30
faktör olduğunu belirterek, DYY’lerin daha çok ticaret edilebilir ülke ve sektörlere
doğru yöneldiği ifade edilmektedir (Gövdere, 2003).
Grubert ve Mutti (1991), tarifelerin ve vergi oranlarının reel sermayenin dağılımı
üzerindeki etkisini araştırdıkları çalışmalarında 1975-1982 dönemine ilişkin Amerikan
ÇUŞ’larının 33 ev sahibi ülkenin imâlat sanayine yönelik DYY’lerinin yatay kesit
verilerini kullanmışlardır. Araştırma sonucunda ev sahibi ülkelerin vergi oranlarıyla
DYY girişi arasında negatif yönlü ilişki olduğunu, ayrıca düşük vergi ve tarife
oranlarına sahip ev sahibi ülkelerin ana ülkelerin hem ihracatını hem de ithalatını daha
fazla arttırdığı yönünde iki yanlı bir ilişkinin varolduğu sonucuna ulaşmışlardır.
Asideu (2002), 1988-1997 yılları arasında 71 GOÜ’ye yönelik yatay veri seti ile
en küçük kareler yöntemini kullanarak gerçekleştirdiği çalışmasında ticari açıklığın
etkisinin DYY’lerin ülkeye geliş amacına göre farklılık arz edeceğini buna göre,
DYY’ler ev sahibi ülkenin iç piyasasına yönelik ise, ticari kısıtlamaların DYY’ler
üzerinde pozitif etkiye sahip olacağı, aksi halde üçüncü ülkelere ihracat amaçlı olarak
yapılan DYY’ler ve kullandıkları girdinin önemli bir kısmını ithal etmek durumunda
bulunan DYY’ler üzerinde ticari açıklığın pozitif etki yaratacağı sonucu elde edilmiştir.
Dostları ilə paylaş: