Mecma-ul Bəyan təfsirində "Ana-atanın və yaxınların arxada qoyduqlarından kişilərə bir pay vardır..." deyə başlayan ayə haqqında belə deyilir: "İnsanlar bu ayə haqqında mübahisə et/müzakirə etmişlər və iki görüşə ayrılmışlar. Bu fikirlərdən biri bu ayənin mensuh deyil, möhkəm olduğunu müdafiə etmişdir. İmam Misdən (ə.s) rəvayət edilən görüş də budur." (c. 3, s. 11)
Mən deyərəm ki:Əli b. İbrahimin təfsirindən nəql edildiyinə görə bu ayə bu surənin on birinci ayəs(n)i ilə neshedilmiştir. Bunun bir səbəbi, bir səbəbi yoxdur. Bu ayənin miras hökmlərinə bağlı ümumi bir qayda ortaya qoyduğu daha əvvəl açıqlanmışdı. Bu ayədəki şərh, digər möhkəm miras ayələri ilə ziddiyyət təşkil etmir ki, bu ayənin o ayələrlə neshedildiği irəli sürülsün. (Təfsir-ul Qummu, c. 1, s. 131)
et-Dürr-ül Mensur təfsirində, İbni Cərir, İbni Münzir və İbni Əbu Xatəm bu ayələ əlaqədar olaraq İkrimedən belə rəvayət edərlər: "Bu ayə Ümmü Gülsüm və Ümmü Kahlenin qızı və ya Ümmü Kehle ilə Səhləbə b. Evs və Suveyd haqqında endi. Bunların hamısı Ənsar Müsəlmanlarından idi. Buradakı kişilərdən biri qadının əri, o biris(n)i də uşağının əmisi idi. Qadın Peyğəmbərimizə 'Ya Rəsulullah, bərabər/yoldaşım öldü, geridə məni və qızımı buraxdı. Lakin biz malından miras al/götürə bilmədik' dedi. Ölənin qardaşı da 'Ya Rəsulullah, bu qadın ata minə bilməz, düşməni alt edə bilməz, özü qazana bilməz, başqasının onun üçün qazanması lazımdır' dedi. Bunun üzərinə ""Ana-atanın və yaxınların arxada qoyduqlarından..." deyə başlayan ayə endi." (c. 2, s. 122)
