Dİvan-ü luğat-it tüRK

tinləmək: içərləmək. 1. qulaq asıb uqımaq. eşitmək. 2. tinə, tünə, içəriyə, dama qoymaq. zindana salmaq.

tinlən : tınlan. içə, içəriyə bağlı nərsə. tünək. (> zindan_fars). - tinləmək: içərləmək.

tinləş : tinəş. saziş.

tinmə : dinmə. tınma_ka. 1. susuq. susma. sakitlik. 2. düş. dincəl. ıstirahat. 2. _ka. tinmə !: {1. dinmə ! danışma !. sus ! 2. susma !. danış !}.

tinmək_ka : dinmək. tınmaq. 1. dinmək. dinlənmək. dincəlmək. yüngülləşmək. gəvşəlmək. boşalmaq. yatmaq. durmaq. - yağmır tindi: yavaşladı. - arıq tindi: kəkə (xəsdə) dinləndi. 2. solumaq. nəfəs almaq. - ər uluğ tindi: kişi için çəkdi, ağır nəfəs çəkdi. 3. sonu gəlmək. ölmək. 4. amrulmaq_ka. yamrulmaq. yatışmaq. çəkilmək. 5. soluq almaq. - o uluğ tındı: ağır nəfəs aldı.

tip : dip. quy_ka. qoy. quytu yer. dərə.

tipləmək: dipləmək. çinqarmaq_ka. bütəmək. nərsənin bütün, kökün arayıb araşdırmaq. doğrulamaq. təhqiq edmək.

tipləmək: dipləmək. tüpləmək_ka. dibləmək. kökdən aramaq. kökdən aramaq.

tiplənmək: diplənmək. tüplənmək_ka. diblənmək. kökləşmək. zənginləşmək.

tipləşmək: dipləşmək. tüpləşmək_ka. dibləşmək. dibin çıxarmaq. kökün araştırmaq. təhqiq edmək.

tiplətmək: diplətmək. tüplətmək_ka. aratmaq. diblətmək. dibin çıxattırmaq. kökün araştıtmaq. təhqiq etdirmək.

tirçəliş : dirçəliş. dirçəliş. gəlişmə. yapraq. cücərmə. inkişaf.

tirçəlmək: dirçəlmək. tikrəmək. dikrəmək. cücərib, böyümək, qalxmaq. qurulmaq_ka. hazırlanmaq.

tirenmək_ka: direnmək. 1. dayanmaq. yolamaq_ka. sökənmək. - duvara tirəndi. - duvara yola. 2. çəkinmək. imtina edmək. - iş çalışdan tirənmə. 3. titinmək_ka. dayanmaq. dik baxmaq.

tirək : tirgə. dirgə. tirkək. tirəqü_ka. ox. sırıq. qələmə. situn. sutun. ustun. üstə saxlayan (> situn_fars). kəndisinə bir şey dayanılan, kəndisiylə bir şey durdurulan hər nəsnə. dirəcən.

tirəqü_ka : bax > tirək.

tirəmək_ka : dirəkləmək. dayaq, dirək tikmək. - qapını dirəmək.

tirən : dirən. turun_ka. durun. dayan. muqavimət.

tirənən : 1. turuqsaq_ka. durqun. dursi. isrararlı olan. 2. qaçan. çəkinən. imtina edən.

tirənq : dirəng. qoy. döz. toxda. dayan. səbr.

tirənqıl : dirənqıl. - ança anqar dirənqıl: o ilə öylə qılınqıl: uğraş, davran, rəfdar ed.

tirənmək: dirənmək.

tirəşmək_ka: 1. dirəşmək. çəkinmək. dirəmək. 2. şıxıntıdan yürüməz olmaq (heyvan). çəkişmək. süünmək.

tirətmək: dirətmək. uzatmaq. oxlatmaq_ka.

tiri : diri. turan. duran. yaşayan. canlı. ölməz. qalxan. armaz.

tirik_ka : dirik. 1. insan. adam. - tirik əsən bolsun: kişi sağ olsun. - tirik əsən olsa, tanq öküş görür. 2. yaşam. - alp çərikdə, bilgə dirikdə. 3. diri qalmaqa yarar yeməklər. 4. dərik. yığmaq. - onun pul diriğini gör: onun pul yığmağına bax. 5. dərmə. dəriş. dərnək. dərqə. təriq. 6. diri. canlı. tiriqlə: dirikən. yaşamdaykən.

tiriklik : diriklik. turquluq. turuqluq_ka durmayı diləyən.

tirikmək : dərikmək. yığmaq. - yarmaq tirikmək.

tirilqən : yaşayan.

tirilmək : dirilmək. yaşamaq. turqamaq. qalxmaq. qoğzanmaq. canlanmaq. bərpa olmaq.

tirinğ : dirinğ. qulağın tınlamasına bənzər səsi bildirən söz. qulağın dingildəməsi. - tirinğ etmək: tirinğ əttürmək: tın edmək.

tirkən : tirkin. tezgin. yelkən. iti, bacarıqlı olan.

tirkəş : dirkəş. yığılma. iclas. cələsə.

tirkin : 1. tərnək_ka. dərnək. tərkin. tərnik. yığnaq. gəngəş. 2. tirkən. tezgin. yelkən. iti, bacarıqlı olan.

tirqavıc₆: təm_ka. tirqaz₁. tamba₆. dal (qapı dalı).

tirqaz₁ : tirqavıc₆. təm_ka. tamba₆. dal (qapı dalı).

tirqə : bax > tirək.

tirqək : tığraq. iti, güclü olan. qeyrətli. yılmaz. yiğit. bahadür.

tirqəş : tirkəş_ka. yığlışma. qalabalıq. şuluğluq. sarmaş. qüclük. - suv tirqəşi: su birgəsi. dərə qollarının suyunun toplandığı yer.

tirqəşmək_ka : bax > irqişmək_ka. arqaşmaq. irkişmək_ka. irkəşmək. irtişmək. ərtişmək. yertişmək. yartışmaq. tərgəşmək. tərgişmək. 1. qatarlanmaq. yığışmaq. düzülmək. - dəvə tirfəşdi. - qalın ərən tirgəşdi. - yağış qarla tirfəşür. 2. toplanmaq. toplaşmaq. arxa arxaya gələrək dərləşmək.

tirqi_ka : tirgü_ka. sürfə. dəstərxan. yeməklərin düzülüb sərilən yeri. - dilin tirkigə təkir. - dilin tirkigə təkir: dadlı dil yeməyə çatdırır.

tirqü_ka : sürfə. dəstərxan. yeməklərin düzülüb sərilən yeri. - dilin tirkigə təkir.

tirqürmək_ka: diritmək. qoğzamaq. - tanrı onu tirgirsin.

tirsə : dirsə. ərsə_ka. - necə iti dirsə: necə iti ərsə.

tirsək : dirsək. turcaq. giriş. salma. başlanqıc.

tirsətmək: dirsətmək. durçutmaq. türçitmək_ka. törçütmək. durcıtmaq. durcutmaq. başlatmaq. girşitmək. qursatmaq. işə salmaq. bərpa edmək. başlatmaq. girşitmək. qursatmaq. işə salmaq. bərpa edmək.

tirsqək_ka: 1. qöz qapağında çıxan sivilcə, it dirsəyi. arpacıq. 2. dirsək.

tirtişmək: dirtişmək: tartışmaq. didilmək. - yazıda böri ulasa, evdə it bağrı tartışur.

tirük : tirik. diri qalmaqa yarar yeməklər.

tisginmək: irmək_ka. irkmək. ürkmək. daşlanmaq.

tiş : tiş_ka diş. deş. 1. sapan dəmiri. 2. tinğ_ka. dik. düz. - tinğ turmaq_ka: dik durmaq. - tin dur: diş dur.

tişək_ka : şişək. iki yaşını bitirib, üçünə basmış olan qoyun.

tişəlmək_ka : bilənmək. dişlənmək.

tişətmək_ka : dişətmək. dişlətmək. diş açmaq. dişin itimək, ititmək. - ərənlər tişətib axına keçdilər. - ol oraq dişətdi. - dişənmiş yencək.

tişi : tişi_ka dişi. hər nəyin dişisi. - dişi (dəvə): inən. enən.

tişi : tişi_ka. dişi. hər heyvanın dişisi. - çıxmaq. taşıqmaq. - tışı taqaqu_ka : tavuq.

tişləmək_ka: dişləmək. dişlə ısırmaq.

tişlənmək: dişlənmək. dişənmək. tişəlmək_ka. bilənmək.

tişləşmək: ısrışmaq_ka. bir bir dişləyib, qapmaq. qapışmaq.

tişlətmək_ka: dişlətmək.

tişlik : dişlik. azıqlıq_ka. azuqə.

titik_ka : didik. 1. dərd. acı. acıma. yara. ağrı. - baş didik diddi: yara yaman acıdı. 2. dərd. yara. 3. palçıq. çamur.

titilmək_ka: didilmək.

titinmək_ka: dayanmaq. dirənmək. dik baxmaq.

títinü baxmaq_ka: dik, kəsgin baxmaq.

titir_ka : dişi dəvə.

titişmək_ka: didişmək_. ditmək. yırtışmaq. hallaclamaq. yırtıb ayırmaq. - söğüşüb vuruşub, ortada don didişir.

titiz_ka : kəkə. kəkrə. gəs. mor.

titizlik_ka : kəkəlik. kəkrəlik. gəslik.

titmək_ka : didmək. tıtmaq_ka. 1. ditmək. yolmaq. yolub parçalanmaq. 2. dirənmək. qarşı qoymaq. diq baxmaq. - baş didik diddi: yara yaman acıdı. 1. (yara) acımaq.

titrəmək: 1. bəzmək_ka. bezmək. - soyuqdan titrəmək: qıstaşmaq. 2. yığrılmaq_ka . yıxsılmaq. kötüləşmək. büzülmək.

titrəmə_ka: beziq_ka. bezgək. - titrətici isitmə: bəzik.

titrəşmək: titrəşmək. bəzişmək_ka. bezişmək.

titrətmək: yaymaq_ka. silkəmək.

titrü_ka : didik. dik. kəsgin. acıq. iti. - titrü baxış. - titrü baxış_ka: dik baxış. kəsgin qözlə baxış.

tivi : təvi. dəvə. təvə. dəvəy. təvəy.

tiydək_ka : diydək_ka. tiklək. tıqlaq. tıylaq. (< tıq. tiq). korluq. örtük. qapama. gəlini başqaları gözündən qorumaq üçün başına salınan tıxac, başlıq.

tiyiş₆ : tızıq_ka: _{< met >} tıqız. tikiz. tikiş. (< tik. tuq: qapalı). 1. tıqış_ka. əngəl. 2. pərhiz. 3. mane'. mən'. mümaniət.

tíz : tíz_ka 1. diz. 1. yüksək yer. hər nəyin, yerin yüksək yeri, yoxuş təpəsi. uca. dik. hündür. iti. yoq_ka.
- tiz yer: uca yer. - tarıq art tiz. qaşqar'a yaxın bir yayla.
- diz çökmək. çökünmək. sökünmək_ka. əbd olmaq. ibadət edmək.
- tanrıya çökünün.

tizək : tizgək. tezgək. tezək. tələsik. ürkək. qaçqan.

tizgək : tizək. tezgək. tezək. tələsik. ürkək. qaçqan.

tizgin : dizgin. çatqan_ka. çətgən. ovsar. gam.

tizgirmək: tizmək. tezinmək. tezgərmək. ürkmək_ka. qaçınmaq.

tizi : dizi. tərqü_ka. tərgi. sıra.

tizik : dizik. düzük. sıra. səf. dizi. - bir tizik dirək. - bir tizik mıncıq.

tizildürüq_ka: düzüldürük. bəzək üçün düzülən, taxılan taxılar.

tizilmək : dizilmək. tizlinmək_ka. düzülmək.

tizim : dizim. dizmə. düzüm. dizi. rişdə. - bir dizim yincu: düzüm inci.

tizinmək : dizinmək.

tizişmək_ka: düzüşmək. düzləşmək.

tizləmək : dizlə əzmək, çeynəmək.

tizlinmək_ka: düzülmək. dizilmək.

tizmə : uçqur. bağ. bənd.

tizmək : 1. tezinmək. tezgərmək. tizgirmək. qaçmaq. ürkmək_ka. - nədən tizdi belə. - onu tizitmə. - işdən tizinənlər. 2. dizmək. düzmək.

tod:tot

toğ:toq

toh : toh_ka toy quşu. - tod. toy.

tox: toq

toq : toq_ka. tox. doymuş. ac olmayan. - toq toq edmək_ka: tax tux edmək.

toqa : toqa_ka toqu_ka. 1. kəmər toqası. 2. xəstəlik. iç ağırliğı. 3. bağan. halqa. boyunluq. boyun bağ

toqacaq : toğacaq. toğacaq. hamilə. yenikü_ka. - doğacaq qısraq: qulnaçı qısraq_ka.

toqaqlıq_ka: tökəklik. süzqəç yapılacaq ağac. süzəklik.

toqar : toqqura. toqra. doğurqa. toğurqa_ka. qamış. düdük. yüyə. lülə. çömrək₆.

toqda : toxda. döz. qoy. dayan. səbr. dirəng. - toxda gəldim. - toxda !: səbr ed !.

toqdadmaq: toxdadmaq. toqdadmaq. amurtmaq_ka. yamırtmaq. yatıştırmaq. dindirmək. çatdırmaq.

toqdam : toxdam. hükm. qərar.

toqdamaq : durmaq. qoyunmaq. qonmaq_ka. oturmaq. - ağrım qondu.

toqdatmaq : toxdatmaq. toqturmaq_ka. düzəltmək.

toqımaq_ka: 1. toxumaq. toxunmaq. dövmək. vurmaq. çarpmaq. - qapını toqıyan kimidi. 2. tapdamaq. dövülərək sərtləştirmək. - qılınc toqımaq. - parça toqımaq. 3. götürmək, batırmaq. qırq edmək. - onu su toqıdı: onu su qərq etdi. 4. ad. toqqamıq. toxmaq. çamaşır toxmağı.

toqınmaq_ka: toxınmaq_ka. dövülmək. çarpmaq. dövülərək sərtləştirmək.

toqış_ka : toxuş. savaş. cənq.

toqışmaq_ka : toquşmaq. toxuşmaq. çarpışmaq. savaşmaq. toquşmaq_ka. döğüşmək. vuruşmaq. çarpışmaq.

toqıtmaq_ka : 1. toxutmaq. vurdurmaq. döğütmək. dövdürmək. çalıtmaq. çapıtmaq. - ol onun boynun toquttu: vurdurdu. 2. toxdatatmaq. neçə şeyi birbirinə çaldırıb, toxdadıb, dərib tikmək, birgətmək. - ol bez toqutdu: o paraça toxutdu. 3. döğdürmək. basdırmaq₆. taptadmaq. - qılınc, pıçaq toqdurmaq. 4. çalmaq. döğüb səsləndirmək. - qapı toqıtmaq.

toqqura : toqra. toqar. doğurqa. toğurqa_ka. qamış. düdük. yüyə. lülə. çömrək₆.

toqquşqan: tokuşqan_ka. toxuşqan. döğüşqən. hər zaman çarpışan. qavqacı.

toqlaçı : toğlaçı. toğlaçı. tavluk_ka. tavqıl. toğlayan. alcı. aldatıcı. aldamçı. hiləkar.

toqlamaq: toğlamaq. tovlamaq. armaq_ka. aldatmaq.

toqlanmaq: toğlanmaq. nərsiyə qapılmaq.

toqlanmaq: toğlanmaq. tovlanmaq. tavlanmaq. kələk gəlmək. girlənmək.

toqlayan: toğlayan. toğlayan. tovlayan. təvlük_ka. toğlaçı. alcı. aldatıcı.

toqlı_ka : toqlu. altı aylıq quzu.

toqlu : toqlı_ka. altı aylıq quzu.

toqma : toğma. doğma. doğulan çevrə, dədəlik evi. ölkə.

toqmaq_ka: doğmaq. çıxmaq. sızmaq. yarımaq. açmaq. doğmaq. meydana çıxmaq. bəlirmək. yüksəlmək. havalanmaq. qöğə ağmaq. - gün yarıdı. - gün sızdı. - dəmir toqmaq: basu_ka.

toqradaçı_ka: doğrayan. doğrayıc. toğraquçı.

toqraqan_ka: toğraqan_ka.

toqraqı_ka : doğrama.

toqraqlı_ka : doğramayı düşünən.

toqraqlıq: doğraqlıq. doğraqsıq_ka. - doğramaq istəyən: toqraqsaq_ka. - doğrar görünmək: toqranmaq_ka. - doğrayan: toqramaqlı_ka. - doğrayan. doğrayıc. toğradacı_ka. toqraquçı_ka.

toqraqlıq_ka: doğraqsıq. doğramaq işi olan·

toqraqsaq_ka : doqramaq istəyən.

toqraqsıq : doğraqsıq. toqraqlıq_ka. : doğramaq işi olan·

toqraquçı_ka: doğrayan. doğrayıc. toğradaçı.

toqraqu_ka: doğranacaq.

toqral : toğral. toğral. qartal_ka. doğrayan.

toqralmaq_ka: doğranmaq. parçalanmaq. yarılmaq.

toqratmaq_ka: doğratmaq.

toqrıl_ka : toğrıl. (1 < toq. tuq: dolu. bağlı. 2 < doğramaq. doğrayan). 1. ət, otla doldurulan bağırsaq. bumbar dolması. 1. yırtıcı quş. bin qaz öldürür. bir dənəsini yer.

toqru : toğru_ka. doğru 1. gərü_ka. gəri. qaru. 2. bayıq_ka. açıq. - bayıq söz: doğru söz. 3. qaru_ka. qarşı. 4. bütün_ka. düz. dürüst. səhih.
- doğrusu: arıq_ka.
- doğrudan doğru: arıq_ka.

toqrulamaq: doğrulamaq çinqarmaq_ka. bütəmək. dipləmək. nərsənin bütün, kökün arayıb araşdırmaq. təhqiq edmək.

toqrultmaq_ka: toğrultmaq. doğrultmaq. dikətmək. qönitmək_ka. könütmək. qonutmaq. qoyutmaq. qoymaq. qondqarmaq_ka. qöndqürmək_ka. qondarmaq. doğrultmaq. düzəltmək. tikmək. yola qılavuzlamaq. iqrar ettirmək.

toqruluq: toğruluq. doğruluq. kirtü_ka. qərçəklik. həkiqət.

toqrumaq_ka: toğrumaq doğrumaq. 1. doğurmaq. çınıqmaq_ka. gərçəkmək. təhəqqüq tapmaq. 2. doğrulmaq. yönəlmək.

toqruşmaq_ka: doğruşmaq. yola duruşmaq, yürüşmək.

toqrutmaq: doğrutmaq. tovurmaq_ka. durvurmaq. durqurmaq. dikmək. qabartmaq. - o qulağın tovurdu: dikətdi.

toqrutmaq_ka: doğrutmaq. çınlatmaq. gərçəkləştirmək. təsdiq ettirmək. bütürmək. bitirmək. düzəltmək.

toqsuq : toğsuq_ka. gün toqsuq_ka: doğu. şərq.

toqsun_ka: sayıda doqsan. toquz on.

toqşan : doğşan. - doğşan balası: çavun.

toqturmaq_ka: doğdurmaq_. 1. doğurtmaq. doğurtturmaq. 1. toxdatmaq. düzəltmək.

toqu : toqu_ka. toxu. toğu. 1. doğu. ısıq. şırıq. şərq. 2. tiki. saxt. 3. toxnma. qovuş. süngüş. tə'nə. 4. toqa. toqqa. kəmər toqası. 5. gün toğsuq_ka.

toquc_ka : toxuc. çörək. xurək.

toqulamaq: bədləmək. girləmək.

toqulmaq_ka: dövülmək. toxunmaq. dövülmək.

toqum : toqum_ka toxum. 1. döşək. 2. boğazlanacaq, boğazlanan, kəsiləcək heyvan. kəsilməyə becərilən hayvan.

toqumaq_ka: toxumaq. düzətmək. sarımaq. - maşın toxumaq: düzəltmək.

toqundurmaq: toxundurmaq. yaqturmaq_ka. yandırmaq.

toqunmaq_ka: toxunmaq. 1. yaxlaşmaq. yaxılmaq_ka. 2. dəğmək. ləms edmək. sürtmək. yaxmaq_ka. 3. toxlu, becərilmiş heyvanı kəsmək, boğazlanmaq.

toqurqa_ka : tütək. düdük. qamış. yüyə. lülə. çaydan kimilərin əmziyi.

toqurmaq_ka: toğurmaq. doğurmaq. doğrurmaq. çınıqmaq_ka. gərçəkmək. yenimək_ka. təhəqqüq tapmaq.

toqurtmaq: toğurtmaq. toğurtmaq. toğturmaq. toqurtturmaq_ka. yenitmək_ka.

toqurtmaq_ka: toğurtmaq. doğurtmaq. tülətmək_ka. dölətmək. quzulatmaq. yükün açdırmaq. boşaltmaq. ödətmək. yenitmək_ka. yanıtmaq_ka. - mama arvadı yenitir.

toqurtturmaq_ka: doğurtmaq.

toquş : toxuş. 1. savaş. 2. doxuş. dağış. pəxş.

toquşan: toxuşan. yoluxan. müsri.

toquşqan_ka: toxuşqan. toqquşqan. döğüşqən. hər zaman çarpışan. qavqacı.

toquşmaq_ka : doğuşmaq. toxuşmaq. (toq <> töq ) töqüşmək. 1. (< doğmaq. döğmək). dağılmaq. yayılmaq. bulaşmaq. pəxş olmaq. 2. ( < tuq. toq. tox). qurşanmaq. geyinmək. taxınmaq. - qamuğ dolum toxuşdu: tamam yaraqa qurşandı. 3. taxmaq. - kabab toxuşmaq. 4. sirayət edmək. - uyuz toxuşdu. 5. toqışmaq. döğüşmək. vuruşmaq. çarpışmaq. 5. silip keçmək. dəğmək. silmək. qırçamaq_ka. 6. yuquşmaq_ka. yoğuşmaq_ka. bulaşmaq. yayılmaq.

toqutmaq: toxutmaq. toqıtmaq_ka. vurdurmaq. dövdürmək. çalıtmaq. çapıtmaq.

toquz : sayıda doquz. - toquz on: sayıda doqsan. toqsun.

toquzdurmaq: doğuzdurmaq. yenitmək.

tolab : dolab. (< tovlamaq: əğirmək.

tolaç : dolça. susıq_ka. kova.

tolaq : dolaq. yörgəncü_ka. sarqı.

tolaq_ka : dolaq. 1. tolqaq_ka. dərd. ağrı. sıxıntı. 2. dolu. dolqun. dinc. könlü sakin kişi. ağır. - ac ivək, tox dolaq.

tolama : bez, qabar, turuq_ka, kimi olannərsə.

tolamaq : dolamaq. yörgəmək. yörəmək. döğrəmək. çevrəmək. qurşamaq.

tolandırmaq: dolandırmaq. gəzitmək_ka. gəzdirmək.

tolanmaq: dolanmaq.

tolanmaq: dolaşmaq. 1. gəzişmək_ka. gəzinmək. 2. tolqanmaq_ka. bulanmaq. qusmağı gəlmək. 3. sarmaşmaq. sarmalmaq_ka. sarılmaq.

tolap : dolap <> dilab. yüdrük_ka. yüklüq. yük qoyulan yer. işqaf.

tolarsuq_ka : tolqaruc. tulqaruc. ayaq izi.

tolas : dolas. girdağ. girdab. 1. suyun burub içəri çəkən, dolunlayan fırlaq durumu. 1. - dolas üz: doluq, tutuq tutqun, asıq üz.

tolaşıq_ka: dolaşıq qarma qarışıq. qazanğqu.

tolaşmaq: dolanmaq. 1. gəzişmək_ka. gəzinmək. 2. boymaşmaq_ka. qarışmaq. açılmamaq. (ip kimi şeylər, işlər). 1. tuşalmaq. tuşanmaq_ka. qõstəklənmək.

tolaşmaq: dolaşmaq yörqəşmək_ka. yürqəşmək. yürqenmək_ka. yörqəşmək. örtülmək. sarılmaq. birbirinə girmək. qarışmaq. qarışmaq.

tolbağ : dolbağ. dolbuğaq. topulqaq. bulqab. bulutqa. ot. mərhəm. dərman.

tolbuğaq: dolbuğaq. dolbağ. topulqaq. bulqab. bulutqa. ot. mərhəm. dərman.

tolça : dolça. dolaç. susıq_ka. kova.

toldurmaq: - başa baş doldurmaq: tuşqurmaq_ka.

tolı : dolu.

tolqa : dolqa. patuq. dərnək.

tolqaq_ka : (dolmaq: yüklənmək. dolamaq: burmaq). 1. sırqa. qulaq küpəsi. 2. dolaq. dərd. ağrı. sıxıntı. 3. qulunç. iç ağrısı.