Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

sal . salı. nərsə asmaq üçün çəkilən ip, taxılan çivi, çıpığ (çubuğ) sırıq.

salac . salağ. silah. çaxma. (əsləhə). savsat. sovcat. sovsavat. sürsat. sapçap. çapasap. savış (savaş) döğüş aracı.
- odlu salac: çaxma.

salaca . salbıca. qoyulaca yer. qonağ.

salaca . tabut

salacıq . həlqərəcə.

salaçılamaq . dəllallıq edmək

salaq . 1. düşgün. 1. patuğ. patığ. 1. alışılmış, mənimsənmiş yer, nərsə. 1. yaşalanmış kimsənin yaraqının sallağ durumu. 1. saldırqan. atılqan. 1. həlim. çox pişməkdən, əzilməkdən tıncıqmış nərsə. 1. gəvşək. sölpük. 1. çevrə. bölüm. 1. çatallıq. qələm rov. 1. sahə. 1. qayıq.

salaq . axmaq

salaq . çalağ. az sürə. az zaman. - bir çalağ görüşdük.

salaq . salağ. ayaq altı, aralıq işləri görən. padov. pa dov.

salaqat . sala qat. (sərə qət). çatı ortasında boş qoyulan qat. - salaqatda quş yuva qurub.

salaqıllamaq . sapaqıllamaq. samaqıllamaq. boşuna qonuşmaq. - nəmənə sapaqıllayır. - sapaqıllayıb durmada, barsana: səfeləyib durma çıx ged.

salaqıllıq . sapaqıllıq. samaqıllıq: gəvəzəlik. - onun samaqıllığın sayma.

salamaq . ələ salmaq. alaylamaq.

salamaq . salatmaq. salğamaq. salqılatmaq. sorağlatmaq. sorğalatmaq. xəbər vermək.

salamanlamaq . sahmanlamaq. sağmanlamaq. sağsıllamaq. çağçıllamaq. sağmana salmaq. nərsəni yoluna qoymaq. hazırlamaq.

salanaq . 1. təkərləmə. 1. atasözü. 1. dəb. rəsm. qayda. tutaş. tutaşı. tuşat. adət. 1. boş inanc.

salandırılmaq . salğandırılmaq. salqılandırılmaq. sorağlandırılmaq. sorğalandırılmaq. xəbər verdirilmək.

salandırmaq . salğandırmaq: salqılandırmaq. sorağlandırmaq. sorğalandırmaq. xəbər verdirmək.

salanğ . salğıq. salğaq. salıkmış. (> sarkık. sarıkmış) ₁. sallaq. 1. düşük. sölpük. gəvşək.

salanğlamaq . salanğlamaq. salğanmaq. salıkmaq. salkımaq. (> sarkmaq) ₁. sallanmaq. 1. aslanmaq.

salanq . salanğ. çalanğ > çərnğ. (qayanğ. cayanğ). çalınmış. çılqın. çırpıq. çırpınmış. vırqın. dəli. başsız. ağılsız.

salanqlıq . salanğlıq. çalanğlıq > çərnğlik. (qayanğlıq. cayanğlıq). çalınmışlıq. çılqınlıq. çırpıqlıq. çırpınmışlıq. vırqınlıq. dəlilik. başsızlıq. ağılsızlıq.

salanmaq . salğanmaq. salqılanmaq. sorağlanmaq. sorğalanmaq. xəbər verilmək.

salansağ . axmaq.

salar . sallar. salğar. 1. (saldıran). iyid. şüca'. 1. uca boy.

salasal . salsal. hammı. tamam. bütün. - salasal el ora toplanmışdı. - birin bıraxmadan, kitanların salsalın yığıb götürdülər.

salasğal . nərsənin topalndağı yer. yığnac. ambar.

salası . 1. qalası. - salası yeri: qalması yeri. - salası yeri qoymayıb aradığ, tapmadığ. - salası söz qalmadı ki eştmədik. 1. hammısı. - salası gəlib çıxdılar.

salasun . nərsə bağlamaq üçün bir yerə çalınan həlqə.

salat . salğat. salaş. neçə nərsənin birbirinə salınıb qarışmasından oluşan nərsə. 1. qarışıq. qarma. alaşım. mürəkkəb. 1. təkib. 1. göy gövərəntidən düzələn soyuğ yemək.

salatlı . çalatlı. nəqşəli.

salavan . salıvan. çalavan. çalasal > çalasər. 1. axıntı suyun axıtıldığı, salındığı, quyu ağzına yerləşən çanağ. 1. yolun, su yolunun, kanalın ayrılan yeri. 1. bir qolun (çayın. nərsənin) neçə qola ayrıldığı yerində, ayrılan qolların arasında qalan bölüm. delta.

salavı . salaçı. savaçı. düşünmədən ağzın açıb salan, savan.

salavır . salağı. salsam. səlsəm. sərsəm. abdal. sapdal.

salay . salav. salva. 1. ambar. 1. çalva. çalav. bir yer, yapıda, artığına tikilən dam, çatı. burada artığ olan nərsələr yerləşilir. (tövlə. pəyə. ambar. sandıxana. dalda).

salba . çalpa. qutsaq. muqəddəs. təbərrük. mütəbərrik.

salba . salda. saban. sapan. pulluq. xış.

salba . səlbə. səbət. sələ. sala. kirtil. kitril. zənbil.

salbamaq . sambamaq. samlamaq. sallamaq. 1. oynatmaq. - hər nə dededim salbadı başın. 1. salvaylamaq. tullamaq. 1. əllə götürüb ağır yüngül edib, çəkisin çəkləmək, təxminləmək. 1. bilsənmək. yoxlamaq. sorumaq.

salbantamaq . sallamaq.

salbar . sallağ. 1. üzü aşağı duran. - salbar buğlu. 1. avara. asalaq.

salbarmaq . sallanıb durmaq. - salbar buğlu.

salbas . 1. örtülüb basırılmış. gizli. (məhrəmanə). 1. bir əl əksiksiz. kəsirsiz. tamam. bütün. kamil. naqis olmayan.

salbasal . salqasal. duranğ. parayapay. tuş. tuşuş. məadil. maadil. musavi.

salbasalmaq . salqasalmaq. parayapaylaşmaq. 1. bəsə bəs edmək.

salbaş . > sərbəst. yuçut. açıq.

salbaş . başı titrəyən, əsən.

salbaş . baştutan. qalabaş. dikəbəy. məğrur.

salbat . 1. zirəklik. başaılıq. 1. bağdal. heybət. ehtişam. şikuh.

salbat . salqat. 1. üstündən keçiləbiləcək, su üzərində bağlanmış buz qatı. 1. daş döşənmiş yer.

salbatlı . bağdallı. heybətli. ehtişamlı. möhtəşəm.

salbı . 1.nəqqaş sepayası. 1.kiçik miz, masa.1. təpsi. sini. kiçi məcmeyi.

salbıc . sarbıc. sırqa. güşvara.

salbiç . çalbiç. tomlaq. domalqa. kakil. pərçəm.

salca . birazca.

salcağ . salçağ. sancağ. saçağ. sarıma. salıma. bəzək üçün aslanan nərsə.

salcaq . salancaq. qulağ məməsi.

salcamaq . salsamaq. səlcəmək. səlsəmək. silkişmək. titrəmək.

salcamaq . silkəmək. siləmək.

salcan . 1. az geniş, enli. 1.biraz sakin, dinc, huzurlu

salcar . salcuğ. səlcuğ. qayrsar. qeysər. impiratur.

salcaşıq . salışacıq. salaşıq. qiyaslı. muqayisəli (muqayiseyi). tətbiqi.

salcaşlı . salaşlı. qiyasi.

salcatmaq . salsatmaq. səlcətmək. səlsətmək. silkitmək. titrətmək.

salcığ . salcağ. qıfıl.

salcıq . salcığ. silcik. silgi. silək. 1. nərsənin toz torpağın, kirin silmə üçün ayrılan parça. 1. midad silən. paqqun. 1. seşlik. saçlığ. yağlıq. silbiç. saçıq. çapıt. bulaşıq. (silcə: siləc. əl, cib dəsmalı). silinti. qab dəsmalı. qırma. qırmac. qırpa. qolluq. əllik. yağlıq. qırım. qurutma. hovlu. peçətə. biçətə. qırpa. qırba. yağlıq. qırım. qolluq. əllik. dəsmal. peçətə. biçətə. qurutma. hovlu. dəsmal. - qırmanı ver əllərimi quylayım.

salcıt . salcida. salcut. tüfəngin ucuna taxılan qəmə.

salça . 1.şəltə. yalbıc. yalbiçək. uzun, sallaq ətək. 1. yelpə. yelmə. yelkə). uzun saç. - salçasından tutb sürüdü. 1. əl dəğənəyi, çubuğu.

salça . salac. salaş. sallac. 1. neçə nərsədən yapılmış nərsə. 1. daluq. dalıq. məxlut.

salçı . qayıqçı.

salçı . qoşunun önündə gedən qol. piş qaravul. devriy. kəşf qolu. (# dalçı: qoşunun dalında (ardında) gedən qol)

salçılaşmaq . 1. iki qoşunun önçü gücləri çarpışmaq. 1. qoşunun salçı (önçü) gücləri yoxlayışa çıxmaq.

salçılıq . savçılıq. tutsuluq. tuşçuluq. elçilik. (xastqari).

salda . sağalı. boy boslu. uzun boylu. qamətli.

saldal . 1. qələmə. 1. çiraqqaz. 1. baxca kimi yerlərin çevrəsinə salınan, taxılan incə, uzun, düz dirək, sırıq. 1. sərən. asma, möv çardağı.

saldamaq . satlamaq. 1. nərsəni im olaraq göstərmək, təprətmək. imləmək. işarə edmək. - barmağıyla saldadı. 1. yollamaq. göndərmək. - gedəndən bəri bir xət yazıda saldamamış. - özəl qaravullar satladır. 1. yıxmaq. - sel basıb ağacları saldamış. 1. salınğlamaq. yoldan götürmək. təmizləyib, dəf edmək. - acımadan qarşına çıxdığın saldadı.
(saldaşmaq: satlaşmaq: 1. imləşmək. birbirinə işarə edmək. 1. əlbəyaxa olmaq. birbirinə düşüşmək.

saldaş . sardaş. sərdəş. 1. düz, yalağ daş, qaya. 1. düz ova, çöl. səhra. (> sərdəşt(fars)).

saldava . salçava. > sərdaba.

saldığ . 1. araba, faytun otağı. 1. kabin. 1. otağ.

saldırmaq . 1. yerləşdirmək. - qonaqları hotelə saldırmayın evə götürün. 1. yapdırtmaq. qurdurtmaq.

saldırmaq . 1. yügürmək. bir nərsənin üstünə süprülmək. 1

saldırmaq . atılmaq. sıçramaq.

saldırmaq . nərsəni nərsiyə yerləşdirmək. bir birinin ucraşdırmaq, tutuşdurmaq.

saldırmaq . salmaq. bərpa, dayir edmək. 1. sərmək. açmaq. 1. yubatmaq. müəvvəq, müəlləq edmək.

saldırmaq . yügürmək.

saldolab . > sərdaba. yer altı dərin saxlağ, ambar.

salduvağ . salduv. saltuğ. saldığ. (> sandığ). 1. nərsənin üstünə salına duvağ, kiçik örtük. - oturacaqların salduv yırtılıb. 1. puşə. kılasor. 1. iki tikəni birbirinə qoğuşduran tikə. 1. tavan, döşəmənin örtüyü. pərdi. 1. irtibat. ilişgi.

salğa . əl qol, başın sallanma, titrəmə kəsəli.
- salğa salğa: salağ salağ: sallağ sallağ. titrə titrə.

salğa . salav. 1. bombardıman. bombarduman. 1. sağva. alkış. yağtış. təşviq. 1. odsava. güllələmə. oxlama. tir baran.

salğar . salvar. 1. salva. > sərv. sorvaz. uca. uzun. - salva boylum. 1. > salar. böyük. yekə. güclü. 1. > salar. başxan. böyük başçı.

salğarlamaq . salvarlamaq. sorvazlamaq. - salva (səv) kimi sorvazlanmış bir qız uşağı.

salğımqara . çiğər kəsəllərindən.

salğınçı .

salğınçı . 1.soğquntu. soyğuntu. arapozan. aranı birbirinə salan, birbirindən soğudan, açan. 1. yolkəsən. 1. mütəcaviz. 1. ərazili ovbaş. 1. çalğunçu. oğru.

salğuc . saplı nərsənin sap girən bölümü.

salğunc . saplığı yerində bərkitmək üçün üzərindən keçrilən dəmir həlqə. -

salğut . ağruq. əsasi. bünyadi. (səngin). (giran. vəzin. səqil). - salğut sənaye': səngin sənaye'.

salxan . böyük xan. xaqan.

salxımdaş . istalaktik.

salı . qab çeşiti. (məşgəfə).

salı . salu. (> zilu). döşəmə. qalı. fərş.

salı . səggi biçimində qurulub, üstünə nərsə qoyulacaq yer. təxd. kürsü. satul. miz. masa. büro. büfə. səhnə. pilətform. minbər.

salı . yalı. mala.
((salılamaq . yalılamaq. malalamaq.

salıcı . daşıyıcı. saşqaçı. hambal.

salığ . salığ. qırıq. - sıpısalığ: başarıqsız. becərəksiz.

salığ . salığ. salı. sal. sorağ. sorğa. xəbər. - ondan çoxdandı salım yox. - sizin bundan salız varıdı mı. - yarın bu işin salın tutarsız: xəbərin alarsız.

salığ . yalığ. sülüğ. sülüh. sürgü. sürgün. sürgünlük. sürgüş. ötrük. isal.

salıq salış . vergiləndirmə.

salılıq . sərbəslik. yuçutluq.

salım . 1. ara. vaxt. - bir salımdan son iğnə salmağa yer bul. 1. an. ləhzə. saniyə. - bir salım: bir an. bir ləhzə.

salım . qoşun. qoşnu. heyvanları birbirinə soşnatma, salıtma, cütləştirmə işi.

salım . səlim. salba. asalım. atalım. çox uca, hündür. - səlim dağlar sırası.

salımaq . salınmaq. salışmaq. sarımaq. sarınmaq. sarışmaq. sağımaq. sağınmaq. sağışmaq. sərimək. sərinmək. sərişmək. 1. uzamaq. uzanmaq. bəkləmək. gözləmək. dözmək. - onun yolun sarımağa can qalmadı. - sarının indilərə gələr. 1. düşünmək.

salımlaşmaq . salmalaşmaq. yaxalaşmaq.

salımlı . sağınlı. 1. uyumlu. yaraşqan. yaraşay. yarşaq. munasib. 1. qanuni. rəsmi.

salımsımaq . səlinsimək. çətinliyə dözmək. burdbar olmaq.

salın . sağır sağır. durna. dəvamlı.

salın . zehn. andağ. sudar (< tutar). yadaç. yaddaşt.

salına . tək, yalnız, bir kişi, nəfər, şəxs olaraq. - salına çıxdı yola.

salınağ . tək bir kişilik, nəfərlik, şəxslik. - salınağ salıq. - salınağ savurta (> siqorta). - sağlıq siqortası: səlamətlik biməsi.

salınan . pırofitör. mənfəətçi. qanıpa. )

salıncam . sərəncam. 1. aqibət. 1. yazı. təqdir. sərnivişt.

salıncasına . uzunsovuna. uzuncasına. sürröyünə. sürrəyinə. süllöyünə.

salındı . 1. selindi. selin gətirdiyi, saldığı nərsə. 1. salınan, bıraxılan, atılan nərsə. 1. aslağ duran nərsə.

salındırma . çatıda boyuna atılan dirək.

salınğırmaq . salğınmaq sallanmaq. 1.aşağı əğilmək. - yemli ağac, salınğar: aşağ əğilər. 1. atılmaq. - ırmağın dərinlərinə (dərin yerlərinə) yekə qayalar salğındı.

salınğlamaq . 1. salqıtmaq. salqatmaq. aslatmaq. 1. sapanlamaq. daşlamaq. 1. salxım salmaq.

salınğu . süpəng. süpəh. fəlaxən.

salınışlaşmaq . salnışmaq. salımışmaq. tutuşmaq. tutşunmaq. (dər gir olmaq). - hər gələnlə salnışma.

salınmaq . 1. - salınanı görmür: qoyulananı, qılınanı, yapılanı görmür. 1. özünə götürmək. özü üçün qoymaq, ayırmaq. - onda ikisin salınır.

salınmaq . 1. düşmək. yıxılmaq. baş göt olmaq. 1. başaşağ, şərməndə olmaq.

salınmaq . 1. özü üçün qurmaq. - onlar iki otağlı yapı salındılar. 1. yerləşdirimək. 1. bir görəvə, işə alınmaq, istixdam edilmək. 1. qoğulmaq. rədd olunmaq. - yarışdan salınan olmadı.

salınmaq . 1.başlamaq. - yarın işə salınmadan bir bizə uğra. 1. tutuşlu düşünüklü, diləkli könüllü, iradəli, müsəmməm bir işə girşmək. - bir amacda doğru doğru salınmaq üçün, o işi iyi düşünüb qavranmaq gərəkir. 1. qurulmaq. bərpa olunmaq. - yeni quram qalınmış, əsgiləri atınmış.

salınmaq . asılmaq. - qızıl sırqaları qulağından salınmışdı.

salınmaq . qırcanmaq. xuramidən.

salınmaq . qoyunmaq. alınmaq. 1. uyqulanmaq. bə qərar olunmaq. - sırqa salındı: asıldı. sancıldı. 1. (# ) bıraxılmaq. atılmaq. - sırqa salındı: açıldı. çıxarıldı.

salınmaq . rədd, rifuzə olmaq.

salınmaq . saldınmaq. sartınmaq. sırtınmaq. sırıtlanmaq. istəmiyərək alınmaq, yüklənmək. təhmil olunmaq. - qızımız sizə salınmayıb ki.

salınmaq . salıvanmaq. təzahür edmək. - görməsinliyə salınma.

salıntı . (atıntı). 1. gətirilmiş, göndərilmiş, qurulmuş, qoyulmuş olan nərsə. 1. yel, su ilə gətirilmiş, dağılmış, salınmış, atılmış olan. 1. ərkəklik yarağı. (sallaq, asılı olmaqdan bu adı almış_kaş). 1. küllük. zibilxana. 1. tör töküntü. ayqaş uyqaş. ayaş uyaş. - salıntı ev eşiyi alıb gedir.
- salıntı küçələri qapamış.
- salıntı ağac: sel gətirmiş odun. - salıntı salqı: verilmiş sorağ, xəbər.

salıntı . 1. abadanlıq. 1. yaşantı, yaşam yolu, biçəmi, tərzi.

salıntı . çalıntı. sıyıntı. 1. hərrac. 1. çubuğla satma. (?muzayidə). 1. bitbazarı. 1. yağmalıq. yağmalıq. qənimət.

salısal . salısar. tam. tüm. hər yanlı. - salısal yeri aradım, tapmadım.

salış . salqış. damla. damlama. - soluğ dərə dərə bu yoxuşu çıxdıq.

salış . salvaş. 1. əzl. 1. əffv.
salıveriş: salvarış: əffv ediş.

salış . tədaxül. 1. geçikmə. geriyə qalma. yubanma. (əqəb mandəgi). - bu gediş salışa nədən ola bilməzmi. 1. iç içə girmə. - belə salış görməmişdim indiyədək. 1. çağında ödənməmə. - kiranı, borcu salışla verməyin.

salışdıran . fitnəçi. aşubgər.

salışdırmaq . ölçütmək. qiyaslamaq.

salışqar . {> sələhşur ((fars)) }.

salışmaq . 1. qoyuşmaq. başlamaq. 1. təşəbbüs, iqdam edmək. 1. savaşmaq.

salışmaq . boğuşmaq. əlbə yaxa olmaq.

salışmaq . çalğaşmaq. sağa sola əsişmək, silkəşmək. tovlaşmaq. - qolların salışa salışa çıxıb geddi. - bükülüb, başıvı belə salışma, dünyanın sonu değil ki. - iki gürəşçi tutuşub salışdılar.

salışmaq . titrəşmək. çilkəşmək. təprəşmək. - əl salışmaq: 1.əl eləmək. 1. əl atmaq. barmaq eləmək.

salışmq . bərpa, icad edmək.

salıt . doğus. rast. dürüst. ustuvar.

salıt . salut. (< salt: tək. yalın). 1. solist. 1. münzəvi.

salıt . səlit. söz. sorağ. sorğa. xəbər. - səlit gəzdirmək: söz gəzdirmək.

salıt . sıapıt. unut. vaz keç.

salıt . yeməkdən, nərsədən arda salınan, qalan bölüm. artığ.

salıtmaq . sanıtmaq. sarıtmaq. sağıtmaq. səritmək. 1. uzatmaq. uzandırmaq. bəklətmək. gözlətmək. dözətmək. dözdürtmək. süründürmək. sürtündürmək. sütründürmək. - axşamacan sarıtdı bizi. - bir belə sarıtdın bəsdi artıq. 1. düşündürmək. fikirlətmək.

salıtmaq .savqıtmaq. savqırmaq. ayırmaq. boşamaq. açmaq. çözmək. təcrid edmək. təfkik edmək. yaddan çıxarmaq. unutmaq. münfəsil edmək

salıv . (< salmaq: sallamaq: qılmaq. döşəmək. uyqulamaq. başarmaq. icra edmək). qulluq. servis. xidmət.

salıva . səlivər.

salıvar . səlivər. səlivər. səlləminə. yiyəsiz. ıssız. - səlivər mala göz tikən, alıvar (almalı) maldan qalar.

salız . salızar. ağır təprəşən. tələsməyən. əcələ edməyən. ehmalkar.

salkım . akasya.

salqa . boy buxun. əndam. qamət.

salqa . solqa. solqı. 1. şol. boş. gəvşək. - salqa örkən. 1. aslaq. düşük. - salqa döşlər.

salqa . uzunsov. savsov. sürröy. sürrəy. süllöy. soba.

salqaç . salqıç > sərkeş. basağan. asav. savuz. (# yasav. yasavan). yağı. bir nərsiyə, çətin çətin uydurub, baş əğən.

salqaq . salğaq. dağlıq. əngəbəli. yoxuş yenişli. daşlı çanqıllı.

salqalı . boy buxunlu. xoş əndam. qamətli.

salqallamaq . savqallamaq. boşuna çağ keçirtmək. oyalanmaq.

salqam . 1. açığ hamam. 1. göl. istəxr.

salqamaq . salğamaq. salağmaq. 1. göstərmək. nişan vermək. - yol salğamaq. 1. göndərmək.

salqamaq . salğamaq. salğatmaq. salxamaq. salxatmaq. axqırmaq. axıtmaq. yağıtmaq. yağdırmaq. tökmək. (səazir, cari edmək)

salqamaq . salqanmaq. sallanmaq. salqışlamaq. boş gəzişmək, dolaşmaq.

salqan . salkit. səlkit. çalgit. çəlgit. baş düğün. çadırın tikələrin təpədə yığıb bağlayan düğün.

salqan . üzü aşağı yol, kimsə, nərsə.

salqanmaq . salxanmaq. salğınmaq. qayqanmaq. şumlamaq.

salqar . sağlar. salur (> salar(fars)). 1. saldatların başqanı. 1. ustaca, iyi qılıc salan, çalan.

salqar . salğar. 1. ovsar. yüyən. noxda. cilov. qənaət. (qayda. usul. idarə). - özüvə güman, salğarlı dolan. 1. böyük, yüksək çatılı ambar. sarpın. sarpun. hanqar. 1. başdam. çatı qat. balaxana.

salqar . sallağ. sallax. salqac. ölütçü. qıydağ. qıyac. qırğınçı. qırqıran. qantökən. qəssab. cani. cinayətçi. qatil.

salqar . sarqar (q <> d) sərdar. sərgər.

salqara . çilqara. kora fəhim. ussuz. sağınsız. sanağsız. düşüncəsiz.

salqaş . 1. salqaç. sər riştə. 1. salqac. usda. mahir. uzman.

salqaş . salğaş. 1. işarət. işarə edmə. - salğaşdığım səfədə belə yazılmış. 1. titrəş. təprəm. - iti salğaş keçirmiş. 1. havada olan nərsəni göstərmək. 1. dirijorluq edmə.

salqaşmaq . salğaşmaq. səlgişmək. sərgişmək. 1. sərpilmək. seygəşmək. seyrəlmək. ara vermək. dayanmaq. - yağış sərpildisə, ablaquşağı doğar. 1. (gərgin, qızqın nərsə) qoyquşmaq. seyxaşmaq. sikitləşmək.

salqat . salğat. iki qat arasında qoyulan aralıq. - dam salğatında qular yuva qurub.

salqat . salğat. nişan. - salğat vermək: nişan vermək: - doğru adresi sizə mən salğat verdim. - siz adresin mənə salğat verin, özüm gedərəm.

salqat . salsat > sat. (sal: tək). (tək, yalın, qabartılmış, gözə çarpan, çevrə ayırdılmış durumda qoyulmuş nərsə). 1. sərxət. ünvan. titr. 1. qapıların üzərinə sanalı (şumarəli) bölük. pilak. kaşı. 1. kətibə. lovhə. 1. tablo.

salqatınmaq . sıyrınmaq. səqqətinmək. bıqqınmaq. tənginmək. yorulmaq.

salqeç . salgeç. salgeçit. savgeç. savgeçit. (sər quzəşt). 1. birinin saldığı, savdığı, keçirdiyi olaylar. 1. bu olayların yazışı. 1. yaşlıq. biyoqrafi. (zindəgi naəm).

salqı . 1. rədd edmə. dal vurma. 1. tərs təpgi. 1. boşluq. 1. sərt, tün araq, çaxır, içgi. çözəlti. 1. özsu. covhər. üsarə. (meyvə suyu). 1. şərbət. 1. boşaltma. qoğma. təxliyə. 1. (dışqı. ) 1. axma. tərəşşüh. təravüş.

salqı . atığ. atış. coşu. zovq. şovq.

salqı . salığ. 1. iz. işarə. əlamət. nişan. - bu salqını tutub gedin. - salqı verilən yerə geddi, heç nə tapammadı. 1. adres. - salqısız kağaz çatmadı yerinə. 1. sorağ. cəvab. - bu salqıya dözənmədi. - çalqı salqı: çalış salış: sorqu sovağ. sorsal. sual cəvab. 1. tanığ. şahid. - salığız kimdir. - salığsız yarqıc: şahidsiz, gizli mahakimə. 1. qərar.
((salqılaşmaq: salığlaşmaq: sözləşmək. qərarlaşmaq. ) )

salqı . səlqi. səlqə. nərsələrin salma, qoyma, düzmə sayağı.

salqı . təcavüz. basqı. həmlə. zülm.

salqı . tərəşşüh. - salqılı bezlər. - ağılı salqılar.