Dİvan-ü luğat-it tüRK

turur : durur. - dır. -di. vardı. - ədi. hazırdı. - bu daş durur: bu daşdı. - o quş durur: o quşdur. - əldə durur: əldə hazırdı. əldədi. - evdə durur: evdə hazıdı.

turus : durus. tursu. dursu. tamaşa. numayiş.

turuş : duru. duruş. 1. dəvam. - işlərin duru pozuldu. - işi başlamaq birdir, durusu mindir. 2. qarış. muqavimət. - muqavimət edin: qarış qoyun. - kiçik uluq duruşmaz, qırqı sunqır qarışmaz: qarışamaz: qırqı sunqura duruş, muqavimət edəmməz.

turuşqan_ka: durquşqan. tuqruşqan. tutuşqan. tutuşan. dirəşən. qarşışan.

turuşmaq: duruşmaq. gərişmək. qaraşmaq. qarşı qarşıya durmaq. qarşı qoymaq. muqavimət göstərmək. - tanrı utru qarışma. - pis yollarda qarışma. - qara öyküyə qaraşmaq gərək. - yaşam içrə qaraşmalı, duruşmalı. - uyut (utanc. həya) geddi, kiçik ulu birlə (ilə) duruşdu.

turuşu : turuqı_ka.

turutmaq: durutmaq. 1. düzəltmək. türütmək_ka. törütmək. törətmək. yaratmaq. onarmaq. yonqamaq. 2. suyuqlatmaq. sütkərmək_ka: yapmaq süt kimi sulu.

turvurmaq : durvurmaq. tovurmaq_ka. durqurmaq. doğrutmaq. dikmək. qabartmaq. - o qulağın tovurdu: dikətdi.

tus tus_ka : tos tos. tap tap. keçə. paltar kimi hər yumuşaq şeyə vurmaqdan çıxan səs.

tusdax : dusdax. tinlan. tınlan. zindan. qamağ₆.

tuş qılmaq_ka: - tuş qılmaq_kaqavuşmaq. enmək. - tüş qılmaq: tüşlənmək.

tuş : tuş_ka 1. dənq. əş. 2. oğür. 3. bənzər. 4. kəmər qayışları ucuna taxılan altın, qümüş toqqa. 5. qarşı. bir şeyin qarışı, qabağı, muqabili. - evin tuşu. - mənə tuş: mənim qarşıtım. 6. turuş. dur. - tuş tuş: turuş turuş. dur dur. 7. üz. 8. döş. sinənin yuxarı yanı.

tuşaq_ka : tuşaqu. düşəqü. döşəqu. köstək. bukağı. buxov. gişən. əl ayağa, boyuna vurulan buxov.

tuşaqu_ka : tuşaq_ka. düşəqü. 1. köstək. bukağı. buxov. gişən. 2. döşəqu. düşmə, tutma, oturma çağı. - at tuşağu boldu: atı bağlamaq çağıdı. (# at boşuğu buldu: atı buraxmaq çağıdı).

tuşalmaq_ka : tuşanmaq. köstəklənmək. dolaşmaq.

tuşanmaq : tuşalmaq_ka. dolaşmaq. qöstəklənmək.

tuşə_fars: : (azıq). < tüvşə: tüqşə. düğm. tamuc). - tüvşə tüvşə tari yapışmışdı annına.

tuşqılmaq_ka : tuşlanmaq. yığılmaq. - axtırur gözüm yolaq, tuşqılır ördək yuğaq.

tuşqırmaq_ka : daşqırmaq. çatdırmaq. yetdirmək. - oğlu ataya daşıran tanrı.

tuşqurmaq_ka: tuqşurmaq. toqşurmaq. (< toq. tuq). 1. toxlatmaq. qapağına dək, başına dək doldurmaq. - evi tavar bilən tuşqurdu. - qabların hamısın toşqurun: toqşurun. - para tuşqırdı ev aldı. - axtırur gözüm yolaq \\ tuşqılır ördək yoğaq. 2. tuşurmaq_ka. tüşürmək. qavuşturmaq. tuş gətirmək. tuşlamaq. raslatmaq. 3. başa baş doldurmaq.

tuşqutlanmaq : 1. usdalanmaq. buşqutlanmaq_ka. 2. buşqutlanmaq. şayırd, çıraq, çöməz yiyəsi olmaq.

tuşlamaq_ka: < tuqsılamaq. 1. tutsılamaq. bir birinə öxşar, tutar duruma qoymaq. yaxınlatıb, tarazsılamaq. yastamaq. yastalamaq. rastalamaq. yanbə yan, üzbə üz, qarşı qarşıya, izbə iz qoymaq. qavuşturmaq. - birin birinə tuşlamaq. - birdaha məni tuşlama: izləmə. 2. tuşurmaq_ka. tüşürmək. qavuşturmaq. tuşqurmaq. tuş gətirmək. raslatmaq. 3. (t <> q )₂ quşlamaq₂ (quş qoymaq₂). nişanlamaq. umaclamaq. 4. dikəltmək. qalxızmaq. - duman durub tuşnadı: duman qalxa durdu.

tuşlanmaq_ka: 1. tuşqılmaq_ka. yığılmaq. 2. yönəlmək. yönləşmək_ka. qarşılaşmaq.

tuşlaşmaq: qarşılaşmaq. qarışmaq. üzləşmək. raslaşmaq.

tuşlatmaq_ka: qarşısına qələcək surəttə durdurmaq.

tuşmaq : tuşlanmaq. tuşqunmaq. qavşanmaq. qavuşmaq. rastlamaq. yetişmək - o mənə tuşdu: görüdü. qarşandı.

tuşnamaq_ka : qarşılaşmaq. qalxmaq. hərəkətə keçmək. - duman durub tuşnadı: duman göyə qalxdı.

tuşurmaq_ka : tüşürmək. qavuşturmaq. tuşqurmaq. tuş gətirmək. tuşlamaq. raslatmaq. - o məni sana tuşurdu.

tut : tut_ka tat. qılınc. bənzəri şeylərin üzərinə çökən pas. -.

tuta : yoldaş. həmrah. - tutasız: tək. təkin. yalnız. yoldaşsız.

tutac : tutaş. tutuş_ka. uyuş. cürlaş. təvafüq.

tutacaq : alışqan. alışıq.

tutacaq : tuturaq. tutandırıq₆. çavar çuvar_ka: od alışdırmağa yarar nərsə. çağar. çaqar. alışıq.

tutaç : bax > tutaşı_ka.

tutağan : tutqan_ka.

tutaq : 1. ərsəm. mərzə. qazan. müzd. 2. şahitlik. tanıqliq. tanuqluq_ka. taqun.

tutamaq: boyun_ka. dəsdə. sap.

tutandırıq₆: tutacaq. tuturaq. çavar çuvar_ka: od alışdırmağa yarar nərsə. çağar. çaqar. alışıq.

tutar : sığ. həcm. tutu.

tutarıq : qəşş. sər'. talqan. - tutarıq kəsəl: talqan iğ_ka.

tutasız : tək. təkin. yalnız. yoldaşsız.

tutaş : tutac. tutuş_ka. uyuş. cürlaş. təvafüq.

tutaşa : bax > tutaşı_ka.

tutaşı_ka : tutçı. tutşı. tutaç. tutaş. tutaşa. 1. yaxın. - ötəşi qardaşdan, tutaşı qonşu yey. 2. qomşu. yapşıq. 3. həmişə. hər vax. - tutaşı belə olmuşdu. - tutaşı işləri yoxlayın. 4. birikin. birşin. ittihad. ittihadiyə. - on ölkə tutaşı. - başmaqçılar tutşı. 4. əzəl. əzəli. 5. həmişə. peyvəsdə. tutşi. tutçı. yaxın. qomşu.

tutcaq : maşa. götürgə. qısqac.

tutcu : qadın boyun, tutcu dərlgən: qadın xəyləyi, həmişə bir yerə yığılır.

tutçı_ka : tutşı. bax > tutaşı. tutşi. tutaşı. yaxın. qomşu.

tutqaq_ka : gecələrin gəziyə çıxan gözçü. gəzmə. ayğaq₆.

tutqar : tuturğu_ka. tutqur. tutraq. 1. örnək. ülgü. - bu bir tuturqu olsun sizə. 2. tutmalı. gərək. vacib. - tuturqu yol. 3. təsmim.

tutqar. : ülgü. tuturğu_ka. tutqur. tutraq. sözləşmə. əhd. pəyman.

tutqu : turqu_ka. torqu. tor. pərdə.

tutquc_ka : tutğuc_ka. (yeməkdə) giriş. suyuq(yemək). antirə.

tutquçı_ka: tutucu. tuttaçı.

tutquluq_ka : tutmaqlı. tutmaq istəği olan.

tutqun_ka : bulan. əsir. tutsaq. ilit. yaxalanan. zindani. - tutqun alıb qul satar.

tutqur : tuturğu_ka. tutraq. tutqar. 1. örnək. ülgü. - bu bir tuturqu olsun sizə. 2. tutmalı. gərək. vacib. - tuturqu yol. 3. təsmim. 4. ülgü. tuturğu_ka. tutraq. tutqar. sözləşmə. əhd. pəyman.

tutlanmaq: dut vermək: üjümlənmək_ka.

tutmac_ka : < tutma + ac_ka. hərkəscə bilinən bir türk yeməy.

tutma_ka : qutu. cəbə.

tutmaq_ka: dutmaq. 1. (maya) uyuşmaq_ka. yoğruşmaq. dolmaşmaq. bitmək. 2. basmaq_ka. üzərinə çökmək. almaq. fəth edmək. 3. bulnamaq. bulanmış, tapılmış edmək. qatmaq. mal edidmək. əsir edmək. 4. qurlanmaq_ka. bərkimək. uyuşmaq. - yoğurt qurlandı. 5. yaxalamaq. qapınmaq. 6. bağlamaq. qapamaq. yummaq. - o ağzxın tuddu.
- əl ilə tutmaq. qarvamaq_ka. qarmaqlamaq. çəngəmək.

tutmalı : gərək. vacib. tuturğu_ka. tutqur. tutraq. tutqar.

tutraq : tutqar. tuturğu_ka. tutqur. 1. örnək. ülgü. - bu bir tuturqu olsun sizə. 2. tutmalı. gərək. vacib. - tuturqu yol. 3. təsmim.

tutraq_ka : ülgü. tuturğu_ka. tutqur. tutqar. sözləşmə. əhd. pəyman.

tutruq : 1. tutsuq. vəsiyyət. - iqli tutruğu yiğ bulur: kəsəl vəsiyyəti yey (qutlu. yaxcı) olur. 2. öğüt. tövsiyə. - məndən sənə tutruq.

tutsaq : duzağ. 1. bulan. tutqun. ilit. zindani. əsir. - tutsaq etmək: bulnamaq. 1. sırtmaq₆. kəmənd. qısmaq_ka. 2. tünək_ka. türmə. həpisxana. zindan.

tutsaqlanmaq: tutulmaq. qapanmaq. qapılmaq. yaxalanmaq.

tutsuq : 1. tutruq. vəsiyyət. 2. öğüt. tövsiyə. - məndən sənə tutsuq.

tutsuqmaq : tutulmaq. yaqalanmaq·.

tutşi : tutaşı. tutçı. yaxın. qomşu. - sənin yerin mənim yerimə tutşi. - tutşi ölkələr.

tutturmaq : tutturmaq. yaqalatmaq·.

tutu : 1. çapat. cərmə. salıq. 2. sığ. həcm. tutar. 3. tutuq_ka. rəhin.

tutucu : tuttacı. tutquçı_ka. tutuqsaq.

tutuçi : tutan.

tutuq_ka : tutuğ. ( y <> t ) tuyuq. 1. bağlı. qapalı. - tuyuq qapı: tutuq qapı. 2. əniş. eniş. enənmiş. iğdiş. əxdə. 3. qaruv₆. girov. rəhn. tutu. 4. tutmaca. ovsun. büyü tutması. düğün. cadu. qəşş. - onun tutuğu var: onun qəşşi, cini var. 5. pas. - tutuqlu qılınc, baş kəsməz. 6. əxdələnmiş nökər. 7. əxdə. iğdiş. xacə. sonsuz. (ərliyi) biçik, qırıq. 8. tutqun. üzük. qəmli. qussəli. - tuyuq kişi. - tuyuq gün: tutuq, bükük gün. 9. sisli. puslu. puşaq_ka. buşaq. buşqan. qapalı. canı sıxılmış. içi sıxıntılı. qussəli. kədərli. 10. cin. - tutuqlu yer_ka: cin çarpan yer. cinli yer. 11. mürdar. batıq. namübarək. 12. büzük. ısrım_ka. bədəxlaq. hirsli. 13. girov. - ər tutuğu yoldu: kişi girovu çıxartı. 14. ırqat. işçi. əkir. əcir.

tutuqlamaq_ka: enəmək. korlamaq. iğdişləmək. əxtələmək.

tutuqlanmaq_ka: əxdələnmək.

tutuqmaq_ka: dadıqmaq. paslanmaq. - tutuqlu qılınc, baş kəsməz.

tutuqsaq_ka: tutmaq istəyən.

tutulmaq: tonmaq_ka. donmaq. tünmək. tunmaq_ka. qapanmaq. tıxanmaq.

tutulmaq_ka: 1. bulanmaq. bulanmış, tapılmış olmaq. qatınmaq. mal edinmək. əsir olmaq. 2. ılınmaq_ka. ilinmək. ilişmək. uğramaq. taxılmaq. 3. qapılmaq. qadıtmaq_ka. qatılmaq. tutulmaq. yaqalanma. - o tomluqqa qadıtdı: qatıldı: soyuq dəğdi. dondan öldü.

tutulmal : tutqulu.

tutunçu oğul_ka: evlâtlığa alınmış cocuq.

tutunmaq: 1. tutulmaq. edinmək. tutmaq. yalnız başına tutmaq. tutuşniaq. tütünmək. avınmaq_ka. avunmaq. 2. alışmaq. adət edinmək.

tutunmaq: tütünmək_ka. duman tütmək.

tuturaq : tutacaq. tutandırıq₆. çavar çuvar_ka: od alışdırmağa yarar nərsə. çağar. çaqar. alışıq.

tuturğu_ka : tutqur. tutraq. tutqar. 1. örnək. ülgü. - bu bir tuturqu olsun sizə. 2. tutmalı. gərək. vacib. - tuturqu yol. 3. təsmim. 4. ülgü. tutqur. tutraq. tutqar. sözləşmə. əhd. pəyman.

tuturqan_ka: tuqurqan. düğü. birinc.

tuturmaq_ka: duydurmaq. qandırmaq. - sənə bir söz dudurumki kef elə.

tuturuq : güclü od. tamdu. tamduq_ka. tamud.

tutuşan alışan: qatılqan qarılqan_ka: qanı issi.

tutuş_ka : 1. çıxış. çəkiş. savaş. dartış. 2. tutaş. tutac. uyuş. cürlaş. təvafüq. - olan ikisi tutşdurlar. 3. yəlim. yapışqan. çəsb.

tutuşmaq_ka : 1. tütüşmək. birbirin yaxalayıb savaşmaq. 2. doslaşmaq.

tutuşmaq_ka: girişmək. qarışmaq. ərmişmək.

tutuz_ka : buyruq. tovsiyə.

tutuzmaq_ka : buyurmaq. tovsiyə edmək.

tuvırmaq_ka : tavırmaq. qaldırmaq. tikmək. - qulaq tuvırmaq: qulaq tikmək. atmaq. qulaq asmaq.

tuvramaq_ka : tavramaq. davranmaq. böyümək. quvvətlənmək. -

tuvşatmaq: çuvşatmaq_ka. coşdurmaq. turşatmaq. qaynatmaq. - çaxır tuvşatmaq. - sirkə qarnımı tuvşatdı.

tuy : tuy_ka tuz_ka. toy. (bax > bodun). bodun. boyun. boy_ka. bozun. boyun. boyluq. el. xalq. millət. qovm.

tuyaq : tuynaq. at tırnağı. heyvan dırnaqı.

tuyaqlı : dırnaqlı.

tuyar : - duyar kimi olmaq: tuysuqmaq_ka.

tuyın : pinti. sıxıntılı.

tuymaq : duymaq. qanmaq.

tuysuq : duysuq. duyar duyan kimsə. ağıllı. hissili. qanar.

tuysuqmaq : duyub qanışmaq. düşünüşmək.

tuyturmaq : duyurmaq. anlatmaq. qandırmaq.

tuyuq_ka : ( y <> t ) bax > tutuq.

tuyun_ka : toyun_ka. 1. köyün, elin böyüğü. tanınmış. mö'təməd. 2. kətlərdə su bəkçi, su bəyi.

tuz : tuz_ka. duz. 1. tuy_ka toy. (bax > bodun). budun. boy_ka. bozun. boyun. boyluq. el. xalq. millət. qovm. 2. uzlu, düzlü, duzlu: çıxarlı, doğru, dadlı. gözəllik. - duz yeri: duz kanı: tuzluq_ka.

tuzaq : tuzağ_ka duzağ. (< tuq: düğün). 1. tutsaq. sırtmaq₆. kəmənd. qısmaq_ka. 2. bir çeşit quş tuzağı. saçratqu. saçrıtqu_ka. 3. səvqili. səvqi üçün söylənən söz. - duzlu. gözəl. - əmləqıl indi duzaq: çaraqıl indi gözəl. - duzağı: gözəlim. - duzağın duzağına düşmə duzaq: gözəlin tələsinə düşmə gözəl. tuzaq qurmaq: pusmaq. anqdımaq_ka. anğdımaq_ka. kəminmək. çevrəsini sarmaq. yaxalamaq üçün kələk yapmaq. 4. yapqaq_ka.

tuzaqı : tuzqıya. səvqil. tuzaq.

tuzamaq: tuzlamaq.

tuzğu : tuzuq. duzluq. tanışlıq, qonqçılıq sayqısıyla verilən, göndərilən yemək, pay.

tuzqıya : tuzaqı. səvqili. gözəl.

tuzqu : duzqu_ka. ərməğan, hədiyə.

tuzqulamaq_ka: duzqulanmaq. ərməğan, hədiyə edmək.

tuzqun : ərməğan.

tuzqurmaq_ka: duzqurmaq. ərməğan vermək.

tuzlamaq: tuzamaq.

tuzluq : duzluq. tuzğu. tuzuq. tanışlıq, qonqçılıq sayqısıyla verilən, göndərilən yemək, pay.

tuzsuzlanmaq: duzsuzlanmaq. isizlənmək_ka. ısızlanmaq_ka. səvimsizləşmək. yaramazlaşmaq. sırtılmaq. şuluqluq edmək.

tuzuq : tuzğu. duzluq. tanışlıq, qonqçılıq sayqısıyla verilən, göndərilən yemək, pay.

tuzun : duzun. yumşaq. dadlı. - duzunluğun qayıştım: qolayca davrandım.

tuzunqul_ka: tuzunluq. tuznuluq. tuzluluq. yumuşaqlıq.

tuzunluq_ka: duznuluq. duzunqul. duzluluq. yumuşaqlıq.

tü : tü_ka. 1. tük. qıl. saç. rəng. at tonu. 2. tülük_ka. boya. rəng. - nə tülük atdı o. - tüdəş: həmrəh. 3. tel. - bir tü saç: bir tel tük.

tüb : tüb_ka. tüp. dip. asıl. kök. -

tübiln_ka : tübün. tüpün. nərsənin dibliyi, çör çöpü. buğda kəsmiyi.

tüblü_ka : tüplü. qəbir. - tüplüyə dol: gora bat.

tüblüq_ka : köklü. əsalətli.

tübün : tüpün. hər nərsənin təki. çör çöpü, tibliyi. buğda kəsmiyi.

tübün_ka : tüpün. hər nərsənin təki. çör çöpü, tibliyi. buğda kəsmiyi.

tübünləmək : (bit _{< met >} tib) bütünləmək dibin aramaq. dibləmək. araştırmaq.

tüdə_ka : düdə. topluq. əğrim. imrəm. tuka. yığım_ka. yığın. kümə. koma. püştə. yığılmış nə. izdiham.

tüdəş_ka : tüləş. türəş. 1. qıldaş. bir türdən, qıldan, qılıqdan, cinsdən olan. birbirinə bənzəyən, oxşaş. 2. tülüş. tükləri boyaş, bir rəngdən. 3. həmrəh.

tüdüq : tütək. toqurqa_ka. boru. qamış. yüyə. lülə. çaydan kimilərin əmziy.

tüfək_ka : bax > tüvək.

tüğün : düğün. qadaq. çətin. zor.

tüq : <> tuq. dük. 1. yumruq. dük. - dük urmaq: yumruqlamaq. 2. yığın. 1. şu qədər. birkaç - düq minğ: neçə min. - bir tüq: bir yığın. bir çox.
- duq min: neçə min.
- tuq min yarmaq: bir çoxlu para.
- tükün boyası: tülük: tükə ilişik (mərbut) nərsələr.
- bu at nə tülük: bu atın rəngi (tükünün rəngi) nə?.
- tüdəş: tülüş: tükləri boyaş, bir rəngdən.
- tüq urmaq: yumruğu ilə yavaşçavurmaq·i.

tüqan : tükan qapıt_ka. kəpit. saku.

tüqə_ka : tügə. düğə. 1. tükə. son. 2. tingə. iki yaşına girmiş dana.

tüqəq : tükək_ka. tüqrək. (< tüq). düğün. halqa. yük yüklətilirkən yükü sıxıştırmaya yarayan, ipə taxılan halqa, ipin ucuna vurulan düğün.

tüqəl_ka. : tükəl. tüqlə. 1. tamam. bütün. kamil. - tükəl kişi. - tükəl qadın. - tükəl bilgə. 2. büsbütün. yerli dibli. - tükəlin al. - tükəl candan düşdü. - tükəl qapdı. 3. sayacın, sayın topu. hesabın cəmi.

tüqəmək_ka : tükəmək. tüggəmək. 1. bitmək. tükənmək. qurtulmaq. - işim tükdi: bitdi. 2. # yetmək. görmək. kafi olmaq. kifayət edmək. - aş qamuğqa tükədi: yemək hamıya çatdı. - bu az çağ, tamam işlərimizi tükəməz. - aş qamuğa tükədi. - bu yarmaq ikigünlük yeməyi tükəməz: qapsayamaz, yetməz.

tüqənmək: tükənmək. alqınmaq_ka. bitmək. yox olmaq. məhvolmaq. tükəmək_ka. yetmək. kifâyət edmək.

tüqətmək_ka : tükətmək. bitirmək.

tüqətmək_ka: bitirmək.

tüqlə : bax > tüqəl.

tüqləmək_ka: dükləmək. yumruqlamaq.

tüqlü : tüklü. tülük_ka. - tülük yatım: içi tük döşək, yayqı.

tüqlük_ka : tüqqül. tüqül. (< tüq: qapalı). kor. - tüklük gözlü: kor kimsə.

tüqlünmək_ka: düğümlənmək. düğülmək.

tüqlüşmək_ka: tüqqüşmək_ka. birbiriylə düğümlənmək.

tüqmə_ka : tükmə_ka düğmə. boqmaq_ka.

tüqmək_ka: düğmək. düğümləmək. bağlamaq.

tüqmələnmək: düğmələnmək. tüvşəmək. tüqşəmək. tamuclanmaq. - tüvşə tüvşə tari yapışmışdı annına.

tüqmələnmək_ka: düğmələnmək. ilgələnmək.

tüqnəmək_ka : yara dağlamaq, düğümləmək.

tüqrük : tükrük. sutuq. suduq_ka.

tüqrüşmək: türüşmək_ka. dürüşmək. dürməkləmək.

tüqsin_ka : tüksin_ka 1. dört qöşəli düğümlənən bir çeşit düğüm. 2. xalqtan olup handan üç qat aşağı bulunan kişi.

tüqşəmək: tüvşəmək. düğmələnmək. tamuclanmaq. - tüvşə tüvşə tari yapışmışdı annına.

tüqü tüqü: tükü tükü_ka. köpək küçüyü çağırmağa deyilən söz.

tüqü : düyü. qurunc₆. birinc.

tüqül : tüqlü. tüqqül. (< tüq: qapalı). kor. - tüklük gözlü: kor kimsə.

tüqülqən_ka: tüqqülən. duğünlənən. çatılan.

tüqülmək: tüggülmək. düğümlənmək. tıxılmaq. girlənmək. - aş boğazda tügüldi.

tüqümləmək: düğümləmək. çiqlətmək. çıqrıtmaq_ka. çiqinlətmək. əzib, döğüb, təpib, kiplətib bərkitmək.

tüqün_ka : tükün_ka. düğün. 1. tökün. dağlama. dağ döğün. 2. il_ka. 3. tuqun. çimri. çinis. 4. cadu. 5. düğüm. dağlama. dağ döğün.

tüqünləmək : düğünləmək. tuğlamaq_ka. bağlamaq. qapatmaq. çiqtərmək_ka. sıxışdırmaq:

tüqünmək_ka : düğümlənmək. turulmaq_ka. durulmaq. yorulmaq. tuqunmaq. usanmaq. bıqmaq. bezmək.

tüqürmək_ka: tükürmək. sutramaq. sudramaq. su atmaq. sağurmaq_ka. sudmaq. sutmaq. suztürmək. tüpürmək. tüpürmək. sağurmaq_ka. sudmaq. sutmaq _ka. sudturmaq_ka. sutturmaq. suzmaq. sudramaq. süzmək. tüpürmək. sağurmaq. sudımaq. suzımaq. - tükürtmək: sutturmaq. sudturmaq_ka.

tüqüşmək_ka : düğümlətmək.

tüqüz_ka : tüküz_ka. təküz. atın alnındaki axıtma·. - - tilqüz at. alnında ağı olan at.

tül : tor. (< tuğ). pərdə örtük. - tünlük tuğu: pəncərə, baca tıxacı.

tülək_ka : 1. ağzı qırıq saxsı. təsti. 2. tük dəğişmə töktükləri sırası. qoyun qırxımı. - tülək yılxı. tükün tökən heyvan.