Barnabas İncili 1 Barnabas İncili

Barnabas İncili 
239
Görüyorsun ki, okuduğu kitapla yazılı olandan başkasını 
okuyamayan bir okuyucu gibi konuştum; bana verdiğini işte bu 
şekilde anlattım. Koruyucu Rab Allah, Şeytan’ın kendilerine 
karşı hiç bir şey yapmaması için bana verdiklerini koru; yalnız 
onları değil, onlara inanacak her şeyi koru. Merhameti bol ve 
zengin Rab, Hüküm Günü'nde Elçi'nin cemaati içinde 
bulunmasını kuluna bahşet; yalnızca bana değil, bana verdiğin 
herkese, onlarla birlikte, tebliğleri sonucu bana inanacak 
herkese. Ve Kendin için bunu yap ki Rab, şeytan Sen Rabbe 
karşı böbürlenmesin.
Nimetinden kavmim İsrail için gerekli olan her şeyi sağlayan 
Rab Allah, dünyayı kendisi için yarattığını Elçi'nle kutsamayı 
vaat ettiğin yeryüzünün tüm kabilelerini hatırdan çıkarma. 
Dünyaya merhamet et ve Elçi'ni çabucak gönder ki, düşmanın 
olan şeytan, imparatorluğunu yitirsin.”
Ve İsa bunu söyledikten sonra üç kez, “Âmin, yüce ve rahîm 
olan Rab!” dedi. Ve ağlayarak karşılık verdiler. “Âmin!”; 
Yehuda hariç, çünkü o hiç bir şeye inanmıyordu.
 
Kuzuyu yeme günü gelince, Nikodemus kuzuyu İsa ve şakirtleri 
için gizlice bahçeye gönderdi ve vali ve Baş kâhin birlikte 
Hirodes'in ferman ettiği her şeyi bilirdi. Bunun üzerine İsa ruhen 
sevinip dedi, “Kutsal adını tesbih ve takdis ederim ey Rab, 
çünkü beni, dünyanın işkence edip öldürdüğü kullarının 
sayısından ayırdın. Şükürler olsun sana Allah'ım, çünkü Senin 
işini yerine getirdim.” Ve Yehuda'ya dönerek, ona dedi, 
“Arkadaş, neye beklersin? Benim vaktim yakın, o halde git de, 
yapman gerekeni yap.” Şakirtler, İsa'nın Yehuda'yı Fısıh günü 
için bir şeyler almaya gönderdiğini sandılar; ama İsa, 
Yehuda'nın kendisine ihanet edeceğini biliyordu; bu nedenle, 
dünyadan ayrılmak arzusuyla böyle konuştu. Yehuda karşılık 
verdi, “Rab, yememe izin ver sonra giderim,” “Yiyelim” dedi 
İsa, “Çünkü sizden ayrılmadan bu kuzuyu yemeği çok arzu 
ettim.”

---