Beşinci fəsil
1. A leksandr Afrodisiyin əlavəsi: <<:Həmçinin səth də xətt də». - 79
2. B aşq a nə isənin a trib u tu qism ində yox, m üstəqil mövcud
olan k o n k re t bir şey. - 79
3. Y uxarıya bax. - 80
315
4. B u rad a da bəzi başqa hallarda olduğu kimi təsadüfl term ini
altında ədədləıin və həndəsi kəmiyyətlərin təbiətindən irəli gələn
zəruri xassələr nəzərdə tu tu lu r. - 80
5. Yaranma və məhv olma müəyyən zam an içində gerçəkləşən
proseslər kim i başa düşülür. - 80
6. N öqtənin ikiləşınəsi :.lo yeni sərhədlərin yaranm ası üçün
zam an tələb o lun u r və bu sərhədlər ani olaraq mövcud olur. - 80
Altıncı fəsil
1. B urada onlaım əbədi və hərəkətsiz olmasma işarə edilir. - 81
2. Y uxarıya bax. -8 1
3. Ü m um i başlanğıclarm mövcudluğu haqqında sualla. - 81
4. Y əni aktual. -8 1
5. B u rad a əlyazması (Richards'a-Ross'a) yerinə konyuktura
qəbul olunm uşdur. - 82
DÖRDÜNCÜ KİI/VB
İkinci fəsil
1. Y əni m ahiyyətin qərarlaşması, həyata keçməsi. - 83
2. T ək və çoxun əksliyinə dair. - 84
3. G örünür ki, trak tatd a A leksandr Afrodisinin, Diogen
Laertinin və Hesixin
xatırlatdığı hansısa itirilmiş hissədən söz
gedir. - 84
4. Y əni başqa səbəblə deyil, təbiəti üzrə. - 84
5. Üm um iyyətlə kəmiyyətləri və onların xüsusiyyətlərini
(bərabərliyini və bərabərsizliyini, münasibətlərini və i.a.) öyrənən
ümumi riyaziyyat var. - 84
6. H əm in k arda həm m əhrum luqda. - 85
7. M əh rum olm ada hər zarnan hansısa bir substrat olur. - 85
8. Y uxarı bax. - 85
9. Çox və tək - ən ümumi qarşı-qarşıya qoym aqdır; substan-
siyaya m ünasibətdə onlardan töbrənən müxtəliflik və eyniyyət,
keyfiyyətə m ünasibətdə fərqliiik və oxşarlıq, kəmiyyətə müna-
sibətdə isə bərabərsizlik və bərabərlikdir. - 85
10. O n u əldə etdiyi üçün. - 85
11. Söz sofistlər haqqında dır. - 86
12. Ağırlığı olmamaq həndəsi cisimlərə. ağırlığı olmaq isə
fiziki cisimlərə aiddir. - 86
316
13. Əksliklər sözü A leksandr A frodisinin konyukturasına
uyğun o laraq artırılıb. - 86
14. «Xeyir h a q q ın d a » traktatıııd a yaxın «Əksliklərin siyahısın-
da». - 86
Üçüncü fəsil
1. Yəni filosof. - 8 7
2. «İkinci a n a litik a » d a (I 1, II 19) in k işa f etdirən m üddəa
nəzərdə tutulur. - 87
3. Antisfen və h ə r şey üçün sübut tələb edən «məlumatsız»
fılosoflar nəzərdə tu tu lu r. - 87
4. Ziddiyyət q a n u n u n u fo rm u b eədərək, b u ra d a Aristotel onu
varlığın universal q a n u n u kimi şərh edir. Bu q a n u n u n Aristotel
«İkinci analitika»da m ən tiq i şərhini də verir (I 11). - 88
5. Yəni «bütün başlanğıclardart ən həqiqisi - haqqında
yanılm ağın m üm ükün olm adığı başhnğıcdır». - 88
6. Müddəanı (p rotasis) Aristote] nəyəsə m ünasibətdə təsdiq
yaxud in kar edən n itq kimi müəyyənləşdirir (bax: «Birinci
analitika» I 1). -88
7. Ziddiyyət - b u elə qarşıd urm adır ki, burada-əksliklərdən
fərqli o laraq qütblüklər a rasın d a hcç bir aıralıq üzv olm ur. - 88
Dördüncü fəsil
1. Heraklit, Em pedokl, Anaksacıor, D em okritdən bəhs edilir. - 89
2. Ziddiyyət q a n u n u n əlehidarları. - 89
3. Yəni eyni a n d a h əm olm aq həm də olm am aq m ümkün
deyil. - 89
4. «Əsasa heyranlıq» m əntiqi səhvindən fərqli olaraq b u rad a
söz başlanğıcda p rin sip yox sübutun olm asının bilavasitə qəbul
edilməsi tələbindən gedir, belə ki, siibut əsasdan çıxış etməklə əldə
olunur. - 89
5. Yəni etiraz edən. - 89
6. Eyni anda eyni b ir şeyin olmasının və olm am asının təsdiqi-
n in m ümükünsüzlüyünün sübutu. - 89
7. Öz sözlərinə m üəyyən m əna verir. - 89
8. Y uxarı bax. - 91
9. Y uxarı bax. - 91
10. Ziddiyyət q a n u n u n əlehidarları. - 91
11. Yəni «sözün həqiqi anlamında insan olm aq bir nə isədir». - 92
317
12. Yəni insanın m ahiyyətini. - 92
13. Predmetin adında, əgər onun mahiyyəti göstərilirsə, onda
pred m et bu adın inkarı vasitəsilə göstərildikdə predm etin varlığı
göstərilən mahiyyətdən fərqlənir. - 92
14. Substratdan on a a id edilən xassəyə, bundan da - onda
özünü göstərən başqa xassəyə və i.a. - 92
15. Ü ç sıra avarçəkəni o la n gəmi. - 9 3
16. İnsanı bütün şeylərin. ölçüsü ad landıran və təxəyyülün
yaratdığı bütün uydurm a va rəyləri həqiqət sayan Protaqor
h a q q m d a Aristotel deyir ki., ritorika və eristikadan başqa bir
sənətdə o n a yer yoxdur (bax: « R itorika» II 24.). - 93
17. Məsələn, m ahiyyətə, h ər bir predm etin və onun tərifınin
tərkib hissələrinə aid olan. - 93
18. N ə təsdiq, nə inkar. - 94
19. Yəni nə tanrı, nə in sa n , nə trier. - 94
20. Y əni bir predmei: h a q q ın d a istədiyini demək olmaz. - 9 4
21. Əvvəlki ifadə ilə. - 94
22. B urada Bekker'a (ho)? oxunm ası qəbul olunm uşdur. - 94
23. Əgər guya nəyisə eyni dərəcədə qəbul etməyən insan dəyər
m ühakim əsində müəyyən bax ışlara istinad edirsə o digər mühaki-
m ələrində də bu cür h ərakət edəcək, çünki müəyyən baxışlar
o lm a d a n dəyər mühakinıəsi d ə m üm kün olmaz. - 95
24. Həqiqətə yaxm. - 95
Beşinci fəsil
1. A yrı-ayn a d am lan n və h ətta eyni b ir adam m təxəyyülündə
və rəyində biri digərinə zi d d o la n la r da həqiqi ola bilər. - 96
2. Ə gər eyni bir şey həm olm alı, həm olmamalıdırsa. - 96
3. Y əni gerçək şübhələri əsaslanaraq ziddiyyətlərin bir araya
sığdığxnı və hər bir rəyi həqiqi olduğunu qəbul edənlər. - 96
4. Anaksaqorun təliminə görə hər bir cisimdə müxtəlif keyfıyyətli
hom eom erilər var, cismin xassələri isə bütövlükdə yalnız onda olan bu
və ya digər homeomerilərin üstiirılüyü ilə müəyyən edilir. - 96
5. Y əni boşluq və a to m la r eyni dərəcədə m addənin hər bir
hissəsində onun m övcudluğunun şərtidir. - 96
6. Empedokl. Təbiət h a q q ıııd a , fr. - 9 7
7. Empedokl. T əbiət h a q q m d a , fr. - 97
8. Parm enid. Təbiət h a q q m d a fr. - 97
9. «İliada». XX III. - 98
318
10. Y əni poten sial. -9 8
11. E pixarm K senofana etiraz edir k i, o təki hərəkətsiz sayır,
halbuki, şeylər h ərəkətdə olur (bax: Epiıxarm. «Ksenofan, Z en on və
Qoıgiy h aq q ın d a » ). - 9 8
12.Y uxarıya b ax . -9 8
13.
K eyfiyyətdə dəyişiklik deyərkən fo rm aca dəyişilmə nəzərdə
tutulur. - 98
14. Şeylərin d u rm a d a n djəyişildiyini h e sab edənlər. - 9 8
15. Yəni h ə r şe y l durm adan dəyişilir. - 98
16. A popsephidzom ai həm bəraətləndirm əni, həm də təkzib
etməyi, rədd etm ə n i göstərir. - 99
17. P h a n taz ia b u rad a «təxəyvül» k im i yox, tasəvvür
kim i
tərcümə edilir. - 99
18. Odeon - A fin ad a musiqi y a rışla rı keçirmək üçün P eriklin
tikdirdiyi bina. - 99
19. Bax: P laton.T eetet. - 9 9
20. Predm etlərə xas olan xassələrin eyniyyətinin zəruriliyi. - 99
Altıncı fəsil
1. Q avray an subyektə həqiqət kirni göıöinən hər şeyin h əqiqi
olduğuna əm in olanlaı*. - 100
2. V icdanlı y anılan lar. - 101
3. Bir-biri ilə əlaqədə olan p redm etlərin kəmiyyət müəyyənliyi
burada rəydə o la n la rın həqiqiliyinə əm in o lu n an nəticələrin cəfəng
olduğunu göstərm ək üçündür. — 101
4. Yəni əgər rəy obyekti olm aqla in s a n varlığı tükənirsə, o n d a
rəyin subyekti in sa n ola, deməli bu baxışa tərəfdar olan da in san
ola bilməz. — 101
5. K o r a d a m özlüyündə görmə d u yğusundan m əhrum d ur,
köstəbəyin isə cinsi ko rd u r. - 102
Yeddinci fəsil
1.Yəni aralıq həlq ə ilə bir əkslikdən cligərinə keçid. - 102
2.
Çünki boz b o y a dəyişilərək hələ ağ olm am ışdır. - 102
3. F ikir, m ü zak irə predmeti bir sıra m ühakim ələrdən nəticə
ahnması ilə d ə rk edilir, ağlın anladığı o b y e k t fikrin sadə baxışı ilə
başa düşülür. - 102
4. S ubyekt və predikal arasında gerçəkdən mövcud olm ayan
əlaqə m üəyyənləşdirildikdə. -1 0 3
319
5. Biryarım böyüm ə üçüncü ilə «istisna o]unm ayan» aralıq pillə
verərdi. -1 0 3
6. Bu əkslik təsdiq və in kar arasındakı əkslık kimi tərcümə
edilir. - 103
7. Yəni o ziddiyyətin hər iki üzvündən fəıqlənə bilər. - 103
Səkkizinci fəsil
1. Ziddiyyət q a n u n u üzrə inkar və üçüncünü istisna qanunu
üzrə in kar arasm da. - 103
2. Yəni hər şey y a həqiqidir ya da yalandır. - 103
3. Bu ifadələrin hər ikisini H eraklit eyni dərəcədə həqiqət
s a y ır .- 1 0 4
4. Bax: Platon. Tealet. - 104
5. Hərəkətsiz u ld u
2;lar sferası və ilk hərəkətverici nəzərdə
tu tu lu r. - 1 0 5
BEŞİN Cİ KİTA B
Birinci fəsil
1.
Ancaq əksinə yox (məsələn, başlanğıc term ininin gözdən
keçırilmış bırinci m ənasına bax). - 106
İkinci fəsil
1. Bu fəsil «Fizika» adlı kitabının 3-cü fəsli ilə demək olar ki
üst-üstə düşür. - 106
2. Özünü yaxşı hiss etnrıək - məqsəd, əməklə məşğul olm aq isə
- h ə r ə k ə tin başlanğıcıdır. - 107
3. M addi su b stratd an d aha geniş anlam da. - 107
Üçüncü fəsil
1. Məsələn pifaqorçular, platonçular və Spevsipçilər. — 109
Dördüncü fəsil
}■• Nəzərə alm aq lazım dır ki, bu əski yunan term ini ilə eyni
k ökd ən olan physia (töbiət) və phyesthai (böyümək) sözlərinin
m ənşəyində özünü göstərətı
dinam iklik haqqında təsəvvür əla-
qələndirilm işdir. - 110
320
2. Bu sözdə əslində qısa o lan «y» səsinin uzun tələffüz edilməsi
onu proses kim i təbii və ya təbiət h aq q ın d a təsəvvürlə bağlayır. -
110
3. B u ra d a A b kodeksinin - m e physei (təbiətdən deyil) kimi
oxunuşu q ə b u l olunm uşdur. Ə k sər tərcümələrdə physei (təbiətdən)
kimi verilir. - 110
4. M ateriy ay a tətbiq edilən b u term inin ikili an lam ı haqqında
aşağıya bax. - 110
5. Em pedokl. Təbiət h aq q ın d a, fr.8. - 110
Beşinci fəsil
1. E qina - A finaya yaxın S a ro n ik körfəzində ada. - 111
2. Even (m.ö. V ə.) - sofist, n a tiq , elegiyanın müəllifi. - 111
3,Sofokl. E lektra şeiri. - 111
4.
Ç ünki əks halda o dəyişilərdi və deməli, sadə olm azdı (yəni
forması və m ateriyası olardı və ö zündə əks başlınğıclar p otensialına
malik olardı. - 112
Altıncı fəsil
1. T ro a d a d a n olan Korisk - P la to n m əktəbinin şagirdlərindən
biri; görünür o Aristotel ilə A sso sd a (Kiçik A siyada) H erm iya
Tiranının saray ın d a göm şm üşdar. B u rada və sonrakı səhifələrdə
Korisk adı (S o k rat, K leon və b.) sadəcə ayrıca insanı bildirir. - 112
2. «Savadlı» və «ədalətli». - 112
3. « İnsan » və «savadlılıq». - 112
4. «İnsan». - 112
5. «Savadlılıq». - 112
6. Ə yri və sınmış xətt nəzərdə tu tu lu r. - 113
7. G ə z in ti zam am o ayağın ayrı-ayrı hissələrində m üxtəlif ola
bilər (pəncənin torp ağa toxunan hissəsi isə sükunətdə o lu r). -1 1 3
8. Y əni ya birinci cins (bütün üzgəclilər üçün su) y a sonuncu
növ (miss heykəl üçün mis). - 113
9. Ə g ə r vəhdət az üm um idirsə, o n d a daha artıq üm um i də
verilmiş və əksınə. - 115
Yeddinci fəsil
1. M ö vcud lu q adlanır. - 116
2. Y əni gerçsəkcən m ö v cu d d u r.- 116
321
3. B urada Bekker m ətni üzrə aym etros tərcümə edilm işdir
(Jägeıdə sym etros - ölçülən).- 116
4. Potensial bölünənə qədər xətt haqqm da mahiyyət kimi
aşağıya b a x .- 116
5. A şağıya bax - 116
Səkkizinci fəsil
1. P ifaqorçular, Platonçular, Spevsipçilər - 117
Doqquzuncu fəsil
1. Bir h a ld a ki, bu və ya başqa şey üçün ümumi olan əks
xassələrə m ünasibətdə oxşar dəyişikliklər m ümkündür. - 118
Onuncu fəsil
1. T a en an tia - m əntiqdə «kontrar» («əks o lan » ).- 118
2. Yəni q a ra və ağ.~ 118
3. Söz bir-birinə əks ola bilməyən təkcə predmetlər haqqında
deyil, predm etlərin əks xassələri haqqındadır (bax: «K ateqoriya-
lar», 5). - 119
On birinci fəsil
1. Yəni təbiəti və m ahityyəti üzrə. - 120
On ikinci fəsil
1. Çünki o hərəkətin və dəyişkənliyin
başlanğıcımn daşı-
yıcısıdır. - 121
2. Yəni əgər m əhrum luğa bir ınalik o'm a qabiliyyəti kimi
baxılmazsa, o n d a qabiliyyət bir-birinə əks olan malik olm a və
m əhrum olm a anlayışları dem ək olacaq. - 122
3. Baş verm ək və baş verməmək. - 122
On üçüncü fəsil
1. M əcazi anlam da. - 123
On dördüncü fəsil
1.
Bu kontekstdə onların hər ikisi predm etin xassələrini deyil,
hərəkətdə onların təzahürünü bildirir. - 124
322
O n beşinci fəsil
1.
Bizim ağlımız qarşısında açılması anlam ında, çünki
« təfə k k ü r» fəaliyyətdir. A n c a q burada A ristotel görünür özünün
s o n ra k ı dövrdə itirilmiş « İdey alar haqqında» və «Pifaqorçuların
təlim i h aq q ın d a» işlərinə istin ad edir. - 125
2. F ik rin predm etinin m ahiyyətinə onun fik ir predm eti olması
y a x u d o n u n fıkrə m ünasibəti daxil deyildir. - 126
O n doqquzuncu fəsil
1. Bir şeyin başqası, b u başqasının üçüncü b ir başqası və i.a.
olm ası qabiliyyətində (im k an ın d a) olan nizam (« R u h haqqında»
əsərin II k-b 1-ci fəslinə d a ir 2-ci qeydə bax). - 128
2. N övlərin cinsə tabeliyi. - 128
İyirmi üçüncü fəsil
1. Atlant («Ç cxtəm kinli») - öz çiyinlərində göy qübbəsini
sa x la y a n yu n an m iflərinin qəhrəm anı. - 130
2. E m pedokl və bəzi başqa «filosoflar» göyün bir yerdə
«durm asm ın » mexaııiki səbəbini göstərmişlər; b u səbəb onlara görə
b u rlu ğ a n v a ri hərəkətdir (bax: «Göy haqqında əsəri II k-b, 1-ci
fəsil»). G ö rü n ü r ki, A ristotel də b una istinad etm işdir. - 130
İyirmi dördüncü fəsil
I. Bax: «Göy hadisələri haqqında» IV k-b, 6; Platon. Timey. - 131
İyirmi beşinci fəsil
1. Y əni təkcə şeylər yox , tabe növlər. - 131
İyirmi aJtmcı fəsil
1. M əsələn, aktual bölünm əz xətdə yarım hissələr. - 132
2. M u m a istənilən ko nfiqurasiya vermək, d o n u necə istəsən
b içm ək oUır, ancaq bun u nla onların təbiəti dəyişm əz. - 132
İyirmi səkkizinci fəsil
1. Pirra və D evkalion m iflərin birində tan rıla r əvvəlki nəsilləri
m əh v etd ik u d ə n sonra yaran m ış yeni insanlarm , bəşərin banisi kimi
q ə b u l edilir. - 133
323
İyirmi doqquzuncu fəsil
1. Antisfen (m.ö. IV ə.) - subyektə ondan fərqlənən predikatın
aid etm əy in m üm kün o lm ad ığ m a əsasən predm etin müəyyən edil-
m əsinin mümkünliiyünü rəd d edən kinika m əktəbinin banisi. - 134
2. P la to n a aid edilən «H ippiy» (Kiçik) dialoqunda inkişaf
etdirilən iki müddəa: yalan və doğru n un eyni olduğu, öz iradəsi ilə
qüsurlu olan m öz iradəsindən asılı olm adan qüsurlu olandan yaxşı
olm ası nəzərdə tutulur. - 135
Otuzuncu fəsil
1.
B ütün ehtim alla «İkinci analitika» əsərinin I k-b, 6-cı f-li
nəzərdə tu tu lu r. - 1 3 6
A L TIN C I KİTAB
Birinci fəsil
1. Y ən i nəzəri elmlərə y a x u d bu elmlərdən aldığı, lakin yalmz
təkcə fəaliyyətlər və təkcə predm etlər yaradılm ası üçün istifadə
etdiyi biliyi mənimsəyən sənətlərə aid olan bütıin biliklər. - 137
2. F ə rd i predm etlər və onların m əhdud sinifləri ilə məşğul
olan ind uk siy a əsasında.
137
3. «Fizika» nə insanm e tik a və politika sferalarm da fəaliy-
yətinə a id praktik (təcrübi) elm lərə, nə də nə isə yaradılm asm a
yönələn yaradıcı elmlərə yox, nəzəri elmlərə aiddir. - 138
4. H e sa b və həndəsə- o p tik ad an , öyrəııilən obyektləri hər
zam an m ateriy a ilə birgə verilən harm oniyadan və astronom iyadan
fərqli o la ra q nəzəri elm lərdir (bax: «Fizika» I I 2). - 138
5. Y ən i birinci fəlsəfə ilə öyrənilən. 138
6. G öy sferalarının və ulduzların görünən həıəkətlərində
sə b əb lə r.- 138
7. Ü m um i riyaziyyatın xüsusi riyazi fənlərdən idrakda
«birinci», on lardan öncə o ld u ğ u n a oxşar olaraq - 138
İkinci fəsil
1. Y u x arıy a bax. - 139
2. Ə g ə r bu əlamət ü çb ucağın
tərifinə girmədiyinə və bu
pro b lem bütünlüklə həndəsə elm inin çərçivəsindən kənara çıxdığına
g ö ıə .- 139
3. B ax: Platon. Sofıst d ia lo q u ,- 139
324
4. Əgər «incəs;ınətdə savadı» və «dil baxım ından m əlum atlı»
eynidirsə, o n d a d ild ən pərgar olanm incəsənətdə də savadlı olm ası
bütün h allara a id ola bilməz; əgər o n la r fərqlidirlərsə, o n d a eyni
bir adam həm incəsənət sahəsində savadıl, həm də dil bax ım m dan
m əlum atlı ola bilm əz, bu isə mümkündür. - 139
5. Təsadüfi h a q q ın d a elm yoxdur. - 140
6. A şağıya bax. - 141
7. Ü m um i q ay d a d an kənaıa çıxan təsadüfı hadisənin baş
verməsi vaxtını m üəyyən etmək olm az; əgər o müəyyənləşdirilirsə
o nda təsadüfi sayılan hadisə a rtıq təsadüfi yox, m üəyyən
q anunauyğu n luğa ta b e hadisədir. - 141
Dördüncü fəsil
1. F ik ird ə b irləşdirm ək və ya ayırm aq. - 142
2. A şağıya b a x .- 142
3. O byektiv m övcud o landan ,- 142
4. Yəni h ə q iq ə tən nıövcud və ya obyek tiv mövcud o la n ,- 142
Y E D D İN C İ KİTAB
Birinci fəsil
1. P arm en id ə və ya Zenona görə m ahiyyət ədədcə birdir,
Falesə görə isə növcə birdir. - 145
2. E m p e d o k lu n baxışı - 145
3. A n a k sa q o ru rı baxışı - 145
İkinci fəsil
1. Bu və y a b a ş q a elementdən y a ra n a n hər bir cisim - 145
2. Görünür söz pifaqorçular və ya platonçular haqqındadır - 145
3. « F isio lo q lar» (təbiət haqqında d ü şü n ən lər).- 145
4. P la to n ç u la r və Spcvsipp,- 145
5. K se n o k ra tın məktəbi. - 145
6. M a te riy a d a ayrıca mövcud o la n tək m ahiyyət kim i
ilkhərəkətvericiyə q a rşı qoyulan fo rm a la rd a n danışılır. - 146
Üçüncü fəsil
1. F o rm a və m ateriy adan ibarət o lan substansiyası. - 147
325
Dördüncü fəsil
1. Yəni varlığın göstərilməli olan səthi. - 148
2. Görünür səthin ham arhlığm ın D em okrit tərəfindən izah
olu nduğu nəzərdə tu tu lu r. 148
3. Hərəkət ali v arlıq yaratm ır, bu anlayışla təsir edən və təsirə
m əruz qalan ifadə o lu nur. 148
4. Başqasına birləşm ək üzündən deyil.- 148
5. Bu başqası d a m üəyyən edilən şeyin tərkibinə daxildir və
o n u n la birlikdə müəyyənləşdırilməlıdır. 148
6. Burada cins və növ fərqinə görə müəyyən olunan bir şey. - 149
7. M ahiyyətlərin növləri diişünülür. 149
8. G öränür söz cinsin növ fərqlərində iştirak etmədiyi
b a rə s in d ə d ir.-149
9. Əlavə edilm əklə - m ahiyyətin kəmıyyət, keyfıyyət və i.a.
əlam ətlərinə m alik old u ğ u n u göstərmək vasitəsilə, çıxılmaqla -
göstərilən əlam ətlərin olm adığını göstərməklə. 149
10. Yəni bilinm əyən barədə bilik haqq ın da (Bax: «Ritorika» II
2 4 ).- 149
Beşinci fəsil
1. Söz öz su b stratı ilə
qırılm az bağlılıqda olan xassələr
h a q q m d a gedir. -1 5 0
2. Yuxarıya bax. - 151
3. Ə yriburun b u ru n a tərif verdikdə form ula etmənin birinci
hissəsində «əyriburun» sözünü onun m ənası ilə əvəz edib deməliyik:
«əyrilik xassəsi olan b urun». - 151
Altıncı fəsil
1.
Yəni əgər
predm et özlüyündə,
m üstəqil varlığmda
verilmişdirsə, onda b u pıedm etin öz vaıiığı ilə eyniyyətdə olması
üçün yetərlidir. -1 5 2
2. Platon ideyalarından çıxış edən. - 153
3. A ksidensiyasız.- 153
4. Aksidensiya nəzərdə tutulduqda.- 153
5. A ksidensiyam n daşıyıcısı nəzərdə tu tu ld u q d a - 153
6. Yəni əgər tək in varlığı təkdən fərqlənirsə, o n d a onun varlığı
d a təkin varlığından f ə r q lə n ir - 153
7. A leksandr A frodisiyə görə
sofistləıxlə
bu məsələ belə
qoyulm uşdur: əgər S o k ra t və onun m ahiyyəti eyni deyilsə, onda
326
S okrat özü özündən fərqlənir, əgər o n lar eynidirlərsə, o n d a Sok-
ratın m ahiyyəti onda olan b u və ya başqa aksidensiya ilə ey-
niləşdirilə bilər. -1 5 3
8.
Ə sas məsələsini qoyan z a m a n mahiyyətin aksidensiyadan
fərqinin bilərəkdən kənara qoy u lm ası; o cümlədən həll edən zam an
- bu fərqin nəzərə al ınması. - 153
Yeddinci fəsil
1. Söz təsir edən m addi səb əblər haqqında gedir. - 1 5 4
2. Şeyin form ası. - 154
3. Öz-özünə («avtom atik») - b ir şey istənilən m əqsəddən asıh
olm ayaraq yax u d xarici daxili m exaniki təsirlər o lm a d a n alındıq-
da; Şəraitdən asılı olaraq - yəni m əqsədyönlü fəaliyyət vasitəsilə
yox, h a n sısa b a ş q a səbəblər sayəsində. - 154
4. S ö h b ət canlı varlıqların to rp a q d a k ı çürüntüdən, palçıqdan
və i.a. « yaranm asından» gedir. - 154
5. B u rada cismin təıkib elementlərinin bərabər birləşməsi. - 154
6. Yəni təfəkkür prosesində və ya yaranışda halqalardan biri. - 155
Səkkizinci fəsil
1. Y u x a rıy a bax. - 156
2. Eyni dərəcədə bu və ya başqa b ir şey ola bilən substratdan. - 156
3. O yalnız m ateriya tərəfindən qəbul edilir. - 157
4. S o n u n c u halda A lek sand r Afrodisiyə görə söz fəzilətin
yaranm ası h aq q ınd ad ır. -157
5. Ü m um i cins və sonuncu növ fə rq i,- 157
6. Ç ünki o n u n form a kim i öz-özünə mövcud p lato n ideyaları
ilə heç b ir bağlılığı o lmamışdır - 157
7. K eyfiyyət kimi növ f ə r q i . - 157
8. Y əni k o n k ret bir şey o lm a y a n - 157
9. O n la rın şeylərin şeylərdən k ən ard a mövcud o lan səbəbləri
olm adığı əsasın d a - 157
10. təb iət şeyləri sayəsində. - 158
Dostları ilə paylaş: |