Çarlz bukovskġ

www.vivo-book.com 

 

7 

idi.  Məndən  uzaqlaĢdıqca  əla  dalına  tamaĢa  edirdim.  Cins 

Ģalvarın  arxası  dalını  sıx-sıx  qucaqlamıĢdı  və  addımladıqca 

gözlərimi onun dalından çəkə bilmirdim. 

Qiraətin ikinci hissəsini də bitirdim və səkidə yanından 

ötüb  keçdiyim  bütün  qadınlar  kimi,  Lidiyanı  da  unutdum. 

Pulumu aldım, bir neçə salfetə, bir neçə vərəqə imza atdım 

və oranı tərk edərək evimə yollandım.  

Mən  yenə  də  hər  gecə  ilk  romanımın  üzərində 

iĢləyirdim.  Heç  vaxt  axĢam  saat  18:18-dək  yazmağa 

baĢlamırdım.  Məhz  həmin  vaxtda  mən  poçtamtda  öz 

terminal  bölməmin  buraxılıĢ  keçidində  qeydiyyata 

düĢürdüm. Onlar gələndə isə saat 18.00 idi: Piter və Lidiya 

Vans. Mən qapını açdım. Piter dedi: 

– Bir bax, Henri, bax gör sənə nə gətirmiĢəm!  

Lidiya  qəhvə  masasının  üstünə  tullandı.  Mavi  cins 

Ģalvarı  ona  həmiĢəkindən  daha  sıx  otururdu.  O,  uzun 

xurmayı saçlarını ora-bura yellədirdi. Elə bil ağlını itirmiĢdi; 

yenə  də  çox  ecazkar  görünürdü.  Ġlk  dəfə  olaraq  onunla, 

həqiqətən,  seviĢmək  ehtimalı  haqqında  düĢündüm.  O,  Ģeir 

---