Agar kishida shilliq hukmron oʻrin tutsa, unday kishilar ogʻir, tepsa tebranmas, kayfiyatlari va
intilishlari
ancha barqaror, voqealar va hayot taassurotlariga loqayd qaraydigan boʻladilar.
Bunday xil kishilar
flegmatiklar deb atalgan. Qadimgi yunonlar shilliqni “flegma” deyishgan.
Flegmatiklar:
taʻsirchanligi sust boʻladi;
bir turdagi ishdan ikkinchi turdagi ishga sekinlik bilan koʻchadilar;
faolliklari kam;
yangi sharoitga qiyinchilik bilan moslashadilar;
harakatlari va nutqlari sust;
koʻngilsiz hodisa yuz berganda osoyishtaliklarini buzmaydilar;
sabr-toqatli, chidamli boʻlib, soʻzlaganda
xotirjam, oʻzga shaxslar
bilan hayajonlanmay
gaplashadilar.
Flegmatiklar chidamliligi, matonati, oʻzini tuta bilishi bilan ajralib turadi.
Gippokratning
fikricha, agar kishida zaʻfaron
safro ustun tursa,
bunday kishi tezkor,
qatʻiy, harakatchan boʻladi. Bu toifa kishilarni Gippokrat xoleriklar (qoni qiziq kishilar) deb
atagan. Qadimgi yunonlar safroni “xoley” deyishgan.
Dostları ilə paylaş: