Dilsuz dünyamaliyev hiKMƏT ÇƏLƏNGİ

YAGLA ŞORA FƏRQQQYULMUR

Bir ustadla şagird bir şəhərə gedirlər. Ustad

şagirdə deyir ki, şəhərlə tanış deyilik. Çıx gör şəhərdə

vəziyyət necədir? Şagird şəhəri dolanır, gəlibxəbərverir

ki, usta, bu şəhərdə yağla şorun qiymətdə ferqi yoxdu

İkis! də blr qiymətə satılır. Usta şagirdinə deyir:

-Bir yerdə !

qaçnnaq lazımdı. Gəl səhərisi çıxıb gedək. Şagird razı

olmur. Səhərisi usta və şagird şəhərə çıxırlar. Görürlər ki,

meydana çoxlu adam toplaşıb. Onlar da camaatın yanına

gedirlər. Görürlər kl, bir adamı dardan asırlar. Bu vaxtı

cəilad şaha xəbər verir ki, müqəssirin başı kiçik

olduğundan kəndirdə durmur. Şah deyir ki, bir başı yekə

adam tapıb asm. Cəllad camaatın içini axtara-axtara

ustanm şagirdinin yanma gəiir. Onu meydanm ortasına

çəkir. Vəziyyətin belə olduğunu görən usta şahm yanına

gedir. Şagirdinİ xilas edlr. Oniar mənzillərinə dönürlər.

Usta deyir ki, hazırlaş, buradan çıxaq. Mən sənə

demişdim ki, yağla şorun qiyməti bir olan yerdə yaşamaq

olmaz.

Onlar həmln şəhərdən çıxıb gedirlər.
GÜC BIRLIKDƏDİR

Atanm yeddi oğlu var idi. Onlar bir-biri iiə yola

getmirdi. Ata bir gün oğlanlarını yanına çağnrdı. Dedi ki,

hərəniz bir gərm əşov çubuğu gətirin. Oğİanlar çubuğu

atanm yanma gətirdilər. Ata çubuğun birini böyük oğluna

verib dedi ki, smdır. Oğlan çubuğu asanlıqla sındırdı.

Lakin yeddi çubuğu heç biri birlikdə sındıra bilmədi.

Ata oğlaniarına dedi:

-Gördünüzmü çubuğu asaniıqla çmdırmaq oldu,

yeddi çubuğu sındırmaq mümkün olmadı. Siz tək-tək

olsanız, asanlıqla məğlub olarsmız. Hammız bir oisanız,

heç kim sizi məğiub edə bilməz.

EV TİKMƏK

Ata oğiuna nəsihət etmişdi ki, hər kənddə özünə

bir ev tiksin. Oğlan da atanın sözünü yerə salmadı. Varlı

idilər. Hər kənddə bir ev tikməyə başladı. Axırda pulu

tükəndi. Gəlib atasına xəbər verdi ki, hər kənddə bir ev

tikmişəm. Ata oğiu ilə həmin yerləri bir-bir gəzdi. Dedi:

-Mən sənə dem ək istəmişdim ki, hər kənddə

özünə bir dost tut. Ora sənə ev sayıiacaq idi. Hər kənddə

bir evin oiacaq idi. Bu qayda ilə sən hər kənddə bir ev

tikə biiməzsən.

DİLLİ ZÜBEYDA

Bir kişinin Zübeydə adlı bir arvadı olur. O, çox dilli

oİur. Ərini boğazayığır. Əri ondan canını qurtarmaq uçün

çöldən gələndə arvadınadeyir ki, meşədə bir quyu vardı,

içərisində qızıl var. Arvad tez kişini qabağına qatıb

quyunun yanına apanr. Kİşi deyir ki, qızıl buradadır.

Arvad əyilib baxanda, kişi onu itələyib quyuya

salır. Özü evə gəlir. Səhərİsi günü kişi quyunun yanına

gəlir \Ğ. arvadı çıxarsm. İpi quyuyasallayır. İplə böyük ilan

çıxır. İian dii çıxanb söyləyir ki, məni buradan çıxardığın

üçün səni dünya malından qəni edəcəyəm. Kişi dedi ki,

qoy Zübeydəni də çıxaraq. İlan dedi ki, o, quyuda o

qədər danışdı ki, mən onun əlindən çıxıb qaçdım.

Axırda ilan gedib padşahm qızının boğazma

dolanır. Kişİ oragedir. İlan onu görəndə qızın boğazmdan

açılır və deyin-Mən başqa padşahm qızının boğazma

dolanacağam. Əgər ora gəlsən, səni vuracağam. İlan qızın

boğazmdan açılandan sonra kişi var-dövlət sahibi olur.

Başqa padşahm qızının boğazından ilan açmağa gedəndə

ilan onu vurmaq istəyir. O, deyir ki, ZüİDeydə gəiir. Onu

deməyə gəlmişdim. İlan açılıb qaçır.