Щяр бир алим гиймятлидир. Анъаг нязяриййяни тяърцбя иля бир

R.İlyasov:  – Әhməd müəllim elm adamı

olaraq Azərbaycana gələ bildimi?

N.Ölçər: – Xeyr, çəkindi.  Heç bir əlaqə yox

idi. 70‐ci illərin başında Moskva Universitetinin

rektoru İstanbula gəlmişdi.  Atam da universite ‐

tin professoru olaraq onu İstanbulda gəz dirdi,

sadəcə. 

R.İlyasov: – Әhməd müəllim evdə sizlərə,

məsələn, uşaq ikən Azərbaycan folklorundan

danışar, mahnılarından bəhs edərdi?

54

ELM DÜNYASI

/ Elmi‐kütləvi jurnal / 1 (05) 2014

---

N.Ölçər:  – Atam Azərbaycan folkloruna

bağlı adam idi.  Radioda davamlı olaraq Azər ‐

baycan musiqisini dinləyərdi. Məsələn, «Aman

ovçu» mahnısını çox sevərdi.  Dostları ilə qur ‐

duğu «Azeri kardeşler yardımlaşma derneği»

var idi.  Həftəaxırı söhbətləri olardı. Mühacir

ailələr bir yerə yığışar, milli rəqslər oynanılardı.

Balaca idim o vaxtlar mən, atam anamla məni

oraya apardı. Məcidiyəköy deyilən səmtdə bir

evdə yığışardılar. Evimizə tez‐tez Bakıdan olan

Mir Yaqub bəy gələrdi.  O, Fransada hüquq üzrə

doktorluq  müdafiə etmişdi. Başqa evimizə

Kazan tatarlarından Ayaz İsaki bəy gəlirdi. Bizə

daha çox mühacirlər gələrdi. Rus dilində

danışırdılar. Elmi‐siyasi mövzularda söhbətlər

edirdilər.  Köhnə dostları, şərqşünaslar gələrdi,

adətən.