə taxtdan əl çəkməsi (1941).
Demokratik hərəkatın canlanması. İran Xalq Partiyasının
yaradılması.1942-1944-cu illərdə Cənubi Azərbaycandakı
demokratik hərəkatın xüsusiyyəti. Başda S.C.Pişəvəri olmaqla
23
Azərbaycan Demokratik Partiyasının yaradılması (1945).
Azərbaycan Milli Məclisinə seçkilərin keçirilməsi və Milli
hökumətin yaradılması.
İ
ran Kürdüstanında milli-demokratik hərəkat və Milli
hökumətin yaradılması.
Cənubi Azərbaycanda bir sıra sosial-iqtisadi islahatların
aparılması (1946). “Dil haqqında” qanunun qəbul edilməsi.
Təbriz universitetinin təsis edilməsi.
İ
ran hökumətinin başçısı Qəvamüs-Səltənənin BMT-də
“İran məsələsinə” baxılmasına, ABŞ və İngiltərənin İrana
siyasi-hərbi yardım göstərməsinə nail olması. İranda inqilabi-
demokratik hərəkatın yatırılması (1946). İran Xalq Partiyasının
qadağan edilməsi (1949).
İ
randa ingilis-Amerika rəqabəti. İngilis-İran neft şirkətinin
fəaliyyəti. Milli Cəbhənin yaranması (1949). Antiimperialist
hərəkatın canlanması. İngilis-İran neft şirkətinin ləğv edilməsi
(1951). Məclis tərəfindən neft sənayesinin milliləşdirilməsi
haqqında qərarın qəbul edilməsi (1951). M.Müsəddiqin baş
nazir təyin edilməsi. M.Müsəddiqin xarici və daxili siyasəti.
Milli Cəbhənin parçalanması. Dövlət çevrilişi (1953). Amerika
nüfuzunun İranda güclənməsi. Beynəlxalq neft konsorsiumu ilə
müqavilənin bağlanması (1954). İranın Bağdad paktına
qoşulması (1955).
60-cı illərin əvvəllərində İranda iqtisadi-siyasi böhran.
Sosial ziddiyyətlərin kəskinləşməsi. 60-70-ci il islahatları - “ağ
inqilab”. “Ağ inqilab”ın mahiyyəti və nəticələri. Neft
məsələsində rejimin siyasəti. Neft gəlirlərinin artması və
onlardan istifadənin xarakteri. Korrupsiya, dövlət malının
mənimsənilməsi. Xalq kütlələrinin narazılığının artması.
Hökumət əleyhinə çıxışlar. SAVAK-ın təqibləri, repressiyaları.
70-ci illərin sonlarında sosial həyəcanların son dərəcə
kəskinləşməsi. Hökumət əleyhinə nümayişin güllələnməsi.
Ş
ahın ölkədən qaçması. Üsyançıların qələbəsi. İran İslam
Respublikasının elan edilməsi və yeni konstitusiyanın qəbul
edilməsi (1979). Ruhanilərin hakimiyyətə gəlməsi. Başda
24
ayətulla Xomeyni olmaqla hakim dairənin müxallifətçi çıxışlara
qarşı mübarizəsi. Kütləvi siyasi repressiyalar. İslam
respublikasının daxili və xarici siyasəti.
İ
ran-İraq müharibəsi (1980-1988).
1989-cu ildə Xomeyninin ölümündən sonra Əli Xameneinin
ali dini rəhbər olması. Məhəmməd Hatəminin prezidentlik
dövrü (1997-2001 və 2001-2005). Liberal islahatların
keçirilməsi. 90-cı illərdə Avropa ölkələri ilə iqtisadi
münasibətlərin bərpası.
2005 və 2009-cu illər prezident seçkilərində mühafizəkar
Ə
hmədnecadın qələbəsi. İran cəmiyyətində mühafizəkarlarla
islahatçılar arasında gərgin mübarizənin getməsi və islahatçılara
qarşı repressiyaların aparılması.Iranın nüvə proqramı və
beynəlxalq vəziyyət. Ruhaninin hakimiyyətə gəlməsi, İranın
Qərblə münasibətlərinin inkişaf tendensiyası.
Ə
Dostları ilə paylaş: |