MANSIRA (D
əmirçi) – mühasirə. –O vaxdı bınnar
qalmışdı bı ermənilərin mansırasında.
MARALALMASI (Ordubad) –
yabanı bitki.
MAR CƏVİZ (Şahbuz) – ləpəsi acı dadan qoz. –Mar
c
əvizin içi acı olur, qəşəx' olmur.
MARFAŞ//MƏRFƏŞ (Babək) – içərisinə yorğan-
döşək qoyulan əşya, məfrəş. –Marfaşa yorqan-döşəyimizi
yığırdıx əvvəllər.
MARIX//MARIĞ (Aza, Xanlıqlar, Naxçıvan) – pusqu.
–
Bı dəyqə hammısı marığa yatıp görsün mən nə deyirəm.
MARITDAMAX
(Naxçıvan) – diqqətlə baxmaq,
gözünü ç
əkmədən baxmaq. –Nə marıtdamısan.
MASAN
(Culfa, Şahbuz, Şərur) – xışın qol hissəsi.
MАSАN YЕRİ (Dırnıs, Vənənd) – bоyunduruğun
оrtаsındаkı dəlik. –Bоyunduruğun оrtаsındаkı dеşiyə biz mаsаn
yeri diy
əriх.
MASXOR
(Naxçıvan) – kasa. –Masxora birəz qatıx
qoy ver m
ənə.
MAŞ (Ordubad) – quru lobya dənəsi. –Nənəm elə maş
bozbaşı pişirirdi ki, qavırməynən.
Dostları ilə paylaş: 
