Mir Möhsün NƏvvab

HACI ABBASIN ƏHVALATI 

 

Hacı Abbas belə deyir ki, dava sakitləşdikdən sonra ermənilərin əksəriyyəti 

ayrı-ayrı vilayətlərə getməyə başladılar. Bir gün mən yolla gedərkən Muğdusi oğlu 

Minas  adlı  bir  sövdəgər  qarşıma  çıxdı.  O,  külfəti  ilə  birlikdə  arabada  Tiflisə 

gedirdi. Məni görcək dedi ki, Hacı, Allah sizi saxlasın, görürsən sizin müsəlmanlar 

məni  nə  günə  saldılar?  Din  haqqı,  mənim  o  qədər  dövlətimdən  çiynimə  saldığım 

bircə bu şal qalıb. Bu mənim həm paltarım, həm də yorğan-döşəyimdir. 

Minasın  oğlu  atasına  dedi  ki,  zərər  yoxdur,  bu  günün  sabahı  var.  Əlbəttə, 

biz  də  əvəzini  çıxarıq.  Sonra  mən  Minasın  oğluna  dedim:  —Ey  oğlan,  yadında 

varmı ki, davadan irəli mən sizin evin qabağından gedirdim. Gördüm ki, sən evin 

balkonunda  durubsan.  Bu  zaman  sizin  balkonun  altından  bir  qoca  müsəlman 

keçirdi.  Sən  onu  görən  kimi  daş  ilə  vurdun.  Kişi  səbəbini  soruşanda  sən  o  kişiyə 

acıqlanıb dedin ki, mən qəsdən səni vurdum. O kişi də sənə dedi ki, mənə etdiyin 

bu zülmə görə Allah-təala  sizin evinizi xarabaya döndərib, sizi də zəlil etsin. İndi 

həmin  kişinin  bəd  duasıdır  ki,  sizi  tutdu.  Eviniz-malınız  tamam  yanıb,  özünüz  də 

belə  zəlil  günə  qalmısınız.  Allah-təala  adildir,  haqqı  nahaqqa  verməz.  Bir  də  ki, 

davanı  və  mərdümazarlığı  ermənilər  saldı,  müsəlmanların  sizə  heç  bir  iddiası 

yoxdur.