sapınmaq
ka
: sap kimi görünmək. saplamaq.
sapıtan
: sapıtqan. quyruq sapıtan.
sapıtqan
ka
: sallayan.
sapıtmaq
ka
: sallamaq. təprətmək.
saplaq
: sapbal. balsap. sapdal. dalsap. bəsbəl
ka
. sap. tel. söküm.
saplamaq : təğmək. taxmaq
ka
.
taxmaq. əti şişə saplamaq. düzmək.
saplanmaq
: sapınmaq
ka
. üzərinə almaq. öhdələnmək.
saplatmaq
ka
: sap taqtırmaq.
saplıq
ka
: qılınc. bıçaq kimi şeylərə sap olmaya yarayan nəsnə.
DĠVAN-Ü LUĞAT-ĠT TÜRK”DEN DERLENMĠġ ETĠMOLOJĠK SÖZLÜK
643
http://WWW.TURUZ.NET
sapmaq
ka
:
saplamaq
.
1.
ipliği iğnəyə keçirmək. sap taxmaq.
- yiçi iğnə
sapdı: dərzi sapladı.
2.
bir şeyi sarmaq. buru, yığıb bağlamaq.
-
quş qantın sap.
3.
cinsindən əksiq qalan bir şeyi başqasıylə
tamamlamaq.
sapturmaq
ka
:
1.
ördürmək. yamatmaq. rifulamaq.
2.
gəlin gedən qıza var
cehiz, qalın qoşmaq.
sapuq
: sapdan çıxmış. sapmış, tərpəşmiş. caymış taymış, çaşmış.
sar
:
( a <> ə )
sər
.
sar
:
sər
. sarılı. çulqalı.
sarağan
ka
:
(
<
sarmaq: yığmaq). saran
. xəsis. cimri.
paxıllıq
saraqıc
ka
:
sarqıc
.
sarcıq
. yaşmaq. başörtüsü. yaşmaq.
saraquclanmaq
ka
: başörtüsü örtünmək.
saran
:
1.
saranq. sarınq. sarnaq. sarqın. (
<
sarınmaq: sarqınmaq:
qurşanmaq). hər şeydə çoxluğu, aşırılığı göstərən söz.
2.
ka.
(
<
sarmaq: yığmaq). sarğan
. xəsis. cimri. paxıllıq
. - nəyin tutar
bəkləyu, özi yeməz, saranlığ ağlayu, altun yığar. malın saxlar, özü
yeməz \\ çimrilikdən ağlaya ağlaya, qızıl toplar.
saranq
: saran. sarınq. sarnaq. sarqın. (
<
sarınmaq: sarqınmaq:
qurşanmaq).
hər şeydə çoxluğu, aşırılığı göstərən söz.
saranlamaq
ka
:
paxıllıq, çimrilik
edmək
.
DİVAN-Ü LUĞAT-İT TÜRK İNCELEMELERİ
HƏSƏN BƏY HADİ
644
http://WWW.TURUZ.COM
saranlıq
ka
: paxıllıq. cimrilik.
sararmaq : sarqarmaq
ka
saray
: qonuqluq
ka
. qonaqlıq. toy yeri, otağı.
sarcıq
: saraqıc
ka
. sarqıc. başörtüsü. yaşmaq.
sardırmaq : sarlatmaq
ka
.
sardırmaq : sarmatmaq
ka
. səritmək.
sardırmaq : yörqətmək
ka
:
sardırmaq
ka
: sarutmaq
ka
. sarıtmaq. səritləmək. sarmaq.
qablamaq. hörmək. buxcalatmaq. çoğlatmaq
ka
. çulqamaq.
sarı
: -
sarı yapmaq. sarıqlamaq
ka
. sarılamaq.
sarı
: (
<
sarmaq
). çarpı (
<
çarpmaq
). uru (
<
vurmaq
). salı (
<
salmaq
).
örtü.
sarı turma: yer kökü.
sarıçaq
:
sarçqa
ka
.
1.
çəkirqə.
2.
sarılıb sürüşgən. sölpük.
- sırıçqa ər
ka
:
gəvşək. təmbəl adam.
3.
yumuşaq. qorxaq.
3.
çanaq. kəkəz.
sarıçqa
ka
:
sarçaq
.
1.
sırıçqa
.
çəkirqə.
2.
sarılıb sürüşgən. sölpük.
- sırıçqa
ər
ka
: gəvşək. təmbəl adam.
3.
yumuşaq. qorxaq.
3.
çanaq. kəkəz.
sarıq
ka
:
1.
sarı. sarı rəng.
- sarıq kəzik
ka:
sarılıq xəstəlığı. - sarıq ərük
ka:
qeysi. - sarıq suv
ka
: qarında toplanan sarı su. - sarıq turma
ka:
həvic.
kəşür. gəzər. gizri.
2.
çərçov. boxca.
3.
suvluq
ka
. suluq. dəsmal.
DĠVAN-Ü LUĞAT-ĠT TÜRK”DEN DERLENMĠġ ETĠMOLOJĠK SÖZLÜK
645
http://WWW.TURUZ.NET
hovlə.
4.
yeşim
ka
. çaqşır. dizə baldıra sarılan, geyilən sarıq.
5.
sarqı. çəkə. damcı.
sarıqlamaq
ka
: sarılamaq. sarı yapmaq.
sarıqlıq
ka
:
1.
saılıq. sarıq surıq hərhanki bir sarı rəng.
2.
sarılıq xəstəlığı
olan.
sarıqmaq : kehəlmək.
- ayağım sarıqdı. - ayağın çox sıxma, sarqırar.
sarılamaq : sarıqlamaq
ka
. sarı yapmaq.
sarılı
: sar. sər. çulqalı.
sarılıq
:
- sarılıq xəstəlığı: sarıq kəzik
ka
. - sarılıq xəstəliyi olan: sarıqlıq
ka
.
sarılqan : sarılıb sürüşgən. sarıçqa
ka
sarılmaq :
1.
sərməlmək. burulmaq. burşulmaq.
2.
sərtəlmək. sərt söz
söyləmək. sərmək.
sarmaq
ka
.
qızmaq. çıqışmaq.
sarılmaq : sarmalmaq
ka
. sarmaşmaq. dolanmaq.
sarılmaq : sarsılmaq. sərilmək
ka.
əsmək. səndələmək. yalpıb, ləpələnib
düşəyazmaq.
sarılmaq : yörgənmək
ka
. yürgənmək. örtülmək.
sarılmaq : yörqəşmək
ka.
yürqəşmək. birbirinə girmək. dolaşmaq.
qarışmaq.
sarılmaq : yürqenmək
ka.
yörqəşmək. örtülmək. birbirinə girmək.
dolaşmaq. qarışmaq.
DİVAN-Ü LUĞAT-İT TÜRK İNCELEMELERİ
HƏSƏN BƏY HADİ
646
http://WWW.TURUZ.COM
sarımaq
ka
:
1.
sarmatmaq. sərmətmək. bir şeyi süzmək. ayırmaq.
2.
toxumaq. düzətmək.
- maşın toxumaq: düzəltmək.
sarım
ka
:
sərim
. süzgəç. bir suyuqu süzümək üçün, qapın ağzına
gərilən, çəkilən parça.
sarımsaq : sarmusaq
ka
. sarmısaq. samursaq.
sarınğulamaq
ka
:
sərınğulamaq
ka.
sərilib sürülmək. qaymaq.
sarınq
: saran. saranq. sarnaq. sarqın. (
<
sarınmaq: sarqınmaq:
qurşanmaq).
hər şeydə çoxluğu, aşırılığı göstərən söz.
sarınmaq
ka
:
sarqınmaq
ka.
bir şeyi ôrtünmək.
- bir işə sarılmaq: bir işə
qurşanmaq, girişmək.
sarıt
ka
: satır
.
tacir. təcimən. satıcı. bəzirqan.
sarıtmaq : sarutmaq
ka
. sardırmaq. səritləmək. sarmaq. qablamaq.
hörmək.
sarıyağ
:
<
sağyaq
:
sağ yaq:
>
xalis, sadə, qatqısız, arın, təmiz yağ.
sarqaç
ka
: qaramuq.
sarqanıq
ka
: sarqayıq. heyvanların "
qırq
bağır
" içəyi.
sarqan
ka
:
1.
tikan. şoraq yerdə bitən bitgilərı sarı olduğundan bu adı
almış.
- sarğan yer
ka
: çoraq yer. tikanlıq. - sarğan qamıĢ
ka
: quruyub
saralmış qamış.
2.
süzən. çəkən. damcılayan.
sarqarmaq
ka
: sararmaq.
sarqayıq : sarqanıq
ka.
heyvanların "
qırq
bağır
" içəyi.
DĠVAN-Ü LUĞAT-ĠT TÜRK”DEN DERLENMĠġ ETĠMOLOJĠK SÖZLÜK
647
http://WWW.TURUZ.NET
sarqı
: dartıq
ka
. ip. bağ. hörkən.
sarqı
: sarıq. çəkə. damcı.
sarqı
: yörgəncü
ka.
dolaq.
sarqıc
: saraqıc
ka
. sarcıq. başörtüsü. yaşmaq.
sarqıq
ka
: qatqat. heyvanların gəviş gətirən ayqıtı.
sarqım
ka
:
salqım
. (
soğuq günlərdə qar kimi yağan
) çiğ. qırov.
sarqın
:
1.
sağqın. sağın. sarqıntı
ka
. sarğıntı. sağrıntı. damla. çilə.
silkinti
6
.
2.
saran. saranq. sarınq. sarnaq. (
<
sarınmaq:
sarqınmaq: qurşanmaq).
hər şeydə çoxluğu, aşırılığı göstərən
söz.
sarqıntı
ka
:
sarğıntı
.
sağrıntı
.
sarqın
.
sağqın
.
sağın
. damla. çilə. silkinti
6
.
-
sarğındı suv
ka
: silkinti su.
sarqıĢmaq
ka
: damlamaq.
sarqıtmaq
ka
:
1.
damlatmaq.
2.
sıxıb çəkətmək. -
çiləkdən su
sarqıtan.
sarqmaq : salınmaq
ka.
sarqmaq
ka
:
1.
(
axar nə sızıp)
damlamaq.
2.
uyuşmaq.
sarqurmaq
ka
: damıtmaq. tökmək.
sarlamaq
ka
: sarmaq.
DİVAN-Ü LUĞAT-İT TÜRK İNCELEMELERİ
HƏSƏN BƏY HADİ
648
http://WWW.TURUZ.COM
sarlanmaq
ka
: sarınmaq. sarılmaq. bürmək.
- suvluq salan. - ip
sarlansın ağaca. - sarlaqıl ipi yeşiyə.
sarlaĢmaq
ka
: sarmaqlaşmaq.
sarlatmaq
ka
: sardırmaq.
sarmaçuq
ka
: kiçik kiçik kəsilmiş tikələr.
sarmaq
: sarlamaq
ka
.
sarmaq. : çuqmaq
ka.
sıxı bağlamaq.
sarmaq
ka
:
1.
qızmaq. çıxışmaq. sərtəlmək. qatıb qarışdırıb, sərt söz
söyləmək.
2.
bağlamaq. qablamaq. hörmək.
- sarmamıĢ sütdən
qayaq: qaymaq bağlamadı.
3.
olqun duruma gəlmək. sarmalmaq.
sarmaşmaq.
sarmaqlaĢmaq: sarlaşmaq
ka
.
sarmal
ka
: burşuq. çətin. sarp.
sarmalmaq
ka
: sarılmaq. sarmaşmaq. dolanmaq.
sarmalmaq
ka
: süzülmək. sarmatmaq. sərmətmək.
sarmaĢ bolmaq
ka
: nərsə birbirinə qarışmaq.
sarmaĢ
:
1.
qarışıqlıq. bulğaş
ka
. bulğaq. ürküş. ürküntü. ürkünç. qıyım
ka
.
qırqın. tezik. dehşət.
2.
bir şeyin bir şeyə sarılması.
3.
müzahim.
4.
çəngəl. cənqəl. çoğul. çuğul. şər kişi.
sarmaĢıq : işi sarmaşmaq olan. sarmaş. müzahim.
sarmaĢıq : mantar
ka.
ağaclara sarılan bitgi.
DĠVAN-Ü LUĞAT-ĠT TÜRK”DEN DERLENMĠġ ETĠMOLOJĠK SÖZLÜK
649
http://WWW.TURUZ.NET
sarmaĢıq : yörgənc
ka.
ağaclara sarılıp onları qurutan bir çeşit bitgi.
sarmaĢlıq : şuluğluq. qalabalıq. tirqəş. tirkəş.
sarmaĢmaq
: sarılmaq. sarmalmaq
ka
. dolanmaq.
sarmaĢmaq
ka
:
sərməĢmək
. 1.
sarışmaq. buruşmaq. qarışmaq.
- işlər
sarmaĢıb geddi. - yeşik sarmaşmaq: buxca bağlamaq.
2
. nərsəni
sarıb, çevrələyəib, torla, kamanla tutmaq. avlamaq. torlamaq.
-
balıq sarmaq.
3.
süzülmək. bir axarın içindən başqa bir şey
çıxmaq.
sarmatmaq
ka
: sardırmaq. səritmək.
sarmısaq : sarmusaq
ka
. sarımsaq. samursaq.
sarmusaq
ka
: sarmısaq. sarımsaq. samursaq.
sarnaq
: saran. saranq. sarınq. sarqın. (
<
sarınmaq: sarqınmaq:
qurşanmaq).
hər şeydə çoxluğu, aşırılığı göstərən söz.
sarnıç
ka
: tulum. qab.
sarnıq
: sərgək
ka
. sərik, sallaq, əsnək, səndələyən kimsə, nərsə.
sarp
: opuzluq
ka.
obuzluq. sarmal
ka.
burşuq. çətin. sərt. güc. zor.
çətin. qadır.
sarpılmaq : sarpılıb böyümək. düzəlmək. yarpatmaq
ka
. iyiləşmək. ayağa
qalxmaq.
sarsaqlamaq: satulamaq
ka
. faydasız söz söyləmək. gəvəzəlik edmək.
DİVAN-Ü LUĞAT-İT TÜRK İNCELEMELERİ
HƏSƏN BƏY HADİ
650
http://WWW.TURUZ.COM
sarsal
ka
:
sansar
.
sarsal
. samura bənzər bir heyvancıq·.
sarsıq
ka
:
sasrıq
.
sassıq
6
. qatı. sərt olan hər şey. yaxımsız. kupal. gobut.
-
sarsıq söz: qatı söz.
sarsılmaq : sərilmək
ka.
sarılmaq. əsmək. səndələmək. yalpıb, ləpələnib
düşəyazmaq.
sarsılmaz : kür. gür. yiğit. dəlir. bək yürəkli. qabadayı. cəsur.
sarsıtmaq
ka
:
<
səksütmək
. cana gətirmək. qabalıq görsətmək.
sərt, qaba davranmaq. bezdirmək. bıkdırmaq.
sart surt qılmaq
ka
: "
zart zurt" "fart furt
" kimi səs çıxarmaq.
sart surt
:
"zart zurt" "fart furt" doğal
səs
. boşalıb dəprəşmədən,
laxlamaqdan, suyun dəbərcələnməsindən. . . . . çıxan səs. -
boş boş danışmaq: zart zurt edmək.
sart surt
ka
: "zart zurt". "fart furt" kimi səs bildirən söz·.
sartlamaq
ka
: sart (təcimən. tacir) saymaq·.
sarumaq
ka
: sarmaq·.
sarutmaq
ka
.
:
sarıtmaq
. sardırmaq. səritləmək. sarmaq.
qablamaq. hörmək.
sasıq barıq
ka
: qoqmuç. sası·.
sasıq
: sasıqmış. barlanmış. barıq
ka
.
sasıq
ka
: qoqmuş·.
sasıq
ka
: saxsı·.
DĠVAN-Ü LUĞAT-ĠT TÜRK”DEN DERLENMĠġ ETĠMOLOJĠK SÖZLÜK
651
http://WWW.TURUZ.NET
sasımaq
ka
: sasımaq. qoqmaq·.
sasrıq
: sassıq
6
. sarsıq
ka
. yaxımsız. kupal. gobut.
sassıq
6
: sasrıq. sarsıq
ka
. yaxımsız. kupal. gobut.
saĢıl
:
saçıl.
buraxılmış.
saĢılmaq
ka
: saçılmaq. açılmaq.
- saĢılqan düğün: açılan düyün.
saĢılmək
ka
: saşlımaq. saşülmək. sesinmək. çözülmək
ka.
ayrılmaq.
uzanmaq. uzaymaq. sünmək.
saĢılmək
ka
: sesinmək. saşlımaq. saşülmək. çözülmək. ayrılmaq.
saĢ
ka
: ürkək. -
saĢ at. - saĢ uşaq.
saĢlımaq : saşılmək
ka
. saşülmək. sesinmək. çözülmək
ka.
ayrılmaq.
uzanmaq. uzaymaq. sünmək.
saĢmaq
:
<>
açmaq.
saĢmaq
ka
: çözmək.
saĢturmaq :
1.
açtırmaq.
- bu düyünü saĢtur.
2.
bir nəyi başqa biriynən
paylaşmaq, tax vurmaq, bitirmək.
- alımıvı verimiviynən ĢaçıĢtır.
saĢturmaq
ka
: sayışmaq. kəsişmək ·. - sayışturmaq.
saĢtürmaq
ka
: çözdürmək.
saĢuq
ka
: saçuq. çözük. çözülmüş.
- saĢuq
ka
at: bağ, bədsiz, boş at.
saĢurmaq
ka
: saçırmaq. saçratmaq. arasını açmaq. ayırmaq. -
inci ilə yaşı saĢur: mirvarid ilə göy daşı ayır.
DİVAN-Ü LUĞAT-İT TÜRK İNCELEMELERİ
HƏSƏN BƏY HADİ
652
http://WWW.TURUZ.COM
saĢülmək : saşlımaq. saşılmək
ka
. sesinmək. çözülmək
ka.
ayrılmaq.
uzanmaq. uzaymaq. sünmək.
saĢülmək : sesinmək. saşlımaq. saşılmək
ka
. çözülmək. ayrılmaq.
sata
ka
: mərcan.
sataq
: casut. casus.
satan
: satqan
ka.
çox satan.
sataĢ
: salım
ka
. savaş. qavqa.
satıcı
: satquci
ka.
sattaci
ka
.
satıcı
: sattaçı
ka.
satıq
: ticarət. mamilə.
satıq
ka
: satış. satma.
satıqlamaq
ka
: satışmaq.
satıqlaĢmaq
ka
: satışmaq. satıqlamaq
ka
.
satıqsaq
ka
: satmaq istəyən.
satıqsamaq
ka
: satmaq istəmək.
satınmaq
ka
: satışmaq.
satır
ka
: "piç1. bic. götvərən. dibiz. həramzada" anlamına sövmə.
satıĢqan alıĢqan
ka
: alıp satan. -
satıĢqan tavıĢqan
ka
: alan satan.
Dostları ilə paylaş: |