Dİvan-ü luğat-it tüRK

çaş : yaş. yəş. yeş. göy daş. firuzə.

çaşıq : yazıq. azıq. yoz. axmaq.

çaşır : çadır. çaçır. çatır.

çaşqal_ka : (ç <> k ) kəşgül. (< kav) çanaq. çömlək.

çaşmaq : şaşıb disginmək. tavratmaq_ka. yazmaq. yozmaq. iştibah edmək. - atıcı yazdı.

çat : çatlaq. bıçqıl_ka. bıçılqın. bıçılqan. yarıq. quyu. (> çah_fars). - çat çat: şaq şaq.

çataq₆ : (1 < çək. çiq. tuq: düğün. 2 < çat: yarıq. qırıq). çətin. pıroblem.

çatar : çatşaq. qabcaq_ka. qovşaq. neçə yolun, qolun birbirinə qavuştuğu yer.

çatdıran: dəgirən. əriştirən. bitirən.

çatdırmaq: amurtmaq_ka. yamırtmaq. yatıştırmaq. dindirmək. toxdadmaq.

çatdırmaq: barturmaq_ka. vardırmaq. tuşqırmaq_ka. daşqırmaq. yetdirmək. ulatmaq_ka. uzatmaq. üsürmək. uçurmaq. qalxıtmaq. - göylərə üsən ahım. - onu evə bartur. - kağızı bartur. - bunu atova bartur.

çatı : əkmə. əğrim. örtü. örtmən_ka. dam. tarus_ka. tarus_ka. şip₆. səqf.

çatılan : tüğülqən_ka.

çatıldamaq : şaqqıldamaq.

çatışmaq₆ : yüklənmək. arqaşmaq. əkləmək. girmək. - el yükün iyid çatışar, arqaşar. - köməkləşib arabadan yükləri çatışıb, arqaşıb daşıdıq.

çatqan_ka : çətgən. ovsar. gam. dizgin.

çatqas : satqas. məqsəd.

çatlaq : çat. bıçqıl_ka. bıçılqın. bıçılqan. yarıq. qovucuq. kovucuq. kovcuq. yırtıq. səkə. sək.

çatlamaq: şaqlamaq. bükülmək. yarılmaq. dilinmək.

çatmaq : 1. qatmaq. yükləmək. qoymaq. yığmaq. - uşağı evə çat. yükü çat. 2. becərtmək. yetiştirmək. - davar çatmaq. - qoğun çatmaq. - ordulanıb yüksək dağı, oğlaq çatan: yüksək dağlarda yer alıb, keçi bəsləyən. 3. yetişmək. dəğmək. ərişmək. yetmək. 4. çətmək. ( y <> ç ) yetmək. əmrülmək_ka. müvəffəq olmaq. - ağır ayaq əmrüldü. 5. dəğmək. yetmək. 6. ərəzmək_ka. yetişmək. 7. tükəmək. yetmək. görmək. kafo olmaq. - aş qamuğqa tükədi: yemək hamıya çatdı. - bu az çağ, tamam işlərimizi tükəməz. 8. yetmək. haqlamaq.

çatşaq : qabcaq_ka. qovşaq. çatar. neçə yolun, qolun birbirinə qavuştuğu yer.

çatuq : nərsənin çatdığını, yetdiyini, olduğunu göstərən im, him, nişan. cadu çubuğu.

çava : dəlikanlılara verilən adlardan·.

çavar : çağar. çaqar. tuturaq. tutacaq. tutandırıq₆. alışıq. - çavar çuvar_ka: od alışdırmağa yarar nərsə.

çavıq_ka : qamçının uc tellər.

çavıqmaq_ka: adlanmaq. adsınmaq.

çavıl : çavlı. od yaxılan yemiş qabuqu.

çavış : tavuş_ka. tavış. tapuş. 1. duyuş. duyqu. 2. sezgi. hiss. ehsas. 3. qımıldanma. 4. səs.

çav_ka : şöhrət. an. səs. - yazsın çavın boyunğa: yaysın səsin ellərə.

çavlanmaq_ka: sanlanmaq. şöhrətlənmək. ünlənmək. ün yiyəsi olmaq.

çavlı : çavıl. od yaxılan yemiş qabuqu.

çavun : doğşan balası.

çavuş : çavuş. qoşun qollarını düzənləyən.

çay : yul_ka. yol. qaynaq. pınar. su pınarı, qaynağı, qözü.

çayan : (z <> y <> q ) çazan. çağan. əğrəb.

çayır : ot: çüşək_ka.

çazan : (z <> y <> q ) çayan. çağan. əğrəb.

çetləmək: çərənləmək. munmaq_ka. saçmalamaq. artıqlamaq. qatıqlamaq. səfehləmək.

çetmək_ka : ( ç <> y ) yetmək .

çevirən : çalan. çantur. qaytaran. bir işin gedişin dəğişən.

çevirmək: qatarmaq_ka. qadarmaq. qaytarmaq_. qeytərmək. geri döndürmək. başqatmaq. aynatmaq. qaytarmaq. çöndərmək. sındırmaq. əğirmək. aşırmaq. tavratmaq_ka. fırlatmaq. devirmək.

çevrə : təğrə. dəğrə. qurı_ka. təkrə. devrə. çevrə. dayrə. yerə. yörə. yürə_ka. yağırlıq. yağru_ka. ətraf. muhit. nərsənin dəğən yeri. yörə. döğrə. mühit. - bu yörə dolanma daha. - pozuq yörə.

çevrəmək: yörgəmək. yörəmək. dolamaq. döğrəmək. qurşamaq.

çevri : çəvri. çarx. çərx. çağrı. çevrilən, fırlanan nə. - çağrı çevrildi.

çevrilmək : çəvrülmək_ka. evrilmək. əvrülmək. 1. dolanmaq. yönəlinən yerdən çevrilmək. 2. dönmək. çönmək. uğramaq. gedmək. 3. tərs olmaq. kötü olmaq. kötüləşmək: tatrulmaq_ka. dadrulmaq. 4. təzkinmək_ka. dönmək. təvaf edmək.

çevrişmək: təvrişmək. devrişmək. çönüşmək. alınmaq. vuruşmaq.

çevürgən : təvürgən_ka. çəvirən.

çə : ça_ka. bənzətmə ılgəci.

çəçək : çiçək. cacaq. gül. - çiçəklənmək: çəçəklənmək_ka. cacaqlanmaq. - çiçəklik: çəçəklik_ka. cacaqlıq.

çəçgə_ka : saçqa. çulğa, culağ darağı.

çəfşənğ : çafşan. < çapşan. çapıb qıran ayqıt. qırqı. qayçı. .

çək > çəq

çəq :çək. 1. yol yol nərsə. 2. çək !. çəkin !. diqqət !. ehtiyat !. həzər !. sağ !. sağın !. tək !. təkin !. gözlə !. sağ sağ !. dayan !. 3. çək çüq. malın ən dəğərsizi. qıvır zıvır. . xırda mırda. dəğərsız nərsə. 4. çəkə. sızıq. səzik_ka. seziş. sezmə. güman. zənn.

çəq : çək. çaq. 1. nuxdə. 2. üsdə çəkilən nə. örtük. yamak.

çəq : çək_ka. 1. "özü. həmən. elə. tam. iştə. aynı. lap. oq" anlamında. - çək o: elə o. - çək sən: elə sən. - çək amaca vurdu: lap nişana vurdu. - çək bu yekəlikdədi. - onla bu, çək birdir. - səndə çək ona taysan. - çək özüdü. 2. "ax. hın. him" kimi səs çəkmək, çıxarmaq. - çək demədən ağzın yumub öldü. - kötəyi yedi, çək də demədi.

çəqçi₆ : çəkçi₆. qovcu. qoğucu. çamquq_ka. casut.

çəqə : çəkə. 1. getlən₆. pərhiz. 2. çək. sızıq. səzik_ka. seziş. sezmə. güman. zənn.

çəqə : çəkə. sarqı. sarıq. damcı.

çəqək : çəkək. çərkək. çəkrək. 1. çərşov kimi düz, saf cipsiz bir qaftan. 2. çiçək xəstəlığı.

çəqəmək : çəkəmək. 1. kitap nuqtələmək. attan qan almaq. sıqılan oqu çəkmək. 2. çəkərək bağlamaq.

çəqəməmək: çəkəməmək. yaysamaq_ka. cicikləmək. həsəd edmək.

çəqən : çəkən. süzən. sarqan_ka. damcılayan.

çəqi : çəki. ətrək. ataq. öznə. maraq. ələqə.

çəqici : çəkici. arğuş_ka. dalıca çəkən. aldatan. - arğuş qız. arğuş acun: yalan dünya.

çəqiq : çəkik. çəggik. 1. cocux cükü. çübək. 2. nuxdə. çıqıq. damla. - çəgik çəkinmək: nuxdə qoymaq. 3. sərçəyə bənzər alacalı bir quş

çəqil !. : çəkil !. art !. sikdir !. rədd ol !.

çəqil : çəkil. süprül. sikdir.

çəqilən : çəkilən. gərilən. gərgilən. gərinən. gərniyən. əsniyən. uzanan.

çəqiliş : çəkiliş. çəkiş. qarış. yarış. imtihan.

çəqilmək

çəqilmək : çəkilmək. 1. tartınmaq. dartınmaq. öykünmək. fikrində olmaq. nərsəni özləmək. 2. bağlamaq. - bu yükü çəkin. - yana, qırağa çəkilmək: gedmək_ka. qitmək. yox olmaq. aradan qalxmaq. 3. azalmaq. soqulmaq_ka. nərsənin sızıp, keçilib yox olması. 4. qırağmaq. bir yönə məyl edmək. qaymaq. qıyqışmaq. qıyışmaq. qayışmaq. 5. uzanmaq. əsinmək. əsmək_ka. - ip əsindi. - yaşamız əssin: uzansın. - əsnik ip: uzanan ip.

çəqilmək : çəkilmək. yatışmaq. amrulmaq_ka. yamrulmaq. dinmək.

çəqin ! : çəkin !. çək !. diqqət !. ehtiyat !. həzər !. sağ !. sağın !. tək !. təkin !. gözlə !. sağ sağ !. dayan !.

çəqincək: çəkincək. turqun_ka. durqun. utancaq.

çəqinmək: çəkinmək. çəgginmək. 1. çəkib bağlamaq. buxca bağlamaq. dartınıb bağlanmaq. 2. nuxdalamaq. - çəgik çəkin. 3. çandışmaq_ka. çındışmaq. birbirinə sərtləşmək. birbirindən qaçınmaq. 4. qadıtmaq_ka. ( d <> y ) qayıtmaq. 5. ( d <> y ) qayıtmaq. qayıtdırmaq. düzəltirmək. tikdirmək. qəddəyib tiktirmək. büküb tikmək. - bunu əlində qəddə. - paltarı vərdim dərzi qəddəsin. 6. qatıtmaq. qayıdıb cavablamaq. qatıqlamaq. qabalanmaq. önqürmək. dikbaşlıq edmək. inat edmək. boyun əğməmək. 7. qızqutlanmaq_ka. qısqutlanmaq. suçlanmaq. özün günahlı saymaq. utanmaq. 8. sağınmaq. pərhiz edmək. - o məndən sağındı. 9. aymanmaq_ka. əymenmək_ka. uyalmaq_ka. utanmaq. - o məndən bu işdə aymandı. 10. üşənmək. ərinmək_ka. təmbəllik edmək. - ər işə ərindi. 11. qaçınmaq. tıqılmaq_ka: tıqınmaq. 12. yığılmaq_ka. toplanmaq. qaçınmaq. 13. saqlanmaq_ka. saxlanmaq.

çəqirqə : çəkirqə. sarıçqa_ka.

çəqiş : çəkiş. 1. çəkiliş. qarış. yarış. imtihan. 2. qurə. 3. əsiş. uzuş. rabit. rabitə.
- çəqiş bəkiş: çəkiş bəkiş:. çəkişmə. sandırış_ka. sandruş. savğaş. danışıq. qavqa. mücadilə.

çəqişmə: çəkişmə. çəkiş bəkiş. irişmə. tutuş_ka. savaş. yartış. yırtış. yırtaş. yirtəş. irtiş. irtəş_ka. əriş. ırtaş. sandırış_ka. sandruş. savğaş. danışıq. qavqa. mücadilə.

çəqişmək : çəkişmək. 1. (< çək. çaq: nuxdə) nuxdələmək. 2. asınmaq_ka. əsinmək. asılaşmaq. dartışmaq. gərişmək. 3. əsişmək. uzuşmaq. genişlənib ilişgi, rabitə qurmaq.

çəqqiq : çəggik çəqik.

çəqqinmək: çəgginmək. bax > çəqinmək.

çəqləşmək: çəkləşmək. quraya qoymaq. qur’a çəkmək. məşləşmək. mərcləşmək.

çəqmək : çəkmək. 1. bərkitmək. - tərkək bağın çək: bərkit. 1. çəkib uzatmaq, qapatmaq. gərmək. ürümək. qablamaq. 1. nuxtələmək.

çəqrəq : çəkrək. çərkək. çəkək. çərşov kimi düz, saf cipsiz bir qaftan. - çəqrəq qapa.

çəqtirmək: çəktirmək. çöztürmək_ka. gərdirmək.

çəqtürmək: çəktürmək. 1. nuxtələmək. 1. qan aldırmaq·.

çəqüq : çəküq. çəkiç.

çəqün : çəkün. ada tavşanı yavrusu. qöcən·ı.

çəqürqə: çəkürqə. çəkirqə.

çəlik : əsa. çomaq_ka. qurç təmür_ka.

çəlinğ : çini. çin'dən gəlmə - çəlinğ ayaq: çin kasasi.

çəlmə : çalış_ka. çalmaş. gürəş. qurəş. güləş. gücəş.

çəlpək : çalpaq_ka. çaplaq. çalpaq. yapışqan. çalpaş_ka. göz çapağı, çirki, poxu.

çəlpəklənmək: çalpuşlanmaq_ka. yapışqan olmaq. çapaqlanmaq.

çəmçə : (< qap). kəpəç. çöməç. çömçə. çümiç₆. kəpçə. qapaç.

çənbər : bax > çönbər.

çənbərlənmək: çuqmaqlanmaq_ka. çörəklənmək.

çənə : saqaq_ka.

çənəş : çalınmış. boş.

çənğ > çənq

çənqək : çəngək. ırqaq. irgək. oğuc. qapış_ka. qabış_ka.

çənqəl : çəngəl. çoğul. çuğul. sarmaş. şər kişi.

çənqəl : çəngəl. ilgək. ırqaq_ka

çənqəmək: çəngəmək. qarvamaq_ka. qarmaqlamaq. əl ilə tutmaq.

çənqşü : çənğşü. kiçik arxalıq.

çəp : qınqıru. əyri.

çəp-çəp : (ç <> ş ) çap çap. şap şap. - çap çap yemək: şappıldata şappıldata yemək.

çəpəng_ka: küp. çomaq.

çəpiş : çəpiç. altı aylıq geçi yavrusu.

çəpişlənmək: çəpiç olmaq. çəpiç durumuna gəlmək.

çər : cər. (ç <> q ) gər. kər. (kər: qar: açıq. gərilmiş. böyük). 1. yağ. yoğ. yük. gərgin. ağır. 2. açıq. açıqlıq. vaxt. - çərim yoxdu: vaxdım yoxdu. çərlik: uyğun çağ. hər bir şeyin hazı olan çağı. - çərlikdə gəl: münasib çağda gəl. 3. çərik. girov. - onun evi bu çərlikdədir. 4. yəğma. yığma. qənimət. - savaşda yenilən, çər çərlik verməlidir. 5. (kərilmiş kəsilmiş, dikəlmiş durum) savaşta qarşı qarşıya dikəlib duran cərgələr. 6. - çər çürmək: (< kərmək) kəsib yencimək.

çərçəmək₆: çarçamaq_6. yorqunmaq. yorulmaq.

çərçətmək₆: çarçatmaq₆. yorqutmaq. yormaq. təvşətmək_ka. tökdürmək.

çərənləmək : çetləmək. munmaq_ka. saçmalamaq. artıqlamaq. qatıqlamaq. səfehləmək.

çərx : çərq.

çərik_ka : çarıq. yarıq. kərik. 1. səf - çərik tüpən: səf qıran, sındıran. - çərik tutmaq: səf qurmaq. - çərik tutub gürəşdi. 2. qoşun. dərilmiş toplanmış yaraqlı kişilər. əsqər dizisi. ordu. - alp çərikdə, bilgə dirikdə. - çərik taba yağışdı: qoşuna sarı yügürdü, cumdu. 3. hər şeyin qarşısı. hər şeyin uğuru, vaxtı, sırası. 4. hər şeyin qarşısı. hər şeyin uğuru, vaxtı, sırası. 5. - (ç <> y ) yərik (< ?> yarıq). ülkər çərik. 6. çər. girov. - onun evi bu çərlikdədir. 7. yəğma. yığma. qənimət. - savaşda yenilən, çər çərlik verməlidir.

çərq : çərx. çarx. çevri. çəvri. çağrı. çevrilən, fırlanan nə. - çağrı çevrildi.

çərqək : çərkək. çəkrək. çəkək. çərşov kimi düz, saf cipsiz bir qaftan.

çərqəşmək: cərqəşmək. çərgəşmək. səfə durmaq, gəlmək. sıralanmaq. düzülmək. düzəlmək. - indi çərik cərgəşsin: indi qoşun səflənsin.

çərlənmək_ka: (ç <> q ) gərlənmək. 1. yağlanmaq. ətlənmək. oiylənmək. 2. ağrımaq. xəstələnmək. - ər özü çərlənmiş: kişinin canı ağrındı. - kimin gözü çərlənib: ağrınır, ağrır. 3. korlanmaq. pozulmaq. xərablanmaq.

çərlətmək_ka: 1. pozmaq. 2. ağrıtmaq. ağırlıq vermək.

çərlik : çəril. 1. qarşı. 2. vaxt. 3. - gözi çərlik: gecə gündüzdən iyi görən göz.

çərməlmək : cəmləyib, yığıb büküb bağlamaq. yığmaq. hörmək.

çərməşmək: cəmləyib, yığıb büküb bağlamaq. yığılmaq. hörüşmək. - o mənə çağıq çərməşdi. - kişi çərməldi: el yığışdı.

çərmətmək_ka: bir şey fltil kimi bükülmək. ördürürmək.

çərşov : çərkək. çəkrək. çəkək. tərincək_ka. örtük.

çərtilmək: kərtilmək. kəsilmək. yartılmaq. qırılmaq. uzaqlaşmaq. yox edilmək. ortadan yox olmaq. ölmək. qeybolmaq. əldən çıxmaq. - ərdəmsizdən qut çərtilir: bacarıqsızdan, hünərsizdən bəxt üz döndərir. - ərdəm bəyi çərtildi: kişilik, qeyrət iyəsi öldürüldü. - çərtilmiş nə: qırağ düşmüş, əldən çıxmış nə. - acun bəyi çərtildi: dünya böyügü aradan geddi. - o var yoxun çərtdi: itirdi. - o yarmaq ucun çərtdi: o pulun qırağın qırdı, deşdi. diş diş elədi. - gəlsə ora çərtülür.

çəsb : yalım_ka. yəlim. yapışqan. tutuş_ka. siriş. çiriş.

çət : şat. şət. çit_ka ürək. cürət. cəsarət. - çətli davamlı kişidi. - çətim qırıldı. - çətim töküldü. - çət tapıb iş qurdular. -

çətgən : çatqan_ka. ovsar. gam. dizgin.

çətin : qadaq. düğün. qadır. qatır. güc. zor. çataq₆. pıroblem. opuz_ka. obuz. şişik. qaba. qatı. qayquruq. buruşuq. sarmal_ka. burşuq. sarp. sərt. sarp. güc. zor. qadır_ka. qayır. uluğ. ağır.

çətinləşmək: qadrınmaq: qayrınmaq. qadırlanmaq_ka. qaddarlanmaq. çağnamaq.

çətinlik : kök_ka. əzab. qınaq. qınaş. - kök gördü, kərəkü üzdü.

çətük : kədi. muş. - güvük çətük_ka: ərkək pişik.

çəvri : çevri. çarx. çərx. çağrı. çevrilən, fırlanan nə. - çağrı çevrildi.

çəvrişmək : çəvrüşmək_ka.

çəvrülmək : çevrilmək. döndürülmək.

çəvşənğ: qözü sulu. qôzü hər zaman axan kişi.

çəvtirmək : çevirmək.

çıbaq_ka : çibək_ka. çapaq. sıbaq. sapıq. çapıq. ıti. qırağu. ovçu.

çıbıq : çubuq. yaş dal.

çıbıqlamaq : vurmaq.

çıbırtmaq_ka : çırpıçtırmaq. çırpıştırmaq.

çıbış : taprat_ka. çabaş. çalqaş. qaynar

çıçalaq : çıçla. 1. çımçılaq₆, çoçala, sərçə, kiçik barmaq. sırça barmaq. 2. sərçə. səçə_ka. quşqaç. çümçük.

çıçamuq_ka : çıçaqım. çoçala barmağın yanındaki barmaq. üzüq parmağı.

çıf : şirənin qaynamasından çıxan səs.

çıfılamaq: çığılamaq. çığıl çığıl səslənmək (şirə qaynarkən).

çıfrışmaq: çıqrumaq. çıvrışmaq_ka. yumşanmaq. gəvşəmək. (# çıqrışmaq: çuqrışmaq. bərkişmək. sərtləşmək).

çıl : cınqıra, səsə gənəl ad.

çılamaq : sulamaq. tərlətmək.

çılanmaq : çılqanmaq. çilənmək. nəmlənmək. tərləmək.

çılaşmaq_ka: çılqaşmaq. ıslaşmaq. sulaşmaq.

çılatmaq_ka : çıylatmaq. ıslatırmaq. tərlətmək.

çıldamaq : ( d < > r) çılramaq_ka. çıldır çıldır edmək.

çıldaq : tumal. çildək_ka. çiban.

çıldır çıldır: - çıldır çıldır edmək. çıldamaq ( d < > r) çılramaq_ka.

çıldırma₆: tümrüq_ka. dümrük. qaval. dəf.

çılınmaq: cılızlamaq. çalınmaq_ka. zayıflamaq.

çılpaq : suçul. lüt.

çılqın : təlvə_ka. dəli. təlü.

çılramaq: ( r < > d) çıldamaq_ka çıldır çıldır edmək. çılqırmaq.

çılratmaq_ka: çılqıtmaq. çığratmaq. çığıl çığıl ettirmək. səsləndirmək.

çımquqlanmaq: qoğculuq, dediqoduculuq edmək.

çınar : çarun. çünük_ka. şünük. çilnük.

çınarmaq: çınğarmaq. araştırmaq. təhqiq edmək.

çınaxsı_ka: naxışlı bir çln ipəklis. çıxansı. çıxşansı.

çınçara : çınçarqa_ka. sərçə.

çındışmaq : çandışmaq_ka. birbirinə sərtləşmək. birbirindən qaçınmaq. çəkinmək.

çındurturmaq: çanturmaq_ka. caydırmaq. münsərif edmək.

çınıl çınıl: bir şeyin çinqil çinqil səs çıxarması.

çınıqmaq_ka: gərçəkmək. doğruımaq. doğurmaq. təhəqqüq tapmaq. - söz çınıqdı.

çın_ka : bax > çin.

çınlamaq_ka : 1. sınğılamaq_ka. çınqılamq. zınqıldamaq. zingildəmək. - qulağın sınğıladı. 2. araştırmaq. təhqiq edmək.

çınlatmaq : doğrutmaq. gərçəkləştirmək. təsdiq ettirmək.

çınqar : çınqıraq_ka. çınraqsırıf. sərik. sərin. açıq. ulus.

çınqıraq: qonğraqu_ka. qonraq. tonquraq. çan. zəng. naqus.

çınqıraq_ka: çınraq. çınqar. sırıf. sərik. sərin. açıq. ulus.

çınramaq : çınlamaq.

çınraq : çınqıraq_ka. çınqar. sırıf. sərik. sərin. açıq. ulus. - çınqıraq ün: saf səs.

çınratmaq : çınlatmaq.

çıp : cim_ka. çim. - çıp ıslaq paltar: çim öl ton.

çıpçalıq : çıpıçlaq_ka. çapaçlıq. çapçılıq. suçluluq. yazqılıq. günahkarlıq.

çıpıç : çapaç. çıpça. çapçı. zalim.

çıpıçlaq_ka : çapaçlıq. çıpçalıq. çapçılıq. suçluluq. yazıqlıq. günahkarlıq.

çıpıqan : ənnap. gövdədə çıxan çiban.

çıp_ka : çıbıq. çubuq. incə yumuşaq dal.

çıplaq : yalındaq_ka.

çıpqan : 1. ənnap. 2. çiban. çıpıqan.

çıq çıq : çıx çıx. çilik çilik_ka. çiq çiq. oğlağı çağırmaq üçün kullanılan bir söz.

çıq : <> çiq.

çıqan : 1. çıqay_ka. yoxsul. - qırx ilə tək, bəy çığay düzlənür. - yarmaq ülət çıqaya: para çatdır yoxsula. 2. yiğən. xala, təyzə oğlu.

çıqansı: : çıxansı. naxışlı bir çin ipəklisi.

çıqar : çıxar. təng. dəng. qabilliyət. zərfiyyət.

çıqarlı : çıxarlı. atım_ka. atımllı. bəcərikli.