partu
ka
. bərtü
. barut. üstə qiyilən arxalıq.
pambıq
ka
: pamıq.
pamıq
:
( p <> q )
qamığ.
1.
yumaq, yuvarlaq, şişik olan.
1.
bamıq.
para
: bənək
ka
. pul. yartmaq
ka.
yarmaq.
parça
:
1.
parsa. buçuq
ka
. bıçuq
ka
. kəsik.
2.
tikim. tikə. tikü
ka
. tikir.
kəsək. kəs
ka
. çart
ka
. bölək. bölük.
1.
barçın
ka
. qumaş. turqu
ka
.
geydirməyə, geyinməyə yarar nə, örtük.
parçalanmaq: boğnaqlanmaq
ka
.
parçalanmıĢ: qırtıl. qıytıl. qırılmış.
parıldatmaq
: yolrıtmaq. yalrutmaq.
parlaq
: yaldıruq. bəzəkli şığallı. pozlu süslü. ışıqlı. yaşın
.
parlaq
: yoldruq
ka.
yaldruq. süslü.
parlamaq: yaldıramaq. yoldramaq
ka
. yoldıramaq.
parlatmaq: yalratmaq
ka
. yolratmaq
ka.
yalabıtmaq. yolrıtmaq. yalratmaq.
yolrıtmaq
ka
. alovlandırmaq. yaşnatmaq
ka.
parmaq
:
- sərçə barmaq: çıçalaq
ka
.
pars yılı :
bars
yılı
ka
. türklər'in on ikili heyvan təqvimindəki iııərdən biri.
pars
:
bars
ka
.
yırtıcı bir heyvan. türklər'in onikili ilərindan.
DĠVAN-Ü LUĞAT-ĠT TÜRK”DEN DERLENMĠġ ETĠMOLOJĠK SÖZLÜK
613
http://WWW.TURUZ.NET
parsa
: parça. tikə. tikim. tikü
ka
. tikir. kəsik. kəsək. kəsik. kəs
ka
. çart
ka
.
bölək. bölük. buçuq
ka
. buçuq
ka
. bıçuq
ka
.
partu
ka
:
bərtü
. palto. üstə qiyilən arxalıq.
pas
: qaqac
ka
. kir. bulaşıq. çirkin. pasqal. fışqı. tödriç
ka
. tötrüç. aşqal.
zibil.
pasaymaq : gəfrəmək
ka
. gəvşəmək. gəvrəmək. kövrəmək. küfrəmək.
zayıflamaq.
pasqal
: pas. fışqı. tödriç
ka
. tötrüç. aşqal. zibil.
paslanmaq
: pusarmaq
ka.
puslanmaq. pus tutmaq. tozlanmaq.
sislənmək.
paslanmaq
: tutuqmaq
ka
. dadıqmaq.
pat tüĢmək
ka
: ağır bir şey düşərqən səs çıxarmaq·.
pat
:
pat
ka
bax
>
bət
. ağır nərsənin düşməsindən, bir
şeyin pis yıxılmasından çıxan gurultu.
- pat düşdü. - pat
tüĢmək
ka
. ağır bir şey düşərkən səs çıxarmaq.
patlıcan : bütükə
ka
.
patlıcan : bütükə
ka
. badımcan.
patuq
: oğraq. uğraq. çox, tutçi, həmişə gedilən yer. tolqa. dolqa.
dərnək.
DİVAN-Ü LUĞAT-İT TÜRK İNCELEMELERİ
HƏSƏN BƏY HADİ
614
http://WWW.TURUZ.COM
pay
: bölük. oluk. dəğər. dək. dəng. səhm. oluş. uluş. buluş
ka
. bölüş.
əldə edilən. tapış. qazanc. kar. səhm. qapış
ka
. qabış
ka
. ulun. ox.
ülük. ölük. ox. nəsib. hissə.
- paya pay: qarış. qaraş.
payaq
: ülət. pay.
payıq
: tartın
ka
. dartın. başqa bir yerdən gətirilən yeyəcək:.
payqa
3
.
4
.
6
: yarış.
paylamaq : paytamaq. ülətmək
ka
. vermək.
paylanmıĢ. ülüklük
ka
. üləştirilmiş. dağıtılmış.
paylaĢ
: ülüş. ölüş. bölüş. təqsim.
paysa
6
: bars
ka
. qabartı. şiş.
paysalmaq
6
: bars bolmaq
ka
. qabarmaq.
paytamaq: paylamaq. ülətmək
ka
. vermək.
peçatlamaq
: tuqramaq. tuqzamaq. tamqalamaq. imzalamaq.
möhürləmək.
peĢman olmaq: qarğanmaq.
pey
: (
baq. bəq. beq)
hər nəyin dibi, bəki, bərki. him. pey. kök. bəq.
ul
ka.
ol. kök. bək. bek. bey. təməl. him.
pəxil
: qırt
ka
. qısqaş. çinis.
- qırt ər.
pəkməs
ka
:
bəkməz
. quyuq sıvıq. rubb. şirə. sirə.
pərçəm
:
biçkəm
ka
.
1.
bayraq. batraq
ka
. sancaq. ucuna ipək sırıqlar
sancılan, taxılan, batırılan neyzə, ağac. döyüşdə qoşun bəlgəsi,
DĠVAN-Ü LUĞAT-ĠT TÜRK”DEN DERLENMĠġ ETĠMOLOJĠK SÖZLÜK
615
http://WWW.TURUZ.NET
nişanı. -
bayraqlı. sancaqlı: tuqlu
ka
.
2.
kəsmə.
3.
bəçgəm
ka
. əlamət.
bəlgə.
- pərçəm çıxarmaq. pürçəklənmək
ka
. yələsi çıxmaq.
pərçəmləmək:
biçkəmləmək
ka
: bəçkəmləmək
ka
: bıçkəmləmək
ka
.
biçəmləmək
ka.
nişalamaq.
pərdə
: köçik. köşik
ka.
örtü. kölgə. qapaq
ka
. qızlığ pərdəsi. bəkârət. tuğ.
tor. tül. örtük. turqu
ka
. torqu. tor. tutqu.
- tünlük tuğu: pəncərə,
baca tıxacı.
pərdəçi
: tayanğu. ulan.
pəs
fars
:
<
bas.
basa
ka.
bəs. sonra.
pəsti
: yasul. yassı, yayvan, enqin yer.
pətə
: pitik. kitab.
pıçaq
: - kiçik bıçaq: kəzil. kəzlik
ka
.
pıçıldamaq:
fısıldamaq
. sufsamaq
ka
. sufşamaq. şuvşamaq. çıvıldamaq.
cıvıldamaq.
pıçıldaĢmaq: şuvşaşmaq
ka
.
pıxtılaĢmaq
: bağırlaşmaq
ka
. axar şey qoyulaşmaq, bərkimək.
pıqqırdamaq: mınqırdamaq. pıq pıq, mın mın edmək. qaynamaq səsi.
pıstıq
:
bax
>
bəstik
.
pıĢıq
ka
: pişmiş. -
pıĢıq kərpiç
ka
: pişmiş qərpiç. tuğla. kiremit.
DİVAN-Ü LUĞAT-İT TÜRK İNCELEMELERİ
HƏSƏN BƏY HADİ
616
http://WWW.TURUZ.COM
pıĢıqlamaq
ka
: pişirmək.
pıĢmaq
ka
: pişmək.
1.
olmaq.
2.
qımız tulumıını olması üçün sallamaq.
pıĢrılmaq
ka
: pişirilmək.
pıĢurmaq
ka
: pişirmək.
pıtrıq
:
1.
dıllaq. dillik
6
.
2.
püsdə.
pıtrıq
:
bitrik
ka.
1
.
fıstıq. buturqaq. puturqaq.
2
.
qadınların oğrət yerində
bulunan dilcik. dıllaq.
pidə
: yufqa kimi incə əkəmək.
püşqəl
ka
. büsqəç. çörək.
pillə
: bağna.
pipik
: yalığ
ka
. xoruzun pipiyio.
pirlənmək
ka
: tomurcuqlanmaq. filizlənmək
1
.
pis
:
basılmış, doluqmuş, kirtilmiş, qaralmış, sıx nərsə.
1.
artaq. ağır.
2.
çöküntü. tort. tilif.
1.
götül. pozuq. ısız. kötü. şərr.
yava. kifir.
(# ısı: iyi. xoş).
pisəlmiş. kötüləşmiş. artaq
ka
yarsıncıq
ka.
arsıncıq. murdar. iğrənç.
3.
kötü
.
xərab.
- pis yaxcı. iyi
kötü: edgü yavlaq
ka
. eyi yava.
- qəbeh, pis görmək. talqımaq
ka.
ayıb saymaq.
pisləmək : boxlamaq
ka
. təzəkləmək
ka
. yavratmaq
ka
. yavalamaq. alçatmaq.
kötüləmək. yermək. bəğənməmək. xoşlamamaq.
pisləĢmək : sərtləşmək. kötüləşmək. çalpaşmaq
ka.
DĠVAN-Ü LUĞAT-ĠT TÜRK”DEN DERLENMĠġ ETĠMOLOJĠK SÖZLÜK
617
http://WWW.TURUZ.NET
pislik
:
1.
kir. çaplaq. çaqlap. çalaq. çapaq. çanaq.
2.
qoğ
ka
koğ. çör
çöp. yam
ka.
çapaq. gözə.
pistik
ka
:
bax
>
bəstik
.
piĢik
:
1.
qaynatılmış. pişrilmiş.
- piĢik sucuq.
2.
muş. çətük
ka
.
piĢirmək: yapmaq.
- çörək piĢirmək: yapmaq
piĢmək
: qaturmaq
ka.
qatılaşmaq. bərkimək.
piĢməmiĢ: körpə. xam. çiğ.
piĢməmiĢ: süllük
ka.
çiğ.
pitik
: pətə. kitab.
piy
: iç yağı. yaqrı
ka
. yağrı
ka
. yağır. yağ.
pox
: yen. yin
ka.
ən. qığ. yin
ka
.
en. ən. qığ. xıx. qoyun pisliği, tərsi.
-
pox püsür: ərk
ka
. ərik. - dəmir ərki: dəmir əriyi.
polad
: bolad. bulad. dolmuş. bərkimiş. qursaq.
porsmuq
ka
:
porsuq
. şişginlikdə örnəyə dönmüş bir heyvan.
porsuq
: porsmuq
ka
.
pov
ka
: bayatsımaq, qoxuşmaq sonu əkmək üstündə bəlirən yaşıllıq.
pozan
: pozucu. artan. xarabkar.
pozdurmaq
: yoxdurmaq. yozturmaq
ka
( z <> t )
yotturmaq
ka
.
yoddurmaq. sildirmək.
pozlu
: əsnək. yelpək. oynaq
ka.
ifadəli.
DİVAN-Ü LUĞAT-İT TÜRK İNCELEMELERİ
HƏSƏN BƏY HADİ
618
http://WWW.TURUZ.COM
pozmaq :
1.
itirmək. sərf edmək. saçıtmaq
ka
. yox edmək. əldən vermək.
- puluvu saçıtma. - çağıvı dəğərıəyib saçıtma.
2.
irpəmək
ka.
yırpamaq. yarpamaq. biçmək. qırmaq.
3.
sökmək. dağıtmaq.
cırmaq. qırmaq. xərablamaq.
4.
yoğmaq
ka
. silmək. məhv edmək.
pozmaq : ağrıtmaq. ağırlıq vermək: çərlətmək
ka
.
pozucu
: pozan. artan. xarabkar.
pozuq
: artat
ka
. xarab. çülük
ka
. çürük. soluq. alıq. xərab. fasid. götül.
pis. aqtuq. ağduq
ka
. aduq. adquq bəlirsiz. dəğişik. qarışıq.
öyrün. öyran. viran. tarıq. dağuq. yıxıq. saçıq. yazıq.
- pozuq tozuq: çübür çəbür
ka
. malın kötüsü, dəğərsizi. abur cubur.
pozulmaq
ka
: artmaq
ka
. artaşmaq. xarablanmaq. çülükmək
ka
. çürümək.
soluğmaq. yıxılmaq. artamaq
ka
. kötüləşmək. xarablanmaq. .
-
gəngəşli bilik artamaz.
pozuĢmaq: biçişmək. büzüşmək
ka
.
pölük
: (
<
bölük
). kol kos. çalı çırpı.
pörtəmək: pörtüləmək. çuvlamaq
ka.
çovlamaq. çiğləmək. çiğ pişirmək.
pörtüləmək
: çuvlamaq
ka.
çovlamaq. pörtəmək. çiğləmək. çiğ
pişirmək.
pöĢləmək
:
ısırmaq
ka.
pöttəmək. yaxcı pişirməmək, çiğ qaldırmaq. issitib
götürmək. öldürmək. -
göyü pöĢlə: ısır:
DĠVAN-Ü LUĞAT-ĠT TÜRK”DEN DERLENMĠġ ETĠMOLOJĠK SÖZLÜK
619
http://WWW.TURUZ.NET
pöttəmək
:
pöşləmək. yaxcı pişirməmək, çiğ qaldırmaq. issitib götürmək.
öldürmək. -
göyü pöĢlə: ısır:
pöttəmək
:
pöşləmək. yaxcı pişirməmək, çiğ qaldırmaq. issitib götürmək.
öldürmək. -
göyü pöĢlə: ısır:
pötürmək: bütürmək
ka
. sağaltmaq. sağlam duruma qoymaq. alacağını
tanıqlamaq. isbat edmək.
pöz
: zar. car. çar. qandır
ka
. yalqaq, yoxacıq, dəriciq, qabıq.
puç puç : pıç pıç. dadlı dadlı.
- puç puç ötər samurqaq.
puçluq
: boşluq. kəvgi. kəvəl. zayıflıq.
puçuq
: bıçuq
ka
. buçuq
ka
. kəsik. parsa. parça.
pul
: - pul irkmək: yığmaq.
pullu
: naxışlı. güllü. tikələrlə, qazma oymalarla bəzək.
pulsuz
: ötgisiz. müfdə.
pus
:
- pus tutmaq: pusarmaq
ka.
puslanmaq. paslanmaq. tozlanmaq.
sislənmək.
pus bolmaq
ka
: puslanmaq. dumanlanmaq.
pus
: paslı. pusuq. tutuq. tünd. qaramtıl. tirə. qaranquluq. qarqın.
-
pus bulmuş göylərə baxdı. - puslu hava. - gözlərim qərəlib pus
buldu. - pulanan könülləri açan sevik (eşq).
DİVAN-Ü LUĞAT-İT TÜRK İNCELEMELERİ
HƏSƏN BƏY HADİ
620
http://WWW.TURUZ.COM
pusarmaq
ka
: puslanmaq. pus tutmaq. paslanmaq. tozlanmaq.
sislənmək. -
göy pusardı: göy tutuldu.
pus
ka
: sis. duman.
puslanmaq
: pus bolmaq
ka
. dumanlanmaq.
puslanmaq: pusarmaq
ka.
pus tutmaq. paslanmaq. tozlanmaq. sislənmək.
pusmaq
ka
: anqdımaq
ka
. anğdımaq
ka
. kəminmək. tuzaq qurmaq. çevrəsini
sarmaq. yaxalamaq üçün kələk yapmaq. buqmaq. bükmək.
püsmək
ka.
pusu qurmaq. pısıb mısıb, gizli güdmək. pusuya
girmək.
- qapı arxa pusmağın nəyə gərəkdir.
pustu
ka
: pusuq. kəmin. tələ.
pusu
: püsüq. pusuq
ka
.
pusuq
ka
: pusu. pustu
ka
. kəmin. tələ.
- pusuq pusmaq: tələ qurmaq. -
pusuq pusmaq: tələ qurmaq. - pusuya girmək: pusuqmaq
ka
.
pusuqluq
ka
: pusu quran.
- pusuqluq yağı: pusu quran düşman·.
pusuqmaq
ka
: büküşmək. gizlənmək. pusuya girmək.
pusuĢmaq
ka
:
püsüĢmək
. (
<
büküĢmək
). birbirinə pusu, tələ qurmaq.
puĢaq
ka
: buşaq. buşqan. içi sıxıntılı. qussəli. tutuq. kədərli.
puĢmaq : sıxılmaq (can). usanmaq·. - buşmaq.
püf
: ilmək. im. him.
- ilməyin bilir, gizlədir.
püfləmək :
( p <>. )
üfləmək. püləmək.
püləmək: püfləmək
( p <>. )
üfləmək. ürmək. hürmək.
DĠVAN-Ü LUĞAT-ĠT TÜRK”DEN DERLENMĠġ ETĠMOLOJĠK SÖZLÜK
621
http://WWW.TURUZ.NET
pülənmək: ürülmək
ka
. hürülmək. hovlanmaq. qabarmaq. üflənmək.
yellənmək. şişmək. şişirilmək
pürçək
ka
: kakil. pərçəm. atın pərçəmi.
pürçəklənmək
ka
: yələsi çıxmaq. pərçəm çıxarmaq.
pürkələnmək
ka
: hoblanmaq. atılmaq.
pürqürmək:
pürkürmək
ka.
1.
bürümək.
2.
püsqürmək. fışqırmaq. atmaq.
-
qan pürkürdü.
püsgü
:
( s <> k )
bükgü
püsmək
ka
: pusmaq. bükmək. bukmaq. pusu qurmaq.
püsüq
ka
: pusu. pusuq.
püĢqəl
ka
: büsqəç. çörək. yufqa. pidə kimi incə əkəmək.
püĢtə
: yığım
ka
. yığın. kümə. koma. tuka. tüdə. yığılmış nə.
püĢti
:
( Ģ <> k )
bükti. balış.
püĢük
ka
:
büĢük
.
püĢük
ka
:
büĢük
. (
<
bük
). bükük.
1.
pusu. püsü. gizlək. kəmin.
2.
can
sıxıntısı.
- sevinc büĢük. - büĢük büşmək: kədərlənmək.
qussələnmək.
DİVAN-Ü LUĞAT-İT TÜRK İNCELEMELERİ
HƏSƏN BƏY HADİ
622
http://WWW.TURUZ.COM
DĠVAN-Ü LUĞAT-ĠT TÜRK”DEN DERLENMĠġ ETĠMOLOJĠK SÖZLÜK
623
http://WWW.TURUZ.NET
s
?saqır
: - üz \ öz qül. sağır adam: öz
ka
.
3samsaf : suvlanğ
ka
. düz. düm düz. dalı budağı olmayan ağac. qıvırcıq
olmayıb düz olan saç.
sa
:
sa
ka
.
1.
sən.
2.
şərt bildirən ək.
sa
:
sar
.
sər
. bir şeyə anıq ola, hazır, istəkli, ərik
(
meyilli
). ağsar.
- yeyimsər. - gedimsər. - susar. - oxşar. - öpsər.
DİVAN-Ü LUĞAT-İT TÜRK İNCELEMELERİ
HƏSƏN BƏY HADİ
624
http://WWW.TURUZ.COM
sa
:
Dostları ilə paylaş: |