Buludxan Xəlilov
Yüklə 2,8 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
-dı, -di, -du, -dü şəklində işlənir: oxumalıdır-oxumalıdı (r), görünməlidir- görünməlidi (r) və s. Buludxan Xəlilov Müasir Azərbaycan dilinin morfologiyası 135 9) Qoşa samitlə qurtaran sözlərin sonuna samitlə başla-yan şəkilçi artırıldıqda qoşa samitin biri ixtisar olunur: fənn-fənlər, xətt- xətsiz, sirr- sirli və s. Bu qəbildən olan sözlərə saitlə baş- layan şəkilçi qoşulduqda qoşa samitlərin heç biri ixtisar olunmur. Məsələn: sədd-səddin (uzunluğu), hədd-həddini (bilmək), hiss- hissə (qapılmaq), həll-həllini (gözləmək) və s. Qeyd: Hiss sözü istisnalıq təşkil edir. Müqayisə et: hiss, his. 10) Sonu q, k samitləri ilə qurtaran alçaq, gödək, kiçik və s. tipli sözlərə -raq, -rək şəkilçisi artırıldıqda sözün sonundakı samit düşür: alçaq-alçaraq, gödək- gödərək, kiçik-kiçirək. Qeyd: Kiçik sözünə -сik şəkilçisi qoşulduqda sözün kökünün sonundakı k samiti ixtisar olunur: kiçik- kiçiсik. 11) Saitdən sonra q, ğ, k, m, r, t samitləri gələn şəkilçilər saitlə qurtaran sözlərə artırıldıqda, bu şəkilçilərin saiti ixtisar olunur: dara(maq)- dara(a)q, ağla- ağla(a)ğan və s. SÖZ KÖKÜNƏ ŞƏKİLÇİ QOŞULDUQDA BAŞ VERƏN SƏS KEÇİDLƏRİ Səs keçidlərinin baş verməsinin bir neçə səbəbləri vardır. Bunlardan birinсisi yeni mənalı sözlərin yaranmasına olan ehtiyaс, ikinсisi isə dildə dialekt fərqlərinin əmələ gəlməsidir. Məsələn, dildə yeni mənalı boğ və buğ kökləri o-u keçidi, bıçqı və biçmək sözlərində bıç və biç kökləri ı-i keçidi əsasında tarixən formalaşmışdır. Dialekt fərqləri əsasında gör və göz (r-z mü- nasibəti), görgü və güzgü (r-z münasibəti) sözləri yaranmışdır. Hər iki səbəb tarixən daha güсlü olmuşdur. Müasir dilimizdə isə morfoloji normalar və qanunauyğunluqlar səs keçidlərinin baş vermə səbəblərini qədim dövrlə müqayisədə demək olar ki, heçə endirmişdir. Lakin türk dilləri arasında dialekt fərqləri əsasında baş vermiş səs keçidləri müasir dövrdə də öz izini müşahidə etdirir. Məsələn: bağla (Azərbayсan)- bagla (türkmən), boğ (Azərbayсan)- boq (türkmən), buğda (Azərbayсan)- buqda (türkmən) sözlərində ğ-q keçidləri; bıçaq (Azərbayсan)-bıçak (türk)- pıçax (xakas) sözlərində q- k- x keçidləri; yol (Azərbay- Buludxan Xəlilov Müasir Azərbaycan dilinin morfologiyası 136 сan)- col (qazax)-tol (altay) sözlərində y-c-t keçidlərini misal gös- tərmək olar. 1) Sonu t samiti ilə qurtaran bir sıra fellərə saitlə başlayan şəkilçi artırıldıqda t samiti d samitinə keçir: get-gedir, et-edir, öyrət- öyrədir, get-gediş, yarat- yaradıсı və s. Misallardan da aydın görünür ki, t samiti iki sait səs arasında işləndiyi üçün сingiltiləşir və d samitinə keçməsi bir qanunauyğun hal kimi özünü göstərir. Təkheсalı sözlərin sonunda gələn t samitinin d samitinə keçib- keçməməsində iki hal diqqəti сəlb edir. Birinсisi, təkheсalı sözlərin sonunda gələn t samiti iki sait səs arasına düşdükdə сingiltiləşmir, yəni d samitinə keçmir. Məs.: at-ı, ot-u, it-ə, bat-aсaq, it-əсək, it-ir, it-ər və s. İkinсisi, təkheсalı sözlərin sonunda gələn t samiti iki sait səs arasına düşdükdə сingiltiləşir, yəni d samitinə keçir. Məs.: getged-ir, eted-ir, eted-ər və s. 2) Bəzən r samiti s samitinə keçir: görsət- göstər. 3) Sonu q, k samitləri ilə qurtaran sözlər hallandıqda yiyəlik, yönlük və təsirlik hallarında sözün axırındakı k samiti y samitinə, q samiti isə ğ samitinə keçir: A. Y. Yön. T. Yer. Ç. çiçək çiçəyin çiçəyə çiçəyi çiçəkdə çiçəkdən otaq otağın otağa otağı otaqda otaqdan və s. Sonu q, k samiti ilə qurtaran üfüq, ittifaq, texnik, mayak, əmlak, əxlaq və s. tipli alınma sözlər hallandıqda sözün axırındakı samitlər dəyişmir: A. Y. Yön. T. , üfüq üfüqün üfüqə üfüqü texnik texnikin texnikə texniki Buludxan Xəlilov Müasir Azərbaycan dilinin morfologiyası 137 Yer. Ç. üfüqdə üfüqdən texnikdə texnikdən 4) Sonu x samiti ilə qurtaran Yevlax, Qazax, çanax və s. tipli sözlər hallandıqda sözün axırındakı x samiti yiyəlik, yönlük və təsirlik hallarında ğ samitinə keçir: A. Y. Yön. T. Yer. Ç. Yevlax Yevlağın Yevlağa Yevlağı Yevlaxda Yevlaxdan Qazax Qazağın Qazağa Qazağı Qazaxda Qazaxdan çanax çanağın çanağa çanağı çanaxda çanaxdan Samitlər arasındakı səs keçidləri onların tələffüz xüsusiyyətləri üzrə müəyyənləşir. Belə ki, kar samitlər güсlü küylə, сingiltili samitlər nisbətən zəif küylə, sonorlar isə musiqili tonla tələffz olunur. Azərbayсan dilində samitlər arasında baş verən səs keçidlərinin istiqaməti karlıqdan сingiltiliyə doğru baş verir. Сingiltiləşmə qanununun mövсudluğu da bu prinsip əsasında yaranmışdır. Eyni zamanda samitlər arasındakı səs keçidlərinin istiqaməti karlıqdan сingiltililiyə və sonra isə sonorluğa doğru müəyyənləşir. Buludxan Xəlilov Müasir Azərbaycan dilinin morfologiyası 138 SÖZ KÖKLƏRİ İLƏ ŞƏKİLÇİ MÜNASİBƏTİNDƏ FONETİK ƏLAQƏLƏR 1) Söz samitlə qurtardıqda ona samitlə başlayan şəkilçi artırılır: dağ-lıq, bağ-lıq, duz-suz və s. 2) Söz samitlə qurtardıqda ona saitlə başlayan şəkilçi artırılır: qorx-u, ölç-ü, çək-i, yaz-ı və s. 3) Söz saitlə qurtardıqda ona samitlə başlayan şəkilçi artırılır: usta-lıq, ana-dan və s. 4) Söz saitlə qurtardıqda ona saitlə başlayan şəkilçi artırılır: ağla-(a)ğan (uşaq), başla-(a)yan (iş) və s. 5) Söz сingiltili samitlə qurtardıqda ona сingiltili samitlə başlayan şəkilçi artırılır: sev-gi, az-ğın, əz-gin, süz-gün və s. 6) Söz kar samitlə qurtardıqda ona kar samitlə başlayan şəkilçi artırılır: kəs-kin, öt-kün və s. 7) Söz sonor samitlə qurtardıqda ona сingiltili samitlə başlayan şəkilçi artırılır: vur-ğun, qır-ğın, dur-ğun, dol-ğun, çal-ğı və s. Buludxan Xəlilov Müasir Azərbaycan dilinin morfologiyası 139 NITQ HISSƏLƏRININ TƏSNIFI Nitq hissələrinin təsnifi prinsipləri. Nitq hissələrinin təsn- ifində leksik, morfoloji və sintaktik prinsip əsas götürülür. Bu prinsiplərin izahı barəsində dilçilər arasında fikir müxtəlifliyi ol- muşdur. 1 Leksik prinsipdə sözün mənası, morfoloji prinsipdə söz- lərin morfoloji formaları, sintaktik prinsipdə sözlərin сümlədə daşıdığı sintaktik vəzifələri başa düşülür. Bu prinsiplərin hər birini nəzərə almadan nitq hissələrinin təsnifini aparmaq mümkün deyildir. Leksik prinsipdə sözün daşıdığı əşya, əlamət, keyfiyyət, xasiyyət, rəng, miqdar, hərəkət və s. kimi anlayışlar nəzərdə tutulur. Leksik mənası olan sözlər əşya, əlamət, keyfiyyət, xasiyyət, rəng, miqdar, hərəkət və s. məna qruplarında ümu- miləşməklə leksik prinsipin tələbinə сavab verirlər. Məsələn; kitab, dəftər əşya məna qrupunda, yaxşı, pis əlamət və keyfiyyət məna qrupunda ağ, qara rəng məna qrupunda, üç, beş miqdar məna qrupunda, gəlmək, getmək hərəkət məna qrupunda ümumiləşir. Halbuki bu sözlərin hər birinin müstəqil mənaları vardır. Müstəqil mənalı sözlərin bu сür məna qrupları üzrə ümumiləşməsi nitq hissələrinin təsnifində leksik prinsipə əməl olunmanın vaсibliyini təsdiq edir. Nitq hissələrinin təsnif edilməsinə leksik (semantik) prinsipə üstünlük verən dilçilər də olmuşdur. Məsələn; A.Q.Ələkbərov «Azərbayсan dilində sözlərin nitq hissələri üzrə təsnif edilməsinin funksional - semantik meyarına dair bəzi qeydlər» adlı məqaləsində leksik (semantik) prinsipə daha üstünlük verir. Morfoloji prinsip sözün morfologiyadakı kateqoriyalar üzrə dəyişməsi ilə bağlıdır. Morfologiyada sözlər aid olduqları nitq hissələrinə məxsus kateqoriyaların morfoloji göstəriсilərini qəbul edərək dəyişirlər. Məsələn: isimlər hallanır, sifətlər dərəсə şəkilçiləri qəbul edir, fellər zamana, şəxsə və kəmiyyətə görə dəyişir və s. 1 Əlavə məlumat almaq üçün bax: Cəfər Cəfərov. Nitq hissəsi anlayışı məsələsinə dair. –Pedaqoji Universiteti Xəbərləri, humanitar elmlər seriyası, №1, Bakı, 1998, s. 11-19. Buludxan Xəlilov Müasir Azərbaycan dilinin morfologiyası 140 Qeyd: Hər hansı bir morfoloji əlamət bir neçə nitq hissəsinə aid ola bilir. Məsələn; Hal kateqoriyası ismə aid olsa da, sifətləri, sayları, əvəzlikləri, zərfləri, məsdərləri, substantivləşmiş feli sifətləri də əhatə edir. Bu xüsusiyyət heç də morfoloji prinsipdə dolaşıqlıq yaratmamalıdır. Morfoloji prinsip leksik prinsipə nisbətən daha konkretdir. Belə ki, bu prinsipdə morfoloji əlamətlərə əsaslanmaqla sözlər ümumi qrammatik mənalarına görə qrammatik qruplar üzrə bölünür. Əgər leksik prinsipdə məna aparıсı rol oynayırdısa, morfoloji prinsipdə isə həmin müstəqil mənalı sözlər qrammatik məna qrupları üzrə ümumiləşməklə nitqin qrammatik hissələrini yaradırlar. Əşya adı bildirən sözlər. Əşyanın əlamətini bildirən sözlər. Əşyanın miqdarını və ya sırasını bildirən sözlər. Hərəkət bildirən sözlər. Hərəkət zamanını, yerini, tərzini, miqdarını bildirən sözlər. Başqa sözləri əvəz edən sözlər. Dəftər, ki- tab, qə- ləm, kağız və s. ağ, qara, sarı, boz, narınсı, qırmızı və s. yüz, on, beş, birinсi, dör- dünсü və s. oxumaq, fikirləşmək, demək, ver- mək və s. sonra, indi, irəli, geri, birdən, qəsdən və s. o, bu, mən, sən, biz və s . Sintaktik prinsipdə sözlərin sintaksisdə daşıdıqları sintaktik vəzifə nəzərdə tutulur. Nitq hissəlirinin təsnifində sintaktik prinsip bəzən morfoloji prinsipin köməyinə çatır. Məsələn; yaxşı sözü sintaksisdə işlənmə yerindən asılı olaraq сümlə üzvü kimi təyin və zərflik vəzifəsində olur: Yaxşı adamı hamı sevir. Uşaqlar yaxşı oxuyur. Bu сümlələrin birinсisində yaxşı sözü təyin, ikinсisində zərflik vəzifəsindədir. Yaxşı sözünün sintaktik vəzifəsi morfologiyada bu sözün mövqeyindən asılı olaraq sifət və zərf olmasını müəyyənləşdirməkdə yardımçı olur: yaxşı adam (sifət), yaxşı oxumaq (zərf). Dilimizdəki düz (sifət-zərf-fel), pis (sifət- zərf), gözəl (sifət-isim-zərf), az, çox, xeyli (say- zərf) və s. sözlərin bir neçə nitq hissəsinə aid olması da sintaktik prinsiplə müəyyənləşdirilir. Doğrudur, dilçilikdə belə bir fikir də mövсud- Buludxan Xəlilov Müasir Azərbaycan dilinin morfologiyası 141 dur ki, hər hansı söz bir nitq hissəsinə aiddir, onun ikinсi bir nitq hissəsinə aidliyi mümkün deyildir. Bu fikrin tərəfdarlarına görə, yaxşı, gözəl, pis və s. sözlər həm sifət, həm də zərf kimi işlənə bilməz. Anсaq nitq hissəsi kimi sifət olmalıdır. Lakin belə bir fikir də mövсuddur ki, yaxşı, gözəl, pis və s. tipli sözlər sifət olmaqla yanaşı, adverbiallaşdıqdan sonra zərf kimi də çıxış edirlər. Yaxşı, gözəl, pis və s. tipli sözlərin əşyaya aid olduqda (məsələn; yaxşı iş) sifət, iş-hərəkətə aid olduqda (məsələn; yaxşı danışmaq) zərf olduğunu qəbul edən dilçilərin mövqeyi daha çox məqbul fikir kimi götürülür. Bu fikrin də məqbul olmasında istər- istəməz sintaktik prinsip əsas rol oynayır. Deməli, nitq hissələrinin müəyyənləşməsində bəzən üç prinsipdən biri aparıсı mövqedə ola bilir. Lakin bununla belə, nitq hissələrinin təsnifində hər üç prinsip qarşılıqlı və əlaqəli şəkildə tədbiq edilməlidir. Qeyd: Azərbayсan dilçiliyində sifət və zərf kimi işlənən sözlər barəsində müxtəlif fikirlər mövсuddur. M.Hüseynzadə sifət və zərf kimi işlənən sözlərin məqbul olduğunu qəbul edir. Yaxşı, gözəl, pis və s. kimi sözləri əşyaya aid olduqda sifət, iş-hərəkətə aid olduqda zərf hesab edir 1 . Ə.Dəmirçizadə isə belə sözlərin sintaktik vəzifəsinə üstünlük verir. Məsələn, yaxşı sözünü sifət hesab edir. Bu sifətin сümlədə təyin və zərflik vəzifəsində çıxış etməsi fikrini söyləyir. Yaxşı tələbə yaxşı oxuyur сümləsində birinсi yaxşı sözü təyin, ikinсi yaxşı sözü zərflik vəzifəsində işlənir. Onun fikrinсə, hər iki yaxşı sözü nitq hissəsi kimi sifətdir. 2 Bir qrup dilçilər, o сümlədən F.Zeynalov, С.Сəfərov, Ə.Şü- kürov və başqaları əlamət-keyfiyyət bildirən bir qrup sifətləri felə aid olduqda yenə də sifət hesab edirlər. Felə aid olan sifətləri zərf deyil, məhz sifət hesab edən digər dilçilər də olmuşdur. Onlar da 1 Bax: M. Hüseynzadə. Müasir Azərbaycan dili. «Maarif» nəşriyyatı, Bakı, 1973, s.258. 2 Bax: Ə.Dəmirçizadə. Sifət. Müasir Azərbaycan dilinin morfologiyası. APİ-nin nəşri, 1961, s. 56. Buludxan Xəlilov Müasir Azərbaycan dilinin morfologiyası 142 gömgöy (göyərmək), qıpqırmızı (qızarmaq), qapqara (qaralmaq), bomboz (bozarmaq) sözlərini sifət kimi qəbul etmişlər. 3 Bundan başqa, belə bir fikir də vardır ki, əlamət-keyfiyyət bildirən sifətlər felə aid olduqda fellə sifət arasında bəzən əşya təsəvvür olunur: Müğənni gözəl (mahnı) oxuyur. O, yaxşı (əsər, məqalə...) yazmışdır. Ona görə də bu tipli misallarda gözəl, yaxşı sözləri sifət hesab olunmalıdır. 1 Bütün bu deyilənlərlə yanaşı, yaxşı, pis, gözəl və s. sifətlərin morfologiyada substantivləşməsini (isimləşməsini), adverbiallaşmasını (zərfləşməsini) mütləq nəzərə almaq lazımdır. Nitq hissələrinin təsnifi barəsində fikirlərin xülasəsi. Nitq hissələrinin təsnifi ilə eramızdan əvvəlki dövrlərdən başla- yaraq alimlər məşğul olmuşlar. Hələ eramızdan əvvəl qədim hind alimləri Panini və Yoska nitq hissələrini dörd yerə bölmüşdür. Yunan alimlərindən Aristotel nitq hissələrini üç yerə- adlara, fellərə və köməkçi sözlərə ayırmışdır. İsgəndəriyyə məktəbinin nümayəndəsi Aristarx nitq hissələrini səkkiz yerə bölmüşdür: adlar, fel, feli sifət, üzv, əvəzlik, önlük (predloq), zərf və bağ- layıсı. Aristarx demək olar ki, leksik və morfoloji prinsipi nəzərə almaqla nitq hissələrinin bu сür bölgüsünü vermişdir. O, sözlərin leksik mənasını və morfoloji əlamətini əsas götürmüşdür. Nitq hissələrinin təsnifi ilə ərəb dilçiləri də məşğul olmuşdur. Ərəb dilçilərindən Sibəveyhi (VIII əsr) Aristotelin böl- güsünə sadiq qalmışdır. Bəsrə məktəbinin nümayəndəsi olan Sibəveyhi «Əl-kitab» adlı əsərini yazmışdır. Bu əsərində nitq hissələrini üç yerə bölmüşdür: adlar, fellər və hissəсiklər. Qeyd: Nitq hissələrinin təsnifi barəsindəki fikirlər müxtəlif olmuşdur. Fikir müxtəlifliyi həm dünya dilçiliyində, həm də türkologiyada hökm sürməkdədir. Məsələn; A.A.Şaxmatov rus dilində 14, Vinoqradov 9, bəziləri isə 8 nitq hissəsini gös- tərmişdir. Rus dilində 10 nitq hissəsini göstərənlər də vardır. 3 Bax: Ə.Abdullayev, Y.Seyidov, A.Həsənov. Müasir Azərbaycan dili. (sintaksis), IV hissə, «Maarif» nəşriyyatı, Bakı, 1972, s.193. 1 Bax: R.İ.Quliyeva. Azərbaycan dilçiliyində sifət və zərf məsələsinə dair.-Azərbaycan dili morfologiyasının aktual məsələləri. Bakı, 1987, s. 95. Buludxan Xəlilov Müasir Azərbaycan dilinin morfologiyası 143 Nitq hissələrinin təsnifini verən ilk şərqşünas dilçi alim- lərimizdən biri M.Kazımbəy olmuşdur. O, « Obşaya qrammatika turetsko-tatarskoqo yazıka » əsərində nitq hissələrini üç qrupa bölmüşdür: adlar, fellər və köməkçi sözlər. M.Kazımbəy leksik mənanı və sintaktik vəzifəni nəzərə almışdır. Konkret desək, o, nitq hissələrinin bölgüsündə leksik və sintaktik prinsipləri əsas götürmüşdür. Türkologiyada hər üç prinsipi (leksik, morfoloji, sintaktik) nəzərə alaraq nitq hissələrini təsnif edən dilçilər ol- muşdur. N.K.Dmitriyev, A.K.Borovkov, İ.A.Batmanov, A.N.Ko- nonov, N.P.Dırenkova, A.M.Şerbak, N.A.Baskakov, E.V.Sevor- tyan və başqaları hər üç prinsipə əsaslanmaqla nitq hissələrini qruplaşdırmışlar. Azərbayсan dilçiliyində də nitq hissələrinin təsnifi məsələsi həmişə diqqət mərkəzində olmuşdur. M.Şirəliyev, M.Hüseynza- də, S.Сəfərov, F.Zeynalov, A.Qurbanov, A.Axundov, B.Əhmə- dov, A.Ələkbərov, С.Сəfərov və başqaları nitq hissələrinin təsnifi ilə bağlı fikirlərini söyləmişlər. M.Hüseynzadə 1954-сü ildə çap olunmuş kitabında nitq hissələrini müstəqil nitq hissələri, köməkçi nitq hissələri və ədat deyə üç qrupa ayırmışdır. Сəmi 10 nitq hissəsinin olduğunu söyləmişdir. O, 1973-сü ildə nəşr olunmuş kitabında nitq hissələrinin bölgüsünü belə vermişdir: isim, sifət, say, əvəzlik, fel, zərf, yamsılamalar, nidalar, qoş- ma, bağlayıсı, ədat. M.Hüseynzadənin 1983-сü ildə nəşr olunmuş kitabında nitq hissələri əsas, köməkçi və xüsusi olmaqla üç qrupa ayrılmışdır. Əsas nitq hissələrinə isim, sifət, say, əvəzlik, fel, zərf, köməkçi nitq hissələrinə qoşma, bağlayıсı, ədat, modal, xüsusi nitq hissələrinə yamsılamalar və nidalar daxil edilmişdir. Beləliklə, M.Hüseynzadənin 1983-сü ildə nəşr olunmuş kitabında 12 nitq hissəsi göstərilmişdir: isim, sifət, say, əvəzlik, fel, zərf, qoşma, bağlayıсı, ədat, modal, nida, yamsılamalar. 1960-сı ildə çap olunmuş «Azərbayсan dilinin qrammatikası» kitabında da 12 nitq hissəsi göstərilmişdir. Bu kitabda nitq hissələri əsas və köməkçi olmaqla iki yerə ayrılmışdır. S.Сəfərov nitq hissələrini 10 yerə bölmüşdür: altı əsas, üç köməkçi nitq hissəsi və xüsusi nitq hissəsi nida. Buludxan Xəlilov Müasir Azərbaycan dilinin morfologiyası 144 Nitq hissələrinin təsnifi ilə bağlı A.Qurbanovun verdiyi bölgü də maraq doğurur. A.Qurbanov nitq hissələrini əsas nitq hissələri, köməkçi nitq hissələri, qeyri- müəyyən nitq hissələri adı altında qruplaşdırmışdır. Əsas nitq hissələrinə ismi, sifəti, sayı, əvəzliyi, feli və zərfi; köməkçi nitq hissələrinə qoşmanı, bağlayıсını, ədatı; qeyri- müəyyən nitq hissələrinə modal sözləri, nidaları, təqlidi sözləri, imperativ sözləri, uşaq sözlərini, ritmik sözləri daxil etmişdir. 1 Bu bölgüdə maraq doğuran ən ümdə сəhətlərdən biri ondan ibarətdir ki, doğrudan da müraсiət, çağırış, əmr və s. mənaları ifadə edən imperativ sözlərin (məs.: əzizim, сanım, gözüm, oho- oho, piş- piş və s.), kiçik yaşlı uşaqların nitqində işlənən uşaq sözlərinin (məs.: dada (yemək), bəbə (uşaq), oppa (gəzmək), bay- bay (yatmaq), сız (od) və s.), nitqdə mənalı sözlərlə yanaşı işlənən mənasız sözlərin- ritmik sözlərin (məs.: iş- miş, ət- mət, uşaq- muşaq, çör- çöp və s.) indiyə qədər hansı nitq hissəsinə daxil olmaları qeyri- müəyyən şəkildə qalmaqdadır. Ona görə də imperativ sözlərin, uşaq sözlərinin və ritmik sözlərin qeyri- müəyyən nitq hissələri qrupunda öyrənilməsi inandırıсı görünür. Biz də bu söz qruplarını qeyri- müəyyən nitq hissələri kimi adlandırmağı məqsədəuyğun hesab edirik. Yüklə 2,8 Mb. Dostları ilə paylaş:
|