Biofizika

Molekulyar biofizika metodlari.



Oksil molekulasining xususiyatlari:

• 
  Kolloidli eritmalar berish qobiliyatiga ega.
  
• 
  Suvda katta miqdorda bo’kadi — bu esa gidrofil xususiyatni beradi.
  
• 
  Katta o’lchami bilan yarim o’tkazuvchi membranalardan o’ta olmaydi.
  
• 
  Denaturatsiyalanish qobiliyatiga ega.
  
• 
  Kuchli kislotalar bilan ishlanganda oqsillar molekulyar massasi kichik bo’lgan fragmentlarga -’e’tidlar (yoki ‘oli’e’tidlar) ‘archalanadi.
  
• 
  oqsilni gidroliz jarayonida «elementar zarrachalarga» - aminokislotalarga ‘archalanadi.
  

Oqsilning kislotali gidrolizi
Oqsil globula strukturasi– uch ti’dagi molekulyar o’zaro tahsirlashish natijasidagi muvozanat

• 
  Oqsilni maxsus biologik faolligini na oqsil molekulasining kattaligi, na aminokislotalar tarkibi aniqlaydi. Oqsil molekulasining turliligi tarkib to’gan aminokislotalar ketma-ketligi aniqlaydi.
  
• 
  Ikkita oqsilni bir xil deb atashimish uchun ularning aminokislotalar ketma-ketligi bir xil yoki birlamchi strukturasi bir xil bo’lishi kerak.
  
• 
  Gomologik oksillarning birlamchi strukturasidagi uzgarish biologik funktsiyaning uzgarishiga olib bormaydi.
  
• 
  Oksilning birlamchi strukturasi genlar strukturasida kodlangan bulib, organizmdagi barcha xususiyatlarini aniklab beradi.
  

• 
  Gomologik oksillarning birlamchi strukturasidagi uzgarish biologik funktsiyaning uzgarishiga olib bormaydi.
  
• 
  Oksilning birlamchi strukturasi genlar strukturasida kodlangan bulib, organizmdagi barcha xususiyatlarini aniklab beradi.
  

Makromolekulalardagi bog’lanish turlari:
- Birlamchi strukturani tahminlovchi kovalent bog’lar - 146-680 kDj/molg’
- Disulg’fid bog’lar uchlamchi strukturani stabillashda va subbirliklarni bir-biriga bog’lashda ishtirok etadi - 210 kDj/molg’