Çocuk Kalbi
Yüklə 1,14 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
TEŞEKKÜR
28 Çarşamba Benim zavallı birinci sınıf öğretmenim ders yılının sonuna kadar ulaşmak istedi. Ders bitiminden yalnız üç gün önce aramızdan ayrıldı. Öbür gün bir defa daha okula gidip son aylık hikayeyi okuyacağız: Deniz kazası, sonra... Her şey bitecek. Bir Temmuz, Cumartesi günü sınavlar başlayacak. Bu yıl da, dördüncü sınıf, böylece bitti! Eğer birinci sınıf öğretmenim de ölmeseydi yıl iyi geçmiş sayılırdı. Geçen ekim olanları tekrar düşünüyorum, bir de şimdikileri, ne kadar çok yeni şey öğrenmişiz. Düşündüğümden de daha iyi yazıp konuşabiliyorum. Aritmetiğim de oldukça kuvvetlendi, kendimden büyüklere bile yardım edebilirim. Şimdi daha da çok şey anlıyorum, aşağı yukarı okuduğum her şeyi anlıyorum. Çok sevinçliyim... Ama, bütün bunları öğrenebilmem için kaç kişi beni destekledi, bana yardım etti, kimi bu yönden, kimi şu yönden, evde, okulda, sokakta, gittiğim her yerde, bir şeyler görebildiğim her yerde! Şimdi, herkese, her şeye teşekkür ediyorum. İlk önce sana çok teşekkür ederim, benim iyi kalpli öğretmenim! Bana karşı ne kadar anlayışlı, ne kadar şefkatli davrandın. Bana öğrettiğin her şey senin biraz daha yorulmana sebep oluyordu; ama, bu yeni bilgiler beni çok sevindiriyor, onlarla övünüyorum. Sana da çok teşekkür ederim, değerli arkadaşım Derossi. Güler yüzle yaptığın devamlı açıklamaların pek çok zor şeyi anlamama yardım etti, sınavlardaki çeşitli güçlükleri senin yardımınla yenebildim. Sen de, Stardi, her şeyi başarmaya azimli demir iradenle bana çok iyi bir örnek oldun. Sen de, iyi kalpli, cömert Garrone, bütün etrafındakilerin kendin gibi iyi kalpli, cömert olmasına ne kadar yardımcı oluyorsun. Sizler de Precossi ve Coretti, bana her zaman gayretin örneğini gösterdiğiniz, insanın ancak çalışarak yükselip, rahata kavuşabileceğini öğrettiniz. Sizlere, hepinize çok çok teşekkür ederim. Ama, herkesten çok sana teşekkür ederim, babacığım, benim ilk öğretmenim, ilk dostum, bana o kadar iyi öğütler veren, o kadar çok şey öğreten sen, benim için çalışırken dertlerini benden gizlemeye çalışırdın. Çalışmamı kolaylaştırmak, hayatı bana daha güzel göstermek için elinden geleni yaptın. Ya sen, yumuşak kalpli anneciğim, benim kutsal meleğim, bütün neşeni benimle paylaştın, bütün dertlerime, sıkıntılarıma ortak oldun. Benimle birlikte çalıştın, yoruldun, ağladın, bir elinle alnımı okşuyor, diğeriyle de bana gökyüzünü gösteriyordun. Önünüzde diz çöküyorum ve küçükken yaptığım gibi, sizlere teşekkür ediyorum, on iki yıldır fedakarlıkla, sevgiyle kalbimi doldurmayı |