TÜRKÇENİN OĞUZ SAHASININ İKİ VATAN ŞAİRİ: BAHTİYAR VAHAPZADE VE
ABDÜLFETTAH RAUF’UN “VATAN” TEMALI ŞİİRLERİ ÜZERİNE KARŞILAŞTIRMALI
BİR İNCELEME
BAED / JBRI, 7/1, (2018), 111-166.
127
“Ezan Sesleri” adlı bu şiirde şair, dağları taşları bin yıldan beri vatan
yapan unsurlardan birisinin de ezan sesleri olduğunu vurguluyor.
B. Vahapzade’nin bütün bu “vatana dair kaygılar”ından sonra
vurguladığı iki unsur dikkat çeker: Öncelikle, vatanın kaygısı vatan henüz
elde iken, kaybedilmemiş iken yakınındayken kıymetini bilmek lazım:
“Kâmil güzelliği görürüz neden
Her zaman uzaktan, her zaman genden?
59
Gurbette vatanı seven çok olur,
Vatanda vatanı sevene ahsen!
60
”
61
B. Vahapzade’ye ikinci önemli undur da “vatan tehlikede iken
kimsenin birbiriyle uğraşmaya hakkının olmaması”dır:
“Tarih bizi imtihana çekirken,
İmdad umar hepimizden bu vatan
Dünya da hak sesimize kâr iken
Türkün Türkle adavete hakkı yok.
Ne çok imiş bu topraa göz diken
Baka baka gözümüze mil öeken.
Düşmanımız dostumuzdan çok iken
Türkün Türkle adavete hakkı yok.”
62
Karşılaştırmalı çalışmamızın ikinci boyutu olan Balkan bölgesinden
A. Rauf’un şiirlerindeki vatan sevgisi ve vatan kaygısının boyutları da, şairin
yaşadığı dönemin özellikleriyle doğrudan ilişkilidir. Şair, 1910-1963 yılları
arasında Yugoslavya’da yaşamıştır. Bu yıllarda Yugoslavya, son derece
çalkantılı günler geçirmiştir. Öncelikle Balkan Savaşları, I. ve II. Dünya
Savaşları bu yıllara damgasını vurur.
Şairin yaşadığı dönemde Yugoslavya sınırları içerisinde yer alan ve
şairin şiirlerine konu olan Makedonya, bütün bu savaşlardan en çok etkilenen
bölgelerden birisidir. Haricen bu yıllar, Balkanlar’ın köklü siyasi ve kültürel
59
Etraftan, uzaktan
60
Aferin
61
Aynı yerde, s. 16.
62
Aynı yerde, s. 83.
| 
