Dİvan-ü luğat-it tüRK

bəqiş : bəkiş. bəkit. sağış. sağman(> saman). sahman. düzüş. həncar.

bəqişmək: bəkişmək_ka. bəküşmək. gücləşmək. düzəşmək. sağnışmaq. cürləşmək

bəqit : bəkit. bəkiş. sağış. sağman(> saman). sahman. düzüş. həncar.

bəqitmək: bəkitmək_ka. bəkütmək. pəkitmək. (. <> r ) bərkitmək. tə'kitləmək. vurqulamaq. qavalamaq. kipləmək. - sözü bəkitmək. - düğünü bəkitmək.

bəqlə : bəklə. güd.

bəqləmək_ka: bəkləmək. 1. bərkləmək. bərkləmək. bağlamaq. tutmaq. - oğru bəkləndi. 2. güdmək. durmaq. qözləmək. 3. dusdaqlamaq. həps edmək. 4. bəy saymaq. bəy diyə ad vermək. 5. bəyə, ərə vermək. - orağuti bəylətdik.

bəqlənmək: bəklənmək_ka. 1. bəkişmək. qadının evlənmsi. qızın ərə qədməsi. 2. saqlanmaq. 3. bəyliyə, ərliyə almaq. - orağut bəyləndi: arvar ərə geddi.

bəqləşmək: bəkləşmək_ka. 1. savaşmaq. yaxalaşmaq. qapıştmaq. 2. güdüşmək.

bəqləyu : bəkləyu. umduru_ka. gözləyu. gözü yolda. - qoydu eli umduru.

bəqli : bəkli. ilqarlı. sözünə, əhd, peymanına bağlı. bəfalı.

bəqlik : bəklik_ka. bəyliq.

bəqmək : ilqaşmaq. sözləşmək. əhdləşmək. (> bəyləşmək. beyləşmək).

bəqməs : bəkməs_ka. pəkməz. quyuq sıvıq. rubb. şirə. sirə.

bəqni : bəkni_ka. içqi. buğda, darı, arpa kimi şeylərdən yapılan içqi. boza: quyuq içqi.

bəqrəşmək: bəkrəşmək_ka. pəkişmək. bəkrişmək.

bəqrişmək: bəkrişmək_kabəklimək. pəkrəşmək.

bəqsik : bəksiq_ka. bəytəkin. bəy kimi.

bəqtur : bəktur. bərk dur: qeyim qal. qalın. muqavimət göstər.

bəqü : bəkü. bəkük. baqu. baquq. bərkik. bərki. qala. qorunmuş yer. istehkam.

bəqümək : bəkümək_ka. bərkişmək.

bəqüşmək: bəküşmək_ka. bəkişmək.

bəqüt : bəküt_ka. gizli. yaşut.

bəqütmək: bəkütmək. bayutmaq_ka. ( y < > d < > z) bədütmək_ka. pəkitmək. bəkitmək_ka. (. <> r ) bərkitmək. bəyütmək. böyütmək. böyütmək. bulğaytmaq. ulğaytmaq.

bəldirmək: bildirmək. bəllətmək. oxumaq. uqumaq. üzə, yuxarı çıxarmaq. anlatmaq. sindirmək. sinitmək.

bələk : bilək. balaq. ərməğan. dartıq. bəllə. bəllək. bəlgü. bala. balaq. balqu. nişan.

bələkləmək_ka: balaqlamaq. ərməğan qılmaq, vermək.

bələlmək_ka: batmaq. bir şeyə bulanmaq.

bələmək : 1. bələmək. beşigə bağlamaq. bu!aştırmaq. 2. mələmək (qoyun).

bələrtmək : 1. (qöz) bərətmək. alartmaq_ka. yan baxmaq. 1. bilətmək. ititmək. - qöz bələrtmək: yan baxmaq. alartmaq_ka

bəlgə : - bəlgə taxınmaq: bəçgəmlənmək_ka.

bəlgisiz : itik. atuq. itmiş.

bəlgülü : aydınonun. - bitiyi bəlgülü: onun yazısı aydındı.

bə'li_ka : evət_ka. iləl_ka.

bəlikləmək: ərməgün, ərməğan edmək.

bəlinğçi_ka: qorqaq.

bəlinq_ka: bulğa. qoğa. ürkü. ürküntü. qorxu. - bəlikçi kişi: ürkən, qorxaq ər.

bəlqə : bəlkə. 1. bəlgü_ka. nişan. im. beçkəm_ka. biçkəm. pərçəm. - bəlgə taxınmaq: biçkəmlənmək_ka. 2. xiyal. 3. (bostan) höyükü. hüyük. ürkü. oyuq_ka. mətərsək. 4. ərki_ka. olsunki. şayəd. olurki. ərinç_ka. əriş. ehtimal. - ərki gəldim.

bəlqü_ka : balqu. bəllə. bəllək. bələk. bala. balaq. nişan. əlamət. nişan. im. bəlgə.
- qut bəlgüsü bilik.
- bəlqüsüz: - qança barır bəlqüsüz: bəlli olmayan yana gedir.

bəlqülük_ka : bəlli. - bəlqülük_ka nən: bəlli şey. - anın iş qılığı bəlgülük: onun işi bəllidi: açıqdı.

bəlqürmək_ka: bəllənmək. açılmaq. meydana çıxmaq.

bəllə : bələk. bəllək. bəlgü. bala. balaq. balqu. 1. nişan. 2. yadigar.

bəllək : bax > balaq_ka. bələk. bəllə. bəlgü. bala. balaq. balqu. 1. nişan. 2. yadigar.

bəllətmək: bildirmək. bəldirmək. oxumaq. uqumaq. üzə, yuxarı çıxarmaq. anlatmaq. sindirmək. sinitmək.

bəlli : bəlqülük_ka. bəlqülük_ka. aşgar. - bəlqülük_ka nən: bəlli şey. - anın iş qılığı bəlgülük: onun işi bəllidi: açıqdı.

bəlva : bulğa. balqın. balın. ürküntü. qopuş.

bən : mən. min.

bəndəşmək: məndəşmək. bənd salmaq.

bənək_ka : para. pul. çağa. çəkə. - bənəkli: bənli. mənğliq_ka. xallı.

bənğu acun : mənğqü ajun_ka: sonsuz dünya.

bəniz : mənğiz_ka. məniz. üz.

bənizləmək : mənizləmək. bəzəmək.

bənizlənmək. mənğizlənmək_ka. gözəlləşmək. suratlanmaq. sırlanmaq. bənzinə rəng ruf gəlmək:.

bənizlənmək: mənğizlənmək_ka. mənizlənmək. gözəlləşmək. bənzinə rəng gəlmək. üzlənib suratlanmaq.

bənq : bənğ_ka. vəng. vəngildəmə səsi.

bənlətmək: dənlətmək.

bənli : bənəkli. mənğli_ka. mənli. mənğliq_ka. xallı.

bəntləşmək : mənğdəşmək_ka. bənd salmaq. bət salmaq. qıl yoluşmaq.

bənzəmək: mənğzəmək_ka. mənzəmək. üsnəmək_ka. üznəmək. oxşamaq.

bənzətmək: üsnətmək_ka. üznətmək. oxşatmaq.

bərabər : əş. düz. bir. müsavi. - yat yağuq düz olmaz: yad yaxın bir değil.

bərələnmək : bərtinmək_ka. yaralanmaq. zədələnmək.

bərətmək: bələrtmək (qöz). alartmaq_ka. yan baxmaq·.

bəri : bərü_ka. tərəfınə.

bəriqli : veriqli. vərsək. vermək istəyən.

bəriqsəmək_ka: vermək istəmək. verə yazmaq.

bərimçi_ka: borclu.

bərim_ka : 1. verim. 2. alınan borc. verilən nərsə.

bərimlik_ka: verimli.

bərişmək_ka: verişmək.

bərk : batruş_ka. bətrüş. çaqruq_ka. sərt. qasınq_ka. qadıq_ka. quru, sərt olan nərsə. çətin. zor. qadaq. möhkəm. qatı. quyuq. qəliz. gərik. (bərk xəmir, şorba, aş, palçıq).

bərkimək: qaturmaq_ka. qatılaşmaq. pişmək. qurlanmaq_ka. uyuşmaq. tutmaq. yavramaq_ka. yapramaq. dikrək, sərt, qatı olmaq. tıqdamaq. tıqramaq. - yoğurt qurlandı.

bərkişmək: çıqrışmaq. çuqrışmaq. sərtləşmək.

bərkitmək: ( r <>. ) bəkitmək_ka. bəkütmək. pəkitmək. qaqturmaq_ka. qaldırmaq. basurmaq_ka. bastırmaq. durdurmaq. dikətmək. saxlamaq. qüctürmək. çəkib, dartıb bərkitmək.

bərkləmək_ka : qorumaq. saxlamaq.

bərqə_ka : bərkə. bərkəm. baraq. (< bar. var: yük). döğməyə, ıtməyə (itələməyə) soxmağa yarar arac, iş. qamçı. qamıç.

bərq_ka : bərk. qorunmuş. bək.

bərqlətmək_ka: bərklətmək_ka. sağlamaq. bəkləmək. qorutmaq.

bərmək_ka: vermək. barmaq.

bərtinmək_ka: bərələnmək. yaralanmaq. zədələnmək.

bərtişmək_ka: 1. sərtləşmək. 2. birbirini qırıb kəsmək, yaralamaq.

bərtlənmək_ka: çulqalanmaq. bərtülənmək.

bərtmək_ka: bərələmək. açmaq. yaralamaq. - pıçaq əlimi bərtti: yaraladı.

bərtü_ka : çulqa. arxalıq.

bərü_ka : bəri. tərəfınə.

bəs : basa_ka. bas. sonra. (> pəs_fars).

bəsbəl_{ka: < met >} sapbal. balsap. sapdal. dalsap. saplaq. bir tel sap. söküm. - bir bəsbəl_ka iplik: bir söküm iplik.

bəsili : bəsli. becəri. əkdi. tərbiyəli. - əkdi uşaq.

bəsilmək: əkdilmək_ka. əkilmək. becərilmək.

bəsin : gücərti. vitamin. (bəslənmək) (# basın: təzif. - yeməməkdən basındıq).

bəsləmək: əktüləmək. iktüləmək_ka.

bəslənmək: - vücuda yararlı bəsləyici bulmaq·: çivqünlənmək_ka.

bəsləyici: çivgin_ka. - bəsləyici yemək: çivqin aş_ka

bəsli : bəsili. becəri. əkdi. tərbiyəli. - əkdi uşaq.

bəstik : pistik_ka. bistiq. pıstıq. püstə. 1. yumaq. atılmış pambıq süməği. 2. fitil. piltə.

bət : 1. sıxlığı, qoyuluğu, tütlüyü, bərkliyi, çoxluğu göstərən söz. cik. - bət üzüm gətirib bu il. - bət adamdır. 2. tilif. cibrə. bir şeyin suyu, suyuqluğu çəkilirkən qalan köçəyi. çöküntü. - üzüm bəti. - çuğundur bəti. 3. pat. ağır nərsənin düşməsindən, bir şeyin pis yıxılmasından çıxan gurultu. - pat düşdü. 4. şəb. çab. tez. iti. bət gəlisən nə xəbərdi. - bət gələn bət gedir.
- bət salmaq : yıplamaq_ka. ipləmək. iplə qıl aldırmaq·.

bətərləşmək: ağırlaşmaq. yavamaq. tərsinmək_ka. tərslənmək. azmaq. - yara tərsindi. - kəsəl tərsindi.

bətrüş : batruş_ka. bartuş. 1. quyuq. bərk. qəliz. gərik. (bərk xəmir, şorba, aş, palçıq). 2. bulanıq. bulğan. - batruş suv. bulanıq, laylı, zığlı su.

bəyəndiri: sevdiri. tə'rif.

bəyəndirmək: sevmək_ka. tə'rifləmək.

bəyləşmək: beyləşmək. bəqmək. ilqaşmaq. sözləşmək. əhdləşmək.

bəyrəm_ka: bayram. badram. bədrəm. bəzrəm.

bəyük : böyük. bəzük. ( d < > y < > z) bədüq. bayuq. bulğay. ulğay.

bəyütmək: ( y < > d < > z) bədütmək_ka. bayutmaq. böyütmək. böyütmək. bulğaytmaq. ulğaytmaq.

bəyzək : bəzək_ka. naxış.

bəyzəmək_ka : bəzəmək. naxışlamaq.

bəyzənmək : bəzəlmək. süslənmək. naxışlanmaq.

bəz : bəz_ka bez. ətlə dəri arasında bulunan bez.

bəzək_ka: bəyzək. naxış. - bəzizlik ev_ka: bəzəkli, süslü ev.

bəzəlmək: bəyzanmaq. süslənmək. naxışlanmaq.

bəzəmək_ka: bənizləmək. mənizləmək. bəyzəmək. naxışlamaq.

bəzənmək_ka : ( n <> l ) bəzəlmək. süslənmək. naxışlanmaq. bəzənmək. qoyanmaq. qoyunmaq. qozanmaq_ka. süslənmək. - bəzənib qozanmaq.

bəzətən : bəzətqən₈.

bəzətmək_ka : süslətmək.

bəzinç_ka: yumağ.

bəzirqan: sarıt_ka. satır. tacir. təcimən. satıcı.

bəzişmək_ka: bəzənmək. süslənmək.

bəzitqən_ka: bezitən.

bəzitmək_ka: titrətmək. üşütmək. sarsıtmaq. təprətmək.

bəzük : ( z < > y <> d) bəyük. bədüq_ka. böyük. bayuq. bulğay. ulğay.

bıçaq : biçək_ka. pıçaq.

bıçaqlamaq: biçəkləmək.

bıçası : biçəcək. kəsirqic.

bıçıl : bəcəl_ka. biçilmiş. iğdiş. əxdə. xədim

bıçılmaq : kəsilmək.

bıçılqan : bıçılqın. bıçqıl. çat. çatlaq. yarıq.

bıçılqın : bıçılqan. bıçqıl_ka. çat. çatlaq. yarıq.

bıçınmaq : biçinmək. doğrunmaq.

bıçıq : baçıq. bəçik. bıçğaş. ( 1 < biç. söz biçmək. kəsmək. 2 < _met > bağ. bağaç. bağıc. bağlantı) neçə kimsə, ölkə arasında yapılan and, bağlantı. sözləşmə. və'də. əhd.

bıçış : biçiş.

bıçışmaq : biçişmək. kəsişmək. ayrışmaq.

bıçma : biçmə. kəsilmiş. - biçmə yorıncqa_ka: biçilmiş yonca.

bıçmaq : biçmək. kəsmək. kəstirmək.

bıçqaş : bıçğaş. bəçik. bıçıq. bağaç. bağıc. bağlantı. sözləşmə. ant. və'də. əhd.

bıçqəmləmək_ka. biçkəmləmək_ka: bəçkəmləmək_ka: pərçəmləmək.

bıçqılamaq: biçmək. pozmaq: irpəmək.

bıçqıl_ka : çat. çatlaq. bıçılqın. bıçılqan. yarıq.

bıçqu : bıçqı. bıçaq.

bıçquç_ka: qırqı. qıftu_ka. qıpıt. sındı. sındu_ka. qəyçi. qayçı.

bıçturmaq: biçtirmək. kəstirmək.

bıçuq_ka : buçuq_ka. bölək. bölük. puçuq. parsa. parça. kəsik. parçalanmış hər şəyin yarısı. kəsək. kəsik. kəs_ka. çart_ka. parça. parsa. tikə. tikim. tikü_ka. tikir.

bıdıq : bıyıq.

bıldır_ka : bax > baldır. bildir. keçən yıl.

bıqın : böğür. boş böğür.

bıqmaq : bezmək. turulmaq_ka. durulmaq. yorulmaq. tuqunmaq. tükünmək. usanmaq. büşmək. bezmək. ulınmaq_ka. ulunmaq. usanmaq. qıvrılmaq. doymaq. - işdən büşüb dardıq: bezdik.

bıqrıq : buğrıl. bıqrıl. tıxa basa dolu olan.

bıqtırmaq : todqurmaq_ka. doyurmaq. tuqurmaq.

bırıtmaq_ka: burutmaq_ka. iylətmək. əldən qoymaq.

bırqıq : bırqığ. atın, eşşəyin gənizdən soluqlanıb, səs çıxarması. fışqırıq. - at bırqığı.

bırqırmaq : xomurdanmaq. gənizdən səs çıxarmaq.

bıruq : (< buyruq). təşrifatçı. böyüklər qatında, görüşçülərin görəvinə, aşamına, qatına görə yer göstərən kişinin adı.

bızıq : ( z <> y ) bıyıq. bığ. buğ. mıyıq₆.

bi : bi_ka. böq. böy. 1. böy deyilən böcək - 2. qısraq.

bibər : burç. murç_ka.

bic : əsli bəlirsiz. satır_ka. (sövmə sözü). satır_ka. həramzada. götvərən. dibiz.

biçək_ka : bıçaq.

biçəkləmək_ka: bıçaqlamaq. bıçaqla vurmaq.

biçəklənmək_ka: bıçaq yiyəsi olmaq.

biçik : tüpi. turpılmış. kəsik. qıssa. güdə.

biçilmək: irpəlmək_ka. yarılmaq. tarılmaq. dərilmək. vurulmaq. <> urulmaq <> orulmaq_ka.

biçilmək: orulmaq_ka

biçilmiş : bəcəl_ka. bıçıl. iğdiş. əxdə. xədim

biçim_ka : qırtış_ka. kəsim. dilim. - bir biçim qoğun.

biçin : 1. örtgün_ka. örqütün. dərim. örtəm. ürtəm. ütrəm. xərmən. 2. meymun.

biçiş : bıçış. (böyüklərdən gələn) xələd.

biçişmək: bıçışmaq. 1. kəsişmək. ayrışmaq. 2. büzüşmək_ka. ayrışmaq. 3. pozuşmaq.

biçkəmləmək_ka: bəçkəmləmək_ka: bıçkəmləmək_ka. pərçəmləmək.

biçkəmləmək_ka: pərçəmləmək. nişalamaq.

biçmək : irpəmək_ka. yırpamaq. yarpamaq. qırmaq. pozmaq.

biçqas : biçğas. əhd. peyman. misaqi milli.

biçqəmlənmək_ka: biçkəmlənmək_ka. bir iz olaraq( ləçək. pərçəm, qolbağ) taxınmaq.

biçqüləmək : qıftulamaq_ka. sındılamaq. qırqılamaq. qırpımaq. qırpıtlamaq. qayçılamaq. sındılamaq_ka. qayçılamaq. qıftulamaq_ka. qırqılamaq. qırpımaq. qırpıtlamaq.

bil : tanı. - yolu bil ged. - onu bil çağır. - onu bilisən: onu tanısan. - biləmmədimki odu: tanıyanmadım ki odu. - onun ölüsün bilmirsən, nəyə götürüsən: tanımamış ölüyə nədən rəhmət oxuyursan.

bildiri : bilingə. aqahi.

bildirmək: 1. bəllətmək. bəldirmək. oxumaq. uqumaq. üzə, yuxarı çıxarmaq. anlatmaq. sindirmək. sinitmək. 2. öğrətmək. - bu işi sənə bildirən mənəm.

bildüzmək_ka: bildirmək.

biləgü_ka: biləği. bilöv.

bilə_ka : ilə. bərabər.

bilək_ka : bilgəli. 1. güc. quvvət. - biləyi: qüclü quvvətli. - biləkli güclü kişi. - biləyin varsa, biliksiz qalma: gücün (çıxar, qabiləyət gücün) varsa bilik qazan. - düzlüyə, biləkdə gərək, bilikdə gərək. - biləkli olduğundan bilikli ol. - biləyin on olunca, biliyin bir olsun. - ətəyivi biləyivi sıtğa batmasın: qətdə. - gücəndi biləyim. 2. balaq. bələk. ərməğan. dartıq. .

biləmək_ka: bilqəmək. bəlgümək. balqumaq. ititmək. açmaq. sulamaq. - o diş bilədi.

biləmsinmək_ka: bilər görünmək.

bilən_ka : 1. qədirşünas. - bilən kişi. 2. uca. ulac. alça. incə. uslu. yüküm.

bilənmək_ka: tişəlmək_ka. dişlənmək. dişənmək.

bilətmək_ka: bələrtmək. yanutmaq_ka. yıtıtmaq_ka. yititmək. ititmək. qayratmaq. qayraq, bilöv sürtüb ititmək. yanutmaq. - pıçaq bilətmək.

biləzüq_ka: blləziq.

biləzüqlənmək_ka: blləziq taxınmaq.

bilgə : bilgin. bükü_ka. arif - bilgə ərik bulursan, baxqıl ona tabaru: bilən, danışman kişi tapsan, ona sarı diqqət ed, yönəl. - alp çərikdə, bilgə dirikdə. - bilgə ərən savların, alqıl öğüd: bilən kişilərin sözlərindən öğüt al. - bilgə əri əyku tutub, sözin işit, artamını öqrənibən işqə sürə: dalını düşünüb işə bağla.

bilgedmək_ka : ağıllanmaq.

bilgələnmək_ka: ağıllanmaq. ağıllaşmaq.

bilgəz_ka : bilgili. bilən.

bilib dur: bil gilən. aqah ol.

biligin_ka : bilgi ilə.

bilik bilin: bilik öğrənin.

bilik : bilgi. 1. hikmət. 2. ağıl. us.
- düzlüyə biləkdə, bilikdə gərək.
- biləkli olduğundan bilikli ol.
- biləyin on olunca, biliyin bir olsun.
- bilik kişi ara ülüklü. bilik kişi ara bölünmüş.
- qut bəlgüsü bilik.
- gəngəşli bilik utraşur, gəngəşsiz bilik opraşur.
- bilikligin uluğluqa dəğdim.

biliklik_ka : bilgili.

biliksəmək_ka: ağıllanmaq. ağıl qazanmaq.

biliksizliq_ka: bilgisizliq.

bilimsinmək_ka: bilir görünmək.

bilin : aqah olun.

bilinçək_ka: bilinçək nənğ. itik nəyin tapılması.

bilingə : bildiri. aqahi.

bilinmək_ka: 1. e'tiraf edmək. iqrar edmək. - ər yazuğun bilindi. 2. kəndi işini bilmək.

biliq : - gəngəşli bilik artamaz.

biliş_ka : 1. tanış. şinaxt. mə'rifət. 1. bilən. bilici.

bilişmək_ka: tanışmaq. aşnaşmaq. aşna olmaq. - ortaq olub bilişdik: bir araya gəlib tanışdıq. - nəlük anla bilişdim: necə, niyə onla tanışdım. - çox keçmişdən mən onla bilişdim.

bilkənmək: ağıllanmaq.

bilməcə : tapzuğ_ka. təpzük. tapızğu. tapızğuq. tapışmaq₆. tapmaca2. sınama. - bilməcə söyləmək: tabızamaq. sormaq. - tabuzmaq_ka. tapuzmaq_ka. tabarumaq_ka.

bilmədük_ka: tanınmayan. bilinməyən. tanınmamış. bilinməmiş.

bilmək : - bilik bilin: bilik (hikmət. mərfət. ağıl) öğrənin.

bilmiş_ka : bilinmiş. tanınmış. bilinən tanınan.

bilqə_ka : bilgə. hakim. ağıllı. bilgin. alim. - bilgə bək: bilgin. ünlü kişi ağıllı. hakim bəy. buğu.

bilqəs : bilkəs. bilqeys. ağıllı. əkəç.

bilqətmək_ka: ağıllanmaq.

bilqeys : < bilkəs. bilkəzik. ağıllı. əkçə. əkəç.

bilqəzik : bilkəzik. bilqeys. bilkəs. ağıllı. əkçə.

bilqimsinmək_ka: ağıllı. kəndini ağıllı göstərmək.

bilsikmək_ka: bilinmək. açılmaq. ifşa olmaq.

biltürmək_ka: öqrətmək. bildirmək.

bilur : bullur. artın. tənik. açıq, duru, saydamlı nərsə.

binilmək: münülmək_ka.

binmək : münmək_ka.

bir : düz. əş. müsavi. bərabər. fərd. tək.
- yat yağuq düz olmaz: yad yaxın bir değil.
- bir çöp: bir az.
- bir az. qıpa_ka. az.
- qıpa keçdi.
- bir çöp aş yedim.
- bir tüq: bir yığın. bir çox.
- bir köç qoyqıl: bir az dözginən.
- birin birin: birər birər.
- birlə: ilə. bərabər.
- birinç: birinci.