Peyğəmbərin Qızı Ftimənin (Fəziləti)
1592. Əli İbn Huseyn deyir ki, Yezid İbn Muaviyənin yanından Mədinəyə
qayıtdıqda Əlinin oğlu Huseyn öldürüldüyü zaman onları Misvər İbn
Məxrəmə qarşıladı. Mənə hər hansı bir ehtiyacın varmı? Varsa onu mənə əmr
136
Qadın bununla oğlanın olduqca nərmənazik olduğunu bildirmişdir.
137
Qadının yanları yekə olduğundan o yerə uzandıqda beli yuxarı qalxmış və uşaqlar əllərindəki narları
onun belinin altından o tərəf-bu tərəfə diyirləyirlərmiş. “Fəthul Bari” 9/273.
709
edə bilərsiniz” dedi. Əli: “Xeyr, bir ehtiyacım yoxdur” dedim. Misvər: “Sən
Rəsulullahın qılıncını mənə verirsənmi? Çünki mən bu qövmün onu səndən
almaqla qələbə çalmasından qorxuram. Allaha and olsun ki, əgər sən onu
mənə versən ruhum alınmadıqca bu qılıncı onlara vermərəm. Heç şübhəsiz ki,
Əbu Talibin oğlu Əli , Fatimənin üstünə Əbu Cəhlin qızını istəmişdi.
Mən o, vaxtlar həddi-buluq yaşına çatmışdım. Minbər üzərinə xütbə verərəkən
Peyğəmbərdən eşitdim: “Fatimə məndəndir. Mən onun dini xüsusunda
fitnəyə məruz qalmasından qorxuram. Ravi Məhrəm dedi ki: “Sonra
Rəsulullah AbduşŞəms oğullarından olan bir kürəkənini (Zeynəbin əri
Əbul Ası ) zikr etdi və onu tərif edərək yaxşı xüsusarını dilə gətirdi. O, mənə
söz söyləmiş və sözündə doğru çıxmışdı, mənə vəd etmiş və vədini yerinə
yetirmişdir. Mən heç bir halalı haram etmir və heç bir haramı da halal
etmirəm. Lakin Allaha and olsun ki, Allah Rəsulunun qızı ilə Allah
düşməninin qızı əbədiyyən bir (adamın nigahı) altıda birləşməz”. (Buxari 3110,
Muslim 6462, 2449/95)
1593. Misvər İbn Məxrəmə demişdir: “(Bir dəfə) Əli, Əbu Cəhlin qızına elçi
göndərdi. Fatimə bunu eşidəndə (bərk qəzəbləndi və) Peyğəmbərin yanına
gəlib dedi: “Həmqəbilələrin deyəcəklər ki, sən öz qızlarına görə heç
qəzəblənmirsən. Əli, Əbu Cəhlin qızı ilə evlənmək istəyir.” Onda Peyğəmbər
ayağa qalxıb şəhadət gətirdi və buyurdu: “Sonra isə... Mən qızımı Əbul-Asa
ərə verdikdə o mənə söz verdi və sözünün üstündə durdu
138
. Fatimə də
mənim ciyərparəmdir. Mən istəmirəm ki, kimsə ona bir pislik etsin. Vallahi,
Allahın Elçisinin qızı ilə Allahın düşmənin qızı eyni bir kişinin zövcəsi ola
bilməz.” (Bunu eşidəndə) Əli (o qızla) evlənmək fikrindən vaz keçdi.” Digər
rəvayətdə Misvər demişdir: “Mən Peyğəmbərin Abduşəms oğullarından olan
kürəkənini yad etdiyini, onu qohumluq əlaqələrini saxlamaq xüsusunda
tərifləyib belə dediyini eşitmişəm: “O, mənə söz verdi və sözünün üstündə
durdu, vəd verdi və vədini yerinə yetirdi”
139
. (Buxari 3729, Muslim 6462, 6463,
2449/95)
138
Peyğəmbər hələ İslamdan əvvəl qızı Zeynəbi Əbul-Asa ərə vermiş və Əbul As da ona Zeynəbdən
başqa heç kəslə evlənməyəcəyinə dair söz vermişdir.
139
Əbul As Bədr döyüşündə əsir düşdükdə Peyğəmbər onu azad etmiş, o da ona Məkkəyə qayıdan kimi
Zeynəbi Mədinəyə göndərəcəyinə vəd vermiş və vədini yerinə yetirmişdir.
710
1594. Aişə rəvayət edir ki, Peyğəmbər (xəstəliyi zamanı) bütün qadınları
toplum olaraq hamısı yanında idilər. Aişə deyir ki, Peyğəmbərin bütün
zövcələri yanında olduğu an qızı Fatimə gəldi. Vallahi Yerişi Peyğəmbərin
yerişindən heç bir şey ilə fərqlənmirdi. Peyğəmbər qızını gördükdə
buyurdu: «Xoş gəlmisən qızım (Mərhəba). Sonra onu sağına yaxutda soluna
oturtdu. Qulağına nə isə pıçıldadıqdan sonra qızı ağlamağa başladı. Onun
ağladığını görüb qulağına yenə də gizlicə nə isə pıçıldadı. Bu dəfə o güldü.
Mən Fatiməyə dedim: «Peyğəmbər bu qədər zövcələrinin içərsində
yalnız sənə sir dedikdən sonra sən hələ də ağlayırsan!». Peyğəmbər
geddikdən sonra mən soruşdum. Peyğəmbər sənə nə buyurdu: «Mən
Peyğəmbərin sirrini ifşa etmərəm». Peyğəmbər dünyasını dəyişdikdən
sonra mən Fatimə dən soruşdum: «Üzərindəki haqqım üçün
140
de görüm
Peyğəmbər sənə nə buyurdu: «Bəli, indi deyə bilərəm. Birinci dəfə o mənim
qulağıma pıçıldadıqda buyurdu: «Hər il Cəbrail mənə bir və ya iki dəfə
təkrarladırdı. Ancaq bu dəfə o bunu iki dəfə etdi. Bundan da əcəlimin
yaxınlaşdığını başa düşdüm. Allahdan qorx və səbr et. Mən sənin üçün necə
də gözəl Sələfəm (keçmişəm). Mən də ağladım. Mənim ağladığımı görüb ikinci
dəfə mənim qulağıma pıçıldadı. Ya Fatimə! Mömin qadınların və ya bu
ümmətimin qadınlarının seyyidi olmasından razı deyilsənmi (Başqa rəvayətdə:
Yaxınlarımdan ilk öncə mənə qovuşan sən olacaqsan)» deyə buyurdu. (Buxari
6286, Muslim 6468, 2450/99)
140
Aişə Peyğəmbərin zövcəsi həm də möminlərin anası olduğu üçün belə deyir.
711
1595. Usamə İbn Zeyd rəvayət edir ki, (bir dəfə) Ummu Sələmə
Peyğəmbərin yanında ikən Cəbrail onun yanına gəlib onunla söhbət etdi. O,
çıxıb getdikdən sonra Peyğəmbər Ummu Sələmədən soruşdu: “(Bilirsən)
o kim idi?” Ummu Sələmə: “Bu Dihyə İbn Kəlbi idi”- dedi. (Sonralar) Ummu
Sələmə deyirdi: “Vallahi, Allahın peyğəmbərinin xütbəsini eşidənədək,
xütbədə onun Cəbrail olduğunu bildirənədək mən onun Dihya olduğunu
hesab edirdim.” (Buxari 3634, Muslim 6469, 2451/100)
Möminlərin Anası Zeynəbin Fəziləti
1596. Aişə rəvayət edir ki, Peyğəmbərin zövcələrindən bəzisi
Peyğəmbərdən: “Hansımız sənə daha tez qovuşacaq?” deyə soruşdular. O:
“Əli ən uzun olanınız” deyə cavab verdi. (Belə deyəndə) onlar bir qamış
götürüb qollarını ölçməyə başladılar. Ən uzun qollu Səudə idi. (Zeynəb Bint
Cəhş vəfat etdikdə) biz başa düşdük ki, uzun əl deyildikdə, sədəqə
(vermək) qəsd edilirdi. O, hamımızdan tez Peyğəmbərə qovuşdu.
(Həqiqətən,) o, sədəqə verməyi sevirdi.” (Buxari 1420, Muslim 6470, 2452/101)
Ənəs İbn Məlikin Anası Ummu Suleymin Fəziləti
1597. Ənəs rəvayət edir ki, Peyğəmbər Mədinədə, – zövcələrinin evi
istisna olmaqla – Ummu Suleymin evindən başqa heç bir evə girməzdi. (Bunun
səbəbini ondan) soruşduqda isə belə demişdir: “Mənim ona yazığım gəlir,
onun qardaşı mənimlə bir döyüşdə ikən şəhid olmuşdur.” (Buxari 2844,
Muslim 6473, 2455/104)
712
Abdullah İbn Məsud Və Anasının Fəziləti
1598. Əbu Musa əl-Əşari deyir ki, mən qardaşımla Yəməndən Məkkəyə
gəldiyim zaman bir müddət gözlədim. Bu vaxt bizim ən çox gördüyümüz
Abdullah İbn Məsudun Əhli Beytdən bir kimsə olduğunu zənn etməyimiz
idi. Çünki biz Peyğəmbərin yanına daima İbn Məsud ilə anasının girdiyini
gördük”. (Buxari 3763, Muslim 6480, 2460/110)
1599. Abdullah İbn Məsud demişdir: “Vallahi, mən yetmişdən çox surəni
Peyğəmbərin dilindən eşidib öyrənmişəm. Vallahi, Peyğəmbərin
əshabələri yaxşı bilirlər ki, mən Allahın Kitabını onların hamısından yaxşı
bilirəm və mən onların ən xeyirlilərindənəm.” (Buxari 5000, Muslim 6486,
2462/114)
1600. Abdullah İbn Məsud deyir ki, Ondan başqa heç bir haqq ilah olmayan
Allaha and olsun Allahın kitabından elə bir surə nazil olmadı ki, onun harada
nazil olduğunu bilməyim, Allahın kitabından elə bir ayə nazil olmadı ki, onun
nə haqda nazil olduğunu bilməyim. Əgər kimsə Allahın Kitabını məndən daha
yaxşı bildiyini (mənə söyləsələrdi) və onun yanına dəvə ilə gedib çatmaq
mümkün olsaydı heç şübhəsiz ki, dəvəyə minib onun yanına gedərdim”.
(Buxari 5002, Muslim 6487, 2463/115)
713
1601. Abdullah İbn Amr rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Quran
oxumağı dörd nəfərdən öyrənin: Abdullah İbn Məsud, Huzeyfənin mövlası
Səlimdən, Ubey İbn Kəbdən və Muaz İbn Cəbəldən ”. (Buxari 3760,
Muslim 6492, 2464/118)
Ubey İbn Kəb Və Ənsarda Olan Bir Cəmaatın Fəziləti
1602. Ənəs demişdir: “Peyğəmbər zamanında ənsardan olan dörd nəfər
Quranı cəm etməklə məşğul idi: Ubey (İbn Kəbə), Muaz İbn Cəbəl, Əbu Zeyd
və Zeyd İbn Sabit.”(Hədisi danışan ravi demişdir): “Mən Ənəsdən soruşdum:
“Əbu Zeyd kimdir?” Dedi: “Əmilərimdən biridir.” (Buxari 3810, Muslim 6494,
2465/119)
1603. Ənəs rəvayət edir ki, (bir dəfə) Peyğəmbər Ubey (İbn Kəbə) dedi:
“Allah mənə: “Kitab əhlindən və müşriklərdən inkar edənlər...”. (əl-Bəyyinə1).
Surəsini sənə oxumağı buyurdu.” (Ubey) soruşdu: “O, mənim adımı çəkdi?”
Peyğəmbər: “Bəli!” dedi və (Ubey) ağlamağa başladı” (Buxari 3809, 4959,
Muslim 1901, 6497, 199/122)
Sad İbn Muazın Fəziləti
1604. Cabir demişdir: “Mən Peyğəmbərin belə dediyini eşitmişəm:
“(Allahın) Ərşi Səd İbn Muazın ölümündən sarsıldı.” (Buxari 3803, Muslim
6500, 2466/124)
714
1605. Bəra İbn Azib rəvayət edir ki, Peyğəmbər ipəkdən (bir neçə) libas
hədiyyə edildi. Səhabələr ipəyiə əlləriylə toxunmağa və onun yumşaqlığına
heyrət etməyə başladılar. Bu vaxt Peyğəmbər: “Sizlər bu ipəyin yumşaqlığına
heyrət edirsiniz? (Vallahi) Sad İbn Muazın (Cənnətdə) olan dəsmalı daha
xeyirlidir və ya yumşaqdır” deyə buyurdu. (Buxari 3802, Muslim 6502,
2468/126)
1606. Ənəs demişdir: “(Bir dəfə) Peyğəmbərə ipək cübbə hədiyyə etdilər.
Halbuki o, (kişilərə) ipək geyməyi qadağan etmişdi. Camaat bu cübbənin
zərifliyinə heyran qaldılar. Peyğəmbər (onların təəccüblə baxdığını görüb)
dedi: “Muhəmmədin canı Əlində olan Allaha and olsun ki, Səd ibn Muazın
Cənnətdəki dəsmalı bundan da gözəldir.” (Buxari 3248, 2615, Muslim 6505,
2469/127)
Cabirin Atası Abdullah İbn Amr İbn Hiramın Fəziləti
1607. Cabir İbn Abdullah deyir ki, atam uhud günü şəhid edildi. Burnu,
qulaqları, ətrafı kəsilmiş olaraq gətrilərək Peyğəmbərin qarşısına qoyuldu.
Üzəri bir bezlə örtülü idi. Mən atamın üzərini açmaq üçün yanına yaxınlaşdım.
Yaxınların buna icazə vermədilər. Sonra bir daha cəhd göstərdim. Yenə də
qəbiləm buna icazə vermədi. Bu dəfə Peyğəmbər əmr etdi və örtük
qaldırıldı. Bu zaman qadın səsləri eşidildi. Bu qadın kimdir? Orada olanlar:
“Amrın qızı və ya bacısı” deyildi. Peyğəmbər: “Bu qadın nə üçün ağlayır? Və
ya ağlamasın. Çünki onun cənazəsi qaldırılıncaya qədər mələklər qanadlarıyla
onu kölgələməyə davam etdilər” deyə buyurdu. (Buxari 1293, Muslim 6508,
715
2471/129)
Əbu Zərin Fəziləti
1608. Abdullah İbn Abbas rəvayət edir ki, Məkkədə Peyğəmbərin zühur
xəbəri Əbu Zərin qulağına çatınca qardaşına: “Heyvanına min, bu vadiyə
get və özünə səmadan xəbər gəldiyini söyləyən bu adam haqqında mənə
məlumat topla. Danışdığını dinlə, sonra da mənə xəbər gətir!” dedi. Qardaşı
yola çıxaraq Məkkəyə gəldi və Peyğəmbərin söylədiklərini dinlədi. Əbu
Zərin yanına dönərək: “Onun yaxşı əxlaqı əmr edərkən və elə bir söz
söyləyərkən gördüm. Bu söz şeir deyil” dedi. Əbu Zər: “İstədiyim haqda mənə
bir şey əldə etmədin! Sonra azuqəsini yığdı və içində su olan bir tuluğunu
götürərək Məkkəyə gəldi. Məscidə çatdıqda Peyğəmbəri axtardı, lakin onu
tanımırdı və soruşmaqdan da çəkindi. Nəhayət, axşam oldu və yatdı. Əli
onu gördü və onun qərib olduğunu başa düşdü. Onu gördükdə arxasınca
düşdü, lakin bir-birlərindən heç bir şey soruşmadılar. Nəhayət, səhər olduqda
(Əbu Zər) tuluğu və azuqəsini alaraq məscidə çəkildi. O gün belə davam etdi.
Peyğəmbəri görə bilmirdi. Nəhayət, axşam oldu. O yenə yatdığı yerə döndü.
Əli yenə onun yanına baş çəkdi və: “Bu adama evinin yolunu bilmək zamanı
gəlmədimi?” deyərək onu qaldırdı və özü ilə apardı. Bir-birlərindən heç bir şey
soruşmadılar. Üçüncü gün gəlincə eyni şəkildə etdi. Əli yenə onu qaldıraraq
716
apardı. Sonra: “Səni bu diyara gətirən nədir?” deyə ondan soruşdu. Əbu Zər:
“Məni irşad edəcəyinə əhdi-peyman versən, (dediyini) edərəm” dedi. O da
onun dediyi kimi etdi. Bunun üzərinə Əbu Zər ona (nə üçün gəldiyini) xəbər
verdi. Əli: “Həqiqətən o haqdır və Allahın Elçisidir. Sabaha çıxdığı vaxt məni
təqib et! Mən sənin üçün qorxudacaq bir şey görsəm, su tökərmişəm kimi
edəcəyəm, keçib getdikdə arxamca gəl və mənim girdiyim yerə gir!” dedi. Əbu
Zər onun dedyini etdi. Əlini təqib edərək yola düşdü. Nəhayət Əli
Peyğəmbərin yanına girdi. Əbu Zər də onunla birlikdə girdi. Onun
söylədiyini dinlədi və orada müsəlman oldu. Bunun üzərinə Peyğəmbər:
“Tayfana dön, əmrim sənə gəlincə onlara xəbər ver!” deyə buyurdu. Əbu Zər:
“Nəfsim əlində olan Allaha and içərəm ki, onların arasında bunu
qışqıracağam. O, çıxaraq məscidə gəldi və var səsiylə: “Şahidlik edərəm ki,
Allahdan başqa ibadətə layiq haqq ilah yoxdur və Muhəmməd Allahın
Elçisidir” deyə qışqırmışdı. Müşriklər ayağa durdular və onu yerə sərilənə
kimi döydülər. Abbas gələrək onun üzərinə yıxıldı və: “Təəssüflər olsun
sizə! Onun Ğifar qəbiləsindən olduğunu və tacirlərinizin Şama gedən yolu
bunlardan keçdiyini bilmirsiniz?” deyərək onu müşriklərin əlindən qurtardı. O
sabahısı gün yenə bunun kimi etdi. Onlar yenə ayağa durdular və onu
döydülər. Yenə Abbas onu qurtardı”. (Buxari 3861, Muslim 6516, 2474/133)
Cərir İbn Abdullahın Fəziləti
1609. Cərir İbn Abdullah rəvayət edir ki, İslama girdiyim gündən bəri
istədiyim heç bir şeyə görə Peyğəmbər mənə (yox) demədi. Məni hər dəfə
gördükdə üzümə gülərdi. Bir gün ona at üzərində sabit dayana bilmirəm deyə
şikayət etdim. Peyğəmbər əli ilə sinəmə vuraraq buyurdu: “Allahummə
Səbbithu Və Cəalhu Hədiyən Məhdiyyən”. (Buxari 3035, 3036, 6090, Muslim
6519, 2475/135)
717
1610. Cərir İbn Abdullah demişdir: “(Bir dəfə) Peyğəmbər mənə buyurdu:
“Zul Xələsəni (yox etməklə) mənim qəlbimi rahat etmək istəmirsənmi?” Zul
Xələsə Xəsəm qəbiləsində yerləşən, Yəmən kəbəsi adlanan bir bütxana idi.
Mən Əhməs qəbiləsindən olan yüz əlli nəfərlik bir süvari dəstədə (oraya)
yollandım. Əhməsilər yaxşı at sürən adamlar idi. Mən isə atın belində dura
bilmirdim. (Bu vaxt) Peyğəmbər (əli ilə) mənim sinəmə elə bir zərbə vurdu
ki, barmaqlarının izi sinəmdə qaldı, (sonra da dua edib) dedi: “Allahım, onu
sabitqədəm et, onu doğru yol göstərən və doğru yolda olan (kimsələrdən) et!”.
Bundan sonra Cərir bütxanaya getdi və onu darmadağın edib yandırdı. Sonra
da Peyğəmbərin yanına adam göndərdi (ki, nə etdiyini) ona xəbər versin.
Cəririn göndərdiyi adam (Peyğəmbərə ) dedi: “Səni haqq ilə göndərən Allaha
and olsun ki, mən gələndə o (bütxana) haldan düşmüş və ya qotur xəstəliyinə
tutulmuş bir dəvə kimi (yanıb qapqara) olmuşdu.”(Cərir) dedi: “Bundan sonra
Peyğəmbər əhməsilərdən ibarət olan bu dəstəyə və onlara qoşulanlara
(Allahdan) beş dəfə xeyir-bərəkət dilədi.” (Buxari 3020, 4356, Muslim 6521,
2476/137)
Abdullah İbn Abbasın Fəziləti
1611. İbn Abbas rəvayət edir ki, Peyğəmbər ayaqyoluna girdi və mən
onun üçün su qoydum. (Ayaqyolundan çıxdıqdan sonra) Peyğəmbər: “Bunu
kim qoydu?” deyə soruşdu. Ona (bu haqda) xəbər verildikdə dedi: “Allahım,
dini başa düşməyi ona müyəssər et!” (Buxari 143, Muslim 6523, 2477/138)
Abdullah İbn Ömərin Fəziləti
718
1612. İbn Ömər demişdir: “Peyğəmbərin sağlığında kimsə yuxu görəndə
onu Peyğəmbərə danışardı. Mən də istəyirdim ki, bir yuxu görüm və onu
Peyğəmbərə danışım. Peyğəmbərin zamanında mən məsciddə yatırdım,
özüm də cavan oğlan idim. Bir dəfə mən yuxuda iki mələyin məni tutub
Cəhənnəmə tərəf apardıqlarını gördüm. Baxdım ki, Cəhənnəmin ətrafı (daşdan
tikilmiş) su quyusu kimi hörülmüşdür. Bununla yanaşı onun iki dirəyi də var
idi. Birdən mən onun içində tanıdığım adamları gördüm və: “Cəhənnəm
odundan Allaha sığınıram!” deməyə başladım. (Bu vaxt) qarşımıza bir mələk
çıxıb mənə: “Qorxma!” dedi. Mən bu yuxunu Həfsəyə danışdım, Həfsə də onu
Peyğəmbərə danışdı. O dedi: “Nə gözəl insandır Abdullah! Kaş ki, gecələr
namaz qılaydı.”(Səlim İbn Abdullah deyir ki,) bundan sonra o, gecələr çox az
yatardı. (Buxari 1121-1122, 1156, 1157, Muslim 6525, 2479/140)
Ənəs İbn Məlikin Fəziləti
1613. Ummu Suleym kiçik Ənəsi Peyğəmbər yanına gətirərək dedi:
“Ənəs (bu gündən) sənin xidmətçindir, onun üçün dua et!”. Peyğəmbər:
“Allahummə Əksir Mələhu Və Vələdəhu Və Bərik Ləhu Fimə Əatəytə”. (Buxari
6378, 6344, 6381, Muslim 6527, 2480/141)
1614. Ənəs rəvayət edir ki, Peyğəmbər mənə sir olaraq bir şeylər söylədi.
Ondan sonra bu sirri heç kimsəyə xəbər vermədim. Onu məndən Ummu
Suleymdə soruşdu, lakin ona da xəbər vermədim”. (Buxari 6289, Muslim
6534, 2482/146)
719
Abdullah İbn Sələmin Fəziləti
1615. Səd İbn Əbu Vəqqas demişdir: “Mən Peyğəmbərin Abdullah İbn
Səlamdan başqa yer üzündə gəzən heç bir kimsəyə: “O, Cənnət əhlindəndir!”
dediyini eşitməmişəm. Onun barəsində bu ayə nazil olmuşdur: “De: “Bir deyin
görək, əgər bu Quran Allah tərəfindəndirsə və siz də onu inkar etmisinizsə,
İsrail oğullarından da bir şahid onun bənzərinə şahidlik edib iman gətiribsə,
siz isə təkəbbür göstərmisinizsə, zülm etmiş olmazsınızmı? Allah zalımları
doğru yola yönəltməz!”. (əl-Əhqaf 10). (Buxari 3812, Muslim 6535, 2483/147)
1616. Abdullah İbn Səlam demişdir: “Peyğəmbərin zamanında mən bir
yuxu gördüm və bu yuxunu ona danışdım. Yuxuda gördüm ki, bir bağın
içindəyəm.” (Abdulla İbn Səlam) bağın geniş və yaşıl olduğunu vəsf etdikdən
sonra dedi: “Bağın ortasında aşağı tərəfi yerdə olan, yuxarı tərəfi isə göyə çatan
bir dəmir dirək, dirəyin də başında bir tutqac var idi. Kimsə mənə dedi: “Çıx
yuxarı!” Dedim: “Bacarmaram!” Bu vaxt yanıma bir xidmətçi gəlib arxa
tərəfdən mənim paltarımın ətəyini qaldırdı və mən (dirəyə) çıxmağa başladım.
Haçandan-haçana dirəyin başına çatıb tutqacdan yapışdım. (Yenə) kimsə
mənə: “(Tutqacdan) möhkəm yapış!” dedi və mən yuxudan oyandım. Baxdım
ki, həmin tutqac əlimdə qalmışdır. Mən bu (hadisəni) Peyğəmbərə danışdım.
Peyğəmbər: “(Gördüyün) o bağ – İslam dinidir, dirək – İslamın dirəyidir,
tutqac – ən etibarlı dəstəkdir, (bu da o deməkdir ki,) sən son nəfəsinə qədər
müsəlman kimi qalcaqsan.” (Buxari 3813, Muslim 6536, 2484/147)
720
Həssən İbn Sabitin Fəziləti
1617. Sad İbn Museyyib deyir ki, Həssən İbn Sabit məscidə şer söylədiyi
zaman Ömər içəri daxil oldu (bu Ömərin xoşuna gəlmədi). Həssən: “Mən
vaxtıyla bu məsciddə səndəndə xeyirli bir kimsə olduğu zaman şer
söyləmişəm” dedi və Əbu Hureyrəyə yönələrək: “Allah xatirinə,
Peyğəmbərin mənə: “Onlara (müşriklərə) cavab ver. Allahummə! Onu Ruhul
Quds ilə qüvvətləndir” deyərkən eşitdinmi?”. O da: “Bəli” deyə cavab verdi.
(Buxari 3212, Muslim 6541, 2485/152)
1618. Bəra İbn Azib rəvayət edir ki, Peyğəmbər (kafirlərin cavabını
vermək üçün) Həssana deyərdi: “Onlara şeirlə cavab ver! (Arxayın ol)
Cəbrail də səninlədir.” (Buxari 3213, 4123, Muslim 6542, 2486/153)
1619. Aişə demişdir: “Həssan (öz şeiri ilə) müşrikləri gülünc vəziyyətdə
qoymaqla yerinə oturtmaq üçün Peyğəmbərdən izn istədi. Peyğəmbər
soruşdu: “Bəs mənim əsil-nəsəbim necə olacaq?”. Həssan: “Tük xəmirin
içindən çıxarıldığı kimi, mən səni onların arasından çıxaracağam
141
”. Ravi
deyir ki: “Həssəni Aişənin yanında təhqir etdikdə Aişə: “Həssənə söymə!
Çünki o, Peyğəmbəri müdafiə edərdi” dedi. (Buxari 3531, Muslim 6544,
2487/154)
141
Burada Həssan Peyğəmbərin dədə-babalarının adını çəkməyəcəyini, onları təhqir etməyəcəyini
bildirmişdir.
721
1620. Masruq rəvayət edir ki, Aişənin yanına daxil oldum, yanında Həssən
İbn Sabit vardı. Ona şeir oxuyur, öz beytlərindən qəzəllər söyləyirdi. (Belə
dedi):“İffətlidir, ağıllıdır, heç bir şübhə ilə ittiham oluna bilməz. Dedi qodu və
iftirayla sabaha çıxılmaz”. Bunun üzərinə Aişə: “Lakin sən belə deyilsən! (yəni
qeybət etdin və iftiraçıların sözlərinə uydun)” deyə buyurdu. Masruq, Aişəyə:
“Yanına girmək üçün ona nə üçün icazə verirsən? Halbuki Allah: “Şübhəsiz ki,
Aişə barəsində yalan xəbər gətirənlər özünüzdən olan bir dəstədir. Onu özünüz
üçün pis bir şey hesab etməyin. Əksinə, bu sizin üçün xeyirlidir. O dəstədən
olan hər bir şəxsin qazandığı günahın cəzası vardır. İçərilərindən günahın
böyüyünü öz üstünə götürəni isə böyük bir əzab gözləyir”. (ən-Nur 11). Aişə:
“Korluqdan daha şiddətli əzab nə ola bilər? O, Peyğəmbəri (və İslamı şerlərilə)
müdafiə edər, yaxud qoruyardı” dedi. (Buxari 4145, 4146, Muslim 6546,
2488/155)
1621. Aişə demişdir: “Həssan (öz şeiri ilə) müşrikləri gülünc vəziyyətdə
qoymaqla yerinə oturtmaq üçün Peyğəmbərdən izn istədi. Peyğəmbər
soruşdu: “Bəs mənim əsil-nəsəbim necə olacaq?”. Həssən: “Tük xəmirin
içindən çıxarıldığı kimi, mən səni onların arasından çıxaracağam” (Buxari
3531, 4144, 6150, Muslim 6550, 2490/157)
Dostları ilə paylaş: |