|
www.vivo-book.com
88
Sonra döngədəki poçt qutusunun yanına gedib
məktubu atdım.
Bir neçə dəfə telefon zəng çaldı. Zəng vuran yenə
Lidiya idi. O, müxtəlif Ģeylər söyləyərək mənim üstümə
bağırırdı.
– Mən RƏQS etməyə gedirəm! Sən evində oturub
zəhərləndiyin vaxt mən burada tək-tənha oturmaq fikrində
deyiləm!
Mən ona dedim:
– Sən mənim içki içməyimi baĢqa bir qadınla
gəzməyim ilə eyni tutursan.
– Ġçməyin daha da pisdir!
O dəstəyi asdı.
Mən içməyimə davam etdim. Yatmaq istəmirdim.
Tezliklə gecə yarısı oldu, sonra gecə saat 1, 2. Koulman
lampası isə hələ də yanırdı...
Saat 3:30-da telefon zəng çaldı. Yenə Lidiya idi.
– Sən hələ də içirsən?
– Əlbəttə!
– Ax səni murdar qancıq oğlu!
| 
