Barnabas İncili 1 Barnabas İncili

Barnabas İncili 
240
Ve kalkıp, bir havlu aldı ve beline doladı, sonra bir leğene su 
koyup, şakirtlerinin ayaklarını yıkamaya başladı. Yehuda'dan 
başlayıp, Petrus'a geldi. Petrus dedi, “Rab, benim ayaklarımı 
yıkamayacak mısın?” İsa cevap verdi, “Benim ne yaptığımı sen 
şimdi bilmiyorsun, ama daha sonra bileceksin.” Petrus karşılık 
verdi, “Benim ayaklarımı hiç yıkamayacaksın.” O zaman, İsa 
kalktı ve dedi, “Sen de Hüküm Günü'nde benim bölüğüme 
katılmayacaksın.” Petrus karşılık verdi, “Yalnız ayaklarımı değil 
Rab, ellerimi ve başımı da yıka.” Şakirtler yıkanıp da, yemek 
için sofraya oturduklarında İsa dedi, “Ben sizi yıkadım, yine de 
tamamen temiz değilsiniz; öyle ki, denizin tüm suyu bana 
inanmayanı yıkamayacaktır.” İsa bunu, kendisine kimin ihanet 
etmekte olduğunu bildiği için dedi. Şakirtler bu sözlere 
üzülmüşlerdi ki, İsa yine dedi, “Bakın size diyorum ki, sizden 
biriniz bana ihanet edecek, öyle ki, bir koyun gibi satılacağım; 
ama yazıklar olsun ona, çünkü babamız Davut'un böyle biri 
hakkında söylediği, “O, başkaları için hazırladığı çukura 
düşecektir” sözünü tümüyle yerine getirecek.” Bunun üzerine 
şakirtler birbirlerine bakıp, üzüntü içinde dediler, “Hain kim 
olacak?” Sonra Yehuda dedi, “Ben mi olacağım o, ey muallim?” 
İsa cevap verdi, “Bana ihanet edecek olanın kim olduğunu 
söyledim.” Ve on bir havari bunu duymadı. Kuzu yenilince, cin 
Yehuda'nın sırtına bindi ve o da evden çıkarken, İsa kendisine 
yeniden dedi, “Yapman gereken şeyi çabuk yap.”
İsa evden çıkıp, ibadet etme âdeti üzere, yüz kez dizlerini büküp, 
secdeye vararak ibadet etmek için bahçeye çekildi. Bu sırada, 
İsa'nın şakirtleriyle birlikte bulunduğu yeri bilen Yehuda baş 
kâhine vardı ve dedi, “Bana vaat olunanı verirseniz, bu gece 
aradığınız İsa'yı elinize vereceğim; çünkü o on bir ashabıyla 
birlikte yalnızdır.” Baş kâhin karşılık verdi, “Ne kadar istersin?” 
Yehuda dedi, “Otuz altın.” O zaman, baş kâhin hemen kendisine 
parayı saydı ve asker getirmesi için vali ve Hirodes'e bir Ferisi 
gönderdi ve bir lejyon asker verdiler, çünkü halktan 
korkuyorlardı; bu nedenle, silahlarını alarak değnekler 
üzerindeki meşale ve fenerlerle Kudüs'ten çıktılar. 

---