Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

partaval . bartaval. martaval. qartaval. sartaval. yaltaval. çırtaval. gərəksiz, boşuna qonuşuq, sərimə, yalan söz.

pas daştən . gözgəmək. qorzamaq. qorlamaq. qorumaq. gözləmək.

pasaq . 1. yıxamadan arda qalan bulanıq, kirli, kitli, kitmir, pis su. 1. qıldız olmayan. qağraz. qağrız. qaqarız. koğuz. koğruz. koğarız. kovuz. kovruz. kovarız. qaytağ. qaylağ. mundar. murdar. nəcis. na pak. na təmiz.

pasbaq . pasbağ. kir. çirk. - pasbağlı əl. - pasbağ yumaq.

pasıq süsük . sasıq çürük.

pasqah . fasqah

paşa . başa. əmir. vali.

pat . bat. bət. səp. iti. yeyin. - bat gəl bat ged.

pata pat . parta pat. gum gum. güm güm. - ürəyi pata pat atırdı.

pay . bal.

pay . sabanın (xışın) dəmir tirəsi. - payın ağzı kotalıb.

payana . pay ana. < bəy ana. qutsal, muqəddəs ana.

payılmaq . paylanmaq.

payırmaq . paylamaq. dağıtmaq.

payqalamaq . payalamaq. bölmək.

pedər(fars) . < pater (latin). pir < per_fırans: dədə.

pelasidən(fars) . < yaplaşmaq. yaprışmaq.

pendir . pendir. pəndir. pənir. pəkindir. pəkdir. bəkindir. bəkdir. sütdən yasanmış, yoğurtdan bərk, qurudan yumşaq, su içində saxlanılır ağlıq (ləbəni). yemək.

peşab . pişab(fars) < boşav. qaşağ. işək. işəmə.

peşə . (keşə < eşək < eşmək: toxumaq). 1. sənət. hünər. 1. adət. 1. kələk. 1.mələkə.

peşə . keşə. (< çəkmək. keşəmək). bir nərsəni, işi qılmağa alışqanlığı olmaq. - keşəzi dəğişin. - bundan mənə keşə çıxmaz. - gedib gəlməyi özünə keşə qılmış.

peşman . < bükman. bükülən. əğilən. geri dönən.

pete . fete: qutlamaq. bayramlamaq.

peyda .
??bayda. didə.

peyman . < bağman. bağın. - pozar bağmanın dünya dəli, qızılla toprağı qatar oğradar (qatıb oğar, əzər).

peyst edmək . yapışdırmaq.

pezeşg . < baxşıc. otaçı. əmçi. döhdür. medsin.

pəhləvan . bağırvan. bağırğan.

pəhləvan . -dağtavan. -tağtavan. çağtavan. sağtavan. -yağtavan. ğağtavan. -qağtavan. - -pağtavan. -bağtavan.
-doğtavan. -toğtavan. çoğtavan. soğtavan. -yoğtavan. ğoğtavan. -qoğtavan. - -poğtavan. -boğtavan.
alboğac < alp boğac.

pəx . tıx. başı düz olan burqu, çivi.

pəxmək . tıxmaq. (burqu, çivi) nərsənin başın düzlətmək, safaltmaq. 1.axar, sivri nərsənin ucun korlatmaq. - ox daşa dəğib tıxdı.

pəxş . payış. yayış. səpiş.

pəjmordən(fars) . < pısmırmaq. soluğmaq. solışmaq.

pəqtirmək . pəktirmək. bəktirmək. bərkitmək.

pələşti . < bulaştı. bələşti.

pəltələnmək . filtillənmək.

pərdaxt (fars) . pay (paier, from Latin pacare to pacify, from pac-, pax peace).

pərəstişkar . səvəsər. səvəsir. səvsər. səvsir. sevər. sevən. girişik. girşik. girişin. girşin. qurumsaq. qolluqçu. qulluqçu. amator.

pərəstişkarlıq . səvəsərlik. səvəsirlik. səvsərlik. səvsirlik. sevərlik. sevənlik. girişiklik. girşiklik. girişinlik. girşinlik. qurumsaqlıq. amatorluq.

pərətiş . pıriyer_fırans.

pəri . ışıqla su, qapıyla qaz, bu dördünü başıva yaz.

pərviz
tanış . tanıc. tanaş. tanac. anış. anaş. anac. qan. qanış. qanaş. qanac. bili. bil. biliş. bilic. biləc. lik. gil. gillik.

pərvizən . < bəzrənək.(< bəz. bez: dənə). ələk. qərbil.

pəs əndaz: yığnağ.

pəşə . < biçə. mığmığa. ağcaqanad. mığmığa. ditdili. hünü. sivrisinək. tatarcıq.

pəşə . < çəpə. çıpa. xərpikcək < qırpca. qıpca. kiçik böcək. həşərə.

pıçaq kütsə, suvalsın, paltar kirsə yuvalsın, yaman gedsin yoxalsın, barşağ yenşək gəlgilən. : barış, sülhü səfa, yenilik çoxalsın.

piçaq sapı, vurana gərəkdir

piçquşti .< pişquruc. burğıc. turnvis.

pilək . pilək. (> pelk(fars)). göz qapağı.

pırdamaq . burtdamaq. burutdamaq.
((pırdlaşmaq . burtdaşmaq. burutdaşmaq. kilkəşmək.

pirənsip . ilkə.

pırqıq . pırğıq. at eşşəyin burnundan çıxan səs.

pırqırmaq . pısqırmaq. fısqırmaq. - at kişnəyib pırqırdı.

pırudavat_rus . furuxtən(fars).

''pis'' yaxcıdı, ya ''pisrax''. - bəllidi ki ''pis'' yaxcıdı.

pısar (_divan) . musir. yabanı sarımsağ.

pisqil . pisgil. (> peşqel(fars)). dışqı. pox.

pisləmə . təzəkləmə. yavalama. (bəd quyi).

pıstırma . pusturma. pısıq. pusu. pusuq. gömün. kəmin.

pişani . < baş alna: başın al. alna. alın.

pişani . başalna. başalın (< baş + aln. alın). başın alnı, önü, qabağı. - başalnısı yarqırıq: 1. alnı açıq. üzü ağ. 1. bəxli. şansılı.

pişgir . pişgir. sevimli. görəz.

pişik balasına yeddi beşik dəğişir böyüyüncə.

pişikdırnağı . nərgiz gülü.

pişinə . keçit. geçit.

pişqə . pişgə. pişgə. peşə > pişə. (pişmək, öğrənmək üçün işlənilən iş).

pişquruc .> piçquşti. burğıc. turnvis.

pişqü . pişgü. pişgüt. (pişib, öğrənib, üçün bir işdə, uğraşda, sənətdə, firfədə işləyən kimsə). şayırd. şagird.

pişlaq . pənir. sir_. sır.

pişməcə . gövdənin, barmaqların arası kimi büküklərində istidən pişmə işi.

pitik pütük . biçik buçuğ: nərsəni didik didik edilmiş, olunmuş.

pıtrıq . çıtrıq. çırtıq. 1. am. amcıq. qadınlıq yaraqı. 1. püsdə. (pıtırdaq. çıtrdaq. geyimə yapışan püsdə biçimli, çəngəkli tikan).

piyala . {paylaq. (< paylamaq: bölmək) }.

poquq . poxuq. 1. aşqal. daşqal. dışqal. qalıntı. qırıs. qırıntı. qıyıntı. gircik. gizir. qırcıq. qırqım. qığqım. qıymıq. qımqı. töküntü. köndü. çöndü. çöpür. 1. tutuc. bir yüyə, yolaqda qalan, yapışan artıq.

por bəha . qata. qatta. dəğərli. tutarlı. qiymətli.

porseş(fars) . < pırkati(sans): soruşmaq.

porsumaq-yosmaraq nə demək?

pov . küf. bayatımış, əsgimiş nərsədə bulunan göy kəpək.

pozan . - ordupozan: 1. variş kəsəli. 1. işpozan. pozqunçu.

pozan . -şikən. - şikaf.

pozişın . pozisyon. duruş. bulcuş. bulcaş.

pozitivizm . artıçılıq. artıçlıq. (# neqətivizm: yartıçılıq. yartıçlıq).

pozma! . dəğmə!. toxunma!. bırax!. ötür!. qoy!.

pozol . çözöl. çököl. 1. dəğərsiz, yaramaz nərsə. 1. yıxıntıdan arda qalan çöküntülər, oğnaqlar.

pozu . korlan. korluq. çorlan. çorluq. fəsad.

pozuq . (kepaze). gəmsiz. rüsva. müftəzəh. mübtəzəl. rəzil. abırsız. fəna. kötü. çök. çöküc. düşüc. alçaq. 1. utanmaz. ağgöz. gözüağ. üzlü. həyasız. tərbiyəsiz.

pozulma . pozuluş. korlan. korluq. çorlan. çorluq. fəsad.

pozulmaq . ziyan görmək. şikəs yemək.

pöpüş . öpüş. popuş. şişik. qabarıq.

pör .

pörtmək . burtmaq. alaörtmək. alaburtmaq. qızarmaq.

puçağ . puçağ. puça. çöpək. içindən, anlamından boşalmış nərsə. (bi hudə).

puçal . tilif.

puxaq . (burğaq). 1.əğnin buruq, dolaşıq yerlərində olan incə dəri. 1. boyunla çənə altı, quyruğun alt dərisi

puq . puk. puka. puç. poç. alışqan. od alışdırmağa, çaxmaqla odlandırılan çürük nərsə (parça. ağac, yapraq).

puldaş . kisə bir.

pus . (bük). toran. toranlıq. qaranlıq. (tirə. tarik). - pus düşmədən: qaranlıq enmədən. - gözləri puslanmış: toranmış. - ala pusan: ala toran.

pusağ . (puşaq). püsəğ. (qussə. qssəli).

pusağ . sapağ. şuar.

pusaq . tutqun. mükəddər. (təng dil).

pusay . bucay. ucay. qazıq. qutb. cibhə.
((pusaylı: cibhəli.
((pusaymaq . cibhə tutmaq.

pusqan . gizli, qaçaq işləyən, iş aparan.

pusmaq . gizlənib güdmək. kimi pusursun. - çoxdandı onu pusuram. - bir ara pusmaq: fürsət güdmək.

pusmaq . pusumaq. pusquya girmək.

pusu basmaq . pusuq pusmaq. tələ qurmaq. güdü qurub güdmək.

pusu . bəkləyiş. gözətiş.

pusuğluq yağı . pusuğun yağı. pusüda, güdüdə, kəmində oturmuş yağı, düşman.

pusuqmaq . pusğunmaq. (pısığmaq). pusuya girmək. yaşınmaq. yaşrınmaq. gizlənmək. kəminmək. - bir nə olmadan hammı pusuğdu. - dünyadan küsmüş, öz yuvasına pusunb qalmış.

pürçü . burcu. cücəri. (cəvanə).

pürkürmək . pürkürmək. atılmaq. fışqırmaq.

pürqürmək . pürgürmək. pusgürmaq. (tüfgürmək). 1.(nərsəni bürümək, örtmək, bələmək, bulamaq üçün) səpmək, saçmaq. - yuğucu paltara su pusgürdü (geyimi islatmaq üçün). 1. püşgürmək. fışqırmaq. sıçramaq. - qan pusgürdü.

pürqürmək .pürgürmək. püsgürmək.

pürlənmək . pürələnmək. pürüzlənmək. cücərlənmək. düğmələnmək.

püs . 1. püsür. püsgü. eyrkanşiner. koler. kuler. təhviyə ayqıtı. 1. (pinc. piş). körük. kürgü. yellə işləyən buxari. hiter.

püsqıl . saç qurudan. seşüvar.

püsqü . püsgü. artıq. nərsədən geri qalmış, dışarı çıxmış. nərsiyə artırılmış.
- əsgi püsgü: köhnə olaraq, işə yaramaz, işi önləyən nərsə.

püsqül . püsgül. 1. topaz. qozaq. qoza. toppuz. topbuz. 1. bir başı top biçimli, boğumlu, bir başı dağınıq saplı saçağlı asılmış, taxılmış süs çeşiti.

püsqürmək .püsgürmək. pürgürmək.

püstənək . döş, məmə ucu, əmziyi.

püsür . pusur. bitgilərin yeni cücərən dal ucları. - söğüt püsürlərindən qır davara ver. - kəsəl basmış püsürlər solub qurudu. - bu ağacın kök püsürləri daşa çıxmış, böyümür daha.

püsürtmək . qussələtmək. qustalatmaq. bükürtmək. için qınatmaq, sıxıtmaq, biçmək. - sənin bu işləri məni çox püsürtür. - püsürtən bu duruma çıxar yol varmı, görən?.

püşürmək .pişirmək.

ramiz . < ərmiz. ərmiş. ərən. arif.

rast . ağ. (# çəp . qara).

responsır . oynadan.

reyt . oran. orun. nisbət. yüzdə dər səd. - doğuş orun: başlığa (cəmiyyətə) görə doğum oranı, nisbəti.

rezerv edmək . ayırtmaq. ayırmaq.

rədd . rədd olmaq. aşmaq. sovulmaq. ötünmək.
- yazınmadan hər nəyi yazın.

rədə . izə. izək.

rəfdar . çalşıq. alışıq. eşəyiş. yeriyiş. tutuş. gediş.

rəhbərlik . yönətim. siyasət.

rəxt . < arxal. arxalıq. çulqa.

rətq o fətq . qapa çapa. yapa çapa. açıb qapama. açıb bağlama.

ribudən . < urbamaq. vurmaq. çalmaq. oğurlamaq. qapqmaq.

rısa . (rıs <> sır) sıra. rədif.

rişə . saçağ.

rişə(fars) . rhiz_yunan. radix(latin). .

rizə rizə . zolağ zolağ. cubuğ cubuğ. cizə cizə. bizə bizə. sərə sərə. dərə dərə. gərə gərə. gərgə gərgə. çərgə çərgə. yol yol. qol qol. lülə lüə. lola lola. nola nola. saz saz. dizə dizə.

rizə . sızağ. sızağ. sızı. sızığ. saça. saçağ. səpə. səpək. sivə. sivək (< sava. savağ). xırda. xırdağ. nərsənin oğuntusu, xırdası. - çörək rizəsi. - dəmir rizəsi. - rizəyi uşaq: rizəyi kişi: sısqan. sısyan. sıza, kiçik, cılız qalmış, cüssəsiz cocuq, adam.

roşd o şikufayi .dirçəliş. urçalış.

rusticus((latin). ) . rustayi (_fars) : (kəndli. zomoxt.).

sa .(+sa/+se).

saat . (sağac. sayac. sayat. çağat. çağac. ) çağ, zaman ölçəyi.

sab. saç. .

saba . saba. sıba. sıva. sıya. (< sıyamaq: sığamaq: oğub, sürərək yağlamaq, oxşamaq). erkən erkən, erik erik, dan ertə, sabah sabah əsən oxşac (oxşayıcı), sıvayan, yumşaq yel. - sıya əssə açar qunçə könül.

sabah . sapağ. savağ. (< sapmaq: çıxmaq). yarın. (< yarınmaq: açılmaq). 1. ışıqlıq. çıxış, qurtuluş yolu. (nəcat. fəcr). 1. azadlıq. 1. açılan gün. gündüz. günün çıxandan batana dək olan arası, salımı, sürümü.
- sabahlayın. sapağlayın. savağlayın. - sabahlayın neçədə gəlim.
- sabaha doğru: yarına doğru.
- sabah axşam: durmadan. dayanmadan. dayima. sürəli.
- sabah: yarın.
- sabahki: yarınki.
- sabahdan: obaşdan.
- sabah korunda: çağan koru. alatoranda. çox erkən.
- sapağ sapağ: savağ savağ: tərtələsik. əlbəhəlim.

sabaq qılış . dərsə baxma.

sabaq . sabağ. savağ. 1. çapağ. dərs. ibrət. 1. öğüt. salıt. tüşrüt. düşrüt. nəsihət.

sabaq . sapağ. (<> çap). tel. məftul.

sabalaq . sabalağ. sapalağ. sapağ. yemişli, barlı dal.

sabalğan . dövülmüş.

sabalmaq . sapalmaq. çapalmaq. dövülmək. devilmək. təpəlmək.

sabamaq . sabmaq. çapmaq. çapamaq. 1. dövmək. vurmaq. 1. yünü, nərsəni çırparaq şişirtmək.

saban . - sapan gəmiyi: burun gəmiyi. - sapanqıran: ipqıran. belqıran. çox güc olan.

saban . < çapan. daşqa.
(saba_rus).

saban . sapan. sapar. səpər. yer sürmə, şuxum aracı.

sabanlamaq . sapanlamaq. sabalamaq. sapalamaq. çapağlamaq. çapalamaq. çapağanlamaq. yağmalamaq. alt üst edmək.

sabanvemə . 1. tarlanı üçüncü kəz sürmə. 1. suvermə. suvarma. işin sonuncu incəliklərin işləyib bitirmək.

sabaşdırmaq . sapaşdırmaq. çapaşdırmaq. dövüb əzmək. əzişdirmək.

sabay . çabay. tikiş sayağı.

sabın . sabun. savın. savun. savmalıq. kiri savan, açan, təmizləyən, gidərən. arçaqıl. arçıqul. açmalıq.

sabınçılıq . sabunçuluq. savınçılıq. savunçuluq. 1. sabın işləyən kimsə. 1. savmaçılıq. açmaçılıq. ağartmaçılıq. bəraət qazandırmaçılığı özünə iş edən. 1. savıc, mudafiə ornunda (yerində) olanın işi.
- pul savınçılıq: qara pulu, gizli qazanılan paranı yasalı dona soxmalıq.

sabınına kir yumamısız . hələ onu tanımamısız.

sabu . sapu. çapı. (<> çapmaq. çıpmaq). 1. yün, pambığ dövmə dəğnəyi. 1. soba. dəğənək.

sabun . savun. savan. gidərən.

sacıq . sacığ. savız. hər çeşit kiri, ləkəni, nərsəni qaldıran arıtlayan, təmizləyən öznə, maddə.

saç .

saç . - saç saça baş baş: qızqın, yaxın döğüş.
- saçın başın yolmaq: çox üzülmək.
- saç bölüyü: hörük.
- saç payı: qıl payı. az qaldı.
- birinin saçına girmək: birinin qınına girmək: birini sinsitmək, rahatsız edmək.
- saç .

saç .
seçit . saçıt. çeşit. səciyyə. karakter. xuy. yaradılış. qılıq (xuy # qınıq: üz. duruğ. durğ. zahir).
((seçtil . saçtıl. çeştil. səciyyəli. karakterli. xuylu. yaradılışlı. qılıqlı.
((seçitsiz . saçıtsız. çeşitsiz. səciyyəsiz. karaktersiz. xuysuz. qılıqsız (xuysuz # qınıqsız: üzsüz. duruğsuz. durğusuz. zahirsiz. ). ((saçınaq . > seçənək. altenaniv. çarə.((saçınaqlı . > seçənəkli. altenanivli. təpirli. çarəli.((saçınaqsız . > seçənəkeiz. altenanivsiz. çarəsiz.((saçınaqsızlıq . > seçənəkeizlik. altenanivsizlik. təpirsizlik. çarəsizlik.
((

saç . ((saçıcı . seçici. saçan. seçən. saçman. seçmən. tanığan. intixab edən. dalqan. dalıqan. fərq edən. ayıran. görən.

saç . ((saçıq . seçik. açıq. qolaylıqla seçiləbilən.

saç . ((saçıqın . seçgin. seçmə. seçilmiş. ayrılmış. dalqıc. mümtaz. quzidə.

saç . ((saçılmaq: seçilmək. dalqınmaq. fərq edilmək. ayırd edilmək. görünmək.

saç . ((saçılmış . seçilmiş. 1. seçgin. 1. seçilmişdən sonra arda qalan.

saç . ((saçımaq . seçmək. tanqamaq. tanlamaq. tanılamaq. oy vermək. dalqıtmaq. fərq edmək. ayırmaq. görmək. qolay bəğənməmək.

saç . ((saçımca . seçməcə. seçərək.

saç . ((saçımlıq . seçimlik. tanığlıq. intixabi.

saç . (< saçmaq). ürkük. ürkəş. vəhşi. (rəməndə). - saç at.

saç . (haç. biç). 1. əşü'ə. pərtöv.
- saçlı ulduz: quyruqlu ulduz.

saç . 1. saçqa < savaç. savca. pişirilən nərsə il, od, alovun arasına qoyulan əngəl. saçağ. ayrıq. yayıq. yaypaq. dalıc. vərəq. 1. saçağ. tük.
(sik_sumer. tızoçz_mekzik. kaça(sans). sata(sans): atın yalı. )

saç . belin, çapanın, kotanın ucu. - belin saçı əğilib.

saç . göndərilmiş. irsali. mərsulə.

saç . nəğd. - saç satış: nəğd satış.

saç . sar. cırcırağ.

saç . sarç. sürgə. fayl.
saçalamaq: sarçalamaq. 1. fayl edmək. 1. fayl fayl edmək.

saç . tava. - salasan yağ tavıya.

saç! . 1. dağıt. poz. 1. yay. tök. ək. savır. səp. qaç. aç. at.

saça . (> səza(fars)). ödül. savrın. sovrun. payğaş. pağaş. payaş. padaş. şabaş. tapaş. yağıt.

saça . qol. budaq. şö'bə. inşiab. firqə. - saçalı ağac. - saçalı el: çox qollu, tayfalı millət. - dil saçaları: dil qolları, şö'bələri, inşiabları.

saça . səçə. 1. şəfəq. 1. ışıq. - saça düşmək: dan atmaq.

saçağ . < saç ayağ. bağdalaq. se paya. - saçı saçağ qırılmış.

saçağ . sazağ. küləkli, sancan soyuq.

saçağ . şadağ. çadlığ. şadlığ. xoşallıq. şənlik. sürən.

saçağa . keçəğə. saçqıl > kakil. təpədə saxlanılan pərçəm.
((cıqa . kakil. lələk. papax
jva_təbbət: börk. çikka(sans): kakil.
((cıqqa . papax. kakil.
çalağ. çaqqul. çəkgül. qaqgül. kakil. qırxma. kəsmə. pərçəm. zülf.
çapa cığa. kakil.
((çələng . kakil. cıqqa.
kəsmə. alına düşən saç. kəkil. kakil. pərçəm.
qırxma. ucu kəsilib, alna bıraxılan saç. kəsmə. kakil. pərçəm. bürçən. burçan.

saçağmaq . sərpmək.

saçaq . - saçağ yazmaq: sərik sərmək. örtük, süfrə açmaq. - saçağ başında gurlamaq: isti yunaqda tərləmək.

saçaq . 1. incə təxdə. 1. hovlu, qalıda olan incə tüklər.

saçaq . saçağ <> sağac. 1. kökün qolları. rişə. 1. başdan çevrəyə (alna, üzə, yana, dala) çıxan, düşən, sarğan saç. 1. saçar <> sağar. sığıc. sığır. nərsədə oluşan sınır (əsəb) damarlarına oxşar iz, izlər.

saçaq . saçağ. yarağ. fərəc.

saçaqçı . saçağçı. saçğayı. süsəri. susarı. hamam böcəyi.

saçaqlamaq . 1. salxım biçimində tikmək. 1. saçağ taxmaq, işləmək.

saçaqlamaq . saçaxlamaq. 1. saçağ saçağ, tel tel edmək. 1. didmək.

saçaqlanmaq . saçağlanmaq. kölgələnmək.

saçaqtaş . saçağdaş. saçağaş. saçaş. süfrədaş. həmsüfrə.

saçalamaq . saçaq bədləmək.

saçalamaq . səçələmək₈. səpələmək. dağıtmaq. tökmək.

saçalamaq . sərpələmək. səpələmək. rasgələ saçmaq, çaxmaq.

saçalanmaq . səpələnmək.

saçalanmaq . sərpələnmək. səpələnmək. rasgələ saçınmaq, çaxınmaq.

saçalmaq . səçəlmək₈. səpəlmək. dağılmaq. tökülmək.

saçaltı . 1. ilk öncə saçda (tavada) tovlatılmış (tov verilmiş, biraz pişirilmiş), sonra təndirdə (ferdə) pişirilən əkmək. 1. saçda (tavada) tov verilmiş, öldürülmüş ət, soğan, nərsə. 1. tutğuc. tuştuğ. çatşuq. çaştuq (> çaşt(fars)). qəhvəaltı. ağızalma. sübhanə.
- saçaltı yapmaq: 1. bir işin başlanqıc gərəklərin yerinə gətirmək, hazırlamaq. 1. idmanda, yarışda gövdəsin idmana qızdırmaq.

saçamaq . saçatmaq. ödülləmək. ödüllətmək. savrıtlamaq. sovrutlamaq. yağıtamaq. yağıtlamaq. ödül, payaş, padaş vermək.

saçamsar . saçımsar. 1. sısımsar. sasırma. sısırma. sasaq. sısək. çox iti, pis qoxan nərsələrə veilən ad. 1. sarımsaq.

saçar . saçavan. sayavan. (> çadorvan(fars)). 1. sığqaç. sağac. sıyıc. çevrələyində açığı olan yekə çadır. günlük çadır. - saçar barlamaq, barqurlamaq: böyük çadır qurmaq. 1. yekə, geniş bir qonağın, barkanın, salonun üstlüyü, gövərtəsi.

saçar . saçış. səhər. - saçar yaxşam. saçar yaşğam: saçar yatşam: səhər axşam. - saçar yaxşam salqın qalxar.

saçara . saçda iki yana ayrılan xət.

saçarası . iki saç arasında pişirilən yeməklər.