|
www.vivo-book.com
371
gəlmiĢdilər, onlar havaya atdığım bütün pivə ĢüĢələrini
göydə tutmuĢdular. Sonra ĢüĢələrdən biri əlimdən çıxaraq
havaya qalxdı. Onun yerə çaxalaraq necə çilik-çilik
olduğunu eĢitdim. Mən buna son vermək qərarına gəldim.
Onlardan birisinin məni məhkəməyə verdiyini təsəvvür
edirdim: beyin kəllə travması almıĢ tamaĢaçı.
Soyuducuda cəmi 20 ĢüĢə pivə qalmıĢdı.
– Hə, bu qalanlar da mənim olsun!
– Siz bütün gecəni qiraət etmək niyyətindəsiniz?
– Yox, bütün gecəni içmək fikrindəyəm...
Sürəkli alqıĢlar, gülüĢmələr və gəyirmələr...
– AY SƏNĠ SĠKĠLMĠġ ĠRĠ POX PARÇASI! –
TamaĢaçılardan kimsə ucadan bağırdı.
– Çox sağ olun, Tilli xala, – deyərək cavab verdim.
Mən yerimə oturdum, mikrofonu düzəltdim və ilk
Ģeirin qiraətinə baĢladım. Zalda sakitlik yarandı. Ġndi mən
arenada öküzlə təkbətək qalmıĢdım. Ġçimdə qorxu hissi
vardı. Amma Ģeirləri mən yazmıĢdım, elə mən də onları
ucadan oxuyurdum axı. Qiraətə ən yaxĢısı yüngül, ya da
məzəli bir Ģeirlə baĢlamaq idi. ġeiri bitirəndə, zal elə coĢdu
| 
