Savonius rotorları külək gücünü tork və fırlanma anı çevirmək üçün istifadə edilən şaquli oxlu külək turbininin ən son növüdür. Onlar 1922-ci ildə fin mühəndisi Siqurd J. Savonius tərəfindən icad edilmişdir.
Cədvəl 3.1. Savonius turbinin parametrləri.
Müxtəlif bərpa olunan enerji mənbələri arasında külək ekoloji cəhətdən təmiz, lakin fasilələrlə bərpa olunan enerji mənbəyini təmin edir. Küləyin kinetik enerjisini həm mexaniki, həm də elektrik enerjisinə çevirmək üçün müxtəlif ölçülü və dizaynlı külək turbin generatorları uğurla istifadə olunur. Düşünə bilərik ki, bu külək turbin generatorları nə qədər böyük və səmərəli olsalar, bir o qədər çox enerji istehsal edəcəklər. Lakin küləyin enerjisini istifadə edilə bilən enerjiyə çevirməkdə hər hansı bir külək turbin generatorunun səmərəliliyinin maksimum həddi var və bu, Betz Limiti kimi tanınır.
Aerodinamikada Betz qanunu açıq axında külək turbininin dizaynından asılı olmayaraq küləkdən çıxarıla bilən maksimum gücü göstərir. 1919-cu ildə alman fiziki Albert Betz tərəfindən nəşr edilmişdir. Qanun, külək axınından enerji çıxaran ideallaşdırılmış "ötürücü disk" vasitəsilə axan hava axınının kütləsinin və impulsunun saxlanması prinsiplərindən irəli gəlir. Betz qanununa görə, heç bir turbin küləyin kinetik enerjisinin 16/27-dən (59,3%) çoxunu tuta bilməz. 16/27 (0,593) faktoru Betz əmsalı kimi tanınır. Praktik kommunal miqyaslı külək turbinləri Betz limitinin 75-80% zirvəsinə çatır.
Külək turbininin istehsal edəcəyi enerji və ya Betz qanunu aşağdakı kimi ifadə olunur:
