«мл т*'1шн» «* иа Alisher Navoiy

Yoqut haqida hikoya
Hayot bog'ining gulshanida o'tirib shuhrat 
qozongan kishilarning guli mashhur m utasawuf 
Shayx Suhravardiy edi. Bir kuni u Bag‘dodda huk- 
mronlik qilgan xalifa Mu’tasim saroyiga tashrif 
buyurdi. Hijoz aholisi KaЪaga e’tiqod qilgani sin- 
gari xalifa unga ko‘p hurmat ko‘rsatdi. Uni taxt- 
ga chiqarib, keyin o‘zi chiqdi. Shayx odamlarga 
va’z so'zlay boshladi, xalifa esa yerga ko‘z tikib 
jim turardi. Shu payt Shayx hurmatli odamlar, 
shahzodalar va amirlar orasida turgan Yoqut 
nomli kishini ko'rib qoldi-da, hayajonlanib o‘rni- 
dan turib ketdi, hayratdan qotib qoldi. Uning bu 
holatini ko‘rgan xalifa Shayxga muloyimlik bilan 
murojaat qilib: «Ey ne-ne oqil odamlar oyog'ing 
changi bolgan odam, shohlar ham senga qulluq 
qilib, u bilan faxrlanadilar. Bunday oliy martaba 
unga qayerdan kelganki, sen unga bu xilda ehti- 
rom ko'rsatmoqdasan?» - deb so'radi. Shayx dedi: 
«Qaysi bir hurmat va martaba xudo unga bergan 
hurmat va martabadan yuksak bolishi mumkin? 
Uning ishi doim Qur’on ko'chirish bolib, hech kim 
u singari ko'chirolmaydi. U Xudoning so'zlariga 
ziynat bergani uchun uni hurmat qilish bizga 
vojibdur».
Tushungan odamlarning boshlig'idan Yoqutni 
bilgach, shoh unga o‘z majlisiga kelib o'tirishni 
bujoirdi. U q o li pok odam xatining yaxshiligi tu­
fayli mamlakat podshohi bilan hamsuhbatlikka 
muyassar boldi.

---

0 ‘n uchinchi maqolat 
JUVONMARDLIK HAQIDA
Tong kabi kumush sochuvchi bolgan inson, 
mehring quyosh misoli el boshiga sochiladi. Subh 
kabi xalqning yuziga kulib boqib, falak-charx kabi 
el boshidan o'rgulasan.
Qilgan yaxshi ishlaring uchun xalqdan duo 
olasan. Sen odamlarga naf yetkazmakni shior 
aylading, u na’fni o'zingga yor aylading.