LОDURА (Böyükdüz, Xok) – sаp tаğаlаğı.
LOĞAZ BƏYLİ (Şahbuz) – alma və armud növü.
LOĞAZ ELƏMƏX' (Nursu) – istehza etmək. –Ona-
bına loğaz eliyə-eliyə özü də qaldı onnarın gününə.
LOLUX (Ərəzin) – pinti. –Lolux adamın əvində mən
canasin
ər yiyəmmirəm.
LОMBА//LОPBА (Kültəpə, Payız) – pаrçа, kоmа. –
Аyаğındа lоmbа-lоmbа pаlçıх gətirib töküb burаlаrа.
LOPA (Naxçıvan) – içərisinə duz doldurulub
yumrulanmış və benzinə batırılmış, kürəyə banka salmaq üçün
istifad
ə olunan əski. –Əvvəllər lopa qoyurdux, indi hammı
pambıxnan salır bankanı.
LOPGÖDƏN (Şahbuz) – çoxyeyən. –Lopgödən
adamın yeməyin çatdırmağa hünər lazımdı.
Kürd
əmir, Göyçay, Şamaxı şivələrində eyni mənada
lomgöd
ən//lortgödən sözü də işlənir (3, s.337).
LОPLАMАХ (Nахçıvan) – bir şеyi çох tökmək. –
Kаğızın üsdünə tökəndə çох lоplаmа.
LOR (
əksər şivələrdə) – südü çürüdüb süzməklə alınan
ağartı növü. Lor həm duzlu, həm də duzsuz istifadə olunur. –
H
əylə bir məsəl də var, deyillər, lornan şora fərq qoymur.
LORU (Aşağı Qışlaq, Kolanı, Yuxarı Qışlaq) – palanın
iç
ərisinə qoymaq məqsədilə düzəldilən keçə. –Loru qoymaz
kin, palan heyvanın belin yaralasın.
LOŞ (Sədərək, Şahbuz) – tənbəl, özünü tənbəlliyə
vuran. –
Loş adamdı, onnan iş görən çıxmaz.
192
