|
Naqqal. Məclislərdə, gəzərgi yox, birməkanlı yığnaqlarda meydangirik edib şövqlə nağıl
danışana, lətifə söyləyənə, dastan düzənləyənə n a q q a 1 deyilib. O, bir aktyorun teatrı üçün vacib
olan plastik hərəkətlərə, him-cim ünsürlərinə, rəqqaslığa, daxili ehtirasa, səslə dinamik əl-qol
oyunlarını vəhdətdə uzlaşdırmağa malik, istədiyi vaxt gülüb-ağlamağı məharətlə bacaran istedad
sahibi idi. Naqqalın audi-toriya dairəsi nisbətən darəhatəli olub.
Tarixin müəyyən dövrlərində hökmdar saraylarında əyanları əyləndirmək məqsədilə
naqqallar cəmləşib. Onların öndərini naqqalbaşı deyə çağırıblar.
Dostları ilə paylaş: |
