«мл т*'1шн» «* иа Alisher Navoiy

Dedi Shirinki: «Ey quti hayotim,
Degumdur, garchi mone’dur uyotim.
Manga juft ul, ulusning fardi erdi,
Ne ko‘nglum quti, oning dardi erdi.
Chu kechti juftdin ul toqi ofoq,
Nechuk men juft ko‘zlay, ul borib toq?
Vafo ahli ishi mundoq ЬоЧигти,
Vafo aylar kishi mundoq ЬоЧигти?
Menga chun y o ‘q tiriklikning falohi,
Siz aylang ulcha bo4g‘ay el salohi.
Shirinning ruxsatini olgan malika Xisrav 
elchilariga nikoh uchun roziligini aytdi, lekin 
qamal paytidagi qiyinchiliklar, hozirgi issiq kun- 
lar tufayli Shirinning sogligl yaxshi emasligini, 
shuning uchun biron xushhavo joyda dam olib, 
o‘ziga kelishi lozimligini ham taltidladi. Shundan 
keyin darvozalar ochilib, Xisrav qo'shini shahar 
ichiga kirdi. Qamal paytida qiynalib ketgan aholi 
qafasdan qutulgan qushlardek shodlanishdi.
Xisrav buyrugl bilan go‘zal bir koshona barpo 
etilib, u yerda shoh bilan malika suhbat qurishdi. 
Shirin ahvolidan so‘z ochilgach, Xisrav: «Bu olka- 
ning bohavo va go'zal joylarini sizlar yaxshi bilasiz- 
lar, biron maqbul manzilni tanlanglar. Shirin o‘sha 
yerda orom olib, sogligini tuzatsim, - degan taklifni 
bildirgan edi, Mehinbonu Arman diyorining shimol 
tomonida bir tog' bolib, Shirin istagiga koYa qasr 
va bog‘ qurilganini eslatdi-da, shoh farmon bersa, 
Shirin o'sha yerda dam olib, sog'ayishi maqbulligini 
izhor qildi. Buni eshitgan Xisravning ko'ngli no­

---

shod boldi, chunki ushbu qasr-u bog‘ Farhodning 
mehnati bilan bunyod etilganidan u xabardor edi. 
Shuning uchun ham, Mehinbonu taklifiga zoVg'a 
rozi boldi. Malikaning buyrugl bilan Shirinni o‘sha 
ajoyib qasr tomon olib ketdilar.
Shirin o‘z qal’asidan chiqib tog‘dagi qasr sari 
y o l olar ekan, Xisrav sipohlarining barchasi uni 
tomosha qilishga chiqqandilar. Ularning orasida 
shahzoda ham bolib, otasini uncha yoqtirmas, 
Xisrav o‘z o'glining ko‘ngliga qaramaganidek, 
o‘g‘ilga ham shohning fel-atvori ma’qul emasdi. 
Boshqalar qatori u ham Shirin borayotgan gul- 
gun kajavaga mahliyo bolib boqar ekan, birdan 
boshlangan shamol pardani ko'tarib yubordi-yu, 
parivash qizning olamni o'rtovchi husn-u jamolini 
ко‘r gan Sheruyaning ichiga ishq olovi tushdi-da, 
oromidan ayrilib, uyqusini yo‘qotdi, iztirobi kun 
sari kuchayib, o‘zi olar holatga yetdi. Qanday 
tadbir bilan Shirin visoliga yetishishi mumkin- 
ligini о У lagan shahzoda otasini oldirish bilan bu 
orzusiga erishishga bel bogladi. Shunday xayollar 
bilan o'ziga yaqin kishilarga yashirincha va’dalar 
berib, Xisravning qarindosh-u amaldorlarini ham 
o‘ziga qaratib oldi. Xisravning haddan oshgan 
zulmidan bezor bolgan saroy ahli Sheruyaga 
qasamyod qilishib, Xisravni zindonga tashladilar. 
Ko‘p o'tmay, Sheruyaning buyruglga ko'ra zolim 
shoh qatl etildi. Taxtga chiqib, boshiga toj kiygan 
Sheruya bolib o‘tgan bu voqeani Mehinbonuga 
so'zlab berib, Shiringa o‘zi uylanmoqchi ekanini 
izhor qildi. Malika uning sogligi yomonligini aytib, 
sog'ayganida o‘zi bilganicha ish qilishi mumkin- 
ligini talddladi. Johil Sheruya Shiringa maktub 
yolladi. Unda shunday deb yozilgan edi:

---