Onomastika, Dialektologiya, Etimologiya os sözünün tamamilə unudulmadığını sübut edir.
Sünüş (sünüs). Sünüş sözü Kül tigin abidəsi şərq tərəfi 40-cı
sütunda vuruşmaq döyüşmək, savaşmaq mənalarında işlənmişdir.
Bu sözə Şərq qrupu dialekt və şivələrində müəyyən fonetik
fərqlərlə rast gəlmək mümkündür. Dəvəçi, Xaçmaz şivələrində
sürüşmək sözü sürtüşmək şəklində işlənərək savaşmaq mənasını
ehtiva edir. Güman etmək olar ki, sürtüşmək sözü sürüşmək sö-
zünün dialekt formasıdır ki, bu söz sonunda dalaşmaq vuruşmaq
anlamında işlənir.
Sülə. Sülə sözü Kül-tigin abidəsi cənub tərəf 3-cü sütun, Şərq
tərəfi 2, 8, 12, 15, 17, 18, 28, 31, 35, 39-cu sütunlarında, Bilgə Xa-
qan abidəsi şərq tərəfi 24, 25, 26, 28, 32, 33, 38, 39, cənub tərəfi
2, 8-ci sütunlarında qoşun çəkmək anlamında işlənmişdir. Sülə
sözü Orxon-Yenisey abidələrində sülət şəklində də işlənmişdir.
Sülə sözü dialekt və şivələrimizdə də qorunub saxlanılmaqdadır.
Bu barədə Ə.Şükürlü yazır: “sülə-qoşun çəkmək sözü dilimizdə
sülənmək şəklində burnunu hər yerə soxub dilənmək mənalı söz
kimi işlənilməkdədir”. (11, səh. 69) Dialektlərimizdə sülə sözü-
nün yayılma arealına və mənalarına diqqət yetirək:
Sülə I (Gədəbəy, Qazax, Qafan) 1 sırtıq; 2. şıltaq
Sülə II (Cəbrayıl, Zəngilan) – qanqal və s. körpə qol-qanadı
və ya toxumluq hissəsi
Sülə III (Qax, Zaqatala) çöltoyuğu
Sülə IV (Qazax, Meğri) 1 acgöz; 2. qarınqulu
Süləngəc (Cəlilabad, Masallı - sülənən, qapı-qapı gəzən, ava-
ralanan, birtəhər baş saxlayan
Süləngi (Cəbrayıl, Quba) – sülənən, qapı-qapı gəzən
Sülüx1 (Qazax) Bir şeyə dadandırılmış acgöz (6, səh. 449-
450)
Sülə sözü Qərbi Azərbaycan dialekt və şivələrində müəyyən
fonetik fərqlərlə aşağıdakı şəkildə işlənir.
