Misal 2.4.
Avtomobilin yanacaq sisteminin yoxlanılması za-
manı beş ölçmənin nəticələri aşağıdakı kimi alınmışdır:
22, 24, 26, 28 və
48𝑙
100𝑘𝑚
. Axırıncı nəticəni şübhə altına alırıq.
𝑥̅ =
22 + 24 + 26 + 28
4
=
25𝑙
100𝑘𝑚 ;
𝜎 = �
3
2
+ 1
2
+ (−1)
2
+ (−3)
2
4 − 1
=
2,6𝑙
100𝑘𝑚
75
𝑛 ≺ 20 olduğu üçün Romanovski meyarına görə 𝑃 = 0,01 və
𝑛 = 4; 𝛽
𝑇
= 1,73 və 𝛽 =
25−48
2,6
= 8,80 ≻ 1,73.
Gö
ründüyü kimi meyarlar axırıncı nəticənin atılması vacibliyi-
ni təsdiq edir.
Əgər ölçmələrin sayı çox deyilsə, onda Şovin meyarından
istifa
də etmək olar. Bu hal üçün əgər |𝑥̅ − 𝑥
𝑖
|
f
ərqi 𝜎-nın
qiymətindən artıqdırsa, onda 𝑥
𝑖
-
nəticəsi aşağıda göstərilən
ö
lçmələrin sayından asılı olaraq yanılma hesab edilir:
|𝑥̅ − 𝑥
𝑖
| = �
1,6𝜎 𝑛 = 3 olduqda
1,7𝜎 𝑛 = 6 olduqda
1,9𝜎 𝑛 = 8 olduqda
2,0𝜎 𝑛 = 10 olduqda
Misal 2.5.
Cərəyan şiddətinin ölçülməsi aşağıdakı nəticələri
vermişdir:
10,07; 10,08; 10,10; 10,12; 10,13; 10,15; 10,16; 10,17; 10,20;
10,40A.
10,40A qiymətinin yanılma olduğunu yoxlamaq lazımdır.
Həlli. Nəticələri emal edərək aşağıdakı qiymətləri alırıq:
𝑥̅ = 10,16𝐴; 𝐺 = 0,094𝐴 .
Şovin meyarına görə
|10,16 − 10,40| = |0,24| ≻ 2 ∙ 0,094
Buna gö
rə də 10,40 nəticəsi yanılmadır.
2.8. Ö
lçmənin keyfiyyəti
Ö
lçmənin keyfiyyəti kimi nəticələrin, tələb edilən dəqiqlik
xarakteristikaları ilə, lazım olan şəkildə və təyin edilmiş müddətdə
alınmasını şərtləndirən xassələrin məcmuu başa düşülür. Ölçmənin
keyfiyyəti dəqiqlik, doğruluq, etibarlılıq göstəriciləri ilə xarakterizə
olunur. Bu gö
stəricilər əsaslılıq, qarışdırılmama və effektivlik tə-
ləbləri verilmiş qiymətlər əsasında müəyyənləşdirilməlidir.
76
Ö
lçülən kəmiyyətin əsl qiyməti orta qiymətdən daimi xətanın
qiyməti qədər ∆
𝑠
fərqlənir, yəni
𝑥 = 𝑥̅ − ∆
𝑠
.
Əgər sistematik xəta ləğv edilibsə, onda
𝑥 = 𝑥̅
Müşahidələrin sayı məhdud olduğundan 𝑥̅ - i dəqiq təyin etmək
mümkün deyil. Buna gö
rə də bu kəmiyyətlərı qiymətləndirmək,
onların yerləşdiyi sərhədləri müəyyən ehtimalla göstərmək olar.
Ədədi ox üzərində göstərilmiş paylanma qanununun ədədi xa-
rakteristikası x - ın, 𝑥̅ qiymətləndirilməsi nöqtəvi qiymətləndirmə
adlandırılır. Ədədi xarakteristikalardan fərqli olaraq qiymətləndir-
mələr təsadüfi kəmiyyətlərdir və onların qiyməti müşahidələrin sa-
yından 𝑥
asılıdır.
Əsaslı qiymətləndirmələr elə qiymətləndirmələrə aiddir ki,
onlar müəyyən ehtimalla qiymətləndirilən kəmiyyətlərə çatdırılsın,
yəni
𝑛 → ∞ olduqda, 𝑥̅ → 𝑥 olur.
Qarışdırılmamış qiymətləndirmələr elə qiymətləndirmələrə
deyilir ki, onların riyazi gözləməsi qiymətləndirilən kəmiyyətə bə-
rabər olsun, yəni
𝑥 = 𝑥̅ .
Effektli qiymətləndirmələr elə qiymətləndirmələrə deyilir ki,
onlar ən kiçik dispersiyalara malik olsun, yəni
𝜎
𝑥
2
= 𝑚𝑖𝑛.
Müşahidələrin nəticələrinin n sayının orta hesabi qiyməti gös-
tərilən tələblərə cavab verir.
77
Beləliklə, hər bir ölçmənin nəticəsi ayrılıqda təsadüfi kə-
miy
yətdir. Onda ölçmənin dəqiqliyi ölçmənin nəticəsinin, ölçülən
kəmiyyətin əsl qiymətinə yaxın olmasıdır.
Əgər sistematik xətalar ləğv edilibsə, onda 𝑥̅ - in ölçülməsinin
nəticəsinin dəqiqliyi, onun qiymətinin paylanmasının dərəcəsi ilə,
yəni dispersiya ilə xarakterizə olunur.
Ö
lçmənin düzgünlüyü sistematik xətanın sıfıra yaxın olması ilə
müəyyənləşdirilir.
Şəkil 2.9.-da ştrixlənmiş sahə, orta qiymətin paylanması
ehtimalının sıxlığına aiddir.
Ö
lçmənin doğruluğu nəticəyə inanmanın dərəcəsindən asılıdır
və ölçülən kəmiyyətin əsl qiymətinin həqiqi qiymətin ətrafında
yerləşməsi ehtimalı ilə xarakterizə olunur.
Bu ehtimalla
r inanma ehtimalları, sərhədlər (ətraflar) isə
inanma sərhədləri adlandırılır.
𝑃�𝑥̅ − 𝑡
𝑝
𝜎
𝑥̅
≤ 𝑥 ≤ 𝑥̅ + 𝑡
𝑝
𝜎
𝑥̅
� = 2𝑆
𝑛
(𝑡) − 1.
Burada
𝑆
𝑛
(𝑡) Styudent paylanmasının inteqral funksiyasıdır.
Şəkil 2.9. Ölçmənin ayrı və cəm nəticələrinin paylanmasının sıxlığı
78
Müşahidələrin sayı 𝑛 artdıqca Styudent paylanması sürətlə nor-
mal paylanmaya yaxınlaşır və 𝑛 ≥ 30 olduqda, ona bərabər olur.
Başqa sözlə, ölçmənin doğruluğu, təsadüfi (yaxud ləğv
edilm
əmiş) sistematik xətanın sıfıra yaxın olmasıdır. 𝑛 -in artırılması
il
ə xətaların qeyri məhdud miqdarda azaldılmasına müşahidələrin
n
əticələrindəki ləğv edilməmiş sistematik xətalar mane olur. 𝑛 - in
sonrakı artımı inanma intervalı ∆
𝑥
-
in çox kiçik yığılmasını yaradır.
Məsələn: əgər sistematik xəta yoxdursa,onda istənilən 𝜎
𝑥̅
– üçün
𝑛 ≻ 7 və 𝑃
∆
= 90-da, 𝑛 ≻ 8 və 𝑃
∆
= 95
-də və 𝑛 ≻ 10 və 𝑃
∆
= 99
da,
∆
𝑥
kəmiyyətinin cəmi 6 - 8% və daha az azalır.
Buna gö
rə də texniki vasitələrin istismarı və yoxlanılması
zamanı inanma ehtimalını 𝑃
∆
= 0,9 götürmək lazımdır. Çünki
sistematik paylanma xətaların çoxlu sayda sinifləri üçün ∆
𝑥
= 1,6𝜎
𝑥̅
-
dir və bu paylanmaların növündən asılı deyil. Bundan başqa 𝑃
∆
= 0,9
olduqda seçilmiş müşahidələrin sayının 𝑛 = 5, … ,7-dən artıq
gö
türmək lazım deyil.
Əgər parametrin və xətanın paylanma qanunu məlum deyilsə
və onun normal paylanma qanununa yaxınlığını təsdiq etmək üçün
əsas yoxdursa, lakin ölçmə xətasının orta kvadratik sapması
məlumdursa, onda Styudent əmsallarından istifadə etmək olmaz. Bu
halda inanma intervallarını Çebişev bəra-bərsizliyi əsasında qururlar:
𝑃�𝑥̅ − 𝛾
𝑝
𝜎
𝑥̅
≤ 𝑥 ≤ 𝑥̅ + 𝛾
𝑝
𝜎
𝑥̅
� ≥ 1 −
1
𝛾
𝑝
2
. (2.11)
Faktiki paylanma qanununun simmetrik olduğunu nəzərə al-
saq, onda
∆= 𝛾
𝑝
𝜎
𝑥̅
(2.12)
Burada
𝛾
𝑝
Çebışev əmsalıdır:
P
0,50
0,60
0,70
0,80
0,90
0,95
1,4
1,6
1,8
2,2
3,2
4,2
p
γ
79
2.11 düsturundan görünür ki,
𝛾
𝑝
≤
1
�𝑃
𝑜𝑟
𝑃
𝑜𝑟
ö
lçmə sırasının ayrı-ayrı təsadüfi qiymətlərinin istənilən
paylanma qanununda orta qiymətdən, inanma intervalının
∆
yarısından artıq fərqlənə bilməz ehtimalıdır.
Qeyd etmək lazımdır ki, ölçmənin nəticələri doğru deyilsə,
yəni onların düzgünlüyünə arxayınlıq yoxdursa, onların heç bir
əhəmiyyəti yoxdur. Məsələn: ölçmə sxeminin vericisinin yüksək
metroloji xarakteristikalara malik olmasına baxmayaraq, onun yerləş-
dirilməsindən, xarici təsirdən, qeyd etmə metodun-dan və siqnalların
emalından yaranan xətaların təsirindən böyük ümumi son xətalar
əmələ gəlir.
Ö
lçmə əməliyyatlarının keyfiyyəti dəqiqlik, doğruluq,
düzgünlük gö
stəriciləri ilə bərabər, uyğunluq və əks etdirmə
gö
stəriciləri ilə də xarakterizə olunur. Bu göstəricilər ən çox
sınaqların keyfiyyətinin qiymətləndirilməsində geniş yayılmış-lar və
sınaqların dəqiqliyini xarakterizə edirlər.
Aydındır ki, eyni bir obyektin, eyni bir metodla iki sınağı eyni
nəticəni vermir. Onların obyektiv ölçüsü kimi sınağın metodikasına
ciddi əməl etməklə iki və daha artıq nəticənin gözlənilən yaxınlığının
statistik əsaslandırılmış qiymətləri götürülə bilər.
Sınaqların nəticələrinin uzlaşdırılmasının statistik qiymətləri
kimi uyğunluq və əksetdirmə götürülür.
Uyğunluq - eyni bir laboratoriyada, eyni qurğularda, eyni bir
metodla alınmış iki sınağın nəticələrinin yaxınlığıdır. Əksetdirmə,
uyğunluqdan nəticələrin müxtəlif laboratoriyalar-dan alınması ilə
f
ərqlənir. 𝑃 = 0,95 inanma ehtimalında uyğunluq, 𝑟 = 2,77𝜎
𝑢𝑦
əks
etdirm
ə isə 𝑅 = 2,77𝜎
ə𝑘
ilə təyin edilir.
Burada
σ
uy
və σ
ək
, uyğun olaraq uyğunluq və əks etdirmə
şəraitində sınaqların nəticələrinin standart sapmalarıdır
𝜎
𝑢𝑦
= �(𝑥
1
− 𝑥̅)(𝑥
2
− 𝑥̅);
ə𝑘
= �(𝑦
1
− 𝑦�)(𝑦
2
− 𝑦�) .
80
Burada
𝑥
1
və 𝑥
2
uyğunluq şəraitində vahid sınaqların nəticə-
ləri; 𝑦
1
və 𝑦
2
əks etdirmə şəraitində vahid sınaqların nəticələridir.
𝑥̅ =
𝑥
1
+ 𝑥
2
2
; 𝑦� =
𝑦
1
+ 𝑦
2
2
𝑥̅ və 𝑦� orta qiymətlərdir. Müxtəlif standartlarda 𝑟 -in və R - in
qiymətləri verilir.
Misal 2.6. Standarta gö
rə maye neft məhsullarının dinamiki
özlülüyü 2 ... 5500 Pa·s
intervalında cədvəl 2.4-də göstərilmiş uyğunluq
və əks etdirilmə qiymətlərindən artıq olmamaqla təmin edilməlidir.
Cədvəl 2.4
Neft məhsullarının uyğunluğunun və əks etdirilməsinin hədd
qiymətləri,
s
Pa
⋅
Dinamiki özlülük
Uyğunluq
gö
stərilənlərdən
çox olmamalıdır
Əks etdirmə
gö
stərilənlərdən
çox olmama
lıdır
2-
yə qədər
2-
dən 64-ə qədər
64-
dən 250-ə qədər
....
4750-
dən 5500-ə
qədər
0,2
0,8
32,0
....
614,0
0,3
10,0
39,0
.....
880,0
2.9. Ö
lçmənin nəticələrinin emalı metodları
2.9.1. Çoxdəfəli, birbaşa, bərabərdəqiqli ölçmə
Ö
lçmənin nəticələrinin emalının ardıcıllığı aşağıdakı
mərhələləri əhatə edir:
-
Sistematik xətaları ləğv etməklə (əgər bu mümkündürsə)
müşahidələrin nəticələrini düzəldirlər;
- (2.1) düsturuna gö
rə orta hesabi qiyməti 𝑥̅ hesablayırlar;
- Ö
lçmənin xətalarının qiymətlərinə görə (2.2) düsturun-dan
seçmə orta kvadratik sapmanı hesablayırlar;
81
-
təsadüfi tərkiblərin xətalarının paylanma qanunlarını
müəyyən edirlər;
-
inanma ehtimalının verilmiş qiymətində P və ölçülərin sayına
n gö
rə cədvəldən Styudent əmsalını t
p
müəyyən edirlər;
-
təsadüfü xətalar üçün inanma intervalının sərhədlərini
tapırlar; ∆= ±𝑡
𝑝
𝜎
𝑥̅
-
əgər
0
∆
kəmiyyəti ölçmə vasitəsinin xətasının mütləq
qiyməti ilə müqayisə oluna bilirsə, onda ∆
𝑠𝑖
kəmiyyətini ləğv
edilməmiş sistematik xəta hesab edir və inanma intervalı kimi
aşağıdakı kəmiyyəti hesablayırlar:
2
2
0
2
0
3
96
,
1
)
(
3
)
(
)
(
∆
+
∆
=
∆
∞
+
∆
=
∆
∑
si
si
p
t
.
Əgər ölçmə təcrübəsi nəticəsində ləğv edilməmiş sistematik
x
ətanı
𝜃
dəqiq müəyyənləşdirmək mümkündürsə, onda ∆
∑
-
nı
standarta (
ГОСТ 8.207-76) görə təyin etmək olar
∆
∑
= (𝑡
𝑝
𝜎
𝑥̅
) � ��
𝜃
𝑖
3 + 𝜎
𝑥̅
2
𝑚
𝑖=1
� / �𝜎
𝑥̅
2
+ ��
𝜃
𝑖
3
𝑚
𝑖=1
�
Yaxud daha sadə düsturla
∆
∑
= �𝑡
𝑝
2
+ 𝜃
2
-
nı müəyyən etmək olar.
Belə əvəz etmənin xətası 5....10% - i keçmir. Sonuncu nəticə P
ehtimalında 𝑥̅ = 𝑥 ± ∆
∑
şəklində yazılır.
82
2.9.2. Qeyri-
bərabər dəqiqli ölçmə
Ö
lçmə əməliyyatlarını planlaşdırarkən və onların nəticələrini
ema
l edərkən bəzən qeyri-bərabər dəqiqli ölçmələrdən istifadə etmək
lazım gəlir (məsələn eyni bir fiziki kəmiyyətin müxtəlif dəqiqliklə,
müxtəlif cihazlarda, müxtəlif şəraitdə, müxtəlif tədqiqatçılar
tərəfindən ölçülməsi zamanı və s.)
Qeyri-
bərabər dəqiqli ölçmələrin məlumatlarına görə alınmış
kəmiyyətin ehtimal edilən ən böyük qiymətini fərqləndirmək üçün
ö
lçmənin “çəkisi” anlayışından istifadə edilir:
𝑔
𝑖
=
𝑛
𝑖
𝜎
𝑖
2
Burada
𝑛
𝑖
və 𝜎
𝑖
2
-
bərabər dəqiqli ölçmələrin i seriyasının
həcmi və dispersiyasıdır. Əgər qeyri-bərabər dəqiqli ölçmələr
𝑥̅
1
, 𝑥̅
2
, … , 𝑥̅
𝑚
(
𝑥̅
𝑗
−bərabər dəqiqli ölçmələrin sıralarının orta hesabi
qiym
ətidir; 𝑗 ≤) nəticələrinə gətirib çıxarırsa, onda kəmiyyətin
ehtimal edilən ən böyük qiyməti, onun ortaçəkili qiymətidir:
∑
∑
=
=
=
m
i
i
i
m
z
i
i
b
ý
x
g
g
x
1
1
.
𝑥
ö
−nün bərabər dəqiqli ölçmələrin hədlərində (𝑥̅
ö
± ∆𝑥̅
ö
)
yerləşmə ehtimalı α, bərabər dəqiqli ölçmələr üçün tətbiq edilən
metoddan istifadə etməklə müəyyənləşdirilir.
2.9.3. Birdəfəlik ölçmə
Birbaşa statistik ölçmələr böyük mənada laborator (tədqiqat)
ölç
mələrə aid edilir. Məsələn: metodikaların işlənməsi və
attestasiyasında ölçmə xətaları, təcrübi məlumatların alınması və
emalında müəyyənləşdirilir.
83
İstehsal prosesləri üçün birdəfəlik, texniki, birbaşa, yaxud
dolayısı ilə ölçmələr daha xarakterikdir. Burada ölçmə qaydaları
qabaqcadan reqlamentləşdirilir. Bu o məqsədlə həyata keçirilir ki,
ö
lçmə vasitəsinin məlum dəqiqliyində və şəraitində xəta müəyyən
qiy
mətləri keçə bilməsin, yəni ∆ və P - nin qiymətləri əvvəlcədən
verilir (apriori).
Ö
lçmə təkrar müşahidələrsiz aparıldığından təsadüfi xətaları
sistematik xətalardan ayırmaq mümkün deyildir. Buna görə də
xətaları qiymətləndirmək üçün təsir edən kəmiyyətləri nəzərə
almaqla, onların yalnız sərhədlərini verirlər. Təsir edən kəmiyyətləri
sərhədlərinə görə qiymətləndirir, lakin ölçmürlər. Təcrübədə, əlavə
xətalar bir qayda olaraq nəzərə alınmır. Çünki ölçmələr normal
şəraitdə aparılır və subyektiv xətalar isə çox kiçik olurlar.
Prinsip etibarilə, əgər ləğv edilməmiş sistematik xətalar
(
məsələn: ölçmə vasitəsinin dəqiqlik sinfi) təsadüfi xətalardan
çoxdursa,
onda birdəfəli ölçmələr kifayətdir. Faktiki olaraq buna
s
∆
⋅
=
∆
)
25
,
0
,...,
50
,
0
(
0
-
də nail olmaq mümkündür. Onda ölçmə-
lərin nəticələri aşağıdakı şəkildə yazılır.
𝑃 = 0,95 ehtimalında 𝑥
ö𝑣
± ∆
𝛴
.
Burada x
öv
- ö
lçmə vasitəsi ilə təsbit edilmiş nəticə;
∆
𝛴
= �∆
ö𝑣
2
+ ∆
𝑚𝑒𝑡
-ölçmə vasitəsinin dəqiqlik sinfi ∆
ö𝑣
və
metodiki xəta (∆
𝑚𝑒𝑡
) ilə təyin edilən ümumi xətadır.
Birdəfəlik ölçmənin tətbiq edilməsinin mümkünlüyünün dəqiq
qiymətləndirilməsi üçün, birdəfəlik ölçmədə alınan xətaların cəmi
çoxdəfəli ölçmədə alınan xətaların cəmi ilə müqayisə edilməli,
təsadüfi və ləğv edilməmiş sistematik xətalar nəzərə alınmalıdır.
2
2
0
S
∆
∆
+
=
∑
σ
σ
σ
və
3
∑
∆
=
θ
σ
s
olduğunu nəzərə alsaq, onda
çoxdəfəli ölçmədə nəticənin orta kvadratik sapmasını aşağıdakı kimi
yaza bilərik:
84
𝜎
𝛴
𝑎
= 𝐾 �
𝜎
𝑥
𝑛 +
𝜃
2
3
Birdəfəli ölçmədə orta kvadratik sapma aşağıdakı kimi yazılır:
𝜎
𝑏
= 𝐾 �𝜎
𝑥
+
𝜃
2
3
Nisbətlərin dəyişməsi
𝛾(𝑟) =
𝜎
𝛴
𝑎
𝜎
𝛴
𝑏
= �
1
𝑛 +
1
3 (
𝜃
𝜎
𝑥
)
2
1 + 13(
𝜃
𝜎
𝑥
)
2
d
üsturu ilə ifadə olunur.
* Təcrübələr göstərir ki,
𝜃
𝜎
𝑥
≥ 8 olduqda 𝛾 ≅ 𝑐𝑜𝑛𝑠𝑡 olur. Yəni
bu şəraitdə çoxdəfəli ölçmələrin aparılması mənasızdır, təsadüfi
xətalar həddindən artıq kiçikdir və onları nəzərə almamaq olar,
həlledici göstərici isə ləğv edilməmiş sistematik xətadır.
∗
𝜃
𝜎
𝑥
≤ 0,8 olduqda 𝛾(𝑛) funksiyası açıq şəkildə n - dən
asılıdır. Burada təsadüfi xətalar əhəmiyyətli rol oynayır, ləğv
edilməmiş sistematik xətalar (LSX) nəzərə alınmayacaq dərəcədə çox
kiçikdir və birdəfəlik ölçmə mümkün deyildir.
∗ 0,8 ≤
𝜃
𝜎
𝑥
≤ 8 olduqda, həm təsadüfi, həm də ləğv edilməmiş
sistematik xətalar nəzərə alınmalıdır.
Axırıncı halda bu xətaların tərkibini və ölçmənin nəticələrinin
xətalarını empirik düsturla tapırlar
85
∆(𝑃) = 𝑡
𝛴
𝜎
𝛴
. (2.13)
Burada
3
)
(
)
(
0
θ
σ
θ
+
∆
+
=
Σ
x
P
P
t
-
verilmiş tərkibin əhəmiyyətlilik səviyyəsi-
nə uyğun gələn əmsal; 𝜎
𝛴
= �𝜎
𝑥̅
2
+
𝜃
3
t
ərkibin orta kvadratik
sapması (OKS); 𝜃(𝑃) və
)
(
0
P
∆
uyğun olaraq verilmiş P inanma
ehtimalında ləğv edilməmiş sistematik xəta və təsadüfi xətanın
inanma sərhəddidir.
∆𝑃 xətasının (2.13) düsturu ilə hesablanması 12%-dən çox xəta
vermir, lakin kifayət qədər mürəkkəbdir. Buna görə də
sadələşdirilmiş düsturdan istifadə etmək olar
∆
+
=
∆
)
(
)
(
)
(
0
P
P
K
P
p
θ
. (2.14)
𝐾
𝑝
-
əmsalını 0,95, yaxud 0,99 səviyyələrində P inanma
ehtimalından asılı olaraq aşağıdakı kimi tapırlar:
𝜃
𝜎
𝑥̅
0,8
1
2
3
4
5
6
7
8
K
0,95
0,76 0,74 0,71 0,73 0,76 0,78 0,79 0,80 0,81
K
0,99
0,84 0,82 0,80 0,81 0,82 0,83 0,83 0,94 0,85
Əgər
s
∆
və
0
∆
xətalarından biri ümumi xətanın 5%-dən
kiçikdirsə, onda bu xətanı nəzərə almamaq olar.
86
Məsələn: birdəfəlik ölçmə üçün ölçmənin metodikasının
işlənməsi və attestasiyası zamanı yerinə yetiriləcək hərəkətlərin
alqoritmləri aşağıdakı kimidir:
1. Əvvəlcə buraxıla bilən vacib ölçmə xətasını
g
∆ təyin edirlər.
2. Ən əlverişsiz paylanma funksiyası-normal paylama
funksiyası üçün standarta görə
s
∆
,
x
σ
2
0
=
∆
tapılır və
P
= 0,95 götü-
rülür.
3.
∆
+
∆
=
∆
s
0
85
,
0
xətasının qiymətini təyin edirlər və onu
g
∆
ilə müqayisə edirlər. Əgər ∆≤ 0,8∆
g
olarsa, onda birdəfəlik
müşahidələr 20%-ə qədər xəta ilə mümkündür. Əgər 0,8∆
g
≺ ∆≺ [∆]
olarsa, onda alınan nəticələr ∆
s
və 𝜎
x
nəzərə alınmaqla
dəqiqləşdirilməlidir.
∆
𝑠
𝜎
𝑥
≤ 0,43 yaxud
∆
𝑠
𝜎
𝑥
≥ 7 olduqda, ∆ xətasının
qiyməti
)
(
9
,
0
0
s
∆
+
∆
=
∆
ifadəsi ilə təyin olunur. Əgər ∆≤ 0,89∆
g
olarsa, onda birdəfəlik ölçmələrin aparılması 11%-dən artıq olmayan
xəta ilə mümkündür.
0,43 ≺
∆
𝑠
𝜎
𝑥
≺ 7 olduqda,
)
(
75
,
0
0
s
∆
+
∆
=
∆
hesablanır və əgər
∆≤ 0,93∆
g
olarsa, birdəfəlik ölçmələr 7%-dən artıq olmayan xəta ilə
mümkündür.
Əgər yuxarıda göstərilən nisbətlər gözlənilmirsə onda xətaların
“çəkisini” müəyyən edirlər. Əgər təsadüfi xətalar sistematik
xətalardan çoxdursa, yəni
s
∆
∆
0
olarsa, çoxdəfəli ölçmələrə keçmək
lazımdır.
s
∆
∆
0
olduqda metodiki,
yaxud alət xətalarını azaltmaq
lazımdır (məsələn: daha dəqiq ölçmə vasitələrini seçməklə).
Birdəfəlik ölçmələrdə yanılmaların olmaması üçün 2 - 3
ö
lçmə aparılır və nəticə kimi orta qiymət götürülür. Birdəfəlik
ö
lçmələrin hədd xətaları əsasən ölçmə vasitələrinin dəqiqlik sinfi ilə
∆
ö.v
müəyyənləşdirilir.
87
Bu halda bir qayda olaraq sistematik xətalar ∆
𝑠
≤ 0,3∆
ö.v
,
təsadüfi xətalar isə ∆
𝑡
≤ 0,4∆
ö.v
-
ni keçmirlər. Buna görə də
∆
öl
)
(
0
∆
+
∆
±
=
s
olduğunu nəzərə alsaq, onda birdəfəlik ölçmənin
nəticələrinin xətasını ∆
ö𝑙
= 0,7∆
ö.v
-
yə bərabər götürmək olar.
∆
ö𝑙
≤ 3𝜎
𝑥
(
𝜎
𝑥
-parametrin
orta kvadratik sapmasıdır) olduğu üçün
birdəfəlik ölçmənin real xətası 0,90-0,95 ehtimalla (2-2,5) 𝜎
𝑥
− 𝑖
keçə bilməz.
Dostları ilə paylaş: |