Central Asian Research Journal For Interdisciplinary Studies (CARJIS) ISSN (online): 2181-2454 Volume 2 | Issue 4 | April, 2022 | SJIF: 5,965 | UIF: 7,6 | ISRA: JIF 1.947 | Google Scholar | www.carjis.org DOI: 10.24412/2181-2454-2022-4-217-221 E-mail: carjisor@gmail.com 220 o‘ngida yig‘ib yoqib tashlaydi. Istami bu voqeadan qattiq ranjisada Xusravshoh
huzuriga ikkinchi marotaba o‘z elchilarini yuboradi. Bu elchilar guruhi endilikda faqat
turklardan iborat bo‘lib, uning natijasidan yaqin oradagi siyosat namoyon bo‘lishi
kerak edi. Bu safar turk elchlari zaharlab o‘ldiriladi.
Ularning faqatgina bir nechasigina xoqon huzuriga yetib keladi. O‘z ishlarini
sosoniylar “Turklar issiq ob-havoni ko‘tarisha olmadilar” deb berkitishadi. Istami
Xusrav I Anushirvon qo‘shinlarini tor-mor qilib Eronning shimoliga bostirib kiradi
[1,87]. Eftaliylar o‘z yerlarining Eronga tushib qolgan qismini yana o‘z qo‘llariga
qaytarib oladilar. Eron tinchlik sulhiga kelishib 40 ming vizantiya tillasi to‘lash
majburuiyatini oladi. Undan so‘ng Eron bilan Vizantiya o‘rtasida urush boshlanib
ketib, sosoniylar davlati juda nochor ahvolga tushib qoladi. 576-yili Mug‘anxon va
Istami yabg‘ularning vafotidan so‘ng Turk xoqonligining ta‘siri ancha zaiflasha
boshlaydi. Eron sarkardasi Bahrom Chubin Chur Bag‘a xoqon qo‘mondonligidagi
300000 kishilik turk qo‘shinini tor-mor qiladi. Bahrom Chubin Buxoro yaqinidagi
Poykend shahriga bostirib kirib xoqonning o‘g‘ali Barmuda Teginni asirga oladi.
Xoqon xazinasini esa Eron shohi Xormuzdga yuboradi. Turk xoqonligi 568-569-
yillarda o‘sha davrning qudratli davlati Vizantiya bilan iqtisodiy va savdo-sotiq
aloqalarini o‘rnatishga intilib, So‘g‘da savdogari Maniax boshchiligidagi elchilarni u
yerga yuboradi. Elchilar imperator Yustinian qabulida bo‘ladi. Shundan so‘ng Zemarx
boshliq elchilari xoqonlikka keladi. Turk xoqonlari O‘rta Osiyoda hukmronlik qilgan
bo‘lsalarda biroq o‘zlari bu hududga ko‘chib kelmaganlar [3, 154]. Ular Yettisuv va
boshqa hududlardagi bosh qarorgohlarida qolib bo‘ysungan hududlarni mahalliy
hukmdorlar orqali boshqarib ulardan olinadigan soliq-o‘lponlar va to‘lovlar bilan
kifoyalanganlar. Bundan ko‘rinadiki Turk xoqonligi davrida bu hududdagi mavjud
mahalliy davlat tuzilmalari, ularning boshqaruv tizimlari saqlanib, ichki siyosat
bobidagi mustaqil faoliyati davom etgan Xoqonlik istisno hollardagina o‘lkaning
ijtimoiy-siyosiy hayotiga aralashgan Bu narsa ko‘proq tashqi siyosat, xalqaro savdo-
sotiq masalalariga daxl etardi. Xitoy manbalarida ta’kidlanganidek, Zarafshon,
Amudaryo va Qashqadaryo vohalarida 9 ta mustaqil hokimlik mavjud bo‘lgan:
Samarqand, Ishtixon, Maymurg‘, Kesh, Naqshab, Kushon, Buxoro, Amul va Andxoy
shular jumlasidandir.
Samarqand, Buxoro, Xorazm, Choch, hokimliklari o‘zlariga ancha mustaqil
bo‘lganlar. Buxorxudotlar zarb etgan tanga pullar keng muomalada bo‘lgan. Shu bilan
birga, bu nisbatan mustaqil hokimliklar o‘rtasida o‘zaro kurash va ichki ziddiyatlar
bo‘lib turgan. Bu esa mahalliy aholi turmushini nochor axvolga olib kelgan. 585-586-