Azərbaycan respublikasi təHSİl naziRLİYİ baki idarəetmə VƏ texnologiya kolleci

Mövzu 15. Özünüidarə mədəniyyəti 

Öyrənməliyik: 

 

Özünüidarə mədəniyyəti; 

 

Öz “Mən”ini idarəetmə. 

Özünüidarə  mədəniyyəti  -  İnsan  üçün  onun  yüksək  mədəniyyətli 

insan  kimi  q

əbul  edilməsindən  yuxarı  qiymətləndirmə  yoxdur  və  ola  da 

bilm

əz.  Yer  üzünün  hansı  nöqtəsində  olsa  da,  insanın  ruhi  mədəniyyəti  – 

onun d

əyər meyarıdır. Bu keyfiyyət nə milli, nə dini mənsubiyyətindən asılı 

deyil. Bu genetika, t

əhsil və tərbiyə məcmusudur. Qismən insanın irqi, cinsi, 

yaşı,  etnosu  və  yaşayış  yerindən  asılı  olan,  millidən  və  dindən  yuxarı 

meyardır.  Bütün  dünyada  insanın  bundan  yüksək  dəyər  meyarı  yoxdur. 

Bizim  insani  d

əyərimiz  tutduğumuz  vəzifə  ilə  deyil,  mədəniyyətimizin, 

bilikl

ərimizin,  həyata  keçirdiyimiz  fəaliyyətimizin  və  onun  nəticələrinin 

əhəmiyyəti  ilə  müəyyənləşdirilir.  Bununla  bərabər  keçmiş  xidmətlərimiz 

hazırkı  səmərəsizliyimizə  bəhanə  ola  bilməz,  çünki  insan  hər  vaxt 

yüksəlməli  və  inkişaf  etməli,  özü  üçün  imkanlar  açmalı,  gələcəyi  görməyə 

v

ə  onu  qurmağa  qadir  olmalıdır.  Mədəni  insan  daim  təkmilləşməyə,  öz 

h

əyat  və  fəaliyyət  texnologiyalarını  yaxşılaşdırmağa,  yeni  ideyalar 

yaratmağa  və  uğur  üçün  yeni  imkanlar  yaratmağa  can  atmalıdır.  İnsan 

haqqında  sözlərinə  görə  deyil,  əməllərinə  görə  fikir  yürüdürlər.  Belə  ki, 

Demosfen h

ər bir əməlsiz sözü dəyərsiz və boş adlandırırdı. İnsanları şəxsi 

h

əyat  fəaliyyəti  nümunəsi  ilə  inandırmaq  lazımdır.  Başqalarına  təsir 

göstərmək  üçün  şəxsi  nümunəsi  ilə  əməllərində  özünün  inamını  və 

h

əqiqiliyini  təsdiq  edərək,  onları  ruhlandırmaq  lazımdır.  Bizim  sözlərimizin 

ən  yaxşı  inandırıcılıq  vasitəsi  fəaliyyətimiz  və  tərəfimizdən  əldə  olunan 

n

əticələrdir.  İnsan  özündə  təbii  eqoizmi  şüurlu  surətdə  idarə  etməyi 

bac

armalıdır.  Çünki  ifrat  eqoizm,  başqalarının  tələbatlarına  etinasızlıq 

göstərərək,  daxili,  ruhi  sakitliyin  yoxluğu  ilə  nəticələnir.  Nizami  Gəncəvi 

deyirdi:  “İnsanlar  üçün  xeyirli  olmağa  çalış”.  Başqalarına  qarşı  özünə 

olduğun kimi münasibət göstərmə, ətrafdakıların uğurunu anlama və həqiqi 

maraqlılıq,  insanlara  ehtiyacında  olduğunu  verməyə  can  atmaq,  onlar 

t

ərəfindən inam və xeyirxahlıq doğurur, bizə kömək etmək, bizimlə dostluq 

v

ə əməkdaşlıq etmək arzusuna səbəb olur.