|
www.vivo-book.com
8
oxumağa baĢladı. Öz Ģeirini. Çox bərbad Ģeir idi. Piter onu
susdurmağa çalıĢdı:
– Yox! Yox! Henry Çinaskinin evində qafiyə söyləmək
olmaz!
– Dəymə, qoy oxusun, Piter!
Mən ona tamaĢa etmək istəyirdim. O, köhnə qəhvə
masasının üstündə ora-bura gəziĢirdi. Sonra rəqs etməyə
baĢladı. Qollarını havada oynadırdı. Poeziyası bərbad olsa
da, bədəni və ehtirası isə əsla...
Lidiya masanın üstündən döĢəməyə atıldı.
– Hə necədi, xoĢuna gəldimi, Henry?
– Nə?
– Poeziyanı deyirəm.
– Çətin ki... düĢünmürəm.
Lidiya əlində Ģeir vərəqləri ilə yerində donub qalmıĢdı.
Piter onu qucaqladı.
– Gəl sikiĢək! – O, Lidiyaya dedi. – Hə, nə durmusan,
gəl qayırıĢaq!
O, Piteri özündən kənara itələdi.
– YaxĢı, – Piter dedi. – Onda mən gedirəm!
| 
