Daş yuxular 1 Әkrәm Әylisli Daş yuxular

DAŞ YUXULAR 
64
- Arakeli evdә öldürmәdilәr axı, doktor, - Nubar arvad 
mәәttәl-mәәttәl cavab verdi. - Arakeli әkinlikdә gürzә 
güdaza verdi - Әbdulalı. Bilirәm nәyә  işarә elәyirsәn, 
amma bil, bu hәyәtdә bir damcı da qan axıdılmayıb. 
Doktor dәrin düşüncәyә daldı. 
- Ola bilәr - dedi - yәqin sәhv salıram. Biz hәyәtә 
girәndә sәn kiminlә danışırdın? 
- Burda kim var ki, kimlә danışım? - Nubar arvadın 
gözlәri yaşardı: - Bir әlimdir, bir yaxam, özüm-özümlә 
danışırdım. 
- Nubar, ruhların varlığına inanırsan? - o, titrәyәn 
sәslә soruşdu. 
-  İnanıram, doktor, Allaha, Peyğәnbәrә inandığım 
qәdәr inanıram. Elә o ruhlardır bizi bu kökә salan, Zülfü, 
bilirәm hansı sarı simә vurursan. Yadına düşür o vaxtların 
Marağa iranlıları? Yadındadır, ermәni qırğınından xeyli irәli 
hәftә  sәkkiz, mәn doqquz bizә  әdviyyat, xurma , saqqız, 
zәncәfil, darçın gәtirәn hәmin marağalı tacir, sonuncu 
kәrә  gәlәndә  nә dedi? "Nә  qәdәr gec deyil tәrk elәyin 
buraları, - dedi-bu qәdәr mәzarları olan yerdә insan xoş 
gün görә bilmәz" - Nubar arvad birdәn göz yaşları 
arasından gülümsündü, uzun vә  dәrindәn elә bir nәfәs 
dәrdi ki, sinәsindәn qopan xışıltı bir müddәt kәsilmәk 
bilmirdi: - amma, Zülfü qardaş, Әylis müsәlmanları qәdim 
qonşularıyla Nuh Nәbiyә  qәdәr bir yerdә yaşasaydılar da 
araya bu boyda düşmәnçilik düşmәzdi.  Әdif bәyin 
әmirindәn sonra bizimkilәr zalımlığa әl atdılar. Әgәr sәnin 
atan Hacı  Hәsәn müsibәt baş verәndә burda olsaydı, 
bәlkә adamlar utanıb-çәkinәr, ermәnilәri qırmazdılar. 

---