Dİvan-ü luğat-it tüRK

buturqaq_ka : (pıtraq, bitrik, bıtrıq, fıstıq biçlmində) çəngəlli bir tikən.

buu : buğ. - aşıc buu.

buybamaq_ka: burbamaq. yubamaq. savsaqlamaq.

buymaq : budmaq_ka. donmaq. ölmək.

buynuz : - buynuzdan düzələn sağır, bardaq: qaltuq_ka.

buynuzqaq: munğuzgək_ka. çalışma üzündən əldə çıxan qatılıq, pinə.

buynuzlanmaq: münğüzlənmək_ka. buynuzu çıxmaq.

buyruq : 1. atıq. icbar. 2. işçi. qulluqçu. - əl buyruğu: əl altı işçi. 3. tanqu. tanıtmalı nə. yarlıq. tuğraq. tuğra. fərman. 4. tutuz_ka. tovsiyə.

buyrulmaq: - belə öğüş kimsəyə buyrulmamış: qismət olmamış.

buyurmaq: tanutmaq. tutuzmaq_ka. tovsiyə edmək.

buzaqu_ka: buzağı. - buzağu dili_ka: çöl sıçanı.

buzaqulamaq_ka: bizovlamaq.

buzxana: buzqona. buzluq_ka. buz saxlanılan yer.

buzqona: buzxana. buzluq_ka. buz saxlanılan yer.

buzluq_ka: buzqona. buzxana. buz saxlanılan yer.

buzutmaq_ka: soğuqda dondurub öldürmək.

büdik : büzik_ka. büdik. 1. budqa. budda. ayaq döyüb bud oynatmaq. oyun. oynama. təpsi. rəqs. oynayış. zıplayış. 2. büyü. yat. cadu.

büdimək_ka: buddamaq. ayaq çalıb təprəşmək. oynamaq. raqs edmək.

büdrətmək: burxutmaq. bürkütmək. dığırlayıb endirmək. buraxmaq. - ucadan büdrəyənlər: bükülənlər: yuxarıdan düşənlər.

büdütmək_ka: oynatmaq. büzütmək.

bükənmək: bükülmək_ka. önün bükənərək toplanmaq, çoğalmaq:

bükmək : bükmək. 1. burmaq. əğmək. rədd edmək. qadırmaq_ka. qayırmaq. 2. talqışmaq_ka. dürməkləmək. yüyələmək. lülələmək. 3. püsmək_ka. pusmaq. bukmaq. pusu qurmaq.

büktürmək : ettürmək_ka. iytürmək.

büküşmək : büküşmək. 1. pusuqmaq_ka. gizlənmək. pusuya girmək. 2. tolqaşmaq_ka. dolaşmaq. burquşmaq. əğirşmək. - yun dolaşmaq. - qarnım büküşür: dolqaşır.

büq : bük. müq_ka. (bükük). 1. riku. - bük tur: riku ed. əğil. riku ed. 2. bük. qunçə. - bükdən ol yazıldı: qunçədən o açıldı.
- büq büq_ka: bük bük_ka. sıq ağaclıq.

büq : büq_ka bük. 1. qunçə. qonça. tomurcuq. - bükündən ol yazıldı: qunçəsindən açıldı. 2. içi boş şeylərin yerə düşərkən çıxardıqları səs. 3. köşə. bucaq. 4. yəş. meşə. bağ. ağaclıq.

büqdə_ka : büqtə. büktə. xəncər.

büqdələmək_ka: büqdələmək_ka. xəncərləmək.

büqə turmaq_ka: bükə turmaq_ka bükülmək. əğilmək.

büqə_ka : bükə_ka. 1. əjdərha. böyük yılan. 3. buğa. əjdəha. böyük ilan. 2. - bükə durmaq: əğilmək.

büqən_ka : bükən_ka. qarpız.

büqəş : bükəş. boqac. buğac. buruşuq, çətin olan nərsə. zorluq. pıroblem. - boğac art: zor keçitli dağ sırtı.

büqət : bükət. bax > büqtə_ka 1. xəncər. qılınc. 2. boğurda_ka. boğrad. bükük, boğuq qıvrıq nərsə.

büqin_ka : bükin_ka. bükülmüş. buruq. xacə. ənin. enik. iğdiş.

büqqü : bükgü ( s <> k ) püsgü.

büqlün_ka : büklün (< bük). 1. munqlı_6. manqlı. manqlı. sıxıntılı. dərdli. 2. qatlağ. iki lay.

büqlünmək_ka: toplanmaq. birikmək. qıvrılmaq.

büqmək : bükmək. olmaq. əğirmək. əğmək. burmaq. qətləmək. qətləmək əğirmək. əğmək. burmaq. bükmək. eşmək. əğirmə. qıvırmaq. tavratmaq_ka. əğmək. qayırmaq qatırmaq. qatlamq. durdurmaq. hərəkətinə mani olmaq. qapanmaq. səd çəkilmək. toplanmaq. büqülmək. durdurmaq. yerə qapanmaq, yeməkdən doyup. usanmaq. doymaq. qanmaq. boğmaq. buqurmaq_ka. bükürmək. qısdırmaq. indirmək. alçaltmaq. - büküklənib bükülmək: dəsdə dəsdə. - büqüb sıxışdırmaq. zorla yapmaq: buxsamaq.

büqmək : bükmək_ka 1. əğilərək yerə qapanmaq. nərsədəndən bıkıb, doyup usanmaq. bıqmaq. qözü doymaq. qanmaq. 2. püsmək_ka. pusmaq. pusu qurmaq.

büqri : bukri_ka. bükür. əğri büğrü.

büqsəq : büksək. buxsaq. 1. - axsaq buxsaq: topal. çolaq. qırıq qıvrıq, bükük. 2. büksə₆. döşün üstü, çənənylə boyunun altında olan oyuq, bükük yer. 3. boynla döşün, qoynun arası. boyun bağının taxılan yeri. - büksəkin qıdıxladı.

büqsəmək: büksəmək. bükmək. irgənmək. qaytarmaq. burcutmaq. qaçınmaq.

büqsəyən: buxsan. ikrahçı. irgənən.

büqsük : büksük. boqsuq_ka. zəncir.

büqsüqlənmək_ka: (qızlarda) məmə tomurmaq. qunçələnmək. - qız büqsüqləndi_ka.

büqsülmək_ka: bükülmək. çatlamaq. yarılmaq. hər çeşit qəttəğə, yırığa, cırığa söylənir. - qab büksüldü. - büksük qab.

büqtay : büktay. boxtay_ka. boxtuy. buxca. (< buk. bük). heybə.

büqtə_ka : bükdə. bükət. xəncər. qılınc. şəmşir. - bükdələmək: qılışlamaq. - bükdə belənmək: qılınc bağlamq.

büqtəl : büktəl_ka. bükət. yoğun gövdəli, orta boylu, çiğinli döşlü. yassı, arxalı, kürəkli olan. - büktəl ər. - büktəl at: yağırlı, kütə, enli bel at.

büqti : bükti. ( k <> ş ) püşti balış.

büqtir : büktir_ka. bükük, çuxur, batuq yerlər. dağların inişli çıqışlı yerləri.

büqtür : bükük. çətin. burşuq.

büqük : bükük. <> buquq_ka <> boğuq. boğurda_ka. boğrad. bükət. boğuq qıvrıq nərsə.

büqü_ka : buğu. bilgin. ağıllı. hakim. - bükü bilgə_ka arif. bilgə. ağıllı. bilgin. hakim.

büqülmək_ka : bükülmək. 1. əğilmək. qıvrılmaq. qətlənmək. qadrılmaq. bürülmək_ka. burulmaq. çırmalanmaq. qıvrılmaq: çərməlmək. 2. kəsilmək. əkilmək. - məni gördü bükdü. 3. burqulmaq. böqə turmaq. toplanmaq. yığılmaq. - qoşun büküldü: toplandı. - su büküldü. 4. buqulmaq. boğulmaq. bıqmaq. doymaq. - o aşdan bükdi. - o mala büküldü. 5. türlünmək_ka. dürülmək. yığılmaq. 6. büğənmək. önü büğənərək toplanmaq. çoğalmaq.

büqülmüş: bükülmüş. xacə. bükin_ka. buruq. ənin. enik. iğdiş.

büqüm_ka: büküm buqsum_ka. boza. bora. (quyuq, iti, alkollu olan içgi). darıdan yapılan bir içgi. - bügüm əqtük_ka: qadın başmağı. mükim. mükin.

büqün : bükün_ka. kor bağırsaq. apandiş.

büqünc : bükünc. # sevinc.

büqüncək: büküncək. ( k <> ş ) büşinçək_ka. salxım.

büqür : bükür. bukri_ka. 1. əğri büğrü. 2. büşür. nigəran.

büqürmək: bükürmək. düşürmək. endirmək. salmaq. - təğirin bükür: düşür. - təxdən bükürən: salan

büqürsi_ka : bükürsi. sapan dəmiri. toprağı büküb, ağdaran ayqıt. xış.

büqüş : büküş # boşuq. - büküş boşuq: tutuluş qurtuluş.

büqüşmək: büküşmək_ka. bükmək. qətləmək. qaytarmaq.

büqüt ! : büküt ! 1. doyur !. 2. qurşat !. mahasirələ !.

büqütmək_ka : bükütmək. artıqlaması, sarsıdıcı, incidici, aşırı ölçüdə, uyqunsuzca dolmaq, doymaq işi. qəlizlənmək. ürəyi vurmaq, tutmaq. çiğlətmək. olqun, yetgin olmadan, yersizcə işləmək, işlətmək. bıqdırmaq. toxutmaq. tutmaq. doyurmaq. - yağlı yemək büküdər: ürəyi vurar, çarpar. tutar. - o məni davardan (maldan) bükdürdü: məni mala dək edd, doyurdu.

bülbül : samurqaq_ka. - puç puç ötər samurqaq.

bülgə : bölkə. bölgə. ölkə. ülkə. ülgə.

bünrəşmək : münrəşmək. manraşmaq. kükrəşmək.

bürc : ükək_ka (. <> y ) yükək. minarə.

bürçək_ka: birçək.

bürçəklənmək_ka: birçəklənmək. pərçəm, kakil, yal çıxarmaq.

bürg > bürq

bürk > bürq

bürqan : fürxan. sənəm. büt.

bürqə : bürgə. hər bir şeyin bürükü, bürülmüşi. 1. birə. noxud, ləpə kimilər. 1. buruq. səfeh. - bürqə kişi_ka: bir yerdə durmayan. zəvzək. daşqın kimsə.

bürqə : bürgə - bürgə kişi_ka: zəvzək. bir yerdə durmayan taşqın kimsə.

bürqək : bürgək. türkəm. türkək_ka. buxca.

bürqələnmək_ka: bürgələnmək_ka 1. öfkedən birə kimi sıçramaq. 2. pirələnmək.

bürqtmək: bürkütmək. burutmaq_ka. bürütmək. buğu yüksətmək. buğlandırmaq. qoxutmaq (iy).

bürqürmək: bürgürmək. tutulmaq. bürünmək. - göy bürgürdü: göy tutuldu. - yeddi qat göy.

bürmə_ka : don. torba kimi şeylərin ağı.

bürmək_ka: büzmək. burmaq.

bürt_ka : (< bürüyən). qâpus (> kabus). qarabasma. - məni bürt basdı

bürük_ka : şalvar uçquru kimi şeylərdə bulunan yuvar -laq ip. ipliqlər.

bürülmək_ka: buruşturulmaq. bükülmək.

bürümək: burtamaq_ka. qurşamaq.

bürüncük_ka: örtüü. sağuc.

bürüşmək_ka : yuvarlaq şey tikməkdə yardım edmək.

bürütmək: burutmaq_ka. bürkütmək. buğu yüksətmək. buğlandırmaq. qoxutmaq (iy). - od aşıcnı bürütdü: od aşı qaynatdı, buğlatdı. 2. sasıtmaq. sasıq, pis qoxu buraqmaq. - oğlan burutdu.

büsat : döşük_ka - döşük qurub çal çağır baş aldı.

büsbütün: arıq_ka. teyxa. tükəl_ka. tamam. tamamən. lap.

büsqəç_ka: püşqəl. çörək. yufqa. pidə kimi incə əkəmək.

büşinçək_ka. : ( ş <> k ) büküncək. salxım.

büşmək : puşmaq. beşmək. bükmək. bıqmaq. sıxılmaq. can sıxılmaq. usanmaq. - işdən büşüb dardıq: bezdik.

büşük_ka : püşüq. (< bük). bükük. 1. pusu. püsü. gizlək. kəmin. 2. can sıxıntısı. - sevinc büşük. - büşük büşmək: kədərlənmək. qussələnmək.

büşülmək_ka : nigəran qalmaq. canı sıxılmaq.

büşür : bükür. nigəran.

büşürmək_ka : nigəran qoymaq. can sıxdırmaq.

bütə_ka. : çox. öküş. - bütə sürə dözdüm: çox zaman. - bütə uzun. - bütə qıssa. - bütə iyi. - bütə çılpaq: tamam lüt.

bütəmək: çinqarmaq_ka. dipləmək. nərsənin bütün, kökün arayıb araşdırmaq. doğrulamaq. təhqiq edmək.

bütkü_ka : <> büktü. (< bük) bükük. boğ. pox. uşağ dilində xıx sözü. - bütgü varmı: əxin varmı.

bütmək_ka: 1. səs qısılmaq. alçalmaq. 2. borcu, alacağı gərçəkləşmək. yaranın başı qapanmaq. 3. sona ərmək. yox olmaq. 4. bir şeyə inanmaq. iqrar edmək. 5. bitmək (nəşvü nəma). yaratılmaq. doğmaq.

bütmiş : (yara) bitmiş. yetmiş_ka. qapanmış. iyiləşmiş.

bütmiş_ka: yetmiş. qapanmış. iyiləşmiş (yara).

bütrüşmək_ka: 1. mahakimə olmaq. 2. şahit gətirmək.

bütrüz : bosdan .

bütsəmək_ka: bitişmək. yaranın düzəlməsi. bitməyə, bütünləşməyə, qurtulmağa, iyiləşməğə yaxlaşmaq, yaxınlaşmaq.

bütükə_ka: baqlacan. paxlacan. badımcan. patlıcan.

bütün_ka : 1. doğru. düz. dürüst. arın. ləkəsiz. təmiz. səhih. - çin bütün kişi: işəncli, güvəncli, dos doğru kişi. - bütün umlu, qança qulsa, olturur: 2. yarığı olmayan. düzük₆. kamil. sağlam. - bütün yarmaq: sıyqalanmayan, sağ para. 3. barça. həp. qamu. həpsi. qamuq_ka. 4. yumqınka. toplu olaraq. topdan. həp birdən. üstü üstə. ümdə. umumi. 5. teyxa. tinik₆. tüm_ka. düm. tum. - bütün bütün sərxoş. zır kefli: cılğ əsrük: çulq əsgürük, əsrük.

bütünləmək_ka: (tib _{< met >} bit) tübünləmək. dibin aramaq. gərçəkliğini aramaq. dibləmək. araştırmaq.

bütünü : barça_ka. baraç. barıç.

bütürmək_ka : bitirmək. doğrutmaq. düzəltmək. sağaltmaq. inandırmaq. mütəqaid edmək. isbat edmək. tanıqlatmaq. alacağını tanıqlamaq. müstənədləmək. sabit edmək.

bütürmək_ka: pötürmək: bitirmək. 1. sağlam duruma qoymaq. 2. ispat edmək.

büvə : böğ. böq_ka. bir çeşit örümcək.

büyik : büzik_ka. büdik. 1. oyun. oynama. təpsi. rəqs. 2. büyü. yat. cadu.

büyü : yalvı_ka. yalıv. yalva. yada. cadu. yat. büdik. büzik_ka. büdik. gözü bağlılıq. sehir.

büyü : yelvi_ka. yalvı. sehir.

büyücü : yalvın_ka. yalvıçı_ka. yalvac. yadac. sehirbaz.

büyücü : yelvlçi_ka. sehirbaz.

büyüşmək_ka : büzüşmək. oynamaq. burcuşmaq.

büzdüm : qudrucaq_ka. quyruqcaq. quyruq qəmiği.

büzik_ka : büyik. büdik. 1. oyun. oynama. təpsi. rəqs. 2. büyü. yat. cadu.

büzimək_ka : büzmək. büzüb burmaq. oynamaq. - qız büzdi: qarsundi. oynadı.

büzmək : bürmək_ka. burmaq. oynamaq.

büzük : 1. bez. - bu büzüyü qarşat: bu bezi qarışla, ölç. 2. tutuq. ısrım_ka. bədəxlaq. hirsli.

büzülmək_ka : 1. toplanmaq. ısrınmaq_ka. öpgələnip dərlənmək. çəkilmək. qayıqmaq. yığrılmaq_ka . 2. yıxsılmaq. kötüləşmək. titrəmək. 3. burqurmaq_ka.

büzüş : burğuq_ka. burış_ka. qırış.

büzüşmək_ka : 1. büyüşmək. oynamaq. burcuşmaq. 2. biçişmək. ayrışmaq. 3. pozuşmaq.

büzütmək : oynatmaq. büdütmək_ka.

c

3cəsur : kür. gür. yiğit. dəlir. sarsılmaz. bək yürəkli. qabadayı.

cacaq : çəçək_ka. çiçək. gül. - çiçəklənmək: çəçəklənmək_ka. cacaqlanmaq. - çiçəklik: çəçəklik_ka. cacaqlıq.

cadu : büyü. düğün. yat. büdik. büzik_ka. büdik. yalvı_ka. yalıv. yalva. yada. büyü. gözü bağlılıq. sehir. - cadu çubuğu: çatuq. nərsənin çatdığını, yetdiyini, olduğunu göstərən im, him, nişan.

canlanmaq : turqamaq. qalxmaq. qoğzanmaq. dirilmək. bərpa olmaq.

canlı : özlü. ruhlu.

car : cay. 1. yar. yarıq. ara. çağ. zaman. (açıq. açıqlıq. vaxt. fürsət). - bu carlıqda gəl: bu arada, çağda gəl. - bir cay: bir çağ, zaman. 2. ( c <> ş ) şar. - şar şar: car car: yağış düşməsinin doğal səsi.

carlama : ağış, hərraclama, çubuqlama işi. bu yolla satışda, qiyməti çox verən, malı alır.

carlamaq: cırlamaq. ağlamaq. bağırmaq. çoğlamaq.

casus : casut. < yaşut. sataq. casut. gizli iş görən, güdən.

cay : car. yar. yarıq. ara. çağ. zaman. - bu carlıqda gəl: bu arada, çağda gəl. - bir cay: bir çağ, zaman. -

cayan : cayıq. caysıq. tayığ_ka. qayqın. zivən. zivgən.

caydırmaq: ( t < > q <> c ) tayıtmaq_ka. qayıtmaq. cayıtmaq. tayturmaq. taydırmaq. qaydırmaq. qayqıtmaq. qərq edmək. dəngəsin pozmaq. yerindən edmək.

cayıq : cayan. caysıq. tayığ_ka. qayqın. zivən. zivgən.

cayıtmaq: ( t < > q <> c ) tayıtmaq_ka. qayıtmaq. tayturmaq. taydırmaq. qaydırmaq. caydırmaq. qayqıtmaq. qərq edmək. dəngəsin pozmaq. yerindən edmək.

caysıq : cayıq. cayan. tayığ_ka. qayqın. zivən. zivgən.

cerqəş : cergəş cərgəş_ka. cırqaş. cərgə.

cəbə : yasıq_ka. yeşik. qutu. cilit.

cəmləyən: öqsər. oqsar. uqsar. övsər. avsar. (< oq. uq. ov. av). yığan. toplayan. başılıq edən. (> əfsərfars).

cər : bax > çər.

cərcənək : tıncıxıb girəlmək. qarışıb buruşmaq. - yerləşmədi, basıb cəncənək elədi.

cərk, cərg > cərq

cərqə : cərgə. cırqaş. cərgəş_ka. cergəş.

cərqəş_ka : cərgəş_ka. cergəş. cırqaş. cərgə.

cərqəşmək : cərgəşmək. arqaşmaq. birbiri yanında düzülmək, sıralmaq. cürgəşmək. sıralanmaq. səfə durmaq, gəlmək. sıralanmaq. düzülmək. düzəlmək. - indi çərik cərgəşsin: indi qoşun səflənsin. - ulduzları cürgəşir.

cəviz : yaqaq_ka. qayaq. qıyıq. girdəkan.

cəzalamaq : oyqurmaq_ka. sıxışdırmaq. sıxmaq. tənbih edmək.

cılday_ka : çildək. atların göğsündə çıxan bir xəstəlik.

cılızlamaq: çılınmaq. çalınmaq_ka. zayıflamaq.

cılızlıq : turuqluq_ka. turquluq. tırıqlıq. durqunluq. arıqlıq. zayıflıq.

cımıq : çamquq_ka. cımqıq. gizli iş görən. qoğucu. çəkçi₆. qovcu. casut.

cınqıç : sınqıc_ka. fındıq kiçikliğində olan almacıq.

cınqıl : sınqıl. bala bacı.

cınqıraq: çınqıraq. gur, pürüzsüz səs.

cıqır : cığır. çəq, incə, tıxıq, dar yol.

cır : 1. çır. yağ. 2. cırılıb, gərilib cırılmaq səsi. - onun donu cır yırttı: cır diyib cırldı. - ətəyim cır yırtıldı.

cırıq : sırıq. yırıq. sızıq. sıyıq. sıdıq. yarıq. üzük. ötük. qırıq.

cırlamaq. ağlamaq. yığlamaq. sıxtamaq. sığtamaq. carlamaq. bağırmaq. çoqlamaq 

cırmaq : cızmaq. yırtmaq. yolmaq. qırmaq. sökmək. pozmaq. dağıtmaq. xərablamaq. - daş ayağım yoldu.

cırqaş : cərgəş_ka. cergəş. cərgə.

cıvı : bilinməz yerdən gələn ox. cin oxu.

cıvıldamaq: çıvıldamaq. sufsamaq_ka. sufşamaq. şuvşamaq. pıçıldamaq. fısıldamaq.

cıvıqlaşmaq: suvışmaq_ka. sıvıqlaşmaq.

cızıq : yarıq. yarpaq. nərsənin ayırmaq üçün, çevrəyə çəkilən cızıq. sınır. talas. tasal_ka.

cızmaq : cırmaq. yırtmaq. yolmaq. - daş ayağım yoldu.

cicikləmək: yaysamaq_ka. çəkəməmək. həsəd edmək.

ciciq : cicik. qudik. xudik. qısqanc. təbiz_ka. təbqiz. təbzəş. təpzəş. tapzaş. tabzaş. təpzə. təpsə. günü. yaysa. qısqanış. həsəd. - nədir bu təpzəş, nədir bu dartış: həyəcan.

ciciqləşmək: cicikləşmək. qısqanmaq. həsətləşmək. təpzənmək. təpzəşmək. təpsəşmək. kəktəşmək_ka. kəkləşmək. hınçlaşmaq. kin bağlamaq.

ciciqli : cicikli. qısqanc. kirtüc. kırtüc_ka.

cilalı : yaltrıq_ka. parlaq. süslü. yoldruq. yuldruq.

cilovlamaq: qılavuzluq edmək. qılavlamaq. başlamaq_ka. başçılıq edmək.

cimcilaq: çümərük_ka. suyua düşmüş. yaş.

cim_ka : çim. çıp. obartma ilgəci. çiğ. yaş. sulu. - cimcilaq: sum sulu. - çim yik ət: çim çiğ, sulu ət. - çim öl ton: çıp ıslaq paltar.

cimrilik : paxıllıq. saranlıq_ka.

cin : tutuq_ka. - cin çarpan yer: cinli yer: tutuqlu yer_ka. - cin vurmuş. çalınmış. çalanğ_ka.

cincü_ka : ( c <> y ) yincü. inci.

cinlətmək: (cin _{< met >} inc) incitmək.

ciq : cik. aşığın oyuq, çuxur üzü. - çik durmaq. - çiq böq: açıla bükülə. cik. omba. düğün. nərsədə boğun, düğün, şişik bölüm. aşığın topul böğrü. - çik durmaq: götü üsdə durmaq. - vurram cik durarsan ha. (# çömbə: cumulu. yumulu).

ciqər : ciğər - ciğər bitişiq olan incə ət: iç ət_ka. - ciqərinə vurmaq: ciğərinə vurmaq öfgələnmək - öpgiləmək. öpgələmək_ka.

ciqi_ka : çiqli. cihli. kip, sağlam tikiş.

ciqləşmək : bərkişmək. - düğün cikləşdi.

cirgə : çaxşu. mə'cun. nərsənin sıxılmış suyu.

cocuq : 1. socuq. sucuq. şirin. 2. domuz yavrusu. hərşəyin kiçiyi.

coqşatmaq_ka: coğşatmaq_ka. çuvşatmaq_ka. çuğşatmaq_ka. coşdurmaq. turşatmaq. əkşitmək. qaynatmaq. köpüklətmək.

coşan : axan. çəvşənğ. yuşulqan. coşqun. qanıtqan. əsrik. daşqın. özündən çıxan.

coşdurmaq: çuvşatmaq_ka. çuğşatmaq_ka. çoqratmaq_ka. çağlatmaq. qaynatmaq. coğşatmaq_ka turşatmaq. əkşitmək. qaynatmaq. köpüklətmək. qomıtmaq_ka. həyəcanlatmaq. çuvşatmaq_ka. tuvşatmaq. turşatmaq. qaynatmaq. - çaxır tuvşatmaq. - sirkə qarnımı tuvşatdı. - özük məni gomtdu.