Taklif qonuni iqtisodiy nazariyaning asosiy prinsipi boʻlib, unda boshqa omillarni doimiy ravishda ushlab turish, narxning oshishi taklif miqdorining oshishiga olib keladi.[1] Boshqacha qilib aytganda, narx va miqdor oʻrtasida toʻgʻridan-toʻgʻri bogʻliqlik mavjud: miqdorlar narx oʻzgarishi bilan bir xil yoʻnalishda javob beradi. Bu shuni anglatadiki, ishlab chiqaruvchilar daromadni oshirish usuli sifatida ishlab chiqarishni koʻpaytirish orqali bozorda yuqori narxlarda sotish uchun koʻproq mahsulotni taklif qilishga tayyor.[2]
Stiv Keen va Dirk Ehnts kabi baʼzi heterodoks iqtisodchilar ommaviy ishlab chiqarilgan tovarlar uchun taklif egri chizigʻi koʻpincha pastga qarab egilgan ekanligini taʼkidlab, taklif qonuniga qarshi chiqadilar: ishlab chiqarish oʻsishi bilan birlik narxlari pasayadi va aksincha, agar talab juda koʻp boʻlsa past, birlik narxlari koʻtariladi.[3][4]
Xulosa qilib aytganda, taklif qonuni taklif miqdori va narx oʻrtasidagi ijobiy bogʻliqlik boʻlib, taklif egri chizigʻining yuqoriga qiyaligi sababidir.
S-Taklif D-Talab P-mahsulot birligi Q-mahsulot miqdori