Derleme Akut Gomerülonefritler

Tablo 2. Akut glomerülonefrite yol açabilen enfeksiyöz etken-

ler 

(5,8-10)

.

Bakteriyel

 

Viral 

Fungal

Paraziter

Boğaz ve cilt enfeksiyonları

•  Grup A β hemolitik streptokoklar

Endokardit

•  Stafilokok aereus

•  Streptokok viridans 

Şant nefriti

•  Stafilokok aereus

•  Stafilokok albus

•  Streptokok viridans

Akciğer enfeksiyonları

•  Streptokok pnömoni

•  Mikoplazma pnömoni

Visseral abseler ve diğer multisistem enfeksiyonları

•  Stafilokok aereus

•  Escherichia coli

•  Pseudomonas species

•  Proteus species

•  Meningokok

•  Treponema pallidum

•  Brucella species

•  Leptospira species

•  Yersinia species

•  Rickettsia species

•  Haemophilus

•  Klebsiella

•  Legionella species

•  Salmonella typhi

EBV

Parvovirus B-19

Varicella

CMV

İnfluenza

Adenovirus

Enterovirüsler (Coxackievirus, Echovirus)

Rubella

Kabakulak

Hepatit B ve C

HIV

Candida albicans

Histoplasma capsulatum

Coccidioides immitis

Schistosoma mansoni

Plasmodium falciparum

Plasmodium malaria

Toxoplasma gondii

Tripanosoma

Filaria

---

M. Benzer ve S. Tülpar, Akut Glomerülonefritler

3

ve bazı M12 alt tipleri) ya da cilt enfeksiyonunu (M2, 

M47, M49, M55, M60 alt tipleri) izleyen dönemde 

ortaya çıkar. Yeryüzünde yaygın olmakla beraber, 

%  97  gibi  büyük  çoğunluğu  az  gelişmiş  ülkelerde 

görülür  ve  genelde  sporadik  özelliktedir.  Bununla 

beraber sorumlu mikroorganizmalarla ilişkili epide-

mik toplu nefrit vakaları ile kalabalık ortamı paylaşan 

askeri ve sivil çeşitli topluluklar içinde yayılmalar da 

bildirilmiştir.  Gelişmiş  ülkelerdeki  hastalık  sıklığı, 

daha iyi çevre koşullarının sağlanmış olması ve strep-

tokok enfeksiyonlarının hemen hemen eradike edil-

mesine bağlı olarak belirgin azalmıştır. Sonbahar ve 

kış  mevsimlerinde  streptokok  farenjitinden  sonra 

ortaya çıkan, havanın ılık ve sıcak olduğu mevsimler-

de  ise  cilt  enfeksiyonları  ve  piyoderma  gelişimini 

izleyen  APSGN  vakalarına  daha  sık  rastlanır. 

Hastalığın  mevsimsel  özelliklerine  rağmen,  tekli 

vakalar tüm yıl boyunca görülebilir. Tüm streptokok 

enfeksiyonlarından  sonra  APSGN  gelişme  riski  % 

2’den az iken, nefritojenik olduğu bilinen serotiplere 

bağlı enfeksiyonlardan sonraki risk %5 ile %25 ora-

nına yükselmektedir 

(4,8,9,19,20)

.