«мл т*'1шн» «* иа Alisher Navoiy

Agar umr o ‘lsa ul ayyoralarg’a,
Dem ay ayyorakim makkoralarg‘a.
Sitamdin yetkuray andoq sazoye,
Solay kishvarlari ichra baloye.
Ki qayda bor esa bir hiyla payvand, 
Qiyomatga dekin b o ‘lg‘ay anga pand,
-
deb xitob qildi-da, askarlarni to‘plab, Arman di- 
yoriga qarab yolga tushdi.
Xisrav Armanga y o l olar ekan, lashkarining 
son-sanogl yo‘q edi. Ularning otlari tuyogldan 
ко ‘tarilayotgan chang-to‘zon osmon yuzini to‘sib

---

qotygan edi. Bir necha кип у о Ida yurilgach, Xis­
rav qo‘shini Armaniyaga yetib keldi. Bu xabami 
darhol Mehinbonuga yetkazdilar. Malika bu 
so'zni xotirjamlik bilan tingladi. Xisravning bu 
olkaga hujum qilishi ehtimolligini oldindan ko‘ra 
olgan malika shaharni himoya qilish choralarini 
ko'rishga ulgurgandi. Qal’aning baland devorlari 
mustahkamlangan bolib, har qaysi kungira yoni­
da bahromsifat bir jangchi turardi. Ancha vaqt- 
ga yetadigan oziq-ovqat, kiyim-kechak hozirlab 
qo'yilgan edi. Mehinbonu bilan Shirin Farhodni 
voqeadan xabardor qilib, undan qo‘rg‘onga kirishi- 
ni iltimos qilishdi. Farhod ularning so'zlarini yerda 
qoldirmay qo‘rg‘onga kirdi-yu, qal’a tashqarisidagi 
bir katta tosh ustida joylashib, jang boladigan 
bolsa, Xisrav askarlari boshiga tosh yog'dirishga 
tayyor bolib turardi.
Xisrav o‘z qo‘shini bilan kelib qo‘rg‘ondan yarim 
mil narida joylashdi. Arman diyorini tomosha qilish 
uchun atrofiga ming otliqni olib yolga otlandi. U 
shahar devorlariga nazar tashlab borar ekan, tosh 
ustida turgan Farhodga ko‘zi tushdi-yu, kolcsiga 
xanjar urilgandek boldi. Sarkardalarga qarab: 
«Bu odamni ко‘rib ko'nglim xafa boldi. Surishtirib 
bilinglar-chi, ishi dillami hazin qilish bolgan bu 
inson kim ekan?» - deb buyurdi. Bir sarkarda 
otini u tomon surib, Xisrav nomidan Farhodning 
ismini so'radi. Farhod ichiga ishq o‘ti tushgach 
otidan ham mahrum bolgani, asli ismi esa Farhod 
ekanini aytdi. Bu so‘zni eshitgan Xisravning hushi- 
ni yo'qotishiga oz qoldi. Chunki u bu nomni ko‘p 
eshitgan edi. Shuning uchun: «U mening raqibim, 
binobarin, men undan qutulishim kerak», - deb

---