Küli çor abidəsində: Beşbalık, Yinçü ügüz, Keçin, Təz,
Təmir (Temir) kapığ.
Moyun çor abidəsində: Ağuluğ, Arkar baş, Açığ Altur köl,
Baybalık, Burğa, Bükəgük, Ər-kamış, Ərsəgün, Yabaş, Tokuş,
Yarış yazı, Yit başı, Yılun kol, Yoğra yarış, Yula göl, Keyrə başı,
Kem, Kərgün, Kögmən, Kögür, Kömür Tağ, Kazluk göl, Kara
buluk, Kara Yotalık, Kasuy, Orkun balık, Yar ügüz, Orkun ügüz,
Ötükən yış, Sələŋə, Sokak, Tayğan köl, Talakan, Toğurğu, Üç
Birgü, Şıp, Ertis, Iduk baş.
Hoytu – Təmir abidəsində: Beşbalık.
Steynin tapdığı I əlyazmada: Bayırku, Koşu balık, Suğçu ba-
lık.
İkinci əlyazmada (Irk Bitik (Falnamə): Yarğun.
Aşağıda bəzi toponimlərin mənşəyinə aydınlıq gətirək.
Altun yış, Altun kır. Bu toponimlər abidələrdə 7 dəfə qeyd
olunmuşdur (KT ş. 36; BX ş. 27; T. 20; T. 31; T. 32; T. 35; T. 37).
Əvvəlcə qeyd edək ki, qədim türk dillərindəki altun “qı-
zıl” anlamındadır (12, s. 40). Tərkibində altun sözü olan bir çox
toponimlər vardır. Herodotun təsvir etdiyi əfsanədən məlum olur
ki, Tarqitayın Mastaqda (Mustaq toponimi indiyə qədər Alma-Ata
vilayətində qorunub qalmaqdadır) köçəbə həyatı sürən üç oğlu
Altun tağ dağlarında yaşayırdılar (37,s. 40). Cənubi Qafqazda da
|
