Əfrahim hüseynli

SÖKÜL, DAN YERİ 
   
Arzudan, istəkdən uzaq qalmışam, 
Taleyin əlində yazıq qalmışam. 
Gecələr içində azıb qalmışam   
Sökül yavaş-yavaş, sökül, dan yeri. 
   
Üzüldüm ağrıdan,yandım göynəkdən, 
Ürəyim ilantək çıxdı köynəkdən. 
Keçdi “gözləmək”dən, keçdi “neynək”dən 
Sökül yavaş-yavaş, sökül, dan yeri. 
   
Yol ver qaçım gedim gedim allahlarımdan, 
Vallah keçəcəyəm günahlarından. 
Çəkil yollarından sabahlarımın, 
Sökül yavaş-yavaş, sökül, dan yeri. 
   

---

125 
 
*** 
Qəfil günəş kimi doğdu bu sevgi 
Kor olduq önündə bu gur işığın... 
Kor olmuş səadət yan keçdi bizdən   
Məni ahın tutdu, səni qarğışı! 
   
Aşırı məhəbbət səadət deyil – 
Xoşbəxtlik dar gəldi bəlkə bu eşqə, 
Bəlkə zəhləsini tökdük Allahın 
Ayrılıq göndərib etdi heç-heçə... 
   
Dünyada hər şeyi dəyişir sevgi 
O zəng, o telefon, o küçə olmur... 
Bu qədər inadkar olma ilahi, 
Sevgidə heç zaman heç-heçə olmur. 
 
 
 
 
 

---

126