Bağimsiz cumhuriyetin temsiLİ: azerbaycanli aydin ali merdan topçubaşOV’un (1865-1934) hayati ve dönemi

F

İbrahim Türk: (Memduh Ün’e) Demin işletmelerden 

bahsettik. Sistemin bir işleyişi var, o yönetmenleri bel-

li tarzda filmler yapmaya yöneltiyor, diye. Şimdi gene 

geriye dönüp bakıldığında eleştiri yapanlar var; “Türk 

 

---

Mithat Alam Film Merkezi Söyleşi, Panel ve Sunum Yıllığı  2004 

 

16

sinemasından çok para kazanıldı ama hiç kimse para 

yatırmadı” diye. Bazı yönetmenleri ve oyuncuları da il-

gilendiren ama özellikle yapımcılara yöneltilen bir 

eleştiri bu. Siz de bir yapımcı ve yönetmensiniz. Ger-

çekten böyle midir? 

emduh Ün: Genellikle sinemadan pek fazla para ka-

zanılmaz. Ama bazen çok büyük hasılat yapan film-

ler çıkıyor.  Şimdi örneklersek, Gora,  Vizontele. Geriye dö-

nersek; örneğin Vurun Kahpeye. Şimdi Vurun Kahpeye, bir 

koy, on al, on beş al. Biz bir film yapıyoruz. En iyisi, bir 

koy, dörtte bir, üçte bir al, yarım al. Yani ticari başarısı var 

dediğimizde bütçenin %50’si kadar para kazanıyoruz. Ama 

mesela  Vur Patlasın, Çal Oynasın (Esat Özgül, 1952) gibi 

bir film yapıldığı zaman, o filmler düşünemediğiniz, bek-

lenmedik bir hasılat getiriyor. Bunun bir bölümünü yatırı-

yorlar, bir bölümünü kaçırıyorlar. Nasıl kaçırıyorlar. Mülk, 

arsa alıyorlar, öyle kaçırıyorlar. Zaten yapımcıların bir lafı 

var; bizim işe üç nedenden girilir: bir tanesi parayı kazan-

mak için, ikincisi sanatsal nedenlerle, bir de çok özür dile-

yerek söyleyeceğim, kadın vesilesi için girerler. Başka türlü 

onu yapamadıkları için. Para yatırıp üçüncü-dördüncü sı-

nıf insanları bulup beraberlik sağlamak için. Belli yapımcı-

lar bunu yalnızca para için yaptığından söylenen laf şu; 

“Para kutulara yatırılmaz.” Filmler biliyorsunuz, teneke 

kutulardır. Onun için hemen oradan parayı alıp bir yere 

naklederlerdi. Ama benim hiçbir zaman, hiçbir mülküm 

olmadı. Ta ki, bütün filmlerimi TV’ye sattım, rahata var-

dım. Stüdyo yaptım, plato kurdum, seslendirme stüdyosu 

açtım, montaj masası getirdim, jeneratör aldım, otobüs al-

dım. Her şeyi kurdum ama yürümedi. Yürümeyince birer 

birer bıraka bıraka, sonunda sadece yapımcı olarak kal-

dım.