Bola shaxsi, vazifalari”

Bolani qanday bo’lsa, shunday holda qabul qilish kerak.

Kattalar bolalar ko’zi bilan muammolarga qarashlari va ularni holatlarini qilishlari kerak.

Ota-onalar farzandlarini, ularni hech narsaga (hunukligi, sho’xligi, epchill emasligiga) masdan yaxshi ko’radilar. Bola qanday bo’lsa, shundayligicha qabul qilinadi.
Agar bola ota-onalarni xoxish va istaklariga mos bo’lsa ya‟ni yaxshi o’qisa, a‟lo xulqli bo’lsa, agarda bola ota-onalarni talabalariga javob bermasa, bunda bolalarni ota- onalar o’zlaridan uzoqlashtiradilar va ularni munosabatlari yomon tomonga o’zaro boradi.
Bu esa sezilarli qiyinchiliklarni keltirib chiqaradi, bola ota-onalariga ularni mehribonliklariga ishonmaydi. Ayrim oilalarda bola ota-ona tomonidan umuman qabul qilinmaydi. Ular bolaga nisbatan befarq bo’ladilar vauni o’zlaridan itaradilar (masalan: ichkilikka berilgan oila). Lekin yaxshi tinch oilalarda ham bolaga nisbatan befarqlik
holatlari uchraydi (masalan: kutilmagan farzandni tug’ilishi, ona chiroyli lekin qizi xunuk bu esa onani g’ashiga tegadi).
Oilada bolani tarbiyalashda uchraydigan xatoliklar turli tumandir. Ular orasida keng tarqalganlaridan biri ota-onalarning xaddan tashqari obro’talabliklari, xukmronlikka intilishlaridir. Bolaning har bir qadami nazorat ostiga olinsa, uning xulqidagi mustaqillik yo’qqa chiqariladi. Bolada o’z kuchiga va imkoniyatlariga ishonch yo’qoladi. Ichki istak va intilishlar shakllanmasdan itoat qilish talablari bilan boshlab turadi.
Oilaviy tarbiyadagi xatolikning turlaridan Yana biri, bolalarning erka bo’lishi, ularga nisbatan biror talabning yo’qligi bilan bog’liq. Bu holda ota-onalar ba‟zan bolalarning imkoniyatlariga yetarli baho berishmay va ularning ko’pgina ishlarini o’zlari bajarishadi. Natijada bolada mustaqillik, mehnat qilish ishtiyoqi, topshirilgan ishga ma‟suliyat hissi rivojlanmaydi. Bola o’z ishini tanlay olmaydi, uni oxirigacha yetkaza olmaydi, erksiz bo’lib qoladi.

2.